محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840559422
خبر شهادت آیت الله بهشتی چگونه به رهبر معظم انقلاب رسید؟ - اتاق نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: آیت الله بهشتی در روز هفتم تیرماه 60 به شهادت رسید این درحالی بود که مقام معظم رهبری روز قبل از این واقعه ناگوار مورد سوء قصد قرار گرفته بودند و در بیمارستان بستری بودند.اتاق خبر - چگونگی رساندن خبر شهادت آیت الله شهید بهشتی به رهبر معظم انقلاب، به روایت خودشان از این قرار است: یک باره این خبر را به من ندادند. من تدریجاً با ابعاد این قضیه آشنا شدم. یکی دو روز اوّل که به هوش آمده بودم، کسی اجمالاً از وقوع یک انفجاری در حزب به من خبر داد، لکن من در شرایطی نبودم که درست درک کنم که چی واقع شده؟ یعنی شاید حتی کاملاً به هوش نبودم، لکن یادم هست که چیزی به من گفته شد بعد هم یادم رفت. چون غالباً در حال شبیه حالات بعد از بی هوشی بودم؛ چون عمل های متعددی انجام می گرفت و درد و این ها هم شدید بود، من را در یک حال شبه بی هوشی نگه می داشتند، یعنی در حال گیجی مخصوص بعد از عمل جراحی. در هشتم، نهم این حادثه بود ظاهراً یک هفته یا هشت روزی گذشته بود. من اصرار می کردم که برای من رادیو و روزنامه بیاورند و به بهانه های گوناگون نمی آوردند و مقصود این بود که من مطلع نشوم از حادثه چون افرادی که دور و بر من بودند بالأخره نمی توانستند در مقابل اصرارهای پی درپی من مقاومت کنند. مجبور بودند قضیه را به من بگویند. آن کسی که می توانست این قضیه را به من بگوید کسی غیر از آقای هاشمی نبود. یعنی می دانستند بخاطر نحوه ی ارتباط ما با هم طبعاً ایشان می تواند به یک شکلی مسأله را به من بگوید و همین کار را کردند. البته من توجه نداشتم، یک روز عصری آقای هاشمی و آقای حاج احمد آقا - فرزند حضرت امام - آمدند پیش من و یکی از کسانی که دور و بر من بود با آنها مطرح کرد که فلانی رادیو می خواهد و روزنامه می خواهد و ما مصلحت نمی دانیم شما نظرتان چیه، اگر شما می گوئید بدهیم. اینجوری شروع کردند قضیه را. آقای هاشمی با آن بیان شیرین خودشان که همیشه مطالب را نرم و آرام و هضم شدنی مطرح می کنند آن جا گفتند: نه به نظر من هیچ لزومی ندارد شما رادیو بیاورید. حالا خبرهای بیرون خیلی شیرین است، خیلی مطلوب است، که این هم روی تخت بیمارستان این خبرها را بشنود. من اجمالاً فهمیدم که خبرهای تلخی وجود دارد. گفتم چطور مگر؟ گفت خب همین دیگر، انفجار درست می کنند، بعضی ها شهید شدند، بعضی ها مجروح شدند و به این ترتیب ایشان من را وارد حادثه کرد. من پرسیدم کی ها مثلاً شهید شدند، کی ها مجروح شدند، ایشان گفت: مثلاً آقای بهشتی مجروح است، من خیلی نگران شدم. شدیداً از شنیدن این که آقای بهشتی حادثه ای دیده و مجروح شده، ناراحت شدم. پرسیدم که ایشان چیه وضعش؟ کجاست؟ چه جوری است؟ ایشان گفت که بیمارستان است و نه نگرانی هم ندارد. گفتم آخر در چه حدی است؟ ایشان گفت خب، مجروح است دیگر، ناراحت است. من گفتم که در مقایسه ی با من مثلاً بدتر از من است بهتر از من است؟ می خواستم که ابعاد مسأله را بفهمم. ایشان گفت همین جورهاست دیگر، حالا بی خود دنبال این قضایا تحقیق نمی خواهد بکنی، اجمالاً خبرهای بیرون خیلی شیرین نیست، خیلی جالب نیست، خب بله، بعضی ها هم شهید شدند و این ها. ایشان من را در نگرانی گذاشت و رفت. من فهمیدم که یک حادثه ی مهمی است که آقای بهشتی در آن حادثه مجروح شده، به ایشان هم قبل از این که بروند گفتم، خواهش می کنم هر چه ممکن هست مراقبت بخرج داده بشود، تمام امکانات پزشکی کشور بسیج بشود تا آقای بهشتی را هر جور هست زودتر نجات بدهید و نگذارید که ایشان خدای نکرده برایش مسأله ای پیش بیاید. بعد که ایشان رفتند افرادی که دور و بر من بودند نمی دانستند که من چقدر خبر دارم و من از آن ها بطور آرام، آرام مسأله را گرفتم. یعنی بقول معروف زیر زبانِ آن بچه هایی که دور و بر من بودند خود من کشیدم و فهمیدم که ایشان شهید شدند. طبعاً برای من بسیار سخت بود با این که همه ی ابعاد حادثه را و خصوصیات حادثه را و کسانی را که شهید شده بودند نمی دانستم که چه جوری است و تا چه حدودی هست. اما نفس شهادت آقای بهشتی برای من یک ضربه ی فوق العاده سنگینی بود. تا روزهای متمادی من دائماً ناراحت و منقلب بودم و اندک چیزی من را می برد تو بَهر این حادثه ی تلخ. بله به هرحال برای من بسیار چیز سخت و تلخی بود. باشگاه خبرنگاران جوان 94110
سه شنبه ، ۸تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[مشاهده در: www.otaghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها