محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831576414
داوود فتحعلی بیگی: کارگروه تئاتر کمدی مخالف فعالیت کردن اهالی تئاتر نیست - پایگاه خبری دیباچه
واضح آرشیو وب فارسی:دیباچه: دیباچه : داوود فتحعلی بیگی اعلام کرد که کارگروه قصد دارد از اهالی تئاتر آزاد که زین پس کمدی نامیده می شود حمایت و برخی از افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند را هدایت کند. به گزارش خبرنگار تئاتر دیباچه ؛ داوود فتحعلی بیگی نویسنده، کارگردان، بازیگری ، پژوهشگر و مدرس دانشگاه در حوزه تئاتر است. او یکی از پیشکسوتان تئاتر آیینی سنتی است و رییس کانون نمایش های سنتی ایران است. فتحعلی بیگی به تازگی یکی از اعضای کارگروه تئاتر کمدی در شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی، شده است. او همچنین این روزها سرگرم تمرین کردن نمایش «انسانم آرزوست» در مقام نویسنده و کارگردان است. به همین دلایل درمورد تئاتر «انسانم آرزوست» تئاتر آیینی سنتی و وضعیت تئاتر آزاد و برنامه کارگروه تئاتر کمدی، گفت وگو کرده ایم آقای فتحعلی بیگی قرار است پس از پنج سال با نمایش «انسانم آرزوست» به صحنه تئاتر بازگردید. درباره این نمایش بیشتر توضیح بدهید؟ سال ۹۰ نمایشنامه را نوشتم. قصه این نمایش به نوعی نقد اجتماعی درباره بی تفاوتی مردم نسبت به هم نوعش در مواقع گرفتاری است و قالب نمایش هم سیاه بازی است. قرار است این نمایش در تماشاخانه سنگلج اجرا شود. با توجه به این که این تماشاخانه درگیر تعمیرات شده، چه زمانی برای اجرای نمایش به شما اعلام شده است؟ قبلا به ما گفته بودند که از ۳۱تیرماه اجراهای نمایش «انسانم آرزوست» آغاز می شود. با توجه به این که این تماشاخانه وارد پروسه تعمیرات شده است و این که اجرای نمایشی که قرار بود پیش از ما روی صحنه رود، به تعویق افتاده است، احتمالا اجرای نمایش ما نیز چند روزی به تعویق می افتد. بسیاری از کارگردان هایی که در این تماشاخانه نمایش اجرا کرده بودند، نسبت به امکانات این سالن و سیستم نور آن، نقد داشتند. از دید شما نیز این سالن به تعمیرات نیاز داشت؟ چون در اغلب آثارم از نور تخت استفاده می کنم و چندان خودم را درگیر تکنولوژی استفاده از نور برای نشان دادن مکان و زمان نکرده ام، چنین مشکلی را تجربه نکرده ام اما بخشی از تعمیرات در این سالن ضروری بود. متاسفانه به دلیل شکایت همسایه ها به خاطر سر و صدای هواساز و خنک کننده سنگلج، مسئولان این تماشاخانه ناچار شدند مکان چیلر این سالن را تغییر دهند. من در این سال ها که در تماشاخانه سنگلج نمایش اجرا کرده بودم، با مشکلی مواجه نشده ام. آیا می توانیم تماشاخانه سنگلج را به عنوان مکانی تخصصی برای اجرای نمایش های آیینی سنتی در نظر بگیریم؟ خیر. تماشاخانه سنگلج پایگاهی برای نمایش های ایرانی شده بود اما به دلیل نوع معماری ای که این سالن دارد، چندان با شیوه اجرایی نمایش های آیینی سازگار نیست. چون شکل اجرایی نمایش های آیینی ایرانی، همچون تعزیه اغلب میدانی بوده است؛ یعنی بازیگران در حلقه میانی تماشاگران اجرا می کردند بنابراین سالن مد نظر ما باید به شکلی باشد که تماشاگر بتواند در چهار طرف بنشیند و اجرای نمایش در وسط سالن انجام گیرد. در چنین شرایطی نمایش ایرانی می تواند تمام قراردادهای خودش را به صورت کامل به معرض اجرا بگذارد. جریان مرکز نمایش های آیینی سنتی به کجا کشیده است؟ هنوز مکان معینی برای تاسیس این مرکز پیش بینی نشده است. وعده ای از سوی شهرداری داده شده بود مبنی بر این که ساختمان اتحادیه را به مرکز نمایش های آیینی سنتی اختصاص دهندکه ما هنوز امیدواریم این قول محقق شود. این بحث سال گذشته و همزمان با برگزاری هفدهمین جشنواره تئاتر آیینی سنتی مطرح شده بود. اتفاق جدیدی در این حوزه نیفتاده است؟ خیر. ما همیشه در انتظار این بوده ایم که مکانی در اختیار فعالان حوزه تئاتر آیینی سنتی قرار گیرد که با سازوکارهای اجرای این نوع تئاتر هم خوانی داشته باشد که هنوز اتفاق نیفتاده است اما امیدواریم که صورت بگیرد. آیا این مرکز نمایش های آیینی سنتی قرار است برای اجرای نمایش های قهوه خانه ای، تخت حوضی و … نیز امکاناتی را در اختیار هنرمندان نمایش های آیینی قرار دهد؟ تمام شیوه های اجرای نمایش آیینی سنتی می تواند در این سالن اجرایی شود؛ از معرکه گیری گرفته تا نمایش های عروسکی، نقالی، پرده خوانی، شبیه خوانی و … در این مرکز جای مخصوص به خود را خواهند داشت و با برنامه ریزی درستی اجرا می شوند. این اتفاق می تواند در جذب تماشاگر و توریست اتفاق های بزرگی را رقم بزند. همچنین تاسیس چنین مرکزی می تواند کمک شایانی به حفظ و نگهداری از آیین های نمایش ایرانی کند. برای این مرکز نمایش بودجه ای تعیین شده است؟ وقتی مکانی برای این مرکز اختصاص داده شود، خود به خود راه کارهایی برای تامین بودجه آن می توان پیدا کرد. اگر این مکان اختصاص پیدا کند، رفته رفته می توانیم تماشاگر پیدا کنیم و از این طریق قسمت اعظم هزینه های این مرکز تامین شود. یعنی اقبال به نمایش های آیینی سنتی به اندازه ای هست که این مرکز بتواند روی پای خود بایستد؟ بله. هر بار که ما نمایش اجرا می کنیم. تماشاگران که از آسمان نمی آیند؛ همین مردم هستند. این اتفاق تنها به تهران نیز معطوف نیست. در شهرستان ها نیز این شرایط برقرار است. نمایش های آیینی سنتی در شهرستان ها نیز با استقبال بسیار خوب مردم مواجه می شود. یعنی می توانیم امیدوار باشیم که این حرکت از تهران آغاز شود و به مرور هر یک از شهرستان ها نیز صاحب یک مرکز تئاتر آیینی سنتی مختص به خود شوند یا این اظهار نظر خوش بینانه است؟ مطمئنا اگر چراغ این مقوله در تهران روشن شود، در شهرستان ها سریع تر این اتفاق می افتد چون در شهرستان ها مکان های تاریخی ای هستند که قابلیت بسیار خوبی برای تبدیل شدن به تماشاخانه های اختصاصی برای نمایش های آیینی سنتی دارند. یکی از این مکان ها، کاروان سرای شاه عباسی در کرج است. این مکان الان در دست بخش خصوصی است اما اگر در اختیار نمایش های آیینی سنتی قرار گیرد، می تواند در طول سال فعال باشد و برنامه های خوبی را ارائه دهد. شما یکی از اعضای کارگروه تئاتر کمدی هستید. طبق اعلام رسمی رئیس شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی، کارگروه تئاتر کمدی برای ساماندهی و هویت بخشی به تئاتر آزاد در شورای نظارت شکل گرفته است . این شورا را چگونه ارزیابی می کنید و آیا حضور این کارگروه کمی دست و پای اهالی تئاتر آزاد را نمی بندد؟ نه. بحث دست بسته شدن نیست. اتفاقا متاسفانه بسیاری از افراد حاضر در این نوع تئاتر، به جاده خاکی می زنند و از محدوده ضوابط اخلاقی خارج می شوند. اگر این افراد بر اساس معیارهای درست کمدی کار کنند و ضوابط اخلاقی را رعایت کنند، کسی با آنها کار ندارد و از فعالیت های آنها استقبال می شود. مشکل از جایی آغاز می شود که بسیاری از این افراد معیارهای تئاتر کمدی را نمی شناسند و اصول و مبانی تئاتر کمدی را نمی دانند و درنمتیجه قصد دارند به هر قیمتی تماشاگر را بخندانند. به همین علت ساده ترین راه را انتخاب می کنند و به سمت شوخی های رکیک خلاف اخلاق می روند که ممکن است تعداد محدودی از تماشاگران بخندند اما اغلب مخاطبان و عرف جامعه این رفتار را نمی پسندند. این کارگروه قصد دارد از اهالی این نوع تئاتر حمایت کند و برخی از افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند را هدایت کند. سال گذشته بحثی به وجود آمده بود که چندان از سوی اهالی تئاتر مقبول واقع نشد؛ اعلام شد که کارگردان های تئاتر آزاد باید برای اجرای نمایش خود از دفتر موسیقی مجوز دریافت کنند. این مساله در پروسه دشوار دریافت مجوز، نوعی محدودیت برای آنها به وجود آورده بود. این اتفاق کاملا لازم بود چون بسیاری از کارگردان ها به عنوان نمایش کمدی موزیکال، نوعی کنسرت اجرا می کنند! درصورتی که اصولا نمایش موزیکال به این صورت نیست؛ در این نوع نمایش، گفت وگوها موزیکال اجرا می شوند اما در برخی از تئاترهایی که به عنوان موزیکال معرفی می شوند، اصلا چنین چیزی دیده نمی شود. اتلاق کردن نام تئاتر موزیکال به برخی از آثار تئاتر آزاد، بهانه ای است تا موسیقی لس آنجلسی کار کنند. به بهانه های مختلف می خواهند آواز بخوانند؛ این افرادمی توانند کنسرت برگزار کنند چرا با نام تئاتر مردم را جمع می کنند! طبیعتا باید بر تئاتر آزاد نیز نظارت حاکم باشد و این افراد باید مجوزهای لازم را بگیرند. رواج و شیوع پیدا کردن این نوع تئاتر در جامعه، سلیقه تماشاگر را تحت تاثیر خود قرار داده است. اگر قرار است تئاتر این شرایطی را داشته باشد پس دانشکده های تئاتر به چه دردی می خورند؛ در دانشگاه ها را ببندند! یعنی به نوعی قرار است کیفیت تئاتر آزاد سنجیده شود؟ آنچه که من شنیده ام این است که قرار است اهالی تئاتر آزاد هم حمایت شوند و هم هدایت. دیده ام برخی از افراد به عنوان نویسنده برای اجرای تئاتر متن ارائه می دهند تاما این افراد حتی الفبای نویسندگی را بلد نیستند؛ جمله بندی ها و املای کلمات آنها غلط است، بلد نیستند یک قصه ساده را تعریف کنند و … تا کی شورای نظارت و کارشناسان باید از این آثار، نمایش قابل اجرا بیرون بکشند؟ این افراد باید آموزش ببینند. این گونه نمی شود ادامه داد که فردی از صبح تا ظهر پیک موتوری باشد و شب تئاتر اجرا کند اما فارغ التحصیلان تئاتر در خانه های خود نشسته باشند! تمام افرادی که قصد دارند تئاتر اجرا کنند، اگر در این حوزه تحصیل کرده اند، باید مدرک خود را نشان دهند و اگر تحصیلاتی در این زمینه نداردن، باید دوره ببینند. اگر دوره هایی را بگذرانند، با حداقل های اجرای تئاتر آشنا می شوند و مطوئنا گیفیت کار آنها نیز بیشتر می شود. یعنی قرار است فارغ التحصیلان تئاتر نیز به بخش تئاتر آزاد که به تازگی تئاتر کمدی لقب گرفته است، ورود کنند؟ من در جریان این برنامه ریزی ها نیستم اما اساسا چرا نباید کسی که تحصیلات تئاتر دارد، تئاتر اجرا کند؟ حتما باید تئاتر در یک تماشاخانه رسمی اجرا شود؟ الان دربسیاری از نقاط دنیا، در کافه ها نیز تئاتر اجرا می شود اما باید ضوابطی نیز وجود داشته باشند. در سراسر دنیا شرایط به گونه ای است که اگر عضو سندیکایی نباشید، نمی توانید تئاتر اجرا کنید. برای پذیرفته شدن در سندیکا نیز شما باید دوره دیده باشید. در دوره ای هر فردی از گرد راه می رسید و ۱۰هزار تومان پرداخت می کرد می توانست کارت عضویت بگیرد که این اتفاق، غلط بود. آموزش به افراد این دانش را می دهد که چه فردی به درد نویسندگی می خورد، کدام باید کارگردنی پیشه کند، چه کسی بهتر است در حوزه بازیگری فعالیت های خود را ادامه دهد و چه افرادی اصولا باید فعالیت های خود در حوزه تئاتر را تعطیل کنند. در تئاترهای شادی آور ایرانی، حداقل ۵۰ یا ۶۰ عنصر کمدی داریم که بسیاری از آنها با کمدی های دیگر در سراسر دنیا مشترک هستند چرا برخی از اهالی تئاتر آزاد ما به جای اتستفاده از این شیوه های تئاتر، به لودگی صرف روی می آورند؟! قرار نیست به هر قیمتی تماشاگر بخندد. کسی مخالف فعالیت کردن اهالی تئاتر نیست؛ فقط باید بلد باشد تئاتر کار کند، اگر بلد نیست هم باید یاد بگیرد. باید کیفیت آثار بالا رود.
دوشنبه ، ۷تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیباچه]
[مشاهده در: www.diibache.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها