واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: صحرانورد خيالانگيز...
حيوانات- عربهاي باديهنشين ضربالمثلي قديمي دارند كه ميگويد:سه چيز در صحرا و بيابان پنهان نميماند: عشق، كوه و كاروان شتر.
به همين قياس ميتوان گفت، سوژههايي هم در دنيا هست كه از چشم هيچ عكاسي دور نميماند: دريا و ساحل،طلوع و غروب خورشيد، نخل،كوهستان، كوير، لكههاي پنبهاي ابر در آسمان آبي و... شتر.
به اين ترتيب، نقطه مشترك اين دو اظهارنظر را بايد «شتر دانست» همين حيوان گردن دراز كوهان دار قدبلندي كه تا بوده، نشان صبر و نماد استقامت بوده است.
«شتر» به دليل همين قدرت تحمل و سازگاري خود با شرايط مختلف آبوهوايي، ميتوان گفت كه در همه جا هست. در صحراهاي سوزان آفريقا... در كويرهاي پربرف مغولستان ... در دشتهاي وسيع چين و روسيه و... و صدالبته در گستره باشكوه ايران.
اما، در استراليا، سروكله شتر در سالهاي پاياني قرن نوزدهم بود كه پيدا شد. بازرگانان افغاني با كارواني از انواع و اقسام كالا به استراليا رسيدند و به هر سوي اين كشور پهناور رفتند تا هم متاع خود عرضه دارند و هم چشم مردمان را -پس از حيوان عجيبي چون كانگورو- به ديدن شتر گرد كنند.
ديري نگذشت كه شتر تبديل به سفينه صحراها و رهرو راههاي دور و دراز قاره اقيانوسيه شد.
نخستين كلافهاي سنگين سيمهاي تلگراف سراسري ايتاليا را شترها بر پشت نهادند و حمل كردند. اولين تراورسها و تيرآهنهاي راهآهن استراليا را شترها، ايستگاه به ايستگاه پيش بردند.
تجهيزات مورد نياز معدنها و آب و غذاي معدنچيهاي استراليا را شترها آوردند و بردند و... هر آنچه را مزرعهدارهاي دور دست ميبايد از كشتيهاي دريايي پياده كنند، بر پشت اين كشتيهاي صحراها نهادند و به محل زندگي خود منتقل كردند. خلاصه آنكه شترها براي ساكنين قاره پنجم، همه كار كردند و همه بارهاي سنگين را كشيدند تا تبديل به تاثيرگذارترين حيوان در آباداني كشور شوند و خود مثل همه جاي دنيا قدر ببينند و صدر بنشينند.روزگار كنوني را در استراليا بايد دوران استراحت و تقاعد شترها محسوب كرد. اكنون بارها را قطارها، كشتيها، هواپيماها، كانتينرها و كاميونها ميبرند و...
نوادگان آن شترهاي زحمتكش گذشته، تقريبا كاري جز پرسه زدن در بيابانها و خيلي كه باشد، شركت در نمايشهاي سيرك و كارناوال ندارند.
اما، چند سالي است كه يك شركت توريستي استراليايي به فكر استفاده ديگري از شترها افتاده است: راهاندازي كاروانهاي سير و سفر در سواحل زيبا و آفتابي... در اعماق جنگلها و... در ژرفاي درهها و كوهستانها و.... در صحراها.
گردشگراني كه در ارتفاع 5/2 متري از سطح زمين بر زينهاي بسيار نرم و راحت و محكم شده بر كوهان شتر مينشينند و به راه ميافتند، حرفها و خاطرههاي جالبي از اين نوع سفر دارند.
تقريبا هيچ جانوري جرات حمله به يك كاروان شتر را ندارد. بنابراين شما همواره احساس امنيت خاطر ميكنيد...
در طي سفر، مانند اين است كه در همه حال از يك نقطه مرتفع همه جا را زير نظر داريد.
عكس و فيلم گرفتن از آن بالا جالبتر است.
چشمانداز بهتري هم دارد.
شتر سواري احتياجي به آموزشهاي اوليه ندارد.
حتي بچهها هم ميتوانند به تنهايي و بدون نگراني روي شتر بنشينند.
آن بالا، مثل اين است، در يك مبل راحت لمدادهاي كه با سرعت 5كيلومتر در ساعت حركت ميكند و نسيم ملايمي هم به صورتت ميخورد!
اين حس جالب به آدم دست ميدهد كه انگار در گذشتههاي دور سفر ميكند، ادارهكنندگان و مديران اين قبيل تورها سعي ميكنند، كاروانيان شترسوار را به عمد در مسيرهاي كويري پيش ببرند، تا چشم مسافران، افقهاي دورتر و بازتري را ببيند. بهخصوص، غروب آفتاب در افق كوير براي مسافران هيجان ويژهاي دارد.
همراهان هميشگي اين كاروانها، پرندگان زيبا، عقابهاي سينه سفيد و گشودهبال در آسمان، طوطيهاي رنگارنگ و گهگاه آهو، خرگوش ، روباه و ديگر جانوران دريايي و جنگلياند.
هيجانانگيزترين ساعات كاروانيان به گفته خود آنها شبهايي است كه پيرامون آتش حلقه ميزنند و در حال نوشيدن چاي يا قهوه به گپ زدن ميپردازند. برخي هم گيتار ميزنند و بعضي زمزمه ميكنند.
خوابيدن بر بسترهاي توري و گوش دادن به لالايي كوير كه انواع صداهاي گنگ و ناشناخته از ژرفاي تاريكي به گوش ميرسد نيز بخشي ديگر از هيجان اين سفرهاست.
تاريخ درج: 28 خرداد 1387 ساعت 11:42 تاريخ تاييد: 28 خرداد 1387 ساعت 13:14 تاريخ به روز رساني: 28 خرداد 1387 ساعت 13:03
سه شنبه 28 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]