تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849213295
چین چگونه ۸۰۰ میلیون شغل ایجاد کرد؟ + مستندات - پایگاه تحلیلی خبری البرزبان
واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: چین در راستای سیاست های اقتصادی و اشتغالزایی خود، صادرات مواد خام طبیعی را ممنوع کرده و سیاست گذاری توسعه در این کشور بر مبنای تکمیل زنجیره های ارزش در تمامی صنایع بنا شده است.به گزارش پایگاه تحلیلی خبری البرزبان ، کار یکی از ارزش های محوری است و رفع بیکاری به عنوان یک پدیده ی مخرب اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی برای همه کشورها بوده و همواره یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان در هر کشوری رفع معضل بیکاری است. از اینرو، بهره وری کامل و مناسب نیروی انسانی به عنوان یکی از اهداف راهبردی توسعه ی کشورها در نظر گرفته می شود. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بیکاری یکی از مهمترین مسائل اجتماعی است و یکی از نامطلوب ترین پدیده های اجتماعی – اقتصادی است که پیامدهای مختلفی را به همراه دارد. اما کشورهای آسیای شرقی با کنترل این مسئله، توانسته اند پله های پیشرفت اقتصادی را یک به یک طی کنند. کشورهای چین، ژاپن و کره جنوبی برترین صنایع و بازار های کاری را در شرق آسیا دارا هستند. جمهوری خلق چین، با داشتن بیش از یک میلیارد و ۳۷۴ میلیون نفر جمعیت، دارای دومین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است. چین یک مرکز جهانی برای تولید است و بزرگترین اقتصاد تولید در جهان و همچنین به عنوان بزرگترین صادر کننده کالا در جهان محسوب می شود. چین دارای سریع ترین رشد در بازار مصرف جهان و دومین وارد کننده کالا در جهان است.چین طی سالیان گذشته خود را به عنوان یکی از عوامل اصلی در رشد اقتصاد جهانی مطرح کرده است. * تولید ناخالص داخلی یکی از شاخص های مهم جهت نشان دادن قدرت اقتصادی یک کشور تولید ناخالص داخلی می باشد. تولید ناخالص داخلی چین در سال ۱۹۸۰ حدود ۱۹۰ میلیارد دلار بوده که این رقم در سال ۲۰۱۴ به بیش از ۱۰۰۰۰ میلیارد دلار افزایش پیدا کرد. به عبارت دیگر در بازه ۳۵ سال GDP چین حدود ۵۵ برابر شده است. در نمودار زیر روند GDP چین برای دوره ۱۹۸۰-۲۰۱۴ به تصویر کشیده شده است. حجم اقتصاد چین در سال ۲۰۱۲ ، ۱۲ هزار و ۳۸۰ میلیارد دلار بوده است و همچنین تا پایان ماه مارس ۲۰۱۶، میزان ذخیره پول خارجی چین ۳ هزار و ۲۱۰ میلیارد دلار بوده که نسبت به ماه فوریه ۱۰ میلیارد و ۲۶۰ میلیون دلار افزایش یافت. چنانچه رشد کنونی اقتصادی چین همچنان ادامه یابد، چین از نظر اقتصادی، در حال رسیدن به آمریکا یعنی بزرگ ترین اقتصاد جهان است. رشد اقتصادی چین در سه ماهه اول سال ۲۰۱۶ میلادی نسبت به همین بازه زمانی در سال گذشته کاهش داشته و به ۶٫۷ درصد رسیده است.رشد اقتصادی چین در سه ماهه اول سال ۲۰۱۵ میلادی ۶٫۸ درصد بود. *۳۴درصد جمعیت چین کشاورزند در این کشور تولید ناخالص داخلی توسط سه صنعت گسترده ایجاد می گردد (صنعت کشاورزی، صنعت ساخت وساز و تولید و صنعت خدمات). بر اساس آمارهای سال ۲۰۱۴، سهم هرکدام از این صنعت ها از تولید ناخالص داخلی در نمودار زیر آورده شده است. سهم کشاورزی از تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۰۰، ۱۴٫۷درصد بوده است که با یک روند کاهشی به ۹٫۲ درصد در سال ۲۰۱۴ کاهش پیداکرده است. چین بزرگ ترین اقتصاد کشاورزی جهان با حدود ۹ درصد تولید ناخالص داخلی به حساب می آید. این درصد بسیار بالاتر از کشورهای توسعه یافته، مانند ایالات متحده آمریکا، انگلستان و ژاپن می باشد، این درصد در کشورهای توسعه یافته در حدود ۲ درصد تولید ناخالص داخلی می باشد. نمودار زیر سهم بخش کشاورزی از GDP برای دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۰ نشان داده شده است. باوجوداینکه سهم بخش کشاورزی از GDP به تدریج در حال کاهش است، بااین وجود ۳۴ درصد کل جمعیت شاغل چین در این بخش اشتغال دارند. *کشاورزی،صنایع و صنایع خدماتی محور اصلی اشتغالزایی در چین است چین کشوری است که اکثر مطلق جمعیت آن کشاورز هستند و کشاورزی در اقتصاد چین جایگاه بسیار مهمی دارد. با وجود آنکه چین ۹ میلیون و ۶۰۰ هزار کیلومتر مربع سرزمین دارد اما مساحت مزارع این کشور تنها یک میلیون و ۲۷۰ هزار کیلومتر مربع بوده و حدود ۷ درصد مساحت کل مزارع جهان را شامل می شود. این مزارع به طور عمده در زمین های وسیع مسطح و حوزه شرقی که دارای آب و هوای موسمی است، متمرکز است. اما از آنجایی که میزان زمین های کشاورزی چین کم است و کشاورزی بخش مهمی از درآمدزایی چین است، با استفاده از کوه های حاصلخیز طرح کشت پلکانی را دنبال و فواید بسیاری از آن را نصیب خود کردند. کشت و زرع مهمترین بخش تولید کشاورزی چین است. محصولات غلات چین عمدتاً شامل برنج، گندم، ذرت، لوبیای سویا و غیره و محصولات اقتصادی شامل پنبه، بادام زمینی، نیشکر، چغندر و غیره است. توسعه سریع کشاورزی چین پس از اصلاحات در روستاها در سال ۱۹۷۸ شروع شد. در بیش از ۲۰ سال گذشته، اصلاحات در روستاها در چارچوب مالکیت جمعی و تحت هدایت بازار، از ساختار سنتی به ماهیت جدید تحقق اقتصاد با مالکیت جمعی در شرایط اقتصاد بازار تغییر کرده است. اصلاحات برای کشاورزان سودآوری داشته و نیروی مولده روستایی را آزاد کرده و توسعه داده و به کشاورزی بویژه توسعه سریع تولید غلات و بهبود مستمر ساختار کشاورزی کمک کرده و باعث شده است که کشاورزی چین به دستآوردهای چشمگیری نائل آید. اکنون میزان تولید غلات، پنبه، تخم کلم، برگ تنباکو، گوشت، تخم مرغ، محصولات آبزی و سبزی چین در مقام اول جهان قرار دارد. در سال های اخیر، دولت چین به منظور تحقق تدریجی توسعه هماهنگ روستاها و شهرها، همواره به توسعه کشاورزی بسیار اهمیت داده و به طور مستمر سرمایه گذاری در کشاورزی و درآمد کشاورزان را افزایش داده است. همچنین توسعه سریع صنایع چین از اوایل دهه ۵۰ قرن بیستم آغاز شد. *حمایت از تولید داخلی سیاست اول چین صنایع اصلی چین بسیار گسترده و شامل محصولات آهن و استیل، زغال سنگ، ماشین آلات، پترولئوم، اسباب بازی، کفش و لوازم الکترونیکی است. برنج، گندم، سیب زمینی، ذرت، بادام زمینی، چای، ارزن، جو، کتان، ماهی و خوک فرآورده های اصلی کشاورزی هستند. صادرات عمده چین ماشین آلات، پوشاک، کفش، اسباب بازی، سوخت معدنی، مواد شیمیایی و واردات آن ماشین آلات، مواد شیمیایی، آهن و استیل و سوخت معدنی است. این کشوردر راستای سیاست های توسعه اقتصادی و اشتغالزایی صادرات مواد خام طبیعی را ممنوع کرده است. سیاست گذاری توسعه در این کشور بر مبنای تکمیل زنجیره های ارزش در تمامی صنایع بنا شده است و یکی از دلایل اشتغالزایی گسترده در چین توجه به عدم خام فروشی و ایجاد ارزش افزوده در خاک این کشور است. حمایت از تولید، سیاست اول اقتصادی این کشور توسعه یافته است و تمامی قوانین اقتصادی این کشور با محوریت دادن به حمایت از تولید تدوین می شود. سرمایه گذاران در بخش های تولیدی چین از حمایت های متعدد موسسات مالی و اعتباری از جمله بانک ها برخوردار هستند؛ همچنین با مشوق های متعددی از سوی دولت از جمله مشوق های صادراتی و افزایش اشتغالزایی برخوردار می شوند. از اوایل دهه ی ۸۰ میلادی، اقتصاد چین به شدت تغییر کرده و در حال رشد است. بر اساس معیار برابری قدرت خرید یا شاخص معروف PPP ، چین دومین اقتصاد بزرگ جهان و یکی از اصلی ترین مشخص کنندگان وضعیت بازارهای مالی و تجاری در جهان است. یکی از عوامل اصلی قدرت اقتصادی و بازرگانی چین، صنایع این کشور هستند. صنایع چین بسیار گسترده است و در کنار آن تولید محصولات مختلف نیز در چین انجام می شود. از سال ۱۹۷۸ تا سال ۲۰۰۲، ارزش افزوده ی صنایعی که در چین خدمات ارائه می کردند، حدودا ۴۰ برابر شده و میزان رشد سالانه متوسط چین بیش از ۱۰ درصد بوده است. در سال ۲۰۰۳ حتی با وجود تاثیرات منفی حاصل از بیماری های جدید و بلایای طبیعی که دامن چین را گرفت، صنایع چین همچنان توسعه ی بسیار پرشتابی داشته اند. به همین ترتیب، این صنایع با اشتغال زایی در چین باعث شده اند تا شمار شغل های ایجاد شده در چین بیشتر از دو برابر شود. طبق پیش بینی ها، تا سال ۲۰۲۰ ارزش افزوده ای که صنایع خدماتی چین تولید می کنند، نیمی از میزان کل تولیدات داخلی این کشور خواهد بود. نمودار نرخ بیکار در چین * نرخ اشتغال مسکن در چین نمودار زیر نشان دهنده نرخ اشغال (نسبت واحدهایی مسکن اجاره داده شده به کل واحدها) برای دوره ۲۰۱۲-۲۰۰۳ رسم شده است. ا با افزایش قیمت مسکن، تقاضا برای مسکن به تدریج در حال کاهش می باشد. همان طور که در نمودار مشخص می باشد، نرخ اشغال مسکن در چین از ۶۵٫۲ درصد در سال ۲۰۰۳، به حدود ۴۹٫۳ درصد در سال ۲۰۱۲ درصد کاهش پیداکرده است. در سال ۲۰۰۳ دولت چین به سیاست های برای باثبات کردن بازار مسکن دست زد. در آن زمان قیمت مسکن نسبت به درآمد بسیاری از اقشار جامعه، رقم بالایی بود و بخش زیادی از مردم توانایی خرید خانه را نداشتند. به همین جهت دولت چین با اقدام به عرضه بیشتر مسکن ارزان که امکانات ساده برای زندگی را داشت توانست بخش بزرگی از جامعه را به بازار مسکن جذب کند. دولت با تشویق بانک ها به اعطای تسهیلات بیشتر موفق شد این سیاست خود را اجرایی کند. با این کار که توسط دولت های محلی انجام می شد تقاضا برای مسکن به شدت افزایش پیدا کرد. پس از تاسیس چین نو در سال ۱۹۴۹ میلادی، صنایع چین وارد مرحله احیا و توسعه همه جانبه شده است. تا قبل از اجرای سیاستهای اصلاحات و درهای باز در سال ۱۹۷۸، چین به طور اولیه مکانیسم نسبتاً کامل اقتصاد صنعتی را ایجاد کرد. صنایع پتروشیمی و صنایع شیمیایی و الکتریکی به عنوان صنایع جدید نیز رشد سریعی داشته و صنایع هسته ای و صنایع فضاپیمایی به عنوان صنایع با علوم و فنون عالی پیشرفت قابل ملاحظه ای حاصل کرده است. از پایان دهه ۷۰ قرن بیستم به بعد، گرایش توسعه صنایع چین بیش از پیش تسریع یافته است. از سال ۱۹۷۹ تا سال ۲۰۰۳، میزان رشد صنایع چین سالانه بیش از ۱۰ درصد بوده است. پس از ۵۰ سال توسعه، میزان تولید فرآورده های عمده صنعتی این کشور با ده ها برابر سرعت و حتی صدها برابر رشد یافته و انواع فرآورده های صنعتی به مناطق مختلف جهان صادر شده است. از سال ۱۹۹۶ به این طرف، میزان تولید فولاد و آهن، ذغال سنگ، سیمان، کود شیمیایی و تلویزیون چین همواره در مقام اول جهان قرار گرفته است. در سال ۲۰۰۳، چین ۵۳۶۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون یوان ارزش افزوده صنایع را تحقق بخشید که در مقایسه با سال ۲۰۰۲ به میزان ۱۲٫۶ درصد رشد ه همراه داشته است. در حال حاضر این کشور نه تنها می تواند هواپیما، کشتی و خودرو بسازد، بلکه ماهواره مصنوعی و تجهیزات صنعتی مدرن تولید می کند. *آمار اقتصادی چین/ نرخ بیکاری در چین برآوردهای اقتصاد جهانی نشان می دهد که این کشور در آینده بیش از پیش راهبرد صنعتی شدن را اجرا خواهد کرد و نقش مساعد صنایع برای توسعه اقتصادی چین را تقویت می کند.صنایع خدماتی محور دیگری از اقتصاد چین است. از پایان دهه ۷۰ قرن بیستم به بعد، صنایع خدماتی چین پیشرفت قابل ملاحظه ای حاصل کرده است. این پیشرفت در دو زمینه مشخص شده است. اول اینکه دامنه صنایع خدماتی به طور مستمر گسترش یافته است. طبق آمار، از سال ۱۹۷۸ تا سال ۲۰۰۲، ارزش افزوده صنایع خدماتی چین از ۸۶ میلیارد و ۵۰ میلیون یوان به ۳۴۵۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون یوان افزایش یافته که ۳۹ برابر شده و میزان رشد سالانه متوسط آن بیش از ۱۰ درصد بوده که در مقایسه با سرعت رشد ارزش تولیدات داخلی بیشتر است. درصد ارزش کل افزوده صنایع خدماتی نیز از ۲۱٫۴ درصد در سال ۱۹۷۹ به ۳۳٫۷ درصد در سال ۲۰۰۲ ارتقا یافته است. در سال ۲۰۰۳، با وجود تاثیرات منفی ناشی از شیوع سارس و بلایای خشکسالی و جاری شدن سیل، این صنایع همچنان توسعه سریعی داشته است. از طرف دیگر، صنایع خدماتی چین به تدریج به کانال مهم اشتغال زایی در این کشور مبدل شده است. شمار دست اندرکاران این صنایع از ۴۸ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در سال ۱۹۷۸ به ۲۱۰ میلیون نفر در سال ۲۰۰۲ افزایش یافته که در مقایسه با شمار شغلهای افزوده صنایع چین در این مدت دو برابر شده است. در حال حاضر صنایع خدماتی با صنف غذایی، گردشگری، خرده فروشی، بانکداری، بیمه، اطلاع رسانی، حمل و نقل، آگهی، قانون، محاسبه، مدیریت خدمات ساختمان و غیره مرتبط است. طبق برنامه ریزی توسعه چین، تا سال ۲۰۲۰، نسبت ارزش افزوده صنایع خدماتی در ارزش کل تولیدات داخلی از یک سوم به بیش از ۵۰ درصد ارتقا خواهد یافت. با تمام این تفاسیر و بر اساس آمار، چین موفق به کنترل نرخ بیکاری با جمعیتی بالغ بر یک میلیاردی و ۳۷۴ میلیون نفری شده است و با این میزان جمعیت، تعداد بیکاران این کشور حدود ۹۷۲ هزار نفر در ابتدای سال ۲۰۱۶ بوده است. نرخ بیکاری این کشور در سال ۲۰۱۶ حدود ۴٫۰۴ درصد اعلام شده، در حالیکه این نرخ در سال گذشته میلادی ۴٫۰۵ درصد بود. آمار بیکاری این کشور در حدفاصل ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ حاکی از این است که بیشترین نرخ بیکاری در این سال ها ۴٫۳۰ درصد و پایین ترین نرخ بیکاری در این بازه زمانی ۳٫۹۰ درصد بوده است.مطابق آخرین آمار در این کشور تعداد افراد شاغل در این کشور۷۷۴ میلیون و ۵۱۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۵ بوده است. نمودارافراد شاغل در چین یکی از دلایل کنترل نرخ بیکاری رابطه صنعت و دانشگاه در چین است. موسسه روابط صنعتی چین طی تحقیقی در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد که نگاهی به رابطه صنعت و دانشگاه در کشور چین مسیری از موفقیت این کشور را نشان می دهد که می تواند در بسیاری موارد الهام بخش باشد و نشان می دهد میزان بیکاری فارغ التحصیلان با این نسبت متناسب پایین است. *سیاست اول چین در اشتغالزایی شناسایی بازار هدف است/ تولید برای بازار هدف در دستور کار مجیدرضا حریری، نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین درباره راه کارهای اقتصاد چین در اشتغالزایی در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم می گوید:اقتصاد چین دومین اقتصاد جهانی بشمار می آید، در چین یک حکومت متمرکز سیاسی و یک اقتصادی که دولت حکومت می کند وجود دارد. وی ادامه می دهد: شاید در کشور چین هم مانند کشور ایران صداهای سیاسی مختلف در حزب کمونیست وجود داشته باشد، اما تفاوت اینجاست که در آن کشور در نهایت یک صدا تصویب می شود و مخالف و موافق همسو با آن سیاست ها حرکت می کنند. مانند ایران نیست که پس از پایان ریاست جمهور در هر دولتی، دولت قبل به نقد کشیده شود. در آن کشور دولت ها به دنبال خراب کردن دولت قبلی نیستند. اما این موضوع در ایران مرسوم است. در ایران دولت ها در حوزه اقتصاد مدام به دنبال سرکوب کردن راهکارهای یکدیگر هستند. حریری می افزاید:ایران نه یک اقتصاد رقابتی آزاد دارد نه یک اقتصاد دولتی مترکز. بنابر این تا زمانی که وضعیت اقتصادی در ایران مشخص نشود نمی توان رشد یافت. اقتصاد چین یک اقتصاد برنامه ریزی شده است. در تمام حوزه های اقتصادی برنامه معین دارند. در حوزه رشد صنعتی، تجارت فرامرزی و اشتغال، صنایع بزرگ،صنایع مادر و متوسط برنامه ریزی متمرکز دارند. نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین با بیان اینکه در حوزه کشاورزی در دنیای جدید استفاده از تکنولوژی مطرح است نه استفاده از سطح زندگی. در چین مقدار برداشت در هکتار را افزایش داده اند. یعنی استفاده بهینه از خاک و آب موجود در اقتصاد وجود دارد. وی با بیان اینکه چین پس از اصلاحات تکنولوژی را از کشورهای دیگر وارد کرد می گوید: جذب سرمایه گذار خارجی یکی از ابزارهای رشد چین بود. آنها فضای کسب و کار را بعد از اصلاحات به گونه ای تعیین کردند که سرمایه گذار خارجی می توانست با بهترین شرایط در چین سرمایه گذاری کند. ایران هم نیازمند ایجاد فضای روابط عمومی آزار، رقابتی و شفاف کند. زمینه باید فراهم باشد تا سرمایه گذار خارجی در کشور فعالیت کند. حریری با بیان اینکه در چین تعریف حمایت از تولید پرداخت رانت نیست می گوید:در چین تولید همراه تجارت رشد یافته است. زمانی که اصلاحات صورت گرفت، قدرت خرید مردم چین به اندازه ای نبود که پس از تولید، بازار داخلی جوابگوی تولید باشد. آنها برای بازار های خارجی تولید می کنند. تولیدی که قابلیت صادراتی دارد. در ایران استراتژی برای تولید وجود ندارد. سرمایه ، سرمایه گذار در چین دارای امنیت بود. امروزه هزینه های تولید در چین بسیار بیشتر از ایران است اما با روش های مختلف و بهره وری بالا بیشتر به نتیجه می رسند. آنچه تولید چین را متمایز می کند این است که اینها تولید در مقیاس عمده دارند نه مقیاس خرد، بنابراین هزینه های سربارآنها پایین است. نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین با بیان اینکه چینی ها برای بازار هدف تولید می کنند بیان می کند:چینی ها برای بازار داخل تولید نمی کنند، آنها بازار هدف را شناسایی می کنند و تولید می کنند. به طور مثال در کشوری که جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۳۷۴ میلیون نفر جمعیت دارد و در داخل آن به روایت آمار رسمی حدود ۲۰ میلیون مسلمان دارد اما برای بازار جهانی ( برای حج) مهر و تسبیح، قبله نما تولید می کند. آنها برای بازارهایی که شناسایی کرده اند تولید می کنند نه اینکه تولید برای بازارهایشان کنند. حریری با بیان اینکه در چین اقتصاد به خدمت سیاست گرفته شده است می گوید: سیاست در چین سوار بر اقتصاد نیست. آنها در بحث بهره گیری از سیاست در تعامل اقتصادی نهایت دقت را دارند. *همسویی روابط صنعت و دانشگاه در چین یکی دیگر از نقاط برجسته در صحنه روابط صنعت و دانشگاه در چین تقویت دانشگاه های مبتنی بر پارک های علمی است. این پارک ها که در کنار دانشگاه های مخصوص با همکاری دولت و دانشگاه تاسیس می شوند به ویژه در بخش هایی که با دانش جدید و علوم High-Tech مرتبط می شوند به محلی برای رفت و آمد ناظران صنعتی تبدیل شده اند؛ که در این ساختار هدفمند می توانند به راحتی نیازهای موجود صنعت خود را بشناسند و در مسیر ارتقا و بهینه سازی آن از دستاوردهای این پارک ها بهره ببرند. در سایر صنایع درآمد زا نیز همواره در چین یک سیاست ثابت برای بومی سازی و خودکفایی وجود دارد که در تعامل سازنده صنعت و دانشگاه مقدمات آن فراهم می شود. به عنوان نمونه در صنعت پویانمایی که در کشورهایی نظیر ژاپن و آمریکا یک صنعت بسیار درآمد زا و تکنیکی محسوب می شود، چین سرمایه گذاری بالا و بلندمدتی انجام داده است تا از طریق رقابت پذیر نمودن محصولات خود در این بخش از صنعت که ساختاری فرهنگی نیز دارد بتواند بازار داخلی خود را از محصولات ژاپنی و آمریکایی بی نیاز نموده و خود در جایگاه صادرکننده قرار بگیرد. منبع:سراج۲۴
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[مشاهده در: www.alborzban.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها