محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845543641
تولد آسمانی عباس كیارستمی بزرگ
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/ عمید پورغفار مغفرتی *سال ها پیش و در اوان كودكی، زمانی كه در پی رفع معاشی از منزل به سرای عطاران و بقالان می شتافتم، تبارم را جویا می شدند و من با غروری دمیده در سینه، نام پدر را بر زبان جاری نموده تا در پس آن ‘اعتبار گذر زمان ساخته” سهمی برای خود بگشایم.زمان كه می گذشت رفته رفته در حال كوچ به عرش بودم و فرزند پدری خوش رنگ بودن مباهاتی را یدك می كشید. آوازه پدر در حال گذر از شهرها بود و فرزندان دیگر نقاط این سرزمین هم پدر می خواندنش و من مبهوت مرزگستری مهرش، زیر سایه سار آن طالع نیك آسوده بودم.در سال های منحوس پرپر شدن لاله های وطن، بغضش را پشت آن عینك دودی نهان می داشت و در خاكریز دیگری در حال مبارزه بود و از دنیای نامیمون آن روزها «خانه دوست كجاست» را جویا شد و در سال های آرامش پس از طوفان برای دنیا نقش «زندگی و دیگر هیچ» را ترسیم نمود و شیرینی «طعم گیلاس» های ایرانی را به ذائقه دنیا چشانید!حضور پدر در خانه با سكوتی عمیق همراه بود و همواره بغض در گلویش را در خارج از خانه فریاد می زد و چشمان نمورش پشت آن عینك، -كه نماد سیمایش گشته بود- برای همه مستور ماند و صدای عظمت این خانه و ساكنینش را بر بلندای آسمان خراش ترین كاخ آرزوهای جهان كشاند.گرچه من از درك طریقت پدر در آن روزها عاجز بودم ولیكن از آن سال ها به بعد؛ داریوش و بهمن و بهرام و خسرو و ناصر و جعفر و رضا و… از اهالی همین خانه و در این اواخر اصغر، وقتی از خانه خارج می شدند، به هم خانه بودن با پدر مورد اشارت قرار می گرفتند و با همت پدر، سقف آرزوهای ساكنان خانه ی ما خیلی بلند شد.در روز قلم سودای سپاس از آن مجاهدان راه عشق از جمله پدر را در دل داشتم تا كه چند سطری هر چند لسانی را تقدیمشان كنم… درب اتاقش را كه گشودم، پدر برای همیشه به خواب رفته بود.عینك را از صورتش برداشتم و برای اولین و آخرین بار به چشم هایش خیره ماندم.خداحافظ پدر!پسرت «سینما» و خانه ات «ایران» هیچ گاه تو را از یاد نخواهند برد. *مدیرعامل کانون فرهنگ فرهت فومن
۱۵ تیر ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]
-
گوناگون
پربازدیدترینها