واضح آرشیو وب فارسی:بانکیا: بانکیا: از زمانی که تورم شروع به کاهش کرد تا چندی قبل شورای پول و اعتبار جلسات مختلفی برای کاهش نرخ سود بانکی تشکیل داد.به گزارش بانکداری ایران (بانکیا) این در حالی است که تا مدت ها بانک ها به دلیل آنکه نمی خواستند مشتریان خود را از دست بدهند به بهانه های مختلف از کاهش نرخ سود خود داری می کردند یا آن را به تعویق می انداختند. با این وجود به نظر می رسد اخیرا بانک ها در این زمینه با یکدیگر به توافق رسیدند، کما اینکه در روزهای میانی هفته جاری دو بانک خصوصی به طور ناگهانی سود سپرده خود را از 18 به 16 درصد کاهش دادند. همچنین در آخرین جلسه شورای پول و اعتبار نیز موضوع کاهش نرخ سود سالانه سپرده تا 15 درصد مطرح شد. گرچه کاهش تورم باعث می شود نرخ سود بانکی نیز به تبع آن کاهش پیدا کند اما با توجه به افزایش کم سابقه تورم در دولت قبل و کاهش نسبتا سریع آن در دولت کنونی، نرخ سود بانکی دچار چسبندگی شد، به این صورت که نه بانک ها و نه مردم مایل به کاهش آن نبودند. این موضوع را اگر از نگاهی دیگر نیز بررسی کنیم، باید به رکود بپردازیم و اینکه در حال حاضر هیچ یک از بخش های اقتصادی بازدهی ندارند، رشد اقتصاد تقریبا صفر است و بخش های مهم مانند صنعت حتی رشد منفی دارند. تحت این شرایط سود بانکی تبدیل به منبع درآمد بسیاری از مردمی شده است که سرمایه ای در اختیار دارند. در این حال اگر قرار باشد سود بانک ها کاهش پیدا کند، باید دید آیا ممکن است این سرمایه از بانک ها به سمت بازار های موازی سرریز شود؟ اگر قرار باشد این سرمایه از بانک ها خارج شود، چنانچه به سمت بازارهای مولد سرازیر شود می تواند چرخ اقتصاد را نیز به حرکت در بیاورد و رکود را از عمیق تر شدن نجات دهد. ولی با توجه به اینکه در حال حاضر هیچ یک از حوزه های اقتصاد جذابیتی برای سرمایه گذار ندارد و سودآور نیز نیست، در نظر گرفتن این شرایط بسیار ایده آل و به دور از واقعیت است. از سوی دیگر، بازار های موازی نظیر بورس یا ارز هم دیگر مانند سابق پر بازده و بدون ریسک به نظر نمی رسد. در نتیجه این پرسش مطرح می شود که اگر قرار باشد سپرده ها از بانک خارج شود، به کدام سمت هدایت خواهد شد؟ از سوی دیگر باید این را در نظر داشت که اگرچه دولت تورم را کاهش داده است، اما رکود عمیقی که در اقتصاد وجود دارد مانع از این می شود که این کاهش تورم در سفره ها و زندگی مردم به آن صورتی که هست، احساس شود. بر این اساس ورود اخیر برخی بانک ها به کاهش نرخ سود تا ۱۶ درصد مقدمه ای برای اجرای توافق انجام شده بین بانک ها برای کاهش نرخ سود سالانه سپرده تا ۱۵ درصد بود. این در حالی است که اطلاعات دریافتی از مقامات بانکی حاکی از آن است که این توافق از ابتدای تیرماه در شبکه بانکی اجرایی خواهد شد. اما برخلاف دوره های قبل، قرار نیست همزمان با کاهش سود سپرده سود تسهیلات نیز کاهش پیدا کند. بلکه بعد از سامان یافتن سودهی سپرده جدید در نظام بانکی و کاهش هزینه بانک ها در پرداخت سود سپرده، در مورد تسهیلات نیز تصمیم گیری خواهد شد. در حالی قرار است شورای پول و اعتبار تشکیل جلسه دهد که با وجود اینکه ممکن است تغییرات سود بانکی و توافق بانک ها مورد بررسی قرار گیرد اما ظاهرا مصوبه ای در این باره صادر نخواهد شد تا با توجه به سقف تعیین شده در مصوبات قبلی، بانک ها با توافق یکدیگر و البته با تایید بانک مرکزی نسبت به کاهش مجدد سود بانکی اقدام کنند. کاهش سه درصدی سود در حالی تا چند روز آینده کلید خواهد خورد که در اواخر بهمن ماه سال گذشته نرخ سود سپرده از ۲۰ به ۱۸ و تسهیلات از ۲۴ به ۲۲ کاهش یافته بود. بازاری برای سرمایه گذاری وجود ندارد در همین حال مهدی رییس زاده، مشاور بانکی اتاق بازرگانی ایران به «جهان صنعت» توضیح داد: بحث کاهش نرخ سود بانکی تنها یک سمت ترازو است. در صورتی موازنه در سمت دیگر ترازو نیز برقرار می شود که بانک ها نرخ سود تسهیلات را نیز کاهش دهند. با توجه به اینکه اکنون تورم نیز کاهش پیدا کرده است اگر قرار باشد بانک ها تصمیم بگیرند این روند کاهشی را در نرخ سود سپرده ادامه بدهند اما نرخ تسهیلات همچنان بالای 20 درصد باشد قطعا این سیاست نتیجه نخواهد داد. به خصوص اینکه بسیاری از بانک ها با استفاده از ترفند ها و روش های مختلف نرخ سود تسهیلات را حتی از آنچه ابتدا می گویند نیز بالاتر می گیرند و در نهایت وقتی محاسبه می کنید می بینید تا 27 درصد برای وامی که گرفته اید، سود دادید. وی افزود: با توجه به اینکه اکنون اقتصاد نیز در شرایط رکودی قرار دارد، طبیعتا هیچ صنعتی چنین حاشیه سودی ندارد که وام گیرنده بتواند با سود حاصله از آن، از عهده باز پرداخت وام و سود آن بر بیاید. با این اوصاف اگر کاهش سود تسهیلات در برنامه بانک ها نباشد اقدام به کم کردن نرخ سود سپرده تاثیری نخواهد داشت. رییس زاده توضیح داد: در این میان ممکن است این تفکر نیز مطرح شود که در صورت کاهش نرخ سود سپرده، سرمایه مردم از بانک ها خارج و وارد بازار های سیاه شود. در گذشته نیز شاهد اتفاقاتی نظیر این بودیم، به عنوان مثال مردم وارد بازار بورس یا بازار ارز و طلا می شدند. وی توضیح داد: چنانچه سرمایه گذار سرمایه هنگفتی در دست داشته باشد، موضوع از نگاه دیگری باید بررسی شود، با این حال در مورد مردم عادی مانند افراد بازنشسته که سرمایه نه چندان زیادی در اختیار دارند، نمی توان مساله جبران از راه های دیگر را مطرح کرد و باید دید این سرمایه در چه بازار هایی می تواند سرمایه گذاری شود. مشاور اتاق بازرگانی ایران گفت: در این حال همان طور که توضیح داده شد، خروج سرمایه از بانک و ورود آن به بازار هایی مانند بورس یا طلا مطرح می شود. در مورد بازار بورس ، در حال حاضر فراز و نشیب های این بازار بسیار است، ریسک سرمایه گذاری در آن بالاست و زمانی که فرد نیاز به نقدینگی دارد هیچ تضمینی نیست که بتواند در لحظه سرمایه خود را تبدیل به پول کند. بازار طلا و ارز نیز تا چندی پیش جذابیت داشت اما با توجه به توافقات هسته ای و برداشته شدن تحریم ها که موجب کاهش نوسانات شده است، سرمایه گذاری در این بازار نیز نمی تواند بازدهی زیادی داشته باشد. وی در ادامه توضیح داد: در این میان بخش صنایع کوچک و متوسط نیز مطرح می شود که در حال حاضر بسیاری از آنها متوقف شده و تعداد زیادی در سطح پایین تر از ظرفیت خود مشغول به کار هستند و سرمایه گذاری در این بخش نمی تواند سود بالایی داشته باشد. رییس زاده افزود: در این حال حتی اگر سودی که از بانک به مشتری می رسد هم کاهش پیدا کرده باشد، بازار دیگری برای سرمایه گذاری برای مشتری باقی نمی ماند، مگر آنکه حاضر باشد دست به ریسک های بالا بزند. پس می توان گفت جایی مطمئن تر از سیستم بانکی برای سرمایه گذاری وجو ندارد. رییس زاده گفت: در این میان نکته مهم این است که نرخ سود تسهیلات برای واحد های تولیدی کاهش پیدا کند زیرا این قضیه باعث می شود واحد های تولیدی با استفاده از سرمایه در گردش بتوانند به مرور به بازار رقابت بازگردند و صادرات را نیز بار دیگر از سر بگیرند تا از کنار آن بتوانند به صادرات نیز دست پیدا کنند و اشتغال را نیز افزایش دهند. وی در پایان گفت: اما در صورتی که این اتفاق نیفتد، این موضوع فقط باعث می شود بانک ها مقداری از ضرر و زیان فاصله بگیرند. چرا که اکنون نرخ سود هایی که بانک ها از طریق سرمایه گذاری به دست می آورند را اگر نگاه کنیم می بینیم که ترازنامه بانک ها تقریبا صفر است و سودی کهبانک ها به دست می آورند بیشتر از طریق عملیات بنگاه داری و بخش های غیر مولد است که باید طبق مصوبه بانک مرکزی ظرف سه سال از آن خلاص شوند.
چهارشنبه ، ۲۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بانکیا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]