واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- بحث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برگزیت) هرچند هم اکنون همه توجه افکار عمومی، سیاست مداران و تحلیلگران را به سمت تأثیر نتایج همه پرسی متوجه کرده است، اما این موضوع متأثر از یک گرایش عمومی عمده تر درخصوص شکست پروژه «جهانی سازی» خواهد بود که در سال های اخیر بار دیگر تمایل به تصمیم گیری در حوزه ملی را تقویت کرده است. اردشیر زارعی قنواتی در روزنامه شرق نوشت، تحولات اخیر با توجه به معضلات تصویب قوانین فراملی در حیطه امنیت، اقتصاد، اجتماعی، مهاجرت، حاکمیت ملی و فروکاستن قدرت دولت محلی در مقابل نهادهای منطقه ای و جهانی به دلیل ناهمگونی و همسان نبودن ساختارهای سیاسی- اجتماعی در کشورهای متنوع عضو چنین نهادهایی، وضعیتی «رانشی» شده که در همه سطوح زیست اجتماعی، جوامع را به سمت دوقطبی شدن سوق داده است. به همین دلیل اهمیت خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بیش از آنچه به توان این کشور برای سامان دادن به وضعیت جدید و همچنین سنجش تأثیر برد و باخت «کمی» این خروج درباره یک کشور خاص مطرح باشد، به رقم خوردن ابهام در چرایی و مشروعیت تز «ادغام» در دو حوزه متفاوت ملی گرایی و برنامه های «ریاضت اقتصادی» در عرصه جهانی و منطقه ای ارتباط پیدا می کند.برعکس تصور غالب دراین بین، ماندن یا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مرزبندی کاملا مشخصی حول تمایلات ناسیونالیستی یا تنفر نژادی را به تنهایی نمایندگی نمی کند، بلکه از زاویه دیگری یک اعتراض به برنامه های ریاضت اقتصادی در سطوح نهادهای بین المللی هم خواهد بود. چنانچه هم اکنون در کمپین حامیان ماندن بریتانیا در اتحادیه، جناح چپ حزب «کارگر» به رهبری «جرمی کوربین»، رهبر این حزب، ضمن حمایت از حضور در اتحادیه اروپایی به شدت نسبت به سیاست های بروکسل درباره تصمیمات ریاضتی انتقاد کرده و هم زمان در دعوت از مردم بر مخالفت با اساسی ترین سیاست های اقتصادی- اجتماعی اتحادیه هم تأکید می کند. هرچند سوابق بحث حول برگزیت به یک تاریخ پرفرازونشیب از زمان تشکیل «بازار مشترک اروپا» در میانه قرن بیستم میلادی برمی گردد اما بحث امروز بیشتر تابع تحولات جدید در عرصه جهانی سازی و حاکمیت نهادها بر دولت ملی در کنار شکست برنامه های ریاضتی است.بدون شک بریتانیا کشور مهمی در عرصه جهانی است که ضمن دارابودن رتبه پنجم اقتصاد جهانی، برخورداری از درجه بالاتری از ثبات اجتماعی- اقتصادی نسبت به همتایان خود در اروپا، دارابودن روابط تنگاتنگ با مناطقی که روزگاری در اقمار استعماری لندن بوده اند و عضو پنج کشور دارای حق وتو در شورای امنیت است، ماندن یا خروج آن از اتحادیه اروپا هیچ زلزله سیاسی ای ایجاد نکرده و در کوتاه مدت تأثیر تعیین کننده ای در موقعیت این کشور نخواهد داشت. در شرایط کنونی که اتحادیه اروپا به سختی دست به گریبان معضلات بزرگ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و فرهنگی است، حتی خروج بریتانیا می تواند برای این کشور در عرصه زیست ملی در ترازوی سنجش «چربش سود» را بر «هزینه باخت» نیز به همراه داشته باشد. بدون تردید در صورت پیروزی موافقان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا برعکس پروپاگاندای کمپین مخالفان، فروپاشی اقتصادی قابل توجهی صورت نمی گیرد؛ از طرف دیگر، پیروزی حامیان اتحادیه اروپا نیز در این همه پرسی هرچند بتواند برای چند مدت به این بحث پایان دهد، اما به دلیل دوقطبی شدن جامعه و رقابت شانه به شانه دو طرف اساس اختلافات و موقعیت رانشی بخش مهمی از جامعه بریتانیایی نسبت به اتحادیه مختومه نمی شود. در آستانه بحث های مربوط به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا جدا از دلایل بنیادین موضوع، چند مورد حاشیه ای هم وجود دارد که به کمپین حامیان برگزیت در این مقطع کمک زیادی کرده است. از یک طرف حزب محافظه کار و «دیوید کامرون»، نخست وزیر، در شرایط کنونی درگیر اختلافات شدید حزبی بوده و هم اکنون با تنزل اعتبار کامرون، حامیان این حزب بیشتر پشت سر «بوریس جانسون»، شهردار سابق لندن، صف کشیده اند که به همراه «نایجل فاراژ»، رهبر حزب «یوکیب»، کارزار رأی نه به اتحادیه اروپایی را رهبری می کنند.حزب «کارگر» به عنوان بزرگ ترین حزب طرفدار ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا نیز، هم اکنون دچار یک تشتت ایدئولوژیک و برنامه اقتصادی است که حتی رهبری حزب را از یک حامی قاطع به حامی مشروط تبدیل کرده.عزم قاطع مخالفان اتحادیه و تزلزل و چندگانگی اردوی حامیان هم اینک به کمک برگزیت آمده و سبقت گرفتن مخالفان اتحادیه در نظرسنجی ها تا حدودی نیز متأثر از همین امر است. در چنین شرایطی، تنها عواملی که می تواند در آستانه این همه پرسی به حامیان ماندن در اتحادیه اروپایی کمک کند، نقش نهادهای اروپایی در همکاری با برنامه جرمی کوربین برای دموکراتیزه کردن اتحادیه و توقف برنامه های ریاضتی در کنار نقش تأثیرگذاری است که حزب «استقلال» اسکاتلند می تواند در این بازی ایفا کند، خواهد بود.بحث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بیش از آنچه برای لندن حامل هزینه باشد (خروج اسکاتلند از بریتانیا و خطر انزوای منطقه ای) برای موجودیت این اتحادیه تعیین کننده است و به همین دلیل همه پرسی ٢٣ ژوئن تأثیر تعیین کننده ای بر این ساختار خواهد گذاشت. در صورت خروج بریتانیا از اتحادیه با توجه به رشد احزاب راست ملی گرا در بیشتر کشورهای عضو و موج مهاجرستیزی کنونی، می تواند برای موجودیت این اتحادیه حامل نتایج پیش بینی نشده ای باشد. www.fa.shafaqna.com
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]