محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804070353
بارگاه معصومین بخشی از بهشت است/ وارد حریم خصوصی زوار نمی‌شوم
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: روایت خوشرو از عکاسی در عتبات عالیات
بارگاه معصومین بخشی از بهشت است/ وارد حریم خصوصی زوار نمی‌شوم
شناسهٔ خبر: 3695889 - دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵ - ۱۲:۴۱
هنر > موسیقی و هنرهای تجسمی
.jwplayer{ display: inline-block; } محمد خوشرو عکاسی که بیش از هزار فریم عکس از بارگاه حضرت علی(ع) گرفته است معتقد است اماکن متبرکه بخشی از بهشت هستند که هنرمندان زیادی بی ادعا هنرشان را نذر آنجا کرده اند. به گزارش خبرنگار مهر، یکی از اقشاری که در طول قرن ها در خدمت ترویج مذهب شیعه بوده اند بدون شک هنرمندانی هستند که با توسل به امامان و معصومین نقش خاصی از هنر زده اند. یکی از تجلی گاه های این نقش آفرینی بارگاه معصومین است که گنجینه ای از هنرهای دینی را در خود جای داده‌اند. حالا در این میان هنرمندان عکاسی هم هستند که با حضور در این اماکن متبرک و با ثبت لحظه هایی از حضور در این اماکن، نقش آفرینی هنری در حوزه دینی را تکمیل می‌کنند. محمد خوشرو هنرمندی است که از سال ۸۸ بیش از ده ها بار به عتبات عالیات سفر کرده و بیش از هزاران فریم عکس از بارگاه حضرت امیرالمومنین علی (ع) ثبت کرده است؛ عکاسی که بار نخست کمتر از بیست دقیقه با دوربین اجازه حضور در حرم حضرت علی(ع) را یافت اما در آخرین زمان حضورش در این حرم توانست بیش از ۱۰ ساعت با دوربین به گوشه و کنار بارگاه سر بزند. خوشرو از ماه مبارک رمضان سال ۹۴ تا پایان اسفند این سال نمایشگاهی از عکس هایش را در ۳۱ استان کشور و به صورت مرتب برپا کرد و این روزها ۸ اثر منتخب همین نمایشگاه در بخش هنری نمایشگاه بین المللی قرآن کریم به نمایش درآمده است. از صاحب بارگاه کمک گرفتم محمد خوشرو درباره نمایشگاهی که سال گذشته برپا کرد و همچنین حضور آثارش در نمایشگاه قرآن امسال به خبرنگار مهر گفت: شخصا معتقدم کمک خود صاحب بارگاه سبب شد یک سال بدون هیچ وقفه و مشکلی بتوانم نمایشگاه عکس‌هایم از بارگاه حضرت علی(ع) را در همه استان های کشور برپا کنم. برپایی این تعداد نمایشگاه از برپایی یک نمایشگاه ساده هم کمتر به مشکل برخورد کرد و جالب است بدانید این نمایشگاه همزمان با شهادت حضرت علی(ع) در سال گذشته کارش آغاز شد و همزمان با شهادت حضرت زهرا(س) به پایان رسید. امسال هم برخی از شهرها درخواست برپایی نمایشگاه را داده اند که چندی پیش به مدت ۴۰ روز آثارم در موزه هنرهای معاصر آبادان به نمایش درآمد. این روزها هم ۸ عکس بزرگ این مجموعه در نمایشگاه قرآن و در بخش هنری آن به نمایش درآمده است.
وی ادامه داد: می خواهم بگویم این نمایشگاه برای من سرشار از برکت بود و بی نهایت از آن انرژی گرفتم و گمانم این است توانسته‌ام این انرژی را به همه کسانی که از نمایشگاه دیدن می‌کنند منتقل کنم چون اصل هدفم از کار کردن روی این پروژه یکی تجلی هنر هنرمندانی بود که طی قرن ها در این بارگاه اثر خلق کردند و دیگری انتقال انرژی معنوی این بارگاه به مردمی که شاید امکان حضور در آن را ندارند، بود. این عکاس در پاسخ به اینکه شما وقتی از سال ۸۸ که وارد فضای عتبات عالیات شدید به عنوان یک زائر عکاس چه مشخصه هایی در این فضا بیش از همه توجهتان را جلب کرد، تاکید کرد: بخشی از آنچه توجه هر زائری را به خود جلب می کند معماری این بارگاه های متبرک است و بخش دیگر مجموع هنرهایی است که در گوشه گوشه بارگاه دیده می شود و در بخش بعدی البته حضور زائران و حس و حال آنها. هر سه این موارد برای منِ زائر عکاس جذاب بود. من معتقدم این اماکن همانطور که کسی مثل آغداشلو هم گفته است یک گنجینه و موزه دائمی است که همواره برپاست و همواره مردم در حال گشت و گذار در آنها و دیدنشان هستند. در واقع به برکت حضور این معصومین چنین امکانی نیز فراهم شده است. هنرمندانی که هنرشان را نذر بارگاه امام علی (ع) کردند خوشرو با بیان اینکه من به دفعات به بارگاه حضرت علی(ع) مشرف شدم و سعی کردم از منظر زیبایی شناسی و مستندسازی و اجتماعی این حضور را به ثمر برسانم، ادامه داد: نکته حائز اهمیت این است که از گذشته روال بر این بوده که هنرمندان مختلف و صنعتگران برای کمک در ساخت چنین بارگاه هایی نذر می کردند و کمتر کسی و شاید تقریبا هیچ کس نبوده که به خاطر مسائل اقتصادی این کار را کرده باشد. این هنرمندان به اقرار خودشان که در کتب مختلف تاریخی هم آمده بهترین کارهایشان را با عشق در این اماکن ارائه می کردند. کاری که من سعی کردم انجام دهم این بود که از جزئی ترین نقش ها و خطوط در این بارگاه عکاسی کنم و تجلی این عشق را نشان بدهم. البته ثبت نماهای عمومی و کنش زائران با این اماکن نیز دغدغه دیگر من بود. وقتی من از جزء کوچکی از یک اثر که نام حضرت علی(ع) روی آن حکاکی شده است عکاسی می کنم و بزرگش می کنم در واقع می خواهم درون شخص هنرمند را در مواجهه با این موضوع دینی نشان دهم. ولی وقتی فضای عمومی معماری را در عکس قاب می گیرم دیگر بعد عمومی آن مهم است. انگار کل فضا مکانی شده برای تجلی ارادت و فهم هنرمندان و صنعتگران از مفاهیم دینی که بدون شک تک تک این هنرمندان بن مایه های اعتقادی قوی داشته اند.
خوشرو تصریح کرد: من بسیار در این باره فکر کرده ام که چرا وقتی ما حالمان خوش نیست دوست داریم در یکی از این اماکن حضور پیدا کنیم، حالا یا به مسجد می رویم یا به اماکن زیارتی. به گمانم این اماکن به نوعی تجلی بهشت هستند. در طول قرن ها کسانی سعی کردند با درج احادیث و نقش ها و .... تجلی از بهشت را ارائه دهند که این موضوع در حال زائر هم تاثیر می گذارد و او را سبک تر می کند. چون چه معماری و چه دیگر هنرهایی که در این اماکن کار شده است تحت تاثیر مفاهیم قرآنی بوده است. دوست ندارم به عنوان عکاس به حریم خصوصی زائر وارد شوم وی در بخش دیگری از صحبت هایش درباره آن بخش از عکس هایی که زائران و کنش آنها را به تصویر می‌کشد، گفت: در این بخش آنچه برایم اهمیت دارد این است که به فضای خصوصی زائران نزدیک نشوم و در نماهای عمومی و باز آنها را به تصویر بکشم. من در آرشیو شخصی ام هم هیچ عکسی ندارم که از نزدیک از زائری عکس گرفته باشم. معتقدم زائری که در این اماکن حضور دارد خلوتی نیاز دارد که عکاس نباید آن خلوت را بر هم بزند و ضمن اینکه من نمی دانم آیا آن زائر راضی به این هست از آن حال شخصی اش عکسی بگیرم یا نه. به خاطر این تردید بزرگ همیشه حال زائران را از دور عکاسی کرده ام تا یک فضای زیارت را نشان دهم.
خوشرو در پایان یکی دیگر از اهداف عکاسی از بارگاه های متبرکه را مستندسازی آنها عنوان کرد و افزود: ما باید برای آیندگان ثبت کنیم که چه هنرهایی در چه دورانی رواج داشته است. امروزه بسیاری از هنرها و صنایعی که در معماری قدیمی ما به کار می رفته به دست فراموشی سپرده شده است چون در این زمینه عکاسی مستند نکرده ایم. هر کشوری که اماکن میراثی و یا اماکن متبرکه دارد باید عکاسی مستند در آنها قوی باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها