تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834885421
آیا سیستم درمانی کشور در درگذشت عباس کیارستمی نقش داشت؟ - سایت خبری تحلیلی سلام سینما
واضح آرشیو وب فارسی:سلام سینما: عباس کیارستمی در حالی چشم از جهان فرو بست که هنوز ابهامات پرونده پزشکی او بسیاری از علاقه مندان وی روشن نشده است.به گزارش سلام سینما، اواخر اسفندماه سال 94 بود که عباس کیارستمی برای درمان بیماری سرطان به بیمارستان مراجعه کرد. شاید در روزهای ابتدایی بعد از عمل وی اخبار منفی منتشر میشد همگان تصور میکردند که حال ایشان بسیار وخیم بوده است ولی با مصاحبه وزیر ارشاد، نامه فرزند ایشان و مطلب محمد شیروانی بسیاری به فکر فرو رفتند که آیا این کارگردان بزرگ و نامی سینما ایران قربانی سیستم نا مطلوب پزشکی کشور شده است؟ مصحبه وزیر کشور با رسانه ها: آقای دکتر هاشمی وزیر بهداشت را آماده کردم، سریع رفت بیمارستان و پزشکان متخصص را آنجا احضار کرد. خود آقای دکتر هاشمی گفت: اگر آن شب نرفته بودم، آقای کیارستمی تمام بود وضعش (فوت کرده بود). بحمدالله الان وضعش بهتر شده است یادداشت اخیر بهمن کیارستمی فرزند عباس کیارستمی درباره آنچه بر پدرش گذشت: صبح یکی از روزهای شلوغ آخر اسفند، در راه بیمارستان که بودم رادیوی ماشین روشن بود. آقای لاریجانی، رییس قوه قضاییه داشت به عاملین قانون می گفت، امسال در تعطیلات نوروز حواسشان خوب جمع باشد و در این ایام با ساخت و سازهای غیر قانونی و زمین خواری مبارزه کنند؛ اما چرا زمین خواران و کوه خواران در ایام نوروز تعطیل نمی کنند بروند شمال؟ چون این تعطیلات آن قدر طولانی و آن قدر تعطیل است که تا تمام شود می توان دور هکتارها زمین دیوار کشید، یا شروع به ساختن خانه ای کرد و تا روز سیزده سقفش را هم زد. تعطیلات که تمام شد و خانه ات مسقف شد، دیگر بعید است قوه قضاییه به راحتی بتواند حکم تخریب بدهد. به همین دلیل، مأمورین شهرداری و منابع طبیعی، امسال برای محکم کاری و پیشگیری از زمین خواری و کوه خواری به تعطیلات نوروزی نرفتند و سر پستشان بودند. قدردان آنهاییم. حالا این تعطیلات تمام شده، ابوی ما در بستر بیماری چشمانش را گشوده و از لرزش دل و دستم آن قدر کم شده که بتوانم چند خطی، نه درباره حال ابوی که خدا را صد هزار مرتبه شکر امروز خوب است، که از دلایل بیزاری ام از تعطیلات طولانی نوروز بنویسم. البته کیست که از هوای بهاری و نغمه های نوروزی بدش بیاید. اما این تعطیلات اجباری واقعا هیچ وقت برایم مفرح ذات نبوده است و همیشه فکر کردن به تعطیلاتی بیشتر از ۴۸ ساعت باعث دلشوره ام شده، امسال فهمیدم حق داشته ام و تا به حال دِژا ووی نوروز سال ۱۳۹۵ را می دیده ام. امروز همه می گویند: مگه نمی دونستید که نیمه دوم اسفند نباید می رفتید بیمارستان، آخه اون موقع که وقت عمل جراحی نیست... انگار همان طور که موسم گل و وقت شکوفه داریم، موسم عمل جراحی هم داریم و یکی دو ماهی باید منتظر نشست که داروهای بی هوشی رنگ بیندازند و جراحان سر شوق بیایند؛ حالا جراحان ما هم مسئول و حاذق و کاردان. عفونت پس از عمل که در حوزه تخصص جراح نیست. هست؟ نمی دانم. در این چند هفته آن قدر اطلاعات ضد و نقیض شنیده ام که پزشک هم بودم چیزی سر در نمی آوردم، اما آن قدر فهمیده ام که عفونت، در حوزه کار پزشک عفونی است و بیماری که به هر دلیل، دو عمل جراحی را از سر گذرانده (تا پیش از آغاز تعطیلات) و بیش از یک هفته در بخش آی سی یو بستری شده، بیش از هر چیز در معرض عفونت است. اگر هنوز دست و دلمان می لرزد و می دانیم تا درمان کامل راه درازی در پیش داریم، نه به دلیل نگرانی از سرطان، بلکه به دلیل نگرانی از تبعات عفونت است. حالا در این شرایط، پزشکی را که لااقل بنده در این مدت به عنوان پزشک عفونی بالای سر بیمار دیدم، پس از بازگشت از تعطیلات دو هفته ای در مصاحبه ای گفته که ایشان پزشک معالج نبوده و پرشک مشاور بوده و نیز گفته: «چون آقای کیارستمی به عنوان بیمار عفونی در بیمارستان بستری نشدند، بنابراین پیش بینی عفونت بعد از عمل وجود نداشته، وگرنه هرگز بیمارستان را ترک نمی کرده اند. تقصیر را گردن کسی نمی انداریم. تعطیلات برای همه لازم است، به خصوص برای پزشکان که در محیط خوشایندی فعالیت نمی کنند و لازم است آب و هوا عوض کنند. همین طور برای بقیه شاغلین؛ از معلم و خبرنگار و قاضی و مهندس گرفته تا کارمندان شهرداری و منابع طبیعی همه به تعطیلات نیاز دارند، اما حاضرم تعهد کتبی و محضری دهم که این کشور آن قدر جای خوش آب و هوا و دیدنی دارد که بشود تمام سال را در آن سفر کرد. می گویید پزشکان معمولا عیدها می روند خارج، می گویم من زیاد خارج نرفته ام اما عقل سلیم می گوید اگر یک کشور برای تمام سال جای گشتنی دارد، حتما کره زمین هم همین طور است. هر موقعی می شود برای دو هفته کرکره را پایین کشید و رفت گشت و گذار. در اغلب جاهای دنیا اگر بیشتر مسئولین در یک زمان پست شان را ترک کنند و بروند، به آن می گویند "اعتصاب". عواقب "اعتصاب" را هم دیده ایم و شنیده ایم. ولی برای ما که به قول داریوش شایگان در تعطیلات تاریخی به سر می بریم، چند هفته که قابلی ندارد. امروز ۱۸ فروردین است، صبح که به بیمارستان می آمدم هنوز شهر خلوت بود و در خیابان شهید بهشتی هنوز جای پارک پیدا می شد. امروز ابوی ما چشمانش را گشوده و من و عموی عزیزم در حیاط کوچک بیمارستان ایستاده ایم، نفس راحتی کشیده ایم و به تعطیلات نوروز امسال فکر می کنیم. جمعی از پزشکان و کارکنان این بیمارستان، همچنین مأمورین شهرداری و منابع طبیعی امسال به تعطیلات نرفتند. قدردان همه آنهاییم. محمد شیروانی از کارگردانان سینما پس از ملاقاتش با کیارستمی نوشت: «امروز آقاى کیارستمى، مهم ترین سینماگر زنده ی ایران، بار دیگر به بیمارستان منتقل شد. از آقاى وزیر بهداشت عاجزانه درخواست می کنم تا دیر نشده ایشان را به بیمارستانى خارج از کشور اعزام کند. من هفته گذشته براى عیادت خانه ایشان بودم. ناچارم اورژانسى بودن ماجرا را به اخلاق ترجیح بدهم و گزیده اى از حرف های بریده بریده عباس کیارستمى که به مغز جانم نشست را منتشر کنم: «تا مهر ماه باید در تخت بسترى باشم و چند بار دیگه بعد از بهبودى جراحى بشم. یکى از دوستام همین عمل رو انجام داد و روز پنجم در سالن سینما داشت فیلم مى دید. قرار بود دکتر میر من رو عمل کنه بعدا فهمیدم که پسرش من رو عمل کرده و تازه در شأن پسرش نبودم و اونم عمل رو سپرده به دستیار پنجاه ساله اش! هر جا اعتماد می کنى بکن ولى به اونایی که پدرشون مشهور بوده نکن. خواستن و نتونستن. وقتى دکترم اخبار رو در روزنامه ها خوند و فهمید این بیمار خیابونى نبوده دستپاچه شد و مصاحبه کرد و گفت گویا بیمارم شهرتى دارد و در خارج او را مى شناسند. من باورم نمیشه دیگه بتونم روى پا وایسم و فیلم کار کنم. اون تو رو داغون کردند. شنیدم مهران مدیرى با دکترها شوخى کرده ولى این رفتار تراژدیه نمیشه باهاش شوخى کرد چرا که پاى جان یک انسان در میونه. به من گفتند ملاقات نگیر. حرف زدن حالم رو بدتر و بهتر می کنه. ارتباط برقرار می کنم، قصه می شنوم قصه می گم. ما که درباره دلار و جناح ها حرف نمى زنیم. گاهى فرش قرمز گاهى هم پات میره توى باتلاق. در هر زمینه اى اختلاف نظر بین حکما، شاعرها از هزار سال پیش تا حالا هست فقط یک مورد رو همه اتفاق نظر داشتند «تقدیر». کارهایی که ما می کنیم شاید سینما نباشد اما تجربه اى ست روى سینما که هزار بار ارزشش بیشتره. فیلم می تونم ببینم سینما نمى تونم ببینم. ٧٠ سال تلویزیون ندیدم و این چند روز براى من تلویزیون گذاشتند. چند تا آنونس دیدم خجالت کشیدم که چشم هام اینا رو می بینه. مردهاى گنده که بشکن میزنن اما خوشحال نیستند و غمگینن و فقط اداى دلقک ها رو درمیارن. به هرحال ما باید به مخاطب هامون رضایت بدهیم و اگر بخواهیم زیادش کنیم باید بریم سراغ «٥٠ کیلو آلبالو». یک نقاشى کشیده بودم پشت یک کارت پستال مال سال ١٣٣٥، سمیع آذر گفت ٦٠ میلیون می خرم گفتم هدیه دادم به خواهرم. تصادفا خواهرم رو دید و بهش گفت ٨٠ میلیون می خرم. خواهرم گفت این هدیه اى است که عباس بهم داده. (خمیازه می کشد) در زندگى ام خمیازه رو نمی شناختم. از اتاق عمل بیرون اومدم گفتم على هارد آوردى بشینیم کار کنیم؟ (با اشاره به همنسلانش) ما در بهشت از دنیا می ریم ما خوشبخت به دنیا اومدیم بدون اینکه سعى کرده باشیم. هنوز بازیگوشیم تا آخرش.» البته صحبت های محمد شیروانی در آن زمان با واکنش احمد کیارستمی فرزند آقای کیارستمی مواجه شد وی نوشت: آقای شیروانی عزیز، شما در این پست گفته اید که "اورژانسی" بودن ماجرا را بر اخلاقیات ترجیح داده اید. من مطمئن نیستم که شما اطلاعات اورژانسی بودن وضعیت را از کجا گرفته اید ولی می خواهم درباره اخلاقیات پستتان یادداشت کوتاهی بنویسم . * هم اخلاقیات هم عرف ایجاب می کنه قبل از نوشتن چنین پستی حداقل پیام کوچکی به خانواده بیمار بدهید. نه برای کسب اجازه، که برای مطمئن شدن از صحت اخباری که برای عموم منتشر می کنید. وضعیت بیمار، بنا بر همه قوانین و اخلاقیات، یک امر خصوصی است و من بدون ارائه توضیحات بیشتر می گویم اگرچه خبر به بیمارستان رفتن پدرم صحیح است، ولی وضعیت "اورژانس" نیست. انتشار اخبار غلط درباره وضیت سلامتی افراد عملی غیراخلاقیست . * چنانچه فرمودید وضعیت درمان پدرم بسیار نامناسب بود و صدمه هایی غیرقابل برگشت ایجاد شد که عمدتا به دلیل اشتباه پزشکان معالج بود. ولی خوشبختانه با کمک وزارت بهداشت و تیم پزشکی جدید، آن هم در وضعیتی که تقریبا امیدی نبود، ایشان از وضعیت اضطراری درآمدند. پروسه درمان پروسه طولانی و خسته کننده ای خواهد بود و همراهی و حمایت همه دوستان باعث خوشحالی و دلگرمیست ولی وظیفه هیچ کس (از جمله وزارت بهداشت) نیست. حمله به شخص وزیر بهداشت که متاسفانه بعد از پست شما و به دلیل نوع ارائه مطلب شروع شده مسلما کاری غیراخلاقی است . * جدای از غیر اخلاقی بودن عمومی کردن نقل قول هایی که در یک مکالمه خصوصی صورت گرفته، من مطمئن نیستم چگونه باعث کمک به یک بیمار (به قول شما در وضعیت اورژانس) می شود؟ آن هم از کسی که همه عمر (درست مثل تلویزیون)، از این نوع مجادلات دوری جسته. اگرچه که من در صداقت شما شکی ندارم، ولی با شناختی که من از پدرم دارم به نظر می آید بعضی از جملات هم با اشتباه از ایشان نقل شده. در مواردی حتی ممکن است این شبهه به وجود بیاید که راوی قصد تسویه حساب با همکاران را داشته، که با توجه به وضعیت، غیراخلاقی بودن پست را بیشتر می کند . * این نکته بسیار کوچکی است، ولی عکسی که شما برای پست استفاده کرده اید از آلبوم شخصی من آمده. اجازه گرفتن برای استفاده از عکس حداقل اخلاقیاتیست که می شود باید از دوستان، خصوصا دوستان فعال در رشته کاری شما انتظار داشت . در کتاب فرزانگان از قول عبدالله مبارک آمده که : "ما به اندکی از ادب محتاج تریم از آنکه به بسیاری علم". به واقع اگر حرف ها و گفته های پروسه درمانی عباس کیارستمی درست باشد شاید امروز حق طرفداران این کارگردان بزرگ باشد تا از وزیر بهداشت انتظار داشته باشند با خاطیان این فاجعه برخورد صورت گیرد؟ و شاید وقتی گفته می شود عباس کیارستمی با آن اعتبار جهانی قربانی سیستم نادرست پزشکی کشور می شود نظام پزشکی کشور می بایست جای نگرانی یک سریال طنز به صورت جدی نگران وضعیت سیستم درمانی کشور بشود. امیدواریم حرف ها و شنیده هایی که از کوتاهی و قصور جبران ناپدیر بر سلامت عباس کیارستمی در ابتدا پروسه درمانش زده شد با توضیحات دقیق وزیر بهداشت برای مردم رفع ابهام شود.
چهارشنبه ، ۱۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلام سینما]
[مشاهده در: www.salamcinama.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]
-
گوناگون
پربازدیدترینها