واضح آرشیو وب فارسی:اخبار شیروان: برای فردی که به انحاء مختلف دیگری را به ضررهای نفسی، شرفی و یا مالی تهدید کند طبق قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده و برای آن ضمانت اجرای کیفری وضع کرده است.امروزه بسیاری از مردم در شهرهای بزرگ و کوچک با مشکل کمبود محل پارک خودرو مواجه هستند و زمان زیادی را برای یافتن مکان مناسبی صرف می کنند. افزایش وسائط نقلیه و استفاده شخصی و بی رویه افراد در کارهای روزمره و کمبود فضای تعریف شده خیابانهای قدیمی شهرها و پارکینگهای عمومی باعث شده است که مردم با مشکل کمبود پارکینگ مواجه شوند. این معضل باعث شده است که افراد زیادی در محل های نامتعارف و درب ورودی و پارکینک منازل دیگران پارک نمایند که مصداق مزاحمت است و این باعث شده است که این افراد برای جلوگیری از این مزاحمتها و تضییع حقوق حقه شان اقدام به نصب تابلو هایی با مضامین مختلف نمایند که بیشتر آنها با مضمون "پارک=پنچری" است. باید به این مقوله توجه داشت که این اقدام مصداق تهدید به ضرر مادی است و جرم تهدید از جمله جرایمی است که تمام قوانین کیفری دنیا از جمله قانون مجازات اسلامی ایران آن را جرم دانسته اند و برای آن مجازات تعیین کرده اند. وفق ماده 669 از کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی ایران: هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشاء سری نسبت به خود یا بستگان او نماید، اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد به مجازات شلاق تا (74) ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد . با مداقه در این ماده به وضوح می توان به جرم بودن "تابلوی پارک=پنچری" پی برد و همچنین افرادی که اقدام به نصب موانعی در مقابل محل کسب خود مانع از پارک خودروی افراد می شوند، نمودِ آشکار نقض حقوق شهروندی است. اما در اینجا سوالی مطرح است که آیا هر تهدیدی جرم محسوب شده و شامل ماده 669 قانون مجازات می شود و مستوجب مجازات تعریف شده در این ماده است؟ البته نمی توان برای هر تهدید عنوان مجرمانه فرض کرد و فرد را مستوجب مجازات دانست چونکه امکان دارد فردی برای جلوگیری از مزاحمت افراد و پارک خودرو در مقابل منزل خود اقدام به نصب تابلوی "پارک = تصویر برداری و ارائه به راهنمایی و رانندگی و یا شکایت در مرجع قضایی" نماید که چین امری تهدید کیفری محسوب نشده و مستوجب مجازات نیست. بسیاری از مردم بر این باورند که استفاده از فضای مقابل منزل شخصی آنان نیز همانند ملک شخصی آنان است که در قانون مدنی در این خصوص آمده است که هیچ کس نمی تواند اموالی را که مورد استفاده عموم است و مالک خاص ندارد را تملک کند. در ماده 24 قانون مدنی نیز آمده است؛ هیچ کس نمی تواند طرق و شوارع عامه و کوچه هایی را که آخر آنها مسدود نیست را تملک نماید این قانون اشعار داشته است که کوچه های بن بست ملک مشترک یا اختصاصی اشخاص است و داخل در اموال عمومی نیست. هرگونه تصرف بلا وجه افراد خارج از ملک شخصی و یا نصب تابلو و ... را شهرداریها راساً می توانند به استناد ماده 55 و 96 قانون شهرداریها رفع و با متخلف برخورد نمایند. سوال دیگری که در اینجا به ذهن متبادر می شود این است که راه حل برخورد با افرادی که بدون توجه به حقوق دیگران اقدام به پارک در مقابل خروجی پارکینگ منازل دیگران می شوند و حقوق شهروندی را نقض می کنند چیست؟ بر اساس آئین نامه راهنمایی و رانندگی توقف در مکانهای توقف ممنوع (که یکی از محل های توقف ممنوع؛ مقابل درب منازل شخصی است)خلاف مقررات راهنمایی و رانندگی است و موجب اذیت شهروندان و به بار آوردن مشکلاتی در کمک رسانی به هنگام وقوع خطراتی از جمله اورژانسی، اتش سوزی و.. می شود. از آنجایی که مامورین پلیس راهور نمی توانند تشخیص دهند که خودروی پارک شده در مقابل منازل اشخاص متعلق به صاحب منزل است یا خیر، مستلزم اطلاع دادن ان به پلیس راهور و 110 می باشد و یا اگر فردی در زمانهای مختلف در مقابل منزل توقف و ایجاد مزاحمت برای رفت و آمد و ورود و خروج پارکینگ می شود زیان دیده می تواند در ساعات مختلف تصویر برداری نماید و تحت عنوان " ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق " در دادسرای محل اقدام به طرح شکایت نماید و خواستار مجازات خاطی شود. ضمن این که راه حل این مشکلات ابتدا در فرهنگ سازی عموم مردم و آموزش حقوق شهروندی است سپس؛ نیازمند همکاری شهرداریها، اصناف، نیروی انتظامی، راهنمایی و رانندگی و مراجع قضایی و صعه صدر مردم در بر خورد با اینگونه مشکلات است. محمد قدرتی – پژوهشگر و مدرس دانشگاه
دوشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اخبار شیروان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]