محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827269603
چرا تهرانی‌ها از زندگی شبانه محرومند؟!
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: چرا تهرانی‌ها از زندگی شبانه محرومند؟!
این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که گزارش‌های جدی از افزایش وقوع جرم با چنین طرح‌هایی گزارش نشده و به رغم آنکه شب در تهران فضای متفاوتی حاکم است، وقایع گسترده‌ای به واسطه باز بودن سالن‌های سینما اتفاق نیفتاده و در واقع آرامش در شب‌هایی که سپری شده، همچون شب‌های رمضان سال‌های پیشین برقرار بوده است.
آفتاب : حضور گسترده مردم در طرح اکران افطار تا سحر و استفاده از همه ظرفیت‌های فعال در سطح پایتخت توسط شهروندان ساکن تهران، بار دیگر این پرسش را پیش آورد که چرا زندگی شبانه در تهران احیا نمی‌شود و این امکان که علاوه بر افزایش گردش اقتصادی، امنیت عمومی را نیز افزایش می‌دهد، جزو اولویت‌ها قرار نمی‌گیرد؟
به گزارش «تابناک»؛ در سال‌های اخیر برای جبران تعطیلی تقریبی سینماها در ایام ماه مبارک رمضان، طرح افطار تا سحر در پایتخت در نظر گرفته شد که مطابق با این طرح، تماشاگران می‌توانند از سانس‌های سینما که پس از اذان مغرب تا پیش از اذان صبح برقرار است، استفاده کنند و بخشی از شب نشینی‌شان را در سالن‌های سینما بگذرانند؛ اتفاقی که هم به بهره برداری سالم از زمان عموم مردم منجر می‌شود و هم اقتصاد سینما را رونق می‌بخشد.
در رمضانی که ایامی از آن گذشته، حجم استقبال از طرح افطار تا سحر نسبت به سال‌های پیشین بسیار قابل توجه بوده و مشاهدات عینی و تصاویر ثبت شده از سینماها نشان می‌دهد سانس‌های سینما تا سحر مملو از تماشاگر است. سایر اماکنی که مجوز باز بودن در این ایام را یافته‌اند نیز با استقبال مشابهی مواجه هستند و طیف وسیعی از مردم، این ساعات خاص را برای تفریح انتخاب می‌کنند.
این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که گزارش‌های جدی از افزایش وقوع جرم با چنین طرح‌هایی گزارش نشده و به رغم آنکه شب در تهران فضای متفاوتی حاکم است، وقایع گسترده‌ای به واسطه باز بودن سالن‌های سینما اتفاق نیفتاده و در واقع آرامش در شب‌هایی که سپری شده، همچون شب‌های رمضان سال‌های پیشین برقرار بوده است.
با این اوصاف، مشخص نیست که چرا نباید در سایر ایام سال چنین امکانی برای عموم مردم برقرار باشد و چرا زندگی شبانه در کشورمان معنا پیدا نکرده است؟ در همین بستر، پایتخت ایران یکی از معدود ـ و به تعبیری ـ شاید تنها پایتخت بزرگ جهان با چنین وسعت جغرافیایی و جمعیتی است که فاقد زندگی شبانه است و از نیمه شب سایر ایام سال، کاملاً تعطیل می‌شود.
البته در کنار تعطیلی اجباری بزرگ‌ترین کلانشهر خاورمیانه در هر نیمه‌شب، به شکل غیررسمی زندگی شبانه، تفریح شبانه و حتی فرهنگ غیررسمی شب‌گردی برقرار است و حتی برخی چهره‌های سرشناس فرهنگی نیز در میان شبگردان هستند؛ چهره‌هایی که دوست ندارند از آنها نامی برده شود.
«تابناک» پیش از این درباره آنچه در شب‌های تهران می‌گذرد، اشاراتی نموده بود که حاوی نکاتی مهمی است. در چنین فضایی شاید مشهد تنها شهر ایران باشد که به معنای واقعی زندگی شبانه دارد و به مدد و برکت حضور ثامن الحجج در آن دیار و زائرانی که شبانه روز به حرم مراجعه می‌کنند، این امکان فراهم شده تا چراغ های بسیاری از اماکن این شهر خاموش نباشد.
این اتفاق طبیعتاً در پایتخت به مراتب راحت‌تر قابل تحقق است، چون به هر حال بسترهای لازم فراهم‌تر از سایر شهرهاست؛ اما معمولاً به دلایلی نظیر عدم امکان برقراری صددرصد امنیت در شب، تقریباً هیچ نقطه‌ای از تهران باز نیست و به همین دلیل در تهرانی با این عظمت از نیمه شب، گرد مرده پاشیده می‌شود.
این در حالی است که در چنین کلان‌شهرهایی، اساساً گروهی از مردم که جمعیت قابل توجهی را نیز شامل می‌شود به واسطه شرایط کاری، برای تفریح و حتی صرف غذا، به جز از نیمه شب به بعد فرصتی ندارند و با شرایط تهران این فرصت از آنها سلب شده است. اتفاقاً گروهی از آنهایی که در ایام ماه مبارک رمضان از فرصت افطار تا سحر استفاده می‌کنند، همین بخش از مردم هستند که در معادلات مسئولان دیده نمی‌شوند؛ مردمی که سخت کار می‌کنند و شاید ساعت 22 یا 23 به منزل می‌رسند و حال اگر قرار بر تفریح یا حتی یک شام با خانواده در بیرون از خانه باشد، دیگر فرصت چندانی نمانده است.
طبیعتاً این ارتباط دوسویه است و از طرف مقابل، رونق اقتصادی در پایتخت نیز افزایش می‌یابد و بسیاری از مشاغل می‌توانند از این امکان برای کسب درآمد بیشتر استفاده کنند. حتی شواهد نشان می‌دهد اگر زندگی شبانه به معنای واقعی در تهران برقرار شود و گروهی از کسبه در هر خیابان فعال باشند، امنیت نیز ارتقا می‌یابد و بستر لازم برای وقوع جرم فراهم نخواهد بود. سوابق نشان داده، سارقان اتفاقاً در پی معابر خلوت و کم رفت و آمد برای اعمال مجرمانه هستند.
با این اوصاف، چرا باید زندگی شبانه را از تهرانی‌ها و ساکنین پایتخت و حتی ساکنان سایر کلان‌شهرهای کشور که با شرایط مشابهی روبرو هستند، دریغ کرد؟ آیا این رفتار به بهانه عدم امکان تأمین امنیت یا هر توجیه دیگری، از سر باز کردن مسئولیت توسط متولیان امر نیست؟ آیا نباید تصمیمی جدی گرفته شود تا گروهی از مردم که تمام روز به سختی کار می‌کنند، در پاسی از شب لااقل رستورانی برای غذا خوردن بیابند یا سینمایی برای رفتن پیدا کنند؟
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۷:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها