واضح آرشیو وب فارسی:598: به گزارش پایگاه 598 ، «محمدتقی فهیم» منتقد تلویزیون و سینما در گفت وگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس با اشاره به کیفیت سریال های ماه رمضان امسال گفت: با شرایطی که در رسانه ملی از نظر کمبود بودجه وجودداشت و از قبل اعلام شده بود که ممکن است سریالی برای این ماه نداشته باشیم جای خوشحالی است که در این ماه باز هم سریال مناسبتی داریم. وی ادامه داد: هر دو سریال «پادری» و «برادر» به صورت جدی جای آسیب شناسی دارد. «پادری» از منظری می تواند در لحظاتی معدود لبخندی را بر لبان تماشاگر بنشاند که در این بخش جای تامل و تائید دارد، اما اساسا این سریال فاقد ساختار قصه گو و جذاب و متناسب با ماه رمضان است. «پادری» از طنز فراتر رفته و به حد افراطی در بیان رسیده است. این منتقد ادامه داد: کل سریال «پادری» بر بده و بستان های کلامی استوار است، این در حالی است که ما در ماه رمضان به سریال هایی قصه پرداز نیاز داریم که کمی هم شیرین باشند. از طرفی معنویت در این ماه یکی از گزینه هایی است که می تواند در روح آدمی تاثیرهای خوبی را بر جای بگذارد. چیزهایی هست که در این ماه بستری مهیا دارد و مردم آماده این موضوع هستند تا مباحث اخلاقی و دینی را راحت تر بپذیرند. فهیم در ادامه بیان داشت: سریالی مثل «پادری» از لحاظ شکل و شمایل متناسب با نوروز است. تکه کلام های این سریال یکی از جذابیت هایش است که هر شب مخاطب را با خود درگیر می کند. در کنار این موضوع در برخی شرایط در این سریال سعی شده تا نسبت به برخی مبانی ماه رمضان و دینی اشاره ای شود، اما «پادری» در ترسیم خانواده طراز مشکل دارد و نمی تواند برای ما الگویی از این نوع خانواده را نشان دهد تا در کنار آن نقدی به آن وارد شود. دست نویسنده از نظر مایه های تصویری و قصه پردازی بسته بوده و بر همین اساس می بینیم که کاراکترها مدام با یکدیگر درگیر هستند و تام و جری بازی رخ می دهد. وی افزود: اصل مسئله در بخش نقد این سریال در متن و قصه «پادری» اتفاق افتاده است. در «دودکش» با نوع گرایی در پرداخت روبرو بودیم و خانواده ای را می دیدیم که درگیر مسائل روز هستند و در کنار آن کشمکش ها قوی و آدم ها قدرتمندتر بودند، اما در «پادری» عموما شخصیت ها فریاد می زنند به داد و فریاد تنزل کردند. بهنام تشکر نیز به سمت وام گیری از شخصیت «مستربین» رفته است. در کل کاراکترهای این سریال به عبارتی ابله هستند. این منتقد در ادامه بیان داشت: اگر این سریال در مناسبت نوروز پخش می شد و در خلال آن مخاطب تکه کلام ها را هم می شنید، شاید نوک پیکان کمتری به سمت آن می رفت. در «پادری» افراط در تکه کلام ها به کثرت دیده می شود و به این شکل تاثیرگذاری همین تکه کلام ها از دست خواهد رفت و سریال به گونه ای نیست که یکی از این کاراکترها برای ما الگویی در زندگی روزمره باشند. وی افزود: معتقدم اجرای «پادری» بهتر از متن آن است و به نسبت «دودکش» عقب تر است. در حالی که «دودکش» سریال قابل تائید و جذابی بود. همیشه برای دنباله سازی سریال ها باید فکر اساسی کرد و نباید نویسنده خود را به پیشنیه کار بسپارد و مطمئن باشد که به این دلیل که سریال مخاطب خود را دارد، همین کافی است. برای مثال شخصیت «فیروز» هیچ متنی ندارد و همه چیز به پیشینه او برمی گردد. این منتقد همچنین درباره سریال «برادر» نیز گفت: جواد افشار یک سریال ساز حرفه ای شده است و این برای تلویزیون نعمتی است. سریال «برادر» هم مایه های خوبی در متن دارد. ما نسبت به مسائل اجتماعی دچار آسیب های جدی هستیم. مدتی است که قبح ربا در جامعه ریخته شده و مردم با دستیابی به ثروت های کلان سر و کار دارند. از طرفی بازار تهران اساسا پدیده ای دراماتیک است و هر کارگردانی که بخواهد به درستی به این سمت رود خواهد توانست اثری جذاب را بیافریند چراکه بازار و اتفاق های آن التهاب و ریتم دارد. فهیم در ادامه با اشاره به نقاط مثبت و منفی این سریال بیان داشت: «برادر» به خوبی توانسته افراد مثبت و منفی را در کنار یکدیگر قرار دهد، اما دو آسیب دارد که اولین آنها از نقطه اسپانسرینگ است. متاسفانه در کشور ما این بخش برای دست اندرکاران تولید سریال ها و سرمایه گذار روشن نیست. انتظار همه اسپانسرها این است که سریال ها به مثابه آیتم های بازرگانی عمل کنند که این ذهنیتی درست نیست. باید مفهوم اسپانسر در این سریال به خودی خود نقد شود و تلویزیون درباره پدیده هایی مثل یک کمپانی وارد کننده برنج سریال بسازد. متاسفم که سریال های ماه رمضان تلویزیون درباره نوعی از داد و ستد اقتصادی است که خود به تنهایی زیر سوال است! وی ادامه داد: این همه هزینه که برای اسپانسر همین سریال «برادر» توسط یک شرکت داده می شود از کجا می آید؟ غیر از این است که محصولی را با چند برابر قیمت به خودِ ما می فروشند؟! اینها مسئله است که به جای استفاده از اسپانسرهایی که به سمت تولید ملی باشند، به سمت اسپانسری رفتند که به نظر می رسد تولیدات غیر ایرانی دارد. این منتقد ادامه داد: جواد افشار در جایگاه خود کارش را خوب انجام داده است، اما روی صحبتم با افرادی است که این قوانین را تصویب کرده اند! واقعا چرا بیننده باید چنین سریالی را تحمل کند؟ ما در حال حاضر در شرایطی به سر می بریم که اقتصاد کشور و حمایت از تولید داخلی را باید در سریال هایمان بیاوریم نه اینکه از تولید برنج وارداتی حمایت کنیم و محصول خارجی را نفی کنیم! آنهم در شرایطی که برنجی که اسپانسر سریال است خارجی است و ما نمی توانیم این تناقض را حل کنیم. یعنی می خواهند بگویند همه افراد که این کار را می کنند دچار تخلف هستند و ما که برنج خارجی می آوریم و بسته بندی می کنیم کار خوبی انجام می دهیم. برای همین است که سریال تاثیرگذاری خود را نخواهد داشت. الان کجای این سریال در خدمت تولید ملی است؟! فهیم در پایان نیز گفت: همیشه می گوییم که کار گروهی در سریال های تلویزیونی خوب است، اما در بخش پشت دوربین نه جلوی دوربین! اما در «برادر» می بینیم که اغلب بازیگران سریال «کیمیا» در حال نقش آفرینی هستند که این خود به نوبه خود برای مخاطب دافعه ایجاد می کند و همین می شود که از دور و اطراف می شنویم که می گویند جواد افشار «کیمیای 2» ساخته است!
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]