واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: کرمان - ذاکرنیوز - اینجا کرمان است؛ دیار مردمانی از جنس کرامت و نجابت که با آیین های ویژه این دیار، لباس بندگی بر تن کرده و در ماه میهمانی خدا بر سر خوان آسمانی رحمتش می نشینند.کرمان در این روزها حال و هوایی معنوی دارد؛ سو سوی نوری که سحرگاهان از پنجره بسیاری منازل به چشم می خورد، حکایت از سر ارادت بندگانی دارد که گوشه دنج خلوت با پروردگارشان را بر می گزینند. در دیار کریمان هیچگاه نیازمندانش به دست فراموشی سپرده نمی شوند و البته در روزهای معنوی ماه رمضان همانگونه که مردم مایحتاج روزهای روزه داری خود و خانواده را تدارک می بینند، نیازمندان را نیز از یاد نمی برند و آنان را با دست سخاوت خویش یاری می کنند. مدیر مرکز کرمان شناسی روز دوشنبه به خبرنگار ذاکرنیوز گفت: خانواده های کرمانی قبل از آغاز ماه مبارک رمضان اصرار داشتند اختلافات، قهر و کدورت ها را کنار بگذارند. سید محمدعلی گلاب زاده افزود: عده ای از کرمانی ها نیز برای آشتی دادن آشنایان پیشگام می شدند و این یک سنت حسنه بود زیرا معتقد بودند با دل پر از کینه و قهر نمی توان به استقبال ماه رمضان رفت. وی به ارتباطات همسایگان و هم محله ای ها در کرمان اشاره کرد و گفت: آن روزها به دلیل نبودن رسانه های جمعی از توپ سحر و توپ افطار برای آگاه کردن مردم از زمان استفاده می کردند. وی گفت: برخی افراد نیز دقایقی قبل از شروع زمان افطار یا سحر با گشتن در کوچه ها یا خواندن دعاها به پیش خوانی می پرداختند و همسایه ها با هم قرار می گذاشتند با کوبیدن مشت به دیوار اتاق ها، یکدیگر را بیدار کنند. مدیر مرکز کرمان شناسی ادامه داد: برخی با ریختن آب در خانه های یکدیگر اقدام به بیدار کردن همسایگان خود می کردند، گاهی هم افراد در محله راه می افتادند و بر طبل می کوفتند تا اینگونه زمان سحر را نوید داده باشند. وی گفت: کرمانی ها موقع افطار از دم کرده بابونه، خاکشیر و مخلوط عرق نسترن و بید به دلیل اینکه اعتقاد داشتند طبع روزه گرم است، استفاده می کردند. گلاب زاده افزود: اهالی کرمان معتقد بودند باید روزه را به موقع باز کرد لذا زمان افطار اقدام به خوردن مواد غذایی می کردند. وی اظهار کرد: کرمانی ها از بیست و پنجم ماه شعبان مقدمات آماده شدن برای استقبال از ماه مبارک رمضان را فراهم می کردند. به گفته این کرمان شناس، قدیم در اوایل ماه مبارک رمضان بین خانم ها به ویژه زنان سالخورده مرسوم بود به دلیل خواصی که در قهوه (قاووت کرمانی) وجود داشت پس از حل کردن در آب، آن را به پیشانی خود می مالیدند. وی افزود: مردان نیز در حمام به موهای خود خضاب می بستند و زنان نیز دست و پاهایشان را حنا می کردند. وی گفت: بزرگ ترها برای نهادینه کردن اخلاق و منش زیبای روزه داری بین کودکان، فرزندان خود را به گرفتن روزه تلف چسبون (کله گنجشکی) تشویق می کردند. گلاب زاده ادامه داد: علاوه بر آن بزرگترها با دادن سر روزه ای به دختران و پسران که نوعی هدیه و کادو مناسب بود بچه هایی را که به سن تکلیف می رسیدند نسبت به روزه گرفتن ترغیب و تشویق می کردند. به گفته وی برخی کسبه که کارشان فروختن مواد غذایی بود در ماه رمضان محیط داخلی مغازه خود را از دید مردم روزه دار می پوشاندند و اهالی بازار نیز زمان افطار محل کسب خود را تعطیل و نوای دعاهای قبل از افطار و اذان را پخش می کردند. وی تصریح کرد: ساعتی پیش از افطار شهر کرمان در آرامش فرو می رفت و حالت قداست ماه مبارک رمضان مشخص می شد. مدیر مرکز کرمان شناسی گفت: با فرارسیدن این ماه مردم بیش از پیش در مساجد حضور می یافتند و قبل از صرف افطار، نماز خود را به جماعت برگزار می کردند. وی از نذر کردن شیرینی، زولبیا و بامیه در افطار ماه رمضان و شب های قدر به عنوان رسوم مردم کرمان در این ماه نام برد و گفت: افطاری دادن به اقوام، آشنایان و نیازمندان روزه دار برای کسب ثواب از دیگر سنت های پسندیده خانواده های کرمانی در ماه مبارک رمضان بوده و هست. وی اضافه کرد: با نزدیک شدن به شب های قدر علاوه بر دادن افطاری خانوادگی، افراد خیر و متمکن نیز اقدام به دادن افطاری های عمومی در مساجد و تکیه ها می کنند و با تواضع و فروتنی از آشنایان و نیازمندان می خواهند بر سر سفره آنان حضور یابند. گلاب زاده گفت: اکثر خانواده ها در ماه مبارک رمضان هنگام افطار و سحر قاتق عدس، شیربرنج، شله زرد، فرنی، نان برنج، قاووت، پشمک، زولبیا و بامیه تهیه می کردند و بر سر سفره های افطاری خود می گذاشتند. وی در مورد آیین های رایج بین مردم گفت: کرمانی ها برای احترام به ایام شهادت امام علی (ع) در شب های قدر و ملزم نشدن میزبان به پرداخت فطریه بویژه در روزهای 28و 29این ماه، از رفتن به منزل یکدیگر خودداری می کردند. وی افزود: کرمانی ها با پایان یافتن ماه مبارک و رویت هلال ماه و حلول عید سعید فطر علاوه بر حضور در نماز عید، به دیدار بزرگترها می روند و عید سعید فطر و بیرون آمدن سرافرازانه خود را از میهمانی خدا جشن می گیرند. مورخ کرمانی یکی دیگر از سنت های ماه مبارک رمضان را که بیشتر در گذشته رایج بود، خواندن الله رمضونی توسط پسران و کلیدزنی دختران در شب های قدر ذکر کرد و گفت: در این شب ها تعدادی از پسران به در خانه ها می رفتند و با خواندن شعرهای مخصوص ماه مبارک از خانواده ها برای نیازمندان محله کمک می گرفتند. وی افزود: الله رمضونی بیشتر در شب های ماه رمضان توسط جوانان و نوجوانان انجام می گیرد و بدین طریق است که عده ای از این جوان ها به در خانه ها می روند، اشعاری می خوانند و صاحبخانه در خانه را باز می کند یا از بالای پشت بام خانه یا دیوار، روی آنان آب می ریزد و بر این باورند که آب باعث شعف و شادی و خوشحالی می شود. وی بیان کرد: این اقدام در قالب کمک به نیازمندان انجام می شود. گلاب زاده گفت: برخی خانم ها نیز در شب با پوشاندن صورت خود با چادر به طوری که دیده نشود سینی را که در آن آینه، سرمه دان، نبات یا شیرینی و قرآن کریم قرار گرفته است به دست می گیرند و به در خانه های اهالی محله می روند. وی افزود: همچنین اهالی دیار کریمان پس از صرف سحری، دعا و قرآن می خوانند و بر این باورند که در این ماه غذاها باید ساده و مختصر باشد تا راه و شیوه پیامبر گرامی اسلام (ص) را در پیش گرفته باشند. وی با بیان اینکه کرمانی ها به طور معمول روزه خود را با خرما یا نمک افطار می کنند اظهار کرد: نذر خرما، زولبیا، شله زرد، آبگوشت و غیره بین روزه داران از دیگر رسوم کرمانی هاست. مدیر مرکز کرمان شناسی گفت: شب زنده داری شب های قدر و نوحه خوانی و زنجیر زنی از دیگر آداب و رسوم پسندیده کرمانی ها در ماه مبارک رمضان است. برخی از این آداب و رسوم هنوز هم بین مردم این دیار جاری و ساری است. گزارش از نجمه حسنی 3029/3028/1042
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]