تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837144725
“شغل کثیفی” که درآمد خوبی دارد! - پایگاه خبری تحلیلی رودن نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:رودن نیوز: هر گاه بحث پول درآوردن مطرح می شود، نامی از چند شغل کثیف آورده می شود اما شغل های مدنظر ما کاملا قانونی بوده ولی ماهیتا یک "شغل کثیف" محسوب می شوند. با اریک بارتون همراه باشید.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رودان نیوز ، به نقل از راه دانا؛به نقل از فرادید، هر سال که فرزندان کاتلین کوریدون شمع روی کیک ها را فوت می کنند، آن ها همان آرزوی سال قبل را در ذهن دارند. کوریدون، کتابدار بازنشسته و ۶۰ ساله، می گوید: «تنها آرزوی آن ها داشتن یک سگ بود. مشکل اینجا بود که شوهرم ۴۰ سال پستچی بود. او به خاطر شغلش چندین بار از دست سگ ها فرار کرده بود و چندین بار هم گاز گرفته شده بود. شوهرم هیچ احساسی نسبت به سگ ها نداشت. از این نظر مطمئنم.» آقا و خانم کوریدون در پورت مانموث در نیوجرسی زندگی می کنند. آن ها سرانجام تسلیم خواست بچه هایشان شدند، البته وقتی بچه ها ۱۰ و ۱۲ ساله شده بودند. یک قول مادرانه! کوریدون می گوید که در ازای سگ از بچه ها یک قول گرفت: بچه ها باید تمام فضولات باقیمانده سگ در باغچه را جمع کنند. آن قول فقط یک ماه دوام آورد. کوردیون نقشه ای برای پول تو جیبی بچه ها کشید. او به شرکتی به نام «دودی کالز» تماس گرفت تا آن ها در ازای دریافت هفته ای ۹ دلار، فضولات را جمع کنند. کوریدون می گوید: «جمع کردن فضولات حیوانی خرج اضافه نیست و باید انجام شود.» این شرکت سال ۲۰۰۱ در نیوجرسی تاسیس شد و حالا ۴۵۰ کارمند دارد. اِلن لِوی، مالک دودی کالز می گوید که جمع آوری فضولات حیوانی شغلی پر درآمد است و کسی واقعا نمی داند ارزش این شرکت ها چقدر بالا است. F5RENB Sign If Your Dog Poops But Nobody Is Watching, You Still need to Pick It Up! اگر سگ شما دستشویی کند و کسی نبیند، شما باز هم باید آن را جمع کنید از نظر لوی بحث فضولات حیوانی چندان نیست چرا که این نوع تجارت سود فراوانی دارد. سود ناشی از این شغل در طول یک دهه اخیر در اغلب کشورها سیری صعودی داشته است. پا روی فضولات سگ گذاشتم! «مت رینگر» یکی دیگر از افرادی است که در این شغل فعالیت می کند، اما دلیل ورود او به این شغل اصلا علم و دانش نبود؛ یکی از پژوهشگران شرکت مت، در سال ۲۰۰۸، صبح زود هنگامی که می خواست سرکار برود، به اشتباه پایش را روی فضولات یک سگ گذاشت و از این بابت مدام گلایه می کرد! در آن موقع، یک شرکت بیوتک در تِنِسی کیت هایی را می فروخت که توان شناسایی نژاد سگ های دورگه را داشت. اما ناگهان آن شرکت تلاش کرد تا یک ایده بکر را پیاده کند. این شرکت در سال ۲۰۱۰ کیت هایی به نام «پو پرینت» را تولید کرد که قادر بود DNA فضولات سگ را شناسایی کند. این کیت ها بیش از هر کس به درد صاحب خانه ها می خورد که می توانند با آن DNA هر سگ را ثبت کنند و سپس خانه را به مستاجر اجاره دهند. بنابراین مستاجر به خاطر فضولات سگش می تواند جریمه شود. در تیمبر وود آمریکا، اولین مرتبه که سگ دستشویی کند و صاحبش آن را جمع نکند باید ۵۰ دلار جریمه پرداخت کند. میزان این جریمه مرتبه دوم ۱۰۰ و مرتبه سوم ۲۰۰ دلار خواهد بود. اما اگر دفعه چهارمی وجود داشته باشد، از شخص خواسته می شود تا به همراه سگش آنجا را ترک کند. اتوبوسی که سوختش از “فاضلاب” تامین می شود! انرژی خورشیدی را فراموش کنید، زیرا فضولات انسانی هم پتانسیل تبدیل شدن به یک منبع تجدید پذیر انرژی را داراست. یک اپراتور اتوبوس در فرست وستِ انگلستان، از یک اتوبوس زیستیِ ۴۰ صندلی استفاده کرده که از گاز بیو متانِ تولید شده از شبکه فاضلاب و پسماند غذایی به عنوان سوخت استفاده می کند. سوخت اتوبوس های Poo Bus از گاز بیو متانِ تولید شده از شکبه فاضلاب تامین می شود فرست وست حالا منتظر یک اتوبوس دیگر از همین نوع است که «پو باس» لقب گرفته و انرژی آن از شبکه فاضلاب بریستول تامین می شود. این طرح آنقدر موفق بوده که رقیب این شرکت یعنی «وِسکس باس» تقاضای کمک هزینه دولتی برای تولید ۲۰ اتوبوس زیستی تا سال ۲۰۱۹ را به دولت ارائه کرده است. بر اساس داده های ارائه شده از سوی فرست وست، غذای مصرفی و فضولات تولید شده یک مسافر در سال می تواند سوخت اتوبوس برای یک مسافت ۶۰ کیلومتری را تامین کند. کاهش تاثیرات کربنی نیز از دیگر مزایای این سوخت ها است: اتوبوس زیستی ۳۰ درصد کمتر کربن تولید می کند. آیا فضولات انسانی فواید پزشکی دارند؟ ارزش فضولات انسانی برای پزشکان بیش از پیش شده است. فضولات انسانی حالا دیگر در رویه های درمانی و برای مبارزه با عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرند. این ایده که فضولات انسانی می تواند فواید پزشکی داشته باشند در سال ۲۰۰۵ طرحی کاملا دور از ذهن بود. کاترین داف، ۶۰ ساله و ساکن ایندیانا، پس از مصرف یک آنتی بیوتیک دچار نوعی عفونت شد. این عفونت سپس منجر به اسهال، حالت تهوع و چند مشکل دیگر شد و او حتی نمی توانست پایش را از خانه بیرون بگذارد. هفت سال پس از شروع بیماری، پزشک کاترین به او پیشنهاد داد که روده بزرگش برداشته شود. اما با وجود عمل جراحی، شانس زنده ماندن کاترین خیلی کم بود. بنابراین او تصمیم گرفت تا به جای پیوند روده، یک ایده دیگر را پیاده کند: «پیوند میکروبی مدفوعی» یا همان «پیوند مدفوع.» کاترین پس از این عمل، توانست سلامتی اش را به دست آورد. مدفوع اهدایی باعث شد تا او ادامه زندگی اش را به شکلی کاملا عادی سر کند. نمونه های مذکور! روزی ۴۰ دلار برای تحویل نمونه ها! کاترین داف برای اینکه به همدردانش کمک کند، «بنیاد پیوند مدفوع» را تاسیس کرد. پس از عمل پیوند مدفوع کاترین، این نوع عمل جراحی دیگر به یک صنعت پردرآمد تبدیل شده است. شرکت های تولید دارو نیز کیت های با مارک خودشان را تولید می کنند. یکی از این شرکت ها OpenBiome که تاکنون ۱۲۰۰۰ نمونه مدفوع را به پزشکان و کلینیک ها ارسال کرده است. هر نمونه بین ۳۸۵ تا ۵۳۵ دلار هزینه برمی دارد. این نمونه ها از ۳۲ اهدا کننده دریافت می شود که به هر کدام برای هر روز مبلغ ۴۰ دلار پرداخت می شود به شرط اینکه در عرض ۴۵ دقیقه نمونه ها تحویل داده شوند. این صنعت سود زیادی برای جامعه پزشکی، دست کم در آمریکا، داشته که اغلب با خنده و کنایه در مورد آن بحث می شود. ساشا لیبرمن در بانک نمونه های مدفوع کار می کند و می گوید: «وقتی به دیگران می گویی که شغلت چیست، طوماری از جواب ها را می شنوی! اولش همه فکر می کنند که شغل چندش آوری است، اما بعد که به آن ها توضیح می دهیم، شیفته آن می شوند!» ن
دوشنبه ، ۷تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودن نیوز]
[مشاهده در: www.roodannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها