واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: رشته مادر ژیمناستیک همچنان در سراشیبی سقوط
ژیمناستیک ایران به عنوان یکی از ورزشهای مادر و اصلی، همچنان در سراشیبی سقوط قرار دارد و مسئولان ورزش توجهی به این رشته ندارند.به گزارش ایسنا، رشته مادرِ ژیمناستیک به عنوان اساس و پایه ورزشهای دیگر و تنها رشته ورزشی قهرمانساز نزد کشورهای در حال توسعه و پیشرفته جایگاه بالایی دارد و از اهمیت و اولویت بیشتری نسبت به سایر رشتهها برخوردار است. درچند سال اخير کشورهاي صاحب نام در ورزش، ژيمناستيک را در سنين کودکي و خردسالي ضروري و اجباری دانسته، تا توسط اين ورزش به موفقیتهای لازم در ديگر ورزشها برسند. تمامی ورزشکاران در تمامی ورزشها نیاز به بدنی انعطاف پذیر و قدرتمند دارند تا در آن ورزش موفق شوند. بنابراین به نظر میرسد برای موفقیت هرچه بیشتر ورزش کشور باید توجه بیشتری به ژیمناستیک شود و حمایت بیشتری از این رشته صورت بگیرد، اما ظاهر امر چیز دیگری است. عدم حمایتها از این رشته باعث شده حتی در این رشته وسایل و امکانات استاندارد و فضای کافی برای تمرین ژیمناستها وجود نداشته باشد. همچنین در این اواخر به دلیل عدم بودجهی کافی رقابتهای لیگ و مسابقات نیز برگزار نمیشود که اینها سبب دلسرد شدن قهرمانان و علاقهمندان این رشتهی ورزشی شده است. با وجودی که در سال المپیک هستیم و با توجه به اینکه پتانسیلهای خوبی در این رشته پایه و پرمدال داریم اما هیچ قهرمانی به رقابتهای کسب سهمیه المپیک فرستاده نشده است.
درحالی که سرمربی تیم ملی ژیمناستیک قبل از سال 95 خبر از برپایی رقابتهایی با جایزه نقدی در نیمه دوم اردیبهشتماه به منظور تقویت تیم ملی بزرگسالان یا برپایی اردوی مشترک برای تیم ملی ژیمناستیک هنری در رده سنی بزرگسالان و جوانان در یکی از کشورهای اوکراین یا قزاقستان در اوایل تابستان داده بود اما در حال حاضر خبری از هیچکدام از این برنامهها نیست و برخی قهرمانان و اعضای تیم ملی نیز به صورت انفرادی در استانهای خود در حال تمرین هستند و یا اصلا این رشته را رها کردهاند. کارشناسان، قهرمانان و مربیان این رشته در گفتوگو با ایسنا از مشکلات موجود در این رشته سخن گفتند که در ادامه میخوانید.
مسئول کمیته ارزشیابی فدراسیون : ژیمناستیک 1001 درد دارد/ این روش رسیدگی به ورزش پایه و مادر نیست ناصر پایهگذار مشکلات موجود در فدراسیون را اینگونه عنوان کرد: مشکلات اساسی، ریشهای و پایهای زیادی در ژیمناستیک وجود دارد که با آن روبرو هستیم. در سالهای اخیر مسابقات قهرمانی کشور برگزار نشده است. همچنین مسابقات لیگ هم با حضور سه تا چهار تیم و با کاهش بیش از 30 تیم برگزار شده است. در راس همهی این مشکلات عدم حمایت وزارت ورزش را شاهدیم. با امکانات موجود همین کارهایی که درویشزاده توانسته انجام دهد ممکن است ریاست بعدی نتواند انجام دهد. 1001 درد در این فدراسیون داریم، شهرستانها تلاش میکنند ولی مربیان تهرانی حاصل تلاش آنها را برداشت میکنند. در حالی که فدراسیون بودجه پرداخت ایاب ذهاب امثال ما را ندارد اما 70 تا 80 حقوق بگیر دارد. کدام فدراسیون آنقدر حقوق بگیر دارد؟ دو تا سه میلیون ژیمناست داریم که هرساله حق بیمه پرداخت میکنند و بالاترین حق بیمه را فدراسیون ژیمناستیک به حساب وزارت ورزش میریزد. این پول صرف چه میشود؟ با این پول یک کفپوش هم برای سالنها خریداری نکردهاند. مسئولان وزارت از فدراسیون میخواهند خود درآمدزایی کنند، مگر فدراسیون محل درآمدزایی است؟
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۹:۵۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]