تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837233838
شکست گروهان یکم رژیم بعث در 10 دقیقه - پایگاه خبری تحلیلی قم فردا
واضح آرشیو وب فارسی:قم فردا: قم فردا: پس از 10 دقیقه، تمام مواضع گروهان یکم به دست نیروهای ایرانی افتاد. گروهی کشته شدند و بقیه به اسارت رزمندگان ایرانی درآمدند و سروان احمد العلوی نیز کشته شد.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا ، ، از میان کتبی که درباره جنگ هشت ساله ایران و عراق نگاشته شده است خواندن و پردازش بخش هایی از خاطرات جنگجویان عراقی و شرح حالی که از آن روزها ارائه می دهند خالی از لطف نیست. کتاب "اعترافات" نمونه ای از این گونه کتب است که برگرفته از خاطرات سرهنگ عراقی عبدالعزیز قادر السامرایی است. در بخشی از این کتاب در تشریح روزهای پیش از عقب نشینی ننگین رژیم بعث در عملیات قدس 5 آمده است: "بعد از عملیات رمضان، در نبردهای مختلفی شرکت کردم و در اینجا مناسب می بینم که قسمتی از جنگ های انجام شده در هور را که در آن نقش فعالی داشتم، بازگو کنم. عملیاتی که می خواهم بدان بپردازم، از جانب ایرانیان، عملیات «قدس 1 و 2» نام گذاری شده بود. در آغاز لازم می دانم اوضاع جغرافیایی منطقه و مواضع ایجاد شده را شرح دهم. در عملیات قدس که در هور انجام شد، ایرانیان توانستند چهار هدف مجهز و حیاتی در منطقه را به تصرف خود درآوردند. این اهداف عبارت بودند از: پاسگاه ابوذکر، روستای ابوسعید، دریاچه ی المختار و یک پاسگاه پلیس. پاسگاه ابوذکر و ابولیله که حد فاصل آن ها شط علی است، در نزدیکی دجله قرار دارد. از سمت غرب تا محدوده ی روستای الزجیه و روستای الحسان و از جنوب تا روستای البیضه و از شمال تا پاسگاه الترابه، محدوده های استقرار نیروهای ما تا قبل از عملیات قدس بود. در این منطقه به علت مشکلات موجود، عملیات محدودی صورت گرفته بود و این باور برای همه ی ما وجود داشت که ایرانیان نمی توانند به راحتی در منطقه تردد کنند؛ زیرا ارتش ما گشتی های فراوانی به صورت کمین ثابت و متحرک ایجاد کرده بود. همین که تیپ ما به منطقه ی عملیاتی قدس 1 و 2 رسید، اقدام به سنگربندی و ایجاد موانع دفاعی و نصب تله های انفجاری و آتشزای ناپالم در اطراف خود کرد. نصب سیم های خاردار به شکل وسیع و دایره وار بر سطح و زیر آب برای جلوگیری از حرکت قایق های ایرانی، از دیگر اقدامات بود. همچنین پاسگاه ابوذکر و اطراف آن سنگربندی شد و از جهت دفاعی با محاسبات مهندسی در حدی بسیار عالی، مواضع احداث شد. در دریاچه المختار نیز به همین شکل، موانع و سنگرهای دفاعی ایجاد شد. به سروان احمدالعلوی فرمانده ی گروهان یکم دستور دادم گروه های کمینی که در مسیر خاصی در حال تردد هستند، تعیین کند؛ تا به این ترتیب، تمام منطقه و تحرکات دشمن، در معرض دید ما باشد و بتوانیم گزارش های دقیقی به قرارگاه تیپ ارسال کنیم. تیپ ما از سه گردان تشکیل شده بود و بنا به دستور فرماندهی نیروهای المعتصم، یک گردان کماندویی برای تقویت نیروهایمان به ما ملحق شد و نیروها به ترتیب زیر در منطقه سازماندهی شدند: 1. گردان یکم در پاسگاه ابوذکر 2. گردان دوم در پاسگاه ابولیله 3. گردان سوم در دریاچه مختار 4. گردان کماندویی، به عنوان نیروی احتیاط، در دریاچه المختار. فرماندهی نیروهای المعتصم احتمال و امکان هجوم ایرانیان را احساس کرده بود. بنابراین تیپ های کمکی دیگری نیز به نیروهای موجود افزوده شد. نیروهای کمکی عبارت بودند از: 1. تیپ 506 2. تیپ 114 لشکر25 3. هلی کوترهای جنگی ای که در منطقه ی العزیر مستقر شدند. در تاریخ 1364.3.25 هجوم ایرانی ها به سمت واضع دفاعی ما آغاز شد. سروان احمد العلوی، فرمانده ی گروهان یکم با من تماس گرفت و گفت: «نیروهای ایرانی به سنگرهای مقدم ما یورش آورده اند.» پس از 10 دقیقه، تمام مواضع گروهان یکم به دست نیروهای ایرانی افتاد. گروهی کشته شدند و بقیه به اسارت رزمندگان ایرانی درآمدند و سروان احمد العلوی نیز کشته شد. ستوان یارعلی الواسطی در دفاعیات خود در زمان محاکمه، مشاهدات خود را چنین شرح داد: «تمام افراد گروهان اسیر شدند؛ زیرا نتوانستند از خود مقاومت نشان دهند؛ چون احتمال حمله ی ایرانیان را نمی دادند. سروان احمد العلوی همراه محافظانش سعی کرد بگریزد و حتی سوار قایق هم شدند؛ ولی گلوله های ایرانیان مجال فرار را به آنان نداد.» این عملیات، در هورالهویزه صورت گرفت. محور عملیاتی، منطقه ی ام النعاج بود. این منطقه از شمال به برکه السوده و روستای سلف المعدان و روستای حمیدان و از شمال غربی به مزارع ابوحضاف و العوج و روستای سلف الدین و روستای سلف العبده می رسید و از مغرب به نیزارهای ام البود و روستای الهرود و دریاچه های معمر و از جنوب غربی با شرط الدوب و از شرق با ام ارزال هم مرز بود که خود ام ارزال از برکه های متعددی تشکیل شده بود؛ از جمله برکه ی ابوشوس و سوده ام توشه. از ناحیه شمالی نیز به علت دریاچه ها و برکه های آب، از جمله هورالعظیم، فاصله ی زیادی با خشکی داشت. این منطقه مساحتی حدود 100 کیلومتر مربع داشت و در شمال غربی آن، هورالهویزه و در جنوب شرقی آن شهر العماره قرار داشت. آب دریاچه ی ام النعاج، هور الهویزه و رودهای ایران سرچشمه می گرفت و دیگر دریاچه ها و برکه ها همگی از آب باران به وجود می آمدند. قبل از جنگ، مردم این مناطق، از طریق سید ماهی و حصیر بافی و کشت و زرع امرار معاش می کردند. تلگراف هایی از استخبارات به دستمان می رسید که همگی حاکی از تجمع نیروهای ایرانی در پشت مرزهای منطقه بود و انجام عملیات، متحمل به نظر می رسید. لشکر 29 و تیپ 117 به منطقه اعزام شدند. همچنین گردان های پشتیبانی تانک و توپخانه و واحدهای مهندسی رزمی در منطقه حاضر شدند. تلگرافی از گروهان کماندویی لشکر، مستقر در ام النعاج که زیر نظر ما انجام وظیفه می کرد، دریافت کردم. در آن تلگراف آمده بود که طی گشت های شبانه به این نتیجه رسیده اند که امشب نیروهای ایرانی حمله خواهند کرد. من به عنوان افسر عملیاتی، در قرارگاه عملیات لشکر مستقر بودم. در گزارش های استخبارات نیز حضور خطرناک ایرانیان یادآوری شده و همچنین قید شده بود که در کنار آنان، نیروهای عراقی مخالف نظام عراق نیز قرار دارند و با بلندگوهای خود، از سربازان عراقی دعوت می کنند تا به سپاه اسلام بپیوندند. پس از دریافت این گزارش ها و ارسال آن ها به مافوق، دستور بررسی استحکامات و موانع را صادر کردم و کمی بعد همه چیز آماده و مهیا بود. هواپیماهای اطلاعاتی ما، پروازهای جاسوسی خود را بر فراز منطقه ی ام النعاج انجام دادند و گزارش کردند که یقینا ایرانیان در پی انجام عملیات هستند. از جمله کارهایی که برای تقویت آمادگی خود قبل از حمله ی آنان انجام دادیم، این بود که گردان از تیپ 117 را به محور غرب دریاچه ی ام النعاج اعزام کردیم که نقش این گردان، پشتیبانی و تقویت واحدهای مستقر در محور غربی بود. البته این منطقه از موانع طبیعی نیز بهره مند بود. انجام عملیات دفاع را در چهار پاسگاه نظامی و پنج پست کمین اصلی متمرکز ساختیم. همچنین تعدادی از مردم بومی منطقه نیز با ما همکاری داشتند که به طو مستقیم، به وسیله ی تجهیزات بی سیمی که به آنان داده بودیم، با فرماندهی استخبارات نظامی در تماس بودند. گروه های کمین متحرک در منطقه به ده پست می رسید که هر قایق شامل پانزده نفر می شد که تا بن دندان مسلح بودند. در محور شرقی منطقه ی ام النعاج، سه پاسگاه مرزی قرار داشت و گروه های کمین، از مردم بومی منطقه سازماندهی شده بودند. گردان های تیپ 117 به کمک گردان های نیروهای مخصوص و گردان های کماندویی، منطقه را محافظت می کردند. قبل از هجوم ایرانیان به مواضع ما، در یک حمله ی سنگین هوایی، جنگنده های ما به شدت محل تجمع آنان را بمباران کردند و آتش پر حجم توپخانه به سمت مواضع نیروهای ایرانی هدایت شد. کمی بعد، از جانب دیدبان های ما، وجود شعله های آتش در مواضع نیروهای ایرانی گزارش شد. در تاریخ 1364.5.1، ساعت 12 نیمه شب، حمله ی صاعقه وار رزمندگان اسلام در منطقه ی ام النعاج آغاز شد. با زیرکی و دقت عمل رزمندگان، ما غافلگیر شده بودیم؛ زیرا افراد اطلاعات ما گزارش داده بودند که آنان در ساعات اولیه شب عمل خواهند کرد و ما انتظار هجوم در ساعت های بعد از نیمه شب را نداشتیم. از همه مهم تر این بود که نیروهای ایرانی یک روز قبل از اجرای عملیات در این محور، به جبهه ی میانی واقع در محدوده ی سپاه چهارم عراق یورش برده بودند و گمان ما این بود که عملیات موعود همان است. آنان با محاسبات دقیق نظامی، تمامی افکار و توجهات فرماندهان عراقی را به آن نقطه معطوف کرده و ناگهان به ام النعاج حمله کرده بودند. با آغاز حمله، مواضع ما یکی پس از دیگری تسلیم آنان شد. برودت هوا به حدی بود که سرمای زمستان را تداعی می کرد. ما برای متوقف کردن آن ها، چاره ای جز به کار بردن توپخانه سنگین نداشتیم. فرمانده ی عملیات منطقه، راه را گم کرده بود و وقتی خود را در محاصره دید، گریه کنان «الله اکبر» می گفت. بی سیم چی جوانی که همراهش بود، اصرار داشت به دیدار خانواده اش برود که در نهایت، دوتایی به اسارت درآمدند. در این عملیات، نیروهای مومن ایرانی از شیوه ای دقیق در فریب دادن عراقی ها استفاده کردند و تعداد زیادی از عراقی ها را به اسارت درآوردند. تعداد اسرای آن شب، پانصد تن و تعداد کشته ها سیصد نفر بود که ارقام ذکر شده، طبق گزارش های منتشر شده ی لشکر ما بود. نیروهای مخصوص به فرماندهی تیپ 68، اقدام به ضد حمله ای علیه مواضع نیروهای ایرانی در ام النعاج کردند که باز هم ناکامی و خسارت نصیب ارتش ما شد. تعدادی از قایق ها در آتش سوختند، برخی راه را گم کردند، فرمانده ی گردان یکم سرهنگ ستاد عدنان السامرایی کشته شد و پس از تحمل خسارات و تلفات، فرماندهی متوجه بی برنامگی نیروهایش در عملیات شد و دستور عقب نشینی کامل از ام النعاج صادر کرد و مجبور به ترک ام النعاج و تحویل آن به نیروهای ایرانی شدیم. با این عقب نشینی، برگ ننگین سنگینی بر کارنامه ی بعث عراق افزوده شد؛ گرچه آن را به عنوان یک عقب نشینی پیروزمندانه قلمداد کردند. عملیات قدس 5 در تاریخ 1364.5.15 در ساعت 11 شب توسط نیروهای ایرانی شروع شد و منطقه ی هورالهویزه به تصرف آنان درآمد. در این منطقه نیز موانع طبیعی و تجمع نیروها و تسلیحات و کمین های عراقی نتوانستند مانع پیشروی سپاهیان ایرانی شوند و تیپ های 429 و 605 و تیپ 83 عراق، متحمل خسارات سنگین و تلفات زیادی شدند. فرمانده ی تیپ 83 دراین عملیات کشته شد و با توجه به ضد حمله های پی درپی عراق، مناطق آزاد شده در قدس 1، 2 و 5 که مساحتی حدود 400 کیلومتر مربع را شامل می شد، کماکان در دست نیروهای مومن ایرانی باقی ماند."
سه شنبه ، ۸تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم فردا]
[مشاهده در: www.qomefarda.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها