واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تفاوت دخل و خرج فوتبال ايران و دنيا
نقل و انتقالات فوتبالي در تمام دنيا بر اساس معيارهاي مشخص شده انجام ميشود...
نویسنده : دنیا حیدری
نقل و انتقالات فوتبالي در تمام دنيا بر اساس معيارهاي مشخص شده انجام ميشود، به طوريكه حتي قيمتهاي گزافي كه براي برخي بازيكنان ستاره كه براي باشگاههاي خود نقش برند را بازي ميكنند در نظر گرفته ميشود نيز برپايه قانوني نوشته و حساب شده است. به اين شكل كه موفقيتهاي بازيكن در فصلي كه پشت سر گذاشته، كارنامه او در طول مدت زمان بازي، موفقيتها و قهرمانيها، عنوانهايي نظير آقاي گلي، ركورددار بودن در كلين شيت و مسائلي از اين دست، تأثير فراواني در بالا و پايين شدن ارقامي كه براي آنها در نظر گرفته ميشود دارد و اينگونه نيست كه رقمي كه در قرارداد هر ساله آنها نوشته ميشود، بيهيچ متر و معياري بالا و پايين شود و بستگي به نوع چانهزني دلالي داشته باشد كه در اين ميان نقش واسطه بين بازيكن و تيم را بازي ميكند. علاوه بر آن، تيمها نه فقط خود براي جذب نفرات جديد و بستن تيم درآمدزايي ميكنند كه در بسياري موارد روي درآمدزايي بازيكنان مورد نظر نيز برنامهريزي ميكنند.
در واقع صنعت فوتبال در دنيا به پويايي و خودكفايي رسيده و خودش خرج خودش را در ميآورد و براي جذب يكي دو بازيكن چشمش به دست اسپانسرهاي خردهپا و دولتها نيست و چون از جيب خود خرج ميكند، حساب قران، قران پولي را كه قرار است به بازيكن و مربي بدهد دارد و روي بازده آن حساب باز ميكند. در حالي كه در ايران با وجود افزايش چشمگير و بيقاعده رقم قراردادها، دست تيمها براي تأمين خرج و مخارج خود همچنان در جيب دولت است و كمترين نگراني بابت ولخرجيها و ريخت و پاشهايي كه ميكنند، ندارند.
امسال اما بيقانوني در عقد قراردادهاي هنگفت با فوتباليستها به اوج خود رسيده و سرخابيهاي پايتخت همانند هميشه، در اين آشفتهبازار سرآمد ديگران هستند. قرارداد فوتباليستهاي ايراني براي بالا رفتن به هيچ قانون و قاعدهاي محدود نيست و بيهيچ متر و معياري افزايش مييابد، به طوريكه صداي بسياري از تيمها و مربيان ليگ را درآورده است چراكه ساير تيمها شايد بتوانند يك يا دو بازيكن مثلاً در حد ستاره را با قراردادي ميلياردي جذب كنند، اما توان جذب بيست و چند بازيكن با رقمهاي هنگفت و بالاي 700، 800 ميليوني را ندارند و تنها بايد نظارهگر اين آشفته بازار بيدر و پيكر باشند.
باشگاههاي فوتبال در تمام دنيا براي امرار معاش، درآمدزايي ميکنند. آنها کميتههاي مختلفي دارند که يکي از آنها کميته اقتصادي است. در اين کميته ميتوانند درآمدزايي و پول خريد بازيکنان خود را تهيه کنند. اين در شرايطي است که در باشگاههاي ايران نامي هم از چنين كميتههايي براي درآمدزايي نيست چراكه دست مديران ساليان سال است كه در جيب دولت است و از بيتالمال و جيب مردم هزينه ميكنند، پس لزومي نميبينند براي درآمدزايي و تأمين نيازهاي مالي باشگاه، چراكه درآمدزايي نياز به صرف زمان دارد و تواناييهاي بالايي ميخواهد اما هزينه كردن از جيب دولت و ملت، كار سختي نيست و فوتباليها سالهاست كه به آن عادت دارند. حتي بعد از مثلاً حرفهاي شدن فوتبال ايران كه تنها در زمينه افزايش بيرويه پرداختي و قرارداد بازيكنان تأثير داشت نيز دست فوتبال از بيتالمال كوتاه نشد تا مديران و باشگاهها به صرافت تأمين هزينههاي خود بيفتند و با راهاندازي كميتههايي چون كميته اقتصادي درآمدزايي و نيازهاي مالي خود را برطرف كنند.
سالها قبل، با فرارسيدن فصل تابستان و تمام شدن ليگ، تيمها براي درآمدزايي از بازيهاي دوستانه راهي كشورهاي عربي حاشيه خليج هميشه فارس ميشدند و ضمن كسب درآمد، ديدارهاي تداركاتي نيز برگزار ميكردند تا از لحاظ آمادگي بدني نيز در شرايط مناسبي قرار گيرند اما اكنون اردوهاي تداركاتي كه همه جز اردوهاي يكي، دو تيم در خارج از مرزهاي ايران برگزار ميشود، جنبه درآمدزايي و اقتصادي ندارد. تيمها در واقع بعد از يك فصل تنشزا و عقد قراردادهاي هنگفت و ضربه زدن به بيتالمال، براي مدتي از كشور خارج ميشوند تا هم اردويي تداركاتي داشته باشند و هم تا زماني كه به كشور باز ميگردند آب از آسياب افتاده باشد و ديگر انتقادي بابت قراردادهاي كلان و ارقام بلند بالايي كه به رشته تحرير در آوردهاند، متوجه آنها نباشد.
عدم وجود قانون در فصل نقل و انتقالات، سالهاست كه گردش مالي فوتبال را به شدت بالا برده است. آن هم يك گردش مالي يكطرفه و بدون بازده كه تنها رقم فوتباليستها را بدون توجه به كيفيت آنها بدون هيچ متر و معياري بالا برده است. آن هم به اين دليل كه باشگاهها هيچگونه كميته اقتصادي ندارند و دخل و خرجشان از جيب دولت است كه اگر اينگونه نبود و محدود بود به درآمدزاييهايي كه از طريق اسپانسرينگ انجام ميدادند، نه فقط امروز شاهد رشد بيرويه صفرهاي موجود در قرارداد بازيكنان نبوديم كه پرداختيها مطمئناً براساس تواناييها و كيفيت بازيكنان بود. نه براساس توانايي دلالها براي مجاب كردن مربيان و مديران. مديراني كه چون از جيب خود خرج نميكنند و دستشان در جيب دولت و ملت است، جلب رضايتشان نيز براي گرفتن ارقام نجومي كار سختي نيست.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۹:۴۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]