محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845482137
چالش ۱۶۸ میلیون کودک کار - سایت خبری تحلیلی مسیرآنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:مسیرآنلاین: آسیب پذیری اقتصادی فقر، عامل تعیین کننده مهمی در کار کودکان است، اما به هیچ وجه تنها عامل نیست و شوک های گوناگون نیز می تواند در کار کودکان تاثیرگذار باشد.موضوع کار کودکان یک چالش بین المللی است به طوریکه در حال حاضر ۱۶۸ میلیون کودک در دنیا کار می کنند به همین دلیل مسئله امروز و فردا و یا اینکه مختص کشوری خاص باشد نیست بلکه این موضوع در تمامی کشورهای دنیا وجود دارد و همه دنیا با این چالش مواجه هستند.براساس گزارشهای بانک جهانی پیش از آغاز بحران جهانی اقتصاد، حدود ۱٫۲۹ میلیارد نفر معادل ۲۲درصد کل جمعیت جهان رو به توسعه، با کمتر از ۱٫۲۵ دلار درآمد روزانه، در نهایت فقر به سر می برده اند. در همان سالها، در مجموع ۲٫۴۷ میلیارد نفر معادل ۴۳ درصد از جمعیت جهان رو به توسعه با کمتر از ۲ دلار در روز روزگار می گذراندند. علاوه بر اینها بسیاری از کسانی که با درآمد بیشتر از ۲ دلار هم زندگی می کردند، تنها اندکی بالاتر از این آستانه قرار داشتند و در معرض خطرِ سقوط به پایین آستانه هم بوده اند. با هر استانداردی، فقر در مقیاس وسیع یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی جامعه جهانی است. همزمان، نوسانات و لطمات اقتصادی در سطح جهان، توأم با تأثیرات فقر شدید، با شدت رو به افزایش است. تنها همین دهه گذشته شاهد بحران های شدید اقتصادی در سطح جهان و افزایش چشمگیر قیمت سوخت و غذا بوده است، که اینها همه فشارهای غیرمنتظره دیگری هم بر خانواده های آسیب پذیر وارد ساخته اند. تغییرات آب و هوایی هم یکی از عوامل بیش از پیش مهمّ این نوسانات است که با خود افزایش دما، تغییر الگوهای بارندگی، بالا آمدن سطح آب دریا و افزایش گسترده تغییرات غیرمنتظره آب و هوایی را به همراه دارد. تغییرات آب و هوایی به ویژه میلیون ها خانواده فقیرِ کشورهای رو به توسعه را که کماکان روزی شان را از زمین به دست می آورند تحت تأثیر قرار می دهد. پیوستگی ها و درهم تنیدگی های فزاینده ی جهانی هم این نوسانات را تشدید می کنند، به این معنا که عواقب تغییرات نامنتظره ای که ظاهراً در سطح محلی روی می دهند حتّی ممکن است در سطح جهانی هم حس شوند. بر همین اساس گزارشی توسط دفتر امور آسیب های وزارت رفاه و همچنین دبیرخانه شورای عالی رفاه تهیه شده که در آن دلایل کار کودکان در کشورهای زیادی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. روزبه کردونی مدیر کل دفتر امور آسیب های اجتماعی وزارت رفاه در گفتگو با خبرنگار مهر، از انتشار گزارش «کار کودک و آسیب پذیری اقتصادی» خبر داد و اظهار داشت: دبیرخانه شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی با هدف بررسی علل و عوامل موثر بر ایجاد و افزایش کار کودک در سراسر جهان وسیاست های واکنشی مناسب جهت مبارزه با کار کودک و بر اساس گزارش های سازمان بین المللی کار (ILO) در این خصوص، این گزارش را ترجمه و تدوین شده است. وی گفت: امیدواریم این گزارش و مطالعات مشابه در شناخت محققان، پژوهشگران، سیاستگذاران اجتماعی و فعالین مدنی از علل و عوامل موثر بر کار کودک و موانع موجود در راه مبارزه با این مسئله اجتماعی راهگشا باشد. رئیس دبیرخانه شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی تاکید کرد: به زودی گزارشی از اقدامات دبیرخانه شورای حمایت اجتماعی از کودکان کاروخیابان ارائه خواهد شد. کردونی اظهار داشت: گسترش همکاری و تفاهم نظری و اجرایی بین سازمان های مردم نهاد، دولت، دانشگاه و اصحاب رسانه می تواند شانس موفقیت سیاست ها برای از بین بردن کار کودک را افزایش دهد. این گزارش به بررسی تأثیرات ضمنی فقر فراگیر مستمر و نوسانات فزاینده اقتصادی بر مبارزه جهانی علیه کار کودک می پردازد. این که آسیب پذیری اقتصادیِ مرتبط با فقر و شوک های گوناگون نقش تعیین کننده ی مهمّی در کار کردن یا کار نکردن کودکان ایفا می کنند، مسئله ای است که هم جنبه های نظری و هم عملی دارد. در نتیجه تداوم پیشرفت در راه مبارزه علیه کار کودک نیازمند سیاست هایی ملی خواهد بود که به کاهش آسیب پذیری اقتصادی خانواده ها کمک کنند و ایجاد حداقل حمایت های اجتماعی در سطح ملی، به عنوانِ یکی از ارکان اساسیِ نظام های تأمین اجتماعی هر کشور بسیار مهم است. عوامل متعدد کار کودک کار کودک تا حد زیادی از نشانه های فقر است. این امر در سطح ملی کاملا آشکار است، چون اطلاعاتِ گسترده سراسری در سطح کشورها نشان می دهند که کار کودک بیش از همه در کشورهایی شیوع دارد که درآمدها در پایین ترین سطح ممکن قرار دارند. ارتباط معکوسی که میان میزان شیوع کار کودک و سطح درآمدها وجود دارد در نمودار زیر نشان داده شده است که در آن نرخ شیوع کار کودک در برابر سرانه تولید ناخالص داخلیِ ۸۴ کشور رو به توسعه ترسیم شده است. شیب منحنیِ این نمودار به سمتِ پایین است و تا سرانه تولید ناخالص داخلیِ حدود ۴۰۰۰ دلار شیب بسیار تندی هم دارد و این به معنای آن است که تفاوت های جزئی در سرانه تولید ناخالصِ داخلی با تفاوت های عمده در میزان شیوع کار کودک در ارتباط هستند. در مجموع، خطّ روندِ این نمودار تفاوت حدوداً ۵۱ درصدی در میزان شیوع کار کودک را در میان کشورهای مورد مطالعه توجیه می کند. اما فقر بی تردید تنها علت کار کودک نیست و بنابراین بعید است سیاست های واکنشی ای که تنها بر کاهش فقر متمرکزند بتوانند به موفقیت برسند. مثلا در نمودار شماره ۱ بیشتر نوساناتی که در میزان شیوع کار کودک مشاهده می شوند تنها با میزان درآمد توجیه پذیر نیستند. در هر سطحی از متوسط درآمد، ممکن است تغییراتی وسیع در میزان کار کودک مشاهده شود. بنابراین روشن است که در این میان ـــ گذشته از درآمد پایین ـــ عوامل دیگری هم در کارند. برخی از مهم ترین عوامل در سمتِ چپِ نمودار شماره ۲-۱ شرح داده شده اند. مدارسِ در دسترس تر، نزدیک تر و دارای کیفیتِ بالاتر حائز اهمیت اند زیرا بر بازده نسبیِ تحصیل و کار کودک تأثیر می گذارند و باعث می شوند تحصیل جایگزین جذاب تری برای کار شود. اگر فرصت های شغلی مناسبی برای جوانانی که از مدرسه فارغ التحصیل می شوند وجود نداشته باشد، خانواده ها انگیزه چندانی نخواهند داشت تا بر روی تحصیلات کودکان شان سرمایه گذاری کنند. خدمات اولیه ناکافی ممکن است منجر به آن شود که کودکان بار سنگین ترِ مسئولیت هایی مانند جمع آوری هیزم برای سوخت و آوردن آب را بر دوش بکشند. اگر خانواده ها آگاهی کافی از مزایای تحصیلات (یا افزایش هزینه های حاصل از کار کودک در نتیجه مخاطرات و سایر مسائلِ مربوط به بهداشت و درمان و رشد و پرورشِ کودکانِ کار) نداشته باشند، یا اگر نگرش های اجتماعیِ غالب پذیرای کار کودک باشند، باز هم احتمال فرستادن کودکان به مدرسه به جای فرستادن شان به سرِ کار کاهش خواهد یافت. همچنین در سطح ملی، قانون گذاری های مناسبی که با کار کودک در ارتباط باشند و هم راستا با ابزار حقوقی در سطح بین المللی عمل کنند، عامل بسیار مهمّی محسوب می شود. قانون گذاری در زمینه کار کودک وظایف دولت ها را برای محافظت از کودکان شان در برابر کار کودک تشریح و مدوّن می کند و به آنها کمک می کند تا به شناختی مشترک از تعریف کار کودک دست یابند. در هر حال پدیده کار کودک مسئله ا ی جدا از سایر مسائل نیست که فقر تنها توجیه آن باشد، بلکه حاصل مجموعه ای از عوامل بسیار است که فراتر از محدودیت های سیاست گذاری های سنّتی عمل می کنند. بر همین اساس، چنان که «نقشه ی راه برای دست یابی به هدفِ ریشه کن کردنِ بدترین شکل های کار کودک تا سال ۲۰۱۶» که در کنفرانس جهانی کار کودک در لاهه، ۲۰۱۰ تصویب شده هم بر آن تأکید کرده است، یک سیاست واکنشیِ ملی در قبال کار کودک باید سیاستی همه جانبه و میان بخشی باشد، به شکلی فراگیر به همه علل و عواملِ کار کردن کودکان بپردازد و آنها را مورد بررسی قرار دهد. در بخش دیگری از گزارش آسیب پذیری کار کودکان به بررسی اهمیت آسیب پذیریِ اقتصادی به عنوانِ عاملی تعیین کننده در کار کردن یا کار نکردن کودکان می پردازد. کار کودک و آسیب پذیری اقتصادی ساده ترین الگوی اقتصادی مربوط به رفتار خانواده در قبال کار کودک وابسته به دو موضوع اساسی است: نخست اینکه تقسیم ساعات کودکان میان تحصیل، کار و تفریح با تصمیم گیریِ والدین اتفاق می افتد تا به این ترتیب خانواده حداکثر آسایش و رفاه را در زمان حال و آینده داشته باشد. ناگفته پیداست ارزشی که خانواده برای تأثیرگذاریِ چه مالی و چه غیرمالی تحصیل و کارِ کودک بر رفاه خود قائل می شود، تا حدّ زیادی بسته به ارزش های فرهنگی و اجتماعیِ آن جامعه دارد و دوم آنکه با وجود برخی محدودیت ها، کار کودک فعالیتی است که به هدفِ افزایش درآمد کنونی خانواده انجام می شود، درحالی که تحصیل کودک نوعی سرمایه گذاری برای درآمدزایی در آینده است. در این چارچوب نظری، هنگامی که خانواده به بازار اعتباری دسترسی ندارد، فقر به کار کودک ربط پیدا می کند. در چنین شرایطی، فقر توانایی خانواده را برای به تأخیر انداختن کار کودک و سرمایه گذاری کردن در تحصیلات او محدود می کند. به عبارت دیگر، احتمالش زیاد است که خانواده های فقیر برای برآوردن نیازهای اولیه کنونیِ خود، مجبور شوند کودکان شان را به سرِ کار بفرستند و به این ترتیب از مزایای بیشتری که سرمایه گذاری کردن در تحصیل کودک شان در آینده برایشان به همراه می آورد چشم پوشی کنند. کودکانی که کار کردن باعث شده از تحصیل بازبمانند پا به دوران بزرگسالی می گذارند بدون آنکه مهارت های لازم برای پیدا کردن کار مناسب را داشته باشند و همین باعث می شود تا آنها در تمام طول دوران زندگی کاری شان در معرض آسیب و خطر بیکاری یا بهره وری پایین در کار و نیز شغل های نامطمئن قرار داشته باشند. بنابراین کار کودک عواقب وسیع تری برای رشد و توسعه ملی به همراه دارد. کار کودک توان و ظرفیت بهره وری کارگران را در طول دوران بزرگسالی به مخاطره می اندازد و از این طریق، هم رشد اقتصادی و هم تلاش ها برای کاهش فقر را محدود می کند. با در نظر گرفتنِ این عواقب، سازمان جهانی کار مزایای اقتصادیِ ریشه کن کردنِ کار کودک را ۵٫۱ تریلیون دلار برآورد کرده است؛ این رقم در درجه اول حاصلِ ظرفیت و توان بهره وریِ بالایی خواهد بود که نسل آینده کارگران درنتیجه برخورداری از تحصیلات بالاتر به آن دست خواهند یافت. آنچه در این میان سنجیدنش دشوارتر است اما از اهمیتی یکسان برخوردار است هزینه های اجتماعیِ آشکاری است که ترک تحصیل هم برای خودِ افراد و هم در مقیاس وسیع تر برای جامعه در پی دارد. درآمد بی ثبات و قرار گرفتن در معرض انواع شوک ها می تواند به اندازه تأثیری که فقر بر تصمیم های خانواده در مورد کار کودک می گذارد، موثر باشد. خانواده ها معمولاً به آنچه خود کاهش موقتیِ درآمدشان می دانند واکنش نشان می دهند، به این طریق که یا پولی قرض می کنند یا از پس اندازی که دارند خرج می کنند؛ اما هنگامی که این گزینه ها در اختیارشان نباشد، یا در مقیاسِ مورد نیاز آنها موجود نباشد، ممکن است به کار کودک توسل بجویند. در مجموع در آمد پایین یا همان فقر و نوسانات شدید درآمدی بدون در اختیار داشتن ابزار کافی برای غلبه بر آنها بی تردید ارتباطی تنگانگ با هم دارند. نوسانات درآمدی و شوک های اقتصادی می توانند برای هر خانواده ای با هر سطح درآمدی دردسرساز باشند، اما تأثیراتی که بر خانواده های فقیر می گذارند طاقت فرساست. مخاطرات و سایر شوک های گوناگون، در کنارِ کمبود دسترسی به بازارهای مالی و بیمه، می توانند منجربه استفاده خانواده ها از کار کودک به قصدِ حفظ استانداردهای کنونی معیشتیِ خود شوند. با در نظر گرفتنِ این نکات، از لحاظ نظری، حمایت اجتماعی و سرمایه گذاری های اجتماعیِ مکمّلِ آن، آشکارا در پرداختن به معضل کار کودک نقش دارند. حداقل سطح حمایت اجتماعی اگر به درستی تعریف و طراحی شده باشد، می تواند امنیت اولیه در درآمد را در طول دوره زندگی فرد تأمین کند و به این ترتیب به محضِ بروز شوک های اقتصادی و نوسانات درآمدی، بر آنها غلبه کند و دسترسی به مراقبت های بهداشتی ـ درمانیِ اولیه و دیگر خدمات اجتماعی را تضمین کند. کار کودک و آسیب پذیری اقتصادی: شواهد تأثیر فقر براساس آنچه گفته شد کار کودک در کشورهای فقیرتر شیوع بیشتری دارد تا در کشورهای ثروتمندتر. اما ارتباطی چنین قوی میان درآمد و کار کودک، اگرچه ارتباطی معنادار است، نمی تواند مدرکی باشد مبنی بر اینکه فقر درآمدی تنها عامل کار کودک است. و دلیلش هم آن است که فقر درآمدی در نتیجه ویژگی های دیگری است که خانواده های فقیر را از خانواده های غیرفقیر متمایز می سازند و همین ویژگی های دیگرند که می توانند بر وابستگی خانواده ها به کار کودک هم تأثیر بگذارند. مجموعه ای از گزارش ها در سطح ملی درباره کار کودک، که مورد حمایت برنامه درون سازمانیِ شناخت کار کودک هم قرار گرفته، نشان می دهند که حتّی پس از در نظر گرفتنِ شماری دیگر از ویژگی های فردی و اجتماعی، سطح درآمد کماکان نقش مهمی در زمینه سازی برای کار کودک فراهم می کند. این مطالعه به این دریافت می رسد که رشد اقتصادی بیش از ۷۰ درصدِ کاهشِ قابل توجهِ کار کودک را که در دوره ی زمانیِ ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ اتفاق افتاده است توجیه می کند. با این حال، مطالعه دیگری که پس از آن انجام شده نشان می دهد که نقش کاهش فقر در کمک به کاهش کار کودک در سال های پس از آن کمرنگ تر بوده است. این امر به نوعی مؤیّد این ادعاست که سطح درآمد گرچه عامل تعیین کننده مهمّی در کار کودک است، اما تنها عامل هم نیست. مطالعات انجام شده نشان میدهد در آفریقای جنوبی، با شروع کمک نقدی قابل توجه به خانواده ها، شمار کودکان کار کاهش یافت و شمار کودکانی که به مدرسه می رفتند افزایش چشمگیر پیدا کرد و به همین ترتیب در اکوادور نیز کار کودک در خانواده های فقیری که درآمدشان از طریق کمک های نقدی افزایش پیدا کرده بود تا۱۷ درصد کاهش یافت و سرانجام آنکه در مناطق روستایی هند، از هنگامی که بیشتر درآمد خانواده ها از تعرفه ها و دیگر اصلاحات اقتصادی در اوایل دهه ۹۰ میلادی تأمین می شد، بیشترین افزایش در مدرسه رفتن کودکان و بیشترین کاهش در کار کودکان مشاهده شد. همچنین مطالعات دیگر نشان می دهند که تأثیر افزایش درآمد بر کار کودک بیش از همه در خانواده هایی مشاهده می شود که نزدیک خطّ فقر هستند. برای مثال، در یکی از مطالعاتی که در بالا به آن اشاره شد بیشترین میزان کاهش کار کودک در میان خانواده های ویتنامی بوده که ابتدا در نزدیکی خطّ فقر قرار داشته اند و افزایش درآمد به آنها امکان داده است تا از فقر رهایی یابند. در پرو، دامرت نشان داده است که تغییرپذیری میزان کار کودک در نسبت با تغییر در درآمد، تا دهک دوم و سومِ درآمدی افزایش پیدا کرده است که تقریباً معادلِ خطّ فقر است و سومین مطالعه هم که در پاکستان انجام شده است، با ارزیابی منافعِ درآمدیِ مرتبط با رشد سریع اقتصادی در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، به شواهدی دست یافته است حاکی از تأثیرات متفاوت بر کار کودک در سطوح متفاوت درآمدی. گرچه شواهدِ بررسی شده نشان میدهد که کودکان فقیر نسبت به کار کودک آسیب پذیرترند، این نکته نیز باید مورد تأکید قرار گیرد که همه کودکان فقیر هم به یک اندازه در معرض خطر کار کودک قرار ندارند. گروهی از کودکان هستند که علاوه بر فقر تحت تأثیر شرایط دیگری هم قرار دارند که در ترکیب با فقر آسیب پذیری آنها را نسبت به کار کودک افزایش می دهند. به عنوان مثال، شواهدی وجود دارند که نشان می دهند کودکان مهاجر و کودکان متعلق به خانواده های مهاجر، در برخی شرایط، بیشتر در معرض خطر کار کودک قرار دارند. مطالعات «برنامه ی شناخت کار کودک» نشان می دهند که احتمال سر کار رفتنِ کودکانِ متعلق به خانواده های تحصیل نکرده اغلب بیشتر است. کودکان متعلق به اقلیت های قومی یا گروه های بومی و کودکانِ بی سرپرست گروه هایی دیگر از کودکان هستند که ممکن است بیشتر در معرض خطر کار کودک قرار داشته باشند. حمایت اجتماعی از کودکان مهاجر در مبارزه علیه کار کودک و به ویژه بدترین شکل های آن، نقشه راهِ لاهه نیاز به «دسترسی یافتن و دسترسی ایجاد کردن به خدمات اجتماعی و بهداشتی درمانی به خانواده های آسیب پذیر و از لحاظ اجتماعی محروم، کودکانی که دسترسی به آنها دشوار است، و کودکانی با نیازهای خاص» را به عنوانِ یک اولویت شناسایی کرده است. کودکان مهاجر گروهی مهم از کودکان را شامل می شوند که شرایط شان، در پیوند با فقری که دچارش هستند، آنها را به گروهی بسیار آسیب پذیر در برابر کار کودک و دیگر پیامدهای ناگوار اجتماعی تبدیل می کند. کودکان مهاجر، به ویژه کودکانی که زندگی غیرقانونی دارند، در بسیاری از کشورهای سرتاسر جهان که به آنها مهاجرت کرده اند، با دشواری هایی در زمینه دسترسی به خدمات اجتماعی اقتصادیِ اولیه روبه رو هستند، زیرا این کشورها، خود، برای ایجاد تعادل میان سیاست های مهاجرتی شان با تعهداتی که نسبت به کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد و کنوانسیون های کار کودک سازمان جهانی کار دارند، با چالش هایی روبه رو هستند. (این تعهدات شامل محافظت همه کودکانی که در قلمروی آن کشورها قرار دارند، از جمله کودکان مهاجر، در برابر کار کودک است.) اما این کودکان مهاجر بدون حمایت دولت ها و بدون دسترسی به خدمات، به شدت در معرض خطر کار کودک قرار می گیرند. به علاوه، شواهد این را هم نشان می دهند که کودکان کارِ مهاجر اغلب حقوق کم تر می گیرند، ساعات کارشان طولانی تر است، کم تر به مدرسه می روند و نسبت به کودکان کارِ بومی، بیشتر در معرض خطر مرگ در سرِ کار قرار دارند. گرچه نقشه ی راه چنین تشخیص داده است که «دولت ها باید در مواقع ورود انبوه مهاجران به کشورهایشان، به دنبالِ راه هایی برای پرداختن به معضل آسیب پذیری کودکان، به ویژه در برابر بدترین شکل های کار کودک، باشند» ، تنها معدودی از کشورها اقداماتی فراگیر به ویژه از طریق حمایت اجتماعی در این مورد انجام داده اند. استئناء های قابل ذکر در این مورد یکی اکوادور است که در سال ۲۰۰۸ قانونی جدید را تصویب کرد شامل این ماده که «هیچ کس نباید به دلیل قومیتش، محلّ تولدش، سنّ و سالش، جنسیت اش، هویت جنسی اش، هویت فرهنگی اش، وضعیت تأهلش، زبان، مذهب، ایدئولوژی، وابستگی های سیاسی، سابقه کیفری، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی، شرایط مهاجرت، گرایش های جنسی، وضعیت سلامتی، ابتلا به بیماری ایدز، معلولیت، تفاوت های جسمانی ـــ یا هر تفاوت و تمایز دیگری، چه فردی و چه گروهی، موقتی یا دائمی، به هدفِ یا با تأثیرِ ایجاد اختلال در روندِ به رسمیت شناخته شدنِ فرد یا از رسمیت انداختنِ حضور او، یا خدشه در برخورداری از حقوقِ همگانی یا به کارگیریِ این حقوق مورد تبعیض قرار بگیرد. همچنین قانون مهاجرت آرژانتین (شماره ی ۲۵٫۸۷۱، سال ۲۰۰۴) تأکید می کند که «دولت، با تمام قدرتی که در اختیار دارد، باید امکان دسترسی یکسانِ همه مهاجران و خانواده هایشان را به همان شرایط و امکانات، محافظت ها و حمایت ها، و حقوقی که اتباع داخلی کشور از آن برخوردارند فراهم سازد؛ به ویژه در خصوصِ استفاده از خدمات اجتماعی، اموال عمومی، بهداشت و درمان، آموزش و تحصیلات، عدالت، استخدام و تأمین اجتماعی (ماده ۶). این قانون در ادامه اضافه می کند: «خارجیان، فارغ ازآنکه در چه وضعیت مهاجرتی قرار دارند، نباید از دستیابی به حقوق شان در زمینه ی بهداشت و سلامت، مراقبت های اجتماعی و پزشکی محروم یا در دستیابی به آنها محدود شوند (ماده ۸) از سوی دیگر براساس ماده ۱-۲ از کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد: «همه کودکان، بی هیچ تبعیضی از هر نوع، و فارغ از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا سایر عقاید، قومیت، خاستگاه اجتماعی، میزان دارایی ها و املاک، معلولیت ناتوانی جسمی، وضعیت تولد و دیگر شرایط زیستیِ خود یا والدین شان یا ولیِ قانونی شان، با حقوق یکسان به دنیا می آیند». ماده ۳ هم می گوید: «در همه اقداماتِ به عمل آمده در رابطه با کودکان، چه توسط سازمان های رفاه اجتماعیِ دولتی یا خصوصی، چه توسط دادگاه ها، و چه توسط مقامات و سازمان های اجرایی یا قانون گذاری، تأمین منافع و مصالح کودک باید در صدر اولویت ها قرار بگیرد.» تأثیراتِ قرار گرفتن در معرض شوک های گوناگون شوک های منفی اتفاقات غیرمنتظره ای هستند که باعث بروز اختلالاتی در اقتصاد یک خانواده یا یک اجتماع وسیع تر یا یک منطقه و ناحیه می شوند. آسیب پذیری های اقتصادیِ تأثیرگذار بر تصمیم گیری خانواده ها در مورد کار و تحصیل کودک ریشه های مهمّ دیگری هم دارند. یک نمونه شوک در سطح خانواده می تواند مرگ ناگهانی، بیماری وخیم یا بیکار شدنِ یکی از اعضای بزرگسال خانواده باشد که خانواده به عنوانِ نان آورِ اصلی به او متّکی بوده است. نمونه شوکِ وسیع تر هم می تواند رخ دادنِ بحرانی سریع در سطح اقتصاد کلان باشد که تقریباً درآمد همه را کاهش می دهد یا وقوع یک بلای طبیعی در مقیاسی وسیع باشد، مانند زلزله ای عظیم. برای شناسایی تأثیرات چنین شوک هایی بر کار کودک، مطالعاتی انجام شده است.هنگامی که حداقل حمایت های اجتماعیِ مورد نیاز وجود ندارند، کار کودک اغلب به عنوانِ سپر بلای خانواده در برابر شوک های منفیِ مورد استفاده قرار می گیرد. اکثریت کودکان کار جهان در مزارع خانوادگی یافت می شوند بنابراین تأثیر شوک های مربوط به کشاورزی بر کار کودک بسیار حائز اهمیت است. یکی از مطالعات انجام شده در چارچوب «برنامه شناخت کار کودک» به این موضوع می پردازد که چگونه شوک های کشاورزی شامل خشکسالی، سیل، آفت و هرگونه اختلال و ناکامی در برداشت محصول، کودکان کامبوج را تحت تأثیر قرار می دهد. و در دوره زمانیِ تنها ۲۰ درصد روستاها در معرضِ دستِ کم یکی از این قبیل شوک ها قرار نگرفته اند. این مطالعه دریافته است که ناکامی و اختلال در برداشت محصول بیش از هر شوک دیگری به کار کودکان مرتبط بوده است. احتمال کار کردنِ کودکان ساکنِ روستاهایی که زمین های زراعی شان در سال گذشته دچار اختلال و ناکامی در برداشت محصول بوده اند، ۶۰ درصد بیشتر از کودکانی است که زمین های زراعیِ روستاهایشان با این قبیل شوک ها مواجه نبوده اند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که اختلال و ناکامی در برداشت محصول تأثیر بسیار گسترده ای بر اقتصاد خانواده می گذارد و خانواده ها را وادار می کند تا، به عنوان راهبردی برای بقای خود، به کار کودکان شان متوسل شوند. در مطالعه ای دیگر درباره کار کودک و شوک های کشاورزی در شمال غرب تانزانیا، نیز نتایج مشابهی به دست آمده است. گستردگی شوک های کشاورزی در طول این چهار سال به این ترتیب بوده است: ۸۸ درصد از خانواده ها دستِ کم یک شوک و بیش از ۴۰ درصد آنها بیش از یک شوک را از سرگذرانده اند. این مطالعه به این یافته رسیده است که هر شوک با حدود ۷٫۵ ساعت در هفته افزایش در کار کودکان مرتبط بوده است، و حدوداً نیمی از کودکان با این افزایش شدت کار مواجه بوده اند. این نتایج هم کار در بازار کار و هم کار در خانواده را شامل می شوند. این مطالعه همچنین به این یافته رسیده است که تأثیر این شوک ها در خانواده هایی که اموال و دارایی های بیشتری برای خرج کردن یا وثیقه گذاشتن در این شرایط داشته اند کم تر بوده است و این شاهدی غیرمستقیم است بر اهمیت دسترسی به اعتبارات مالی. با توجه به بحران اخیر اقتصاد جهانی، تأثیر شوک های وارده در سطح اقتصاد کلان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از مطالعاتی که به طور خاص به شوک های حاصل از بیکاری در مناطق شهری برزیل پرداخته است به این نتیجه رسیده است که بیکاری بزرگسالان تأثیر چشمگیری بر احتمال کار کردن کودکان و ترک تحصیل آنها دارد. بسته به شرایط خاصی که کودکان و خانواده ها داشته اند، بیکاری خانواده هایی که در پنجک های درآمدیِ پایین تر قرار دارند احتمال کار کودک را ۳۳ تا ۶۵ درصد افزایش داده است. این نتایج نشان می دهند که کودکان، به منظور کمک به جبران درآمد ازدست رفته در نتیجه ی بیکاری بزرگسالان، مجبور بوده اند در اقتصاد غیررسمی مشغول به کار شوند. به هرحال گزارش انجام شده نشان می دهد که آسیب پذیری اقتصادی عامل تعیین کننده مهمّی در کار کردن یا کار نکردن کودکان است، اما به هیچ وجه تنها عامل نیست. هردو عامل اصلیِ آسیب پذیری اقتصادی فقر و شوک اقتصادی می توانند خانواده ها را وادار کنند تا به عنوانِ یک راهبرد مقابله ای، به کار کودک متوسّل شوند. این راهبرد، در عین حال که واکنشی به آسیب پذیری های آنیِ اقتصادی است، غالباً عواقبی بلندمدت هم در پی دارد زیرا کارکردن کودک ناگزیر به قیمتِ ترک تحصیل کودک و در پی آن عدم رشد و پیشرفت اجتماعی او و احتمالاً ناکامی اش در دوران بزرگسالی در بازار کار تمام می شود. خانواده های آسیب پذیر نیازمندند تا از تحلیل رفتن مهم ترین سرمایه های بلندمدت شان که همانا آینده ی فرزندان شان است، خودداری کنند و این پیام بیش از همیشه حاوی حقیقت است، چراکه عواقب بحران جهانیِ اقتصادی بی سابقه ای که در راه است کماکان خانواده های آسیب پذیرِ همه جای جهان را تحت تأثیر خود قرار می دهد. در این زمینه، راهبرد تأمین اجتماعی سازمان جهانی کار، خواستار تحقّقِ هرچه سریع ترِ در سطح ملی، شاملِ تضمین حداقل تأمین اجتماعی است تا این اطمینان حاصل شود که همه نیازمندان در طول دوران زندگی شان می توانند هزینه های خدمات بهداشتی ـ درمانی اولیه شان را تأمین کنند یا به رایگان به این خدمات دسترسی داشته باشند و نیز امنیت در درآمد را دستِ کم در حدّ حداقل های تعریف شده در سطح ملی دارا باشند. در هر صورت ایران نیز همانند سایر کشورهای درگیر در زمینه کار کودکان و همچنین با استفاده از تجربیات آنها باید اقدامات و برنامه ریزیهایی را در جهت کاهش و رفع فقر خانواده های نیازمند انجام دهد تا شاهد از بین رفتن اجبار برای کار کودکان در خانواده ها باشیم و این کودکان نیز بتوانند از سطحی از رفاه و تحصیلات و امکانات رشد در جامعه برخوردار باشند. به نقل از خبرگزاری مهر
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مسیرآنلاین]
[مشاهده در: www.masironline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها