آب و هواي ديار زنده‌رود بر طبع شاعري سعدي بي‌تاثير نبوده است

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

فارس: استاد ادبيات دانشگاه اصفهان گفت: در اين موضوع كه آب و هواي دياري بر نوع شعر و طبع شاعري شخصي اثر دارد شكي نيست و سفر به اصفهان نيز تاثير زيادي بر طبع شاعرانه سعدي داشته است. رضا ميريان اظهار داشت: در اين موضوع كه آب و هواي سرزميني و منطقه‌اي بر نوع شعر و طبع شاعري شخصي اثر دارد، شكي نيست اما اينكه بگوييم سعدي با آب و هواي اصفهان به عرفان رسيد صحيح نيست اما مي‌توان گفت كه آب و هواي ديار زاينده‌رود، بر طبع شاعري سعدي تاثير‌گذار بوده است. وي افزود: مشرف‌الدين مصلح‌بن عبدالله سعدي شيرازي، شاعر و نويسنده بزرگ قرن هفتم در شيراز متولد شد و در همان شهر تحصيلات خود را آغاز كرده است. اين استاد دانشگاه تصريح كرد: سعدي به سبب كشمكش‌هاي ميان خوارزمشاهيان و اتابكان فارس و حمله مغول شيراز را ترك كرد و به سفري طولاني پرداخت و اين سفر در حدود سي تا چهل سال طول كشيد و سعدي با اندوخته و تجارب فراوان به وطن بازگشت. وي تصريح كرد: سعدي پس از فراغت از اين سفر به تأليف آثار خود پرداخت كه اين آثار به نظم و نثر سروده شده‌اند و از مشهور‌ترين آنها غزليات اوست. وي اظهار داشت: شيوه‌اي كه انوري در غزل ايجاد كرد به دست سعدي تكامل يافت و به آخرين حد ترقي رسيد، زيرا كه سعدي، فصاحت بيان و رواني گفتار را به جايي رسانيده كه تاكنون هيچ شاعري نتوانسته است به اسلوب او سخن گويد و در شيوايي كلام به پاي او برسد. ميريان افزود: اينكه از احوال شيخ سعدي اظهار بي‌خبري مي‌كنيم از آن نيست كه درباره او سخن نگفته و حكاياتي نقل نكرده باشند، نگارش بسيار، اما تحقيق كم بوده‌ است و مي‌توان گفت كه خود شيخ بزرگوار نيز در گمراه ساختن مردم درباره خويش بي‌تاثير نبوده است. وي تصريح كرد: سعدي براي پروراندن نكات حكمتي و اخلاقي كه در خاطر خود داشته است، حكاياتي ساخته و وقايعي نقل كرده و شخص خود را در آن وقايع دخيل نموده ‌است. اين استاد دانشگاه اصفهان تصريح كرد: سعدي از اين حكايات فقط تمثيل در نظر داشته است نه حقيقت و به اين توجه نكرده است كه در آينده مردم از اين نكته غافل مي‌شوند كه آن وقايع را واقعيت مي‌دانند و در احوال او اشتباه خواهند كرد. وي اظهار داشت: در جواني به بغداد رفته و آنجا در مدرسه نظاميه و حوزه‌هاي ديگر درس و بحث، به تكميل علوم ديني و ادبي پرداخته و در عراق و شام و حجاز مسافرت كرده و در اواسط سده هفتم، هنگامي كه ابوبكر بن سعد بن زنگي از اتابكان سلغري، حكومت فارس را بر عهده داشته، به شيراز بازگشت و در سال ششصد و پنجاه و پنج هجري كتاب معروف بوستان را به نظم در آورد. ميريان افزود: سعدي تا اوايل دهه آخر سده هفتم در شيراز زيست و بين سال‌هاي 691 و 694 هجري قمري درگذشت و در بيرون از شهر شيراز به خاك سپرده شد. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]