واضح آرشیو وب فارسی:ساعت 24: ساعت ۲۴-چند روز از زمانی می گذرد که دیوید کامرون با چشم های پف کرده جلوی دوربین ها ظاهر شد و استعفای خود را اعلام کرد. پوند از آن زمان سقوط کرده است. تصمیم گیری های اقتصادی فعلاً به حال تعلیق درآمده اند و همین حالا هم شرکت هایی از جا به جایی عملیات خود به جایی خارج از بریتانیا می اندیشند.محمد مهدی حاتمی-معامله خوبی در جریان نبود. فیصل اسلام، سردبیر سیاسی شبکه اسکای نیوز، ماجرایی از مواجهه با یک نماینده محافظه کار پارلمان را تعریف می کرد که طرفدار جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا بود: «من به آن نماینده گفتم: نقشه شما چیست؟ آیا امکانش هست که ما نقشه راه برگزیت را همین حالا ببینیم؟ [نماینده پارلمان جواب داد:] هیچ نقشه ای وجود ندارد کارزار خروج از اتحادیه هیچ برنامه ای برای فردای برگزیت ندارد...این نخست وزیری است که باید برنامه ای برای فردای برگزیت داشته باشد.» دوربین به سمت آنا باتینگ چرخید، که رنگ به چهره نداشت. برای چند ثانیه هر دوی آنها ساکت بودند. او در حالی که سرش را پایین انداخته بود پاسخ داد:«نمی دانم چه باید بگویم.» و بعد تبلیغات بازرگانی پخش شد. به گزارش ساعت ۲۴ ، کمیسیونر بریتانیا در اتحادیه اروپا استعفا داده است. رهبران اتحادیه اروپا در حال تصمیم گیری برای برگزاری نشستی هستند تا در آن تصمیم بگیرند که چه می شود کرد. آنهایی که طرفدار بریتانیا هستند نگاهشان همچنان به لندن است تا نشانه هایی از توانایی تأثیرگذاری لندن بر مذاکرات ببینند. در خود بریتانیا نشانه هایی از فعالیت های نژادپرستانه و بیگانه هراسانه علیه مهاجران دیده می شود. اسکاتلند برای برگزاری یک همه پرسی استقلال دیگر آماده می شود. مذاکرات صلح ایرلند شمالی هم ممکن است با تهدید مواجه شود. اما در نوک هرم سیاسی بریتانیا، تنها یک خمیازه عمیق به چشم می آید. تلفن ها زنگ می خورند اما کسی نیست که جواب دهد. کامرون از جمعه صبح تا به امروز چیزی نگفته است. جورج آزبورن، وزیر خزانه داری هم ساکت بوده است. متحدان وفادار آقای نخست وزیر در وست مینیستر و در رسانه ها هم به شکل گسترده ای بی صدا مانده اند. در جبهه مخالفان اما اتفاقاتی در حال رخ دادن است. بوریس جانسون در خانه اش در آکسفورد چهره هایی را دیده است و در مورد رهبری آینده حزب محافظه کار با آنها به گفت و گو نشسته است. به گزارش ساعت ۲۴ ، به طور معمول، این احتمالاً اپوزیسیون است که از خلاء قدرت پیش آمده بهره می برد: از دولت می خواهد کاری بکند و پیشنهادهای خودش را می دهد. با این همه، حزب کارگر خودش آستین ها را بالا زده است: بسیاری از اعضای دولت سایه، در اعتراض به جرمی کوربین و اینکه او کاری برای اقناع مردم به رأی به ماندن در اتحادیه نکرده است، یک به یک در حال استعفا دادن اند. معاون رهبر حزب، تام واتسون، از آقای کوربین خواسته استعفا دهد و البته حزب کارگر هم به این ترتیب در وضع نامناسبی قرار گرفته است. به نظر نمی رسد کسی آمادگی اش را داشته باشد که پا پیش بگذارد و اطمینان بدهد. طرفداران خروج از اتحادیه که در باب آنچه برگزیت می باید به آن شباهت داشته باشد اتفاق نظری نداشته اند، با اینکه این آنها هستند که باید راهی برای خروج از بحران هم نشان دهد ، موافقتی ندارند. شماره ۱۰ [محل اسکان نخست وزیر بریتانیا] با این همه به نظر می رسد که برنامه ای برای خروج از بحران نداشته باشد. رقابت بر سر رهبری حزب محافظه کار دست کم تا ماه اکتبر و یا حتی پس از آن هم ادامه خواهد یافت. این رقابت حتی شاید تا زمانی ادامه پیدا کند که حزب کارگر هم رهبر تازه ای داشته باشد. نخست وزیر تازه هم باید اعلام یک انتخابات تازه کند و شاید ۶ ماه طول بکشد تا بریتانیا رهبر تازه ای بیابد که این کشور را برای رفع معضلات بی شماری که با آن رو به روست، آماده کند. به گزارش ساعت ۲۴ ، بریتانیا اما آن قدرها وقت ندارد. با وجود استدلال هایی برای صبر بیشتر که از جانب طرفداران بریتانیا در قاره اروپا، مانند آنگلا مرکل، به گوش می رسد، اصرار بر اینکه بریتانیا باید فوراً مطابق بند ۵۰ معاهده نامه لیسبون، خروج از اتحادیه ای را آغاز کند که کمتر از ۲ سال هم به طول نخواهد کشید، اوضاع را وخیم تر می کند. شاید به زودی توافقی جمعی حاصل شود، اما این همه در پرتو آشوب اقتصادی ای خواهد بود که بریتانیا را فرا گرفته و صحنه های زشتی از دو دستگی در خیابان های این کشور به وجود آورده است. بریتانیا به سمت توفان می راند و ناخدایی وجود ندارد. منبع: اکونومیست
سه شنبه ، ۸تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ساعت 24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]