واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در شماره جدید هفتهنامه نماینده عنوان شدنگاه رقابتی دولت به شورای شهر و شهرداری
عضو شورای شهر تهران گفت: دولت به دنبال این است پدیدهای مثل سازمان شهرداریها را ایجاد و قدرتش را بالا ببرد.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، هفتهنامه نماینده در این شماره با «مجتبی شاکری» عضو شاخص و اصولگرای شورای شهر تهران گفتوگویی را انجام داده که در ادامه میآید: *ابتدای تشکیل نهادی با عنوان شورای شهر، برخی حواشی ناشی از سیاسیکاریها به وجود آمد، این فضا پس از مدتی کمرنگ شده و شورا به حوزه تخصصی خودش سوق داده شد. این تحلیل که از بیرون نسبت به داخل شورا وجود داشت، درست بود؟ مراجعه به اسامی کسانیکه در شورای اول برای شکلگیری شوراها وارد شورای شهر تهران شده بودند نشان میدهد که فضا بهشدت سیاسی بود و اغلب آن افراد در زمان خودشان چهرههای شناخته شده یک جناح خاص سیاسی بودند. با توجه به اینکه شورای شهر تجربه تازهای بود، از طرفی آشنایی آنها با مسائل شهری و مطالبات مردم در این حوزه اندک بود و از طرف دیگر فضای غالب سیاسی آنها را به این سمت میکشاند که از هر موقعیتی برای بیانیه صادر کردن در مواضع حزبی خودشان بهره ببرند. چون جنس و ساختار شورای شهر، کمیسیونها و جایگاه نظارتی آن بر رفتار مدیریت شهری سیاسی نیست، بدین ترتیب در عمل دچار تعارضهایی شدند و همین تعارضات منجر به نیمهکاره رها شدن شورای اول شد. *دوره فعلی چطور؟ اوایل این دوره هم حواشی مختصری داشت. در دوره دوم و سوم که سپری شد با تعادل بیشتر و دقت نظر در عبرتهای شورای اول، وضعیت مناسبتری به خودش گرفت، هرچند یک نهاد تازه غرس شدهای بود که این نهال باید تبدیل به نهاد میشد و جایگاه نظارتی خودش را هم پیدا میکرد. شورای شهر چهارم ازاینجهت که هم افزایش تعداد از 15 نفر به 31 نفر موقعیت مناسبی بود تا مباحث فشرده شهری که در 3 کمیسیون متراکم شده بود به 6 کمیسیون توسعه پیدا کند و هر کمیسیون نیز بتواند کمیتههای متناسب با خودش را بهعنوان کارگروههای طراحی و بررسی لوایح داشته باشد. به نظر میرسد در جهت تناور شدن شورای شهر قدم مهمی برداشته شد. ضمن اینکه اعضای شورای شهر چهارم هم با وقت گذاری مناسبتر و هم با انگیزه نظارتی بیشتر حضور یافتند و فهرستی از این حضور را در شورای چهارم و طرحهایی که داده شد، لوایحی که بررسی شد، نظارتهایی که صورت گرفت و حسابرسیهایی که اتفاق افتاد نشاندهنده ساماندهی ساختاری و مالی و مطالعات پیوست و هم بحث اثرسنجی در موقعیتی جدید قرار گرفت. *قبلاً در واکنش به مسائل مطرح شده در بررسی لایحه برنامه ششم در مجلس شورای اسلامی گفته بودید باید از کیان شورا دفاع کنید. دراینباره بیشتر توضیح میدهید؟ تجربه جدید شورای اسلامی شهر تهران و شوراهای اسلامی کل کشور نشاندهنده این است که آرزوی تأکید شده در قانون اساسی و مواد متعدد آن که نظام را موظف میکرد به شوراها بپردازد این باید در سیر حرکت خودش خط مقدم نظام که مردم و جامعه هستند را در یک مشارکت تنگاتنگ در مسائل فرهنگی اجتماعی و خدماتی قرار دهد. دولت در این سیر به دنبال محدود کردن این نهاد است. رقم بدهی دولتها از دولت آقای هاشمی تا دولت آقای روحانی 14 هزار میلیارد تومان است که باید به شهرداری تهران پرداخت شود. این مطالبه در زمینههای مختلف گشایشهای فراوان میتواند ایجاد کند. به قیمت روز با این رقم میشود در تهران تمام مراحل زیرساخت تا بهرهبرداری 70 کیلومتر مترو را انجام داد؛ اما دولت از پرداخت بدهیاش استنکاف میکند. حتی یکسوم هزینه بهرهبرداری مترو را که باید دولت پرداخت کند، نمیپردازد و شهرداری این رقم را نیز پرداخت میکند. اگر علت ایجاد شوراها که مشارکت مردم و ایجاد گشایشها در مدیریت و رفاه شهری است را در نظر نگیریم، مردم به حاشیه رانده میشوند. الآن کاهش تعداد اعضای شورا از 31 به 21 نفر مطرح است؛ اولاً این کار غیر کارشناسی است، دوماً تمامی استدلالهای زمانی که از 15 نفر به 31 نفر افزایش یافت وجود دارد و هیچکدام منتفی نشده است؛ ما که داخل شورای شهر هستیم واقعاً میبینیم که حجم کار به حدی است که مثلاً من که موظفم 70 ساعت وقت بگذارم بیش از 230 ساعت وقت میگذارم، هنوز هم کارها و نظارتهای بر زمین مانده وجود دارد. نگاه دولت رقابت با شورای شهر و شهرداری است، نگاه مجلس نیز نگاهی دور است که از طریق کارشناسان دولت صورت میگیرد. لذا اینکه ما درآمدهای شهرداری را به خزانه بسپاریم که بخواهد از طریق وزارت کشور اعمال شود، همه میدانیم که درآمدی که به خزانه واریز شد بیرون آوردنش مشکل است. طبعاً وزارت کشور هم میخواهد اولویتهای خودش را برطرف کند. اگر چیزی باقی ماند به شهرداری برسد. دولت به دنبال این است که پدیدهای مثل سازمان شهرداریها را ایجاد کند و قدرتش را بالا ببرد. حتی واگذار کردن انتخاب شهردار تهران به مردم که از حقوق شورای شهر است و محدود کردن شورای شهر برای استیضاح شهردار نیز کوچک کردن شورای شهر است. در یک بعد کاهش تعداد اعضا، در بعد دیگر انتقال بودجه به جایی دیگر و خارج کردن تصمیمگیری درباره بودجه از اختیارات شورا، سلب حق انتخاب شهردار منجر به تبدیل شدن شوراها به شیر بییال و دم و اشکم خواهد شد. نتیجه یک فاجعه بزرگ اجتماعی میشود که مردم احساس کنند اصلاً حضورشان برای انتخابات شورای شهر اصلاً چه معنایی دارد! بیستودومین شماره هفتهنامه «نماینده» منتشر شد به گزارش فارس شماره جدید «نماینده» با پروندههای خواب کلوپهای سیاسی اصلاحات برای بهارستان دهم،دومین نمایشگاه بزرگ نفت و گاز جهان در ایران بدون حضور غولهای نفتی دنیا، مقاومت دولتیها در مقابل واگذاریها، نگاه رقابتی دولت به شورای شهر و شهرداری منتشر شد. هفتهنامه «نماینده» در شماره اخیر خود علاوه بر «درِ گوشی»هایی از اخبار پشت پرده، به «خواب کلوپهای سیاسی اصلاحات برای بهارستان نشینان دهم» پرداخته است. همچنین به بهانه «دومین نمایشگاه بزرگ نفت و گاز جهان در ایران بدون حضور غولهای نفتی دنیا» پروندهای را با گفتگو با محمد علی خطیبی، «نماینده پیشین ایران در اوپک» بررسی کرده است. «مقاومت دولتیها در مقابل واگذاریها» در گفتگو با «رئیس کمیسیون ویژه اصل 44»، «سرنوشت نامعلوم برجام» و همچنین «نگاه رقابتی دولت به شورای شهر و شهرداری» از دیگر پروندههای خواندنی بیست و دومین شماره «نماینده» است. انتهای پیام/
95/02/25 :: 16:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]