واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: پرداخت غرامت از سوی ایران به قربانیان تروریسم در کانادا خواسته این کشور نیست، آن هم در شرایطی که کانادا و ایران ازسرگیری روابط را در دستور کار خود قرارداده اند.55آنلاین: پرداخت غرامت از سوی ایران به قربانیان تروریسم در کانادا خواسته این کشور نیست، آن هم در شرایطی که کانادا و ایران ازسرگیری روابط را در دستور کار خود قرارداده اند. حداقل منفعت رابطه کانادا برای ایران این بود که با پرواز مستقیم ایران به اوتاوا سالانه میلیون ها دلاری که در دوران تحریم نصیب شرکت های هواپیمای ترک و عرب می شد به شرکت هواپیمایی ایران خواهد رسید. دستگیری یک ایرانی دوملیتی معلوم نیست تا چه اندازه در جهت تخریب روابط ایران و کانادا صورت گرفته و چه میزان علت های مطرح شده درست است، این خود تردیدهایی به وجود می آورد. چرا که دستگیری وی در این موقعیت بیانگر خصومت دوجانبه میان نیروهای مخالف روابط در طرفین است. به هرحال عاقلانه آن است که رفتارهای دیپلماتیک به وضعیت متعارف در میان دو کشور بازگردد اما در چنین شرایطی صدور حکم قاضی کانادایی مبنی بر مصادره ۱۳ میلیون از دارایی های ایران به عنوان غرامت به قربانیان تروریسم تردیدهایی را در روابط دو کشور به وجود می آورد. درحالی که ایران خود نمی داند این قربانیان چه کسانی هستند و چرا باید به آنها غرامت پرداخت کند؟ درستی یا نادرستی این مساله هنوز روشن نیست و درنهایت این پرسش را به وجود می آورد که آیا آن دادگاه کانادایی صلاحیت رسیدگی به این مساله را داشت؟ این امر در کانادا یا خارج از این کشور رخ داده است؟ بنابراین این پرسش ها مطرح است و نشان می دهد وقتی کشوری برای مدت زمان طولانی در تحریم قرار می گیرد، لابی های دشمن هم مانند رژیم حاکم بر تل آویو در این میان برای بدترین شدن شرایط و آن روابط دست به هر اقدامی خواهند زد. چرا که این رژیم روابط ایران را با دولت قلبی کانادا به بدترین شرایط با آن کشور رسانده و منجر به قطع روابط شد؛ بنابراین چنین شرایطی به آنها این جسارت را می دهد که خواهان بازگشت نوعی قضاوت کاپیتولاسیون برای خود باشند و اکنون هم برای اقدام کانادا نمی توان جز بازگشت قضاوت کاپیتولاسیون علت دیگری یافت. حال آنکه ایران نمی داند که علت دعوا و مبانی آن چیست؟ دادگاه اولیه یا ثانوی است و پس از آن به دیوان کشور کانادا رفته و آیا این حکم قطعی است یا خیر؟ اما به هرروی در ظاهر امر به نظر می رسد که این حکم بدوی بوده و مستلزم اقدام حاد سیاسی از سوی ایران و بهره بردن هر چه سریع تر از روابط سیاسی با کانادا است که بتوان مذاکرات را از سر گرفت. سپس باید مشاهده نمود که ماهیت بهانه جویی چیست و در این صورت باید اقداماتی هم از سوی دولت ایران انجام بپذیرد که بازهم شاهد بهانه جوی های دیگر از سوی سایر کشورها نباشیم. گرچه کانادا کشوری نیست که از اقتدار ایالات متحده برخوردار باشد و سخن خود را با زور بر کرسی بنشاند اما می تواند در پناه آمریکا یا اروپا به خصوص انگلیس قرار بگیرد؛ این مساله بیانگر آن است که برخی از اقدامات ایران می تواند در جامعه جهانی واکنش هایی به وجود آورد؛ بنابراین ایران ناگزیر است برای آنکه از حمایت های حقوق بین المللی برخوردار شود و به آن استناد کند، در درجه اول اصول روابط بین المللی را کاملا رعایت کند به خصوص که جامعه جهانی حامی کشورهای ضعیف تر در جهان هستند و در جهان کنونی نسبت به کشورهایی مانند آمریکا و اروپا، ایران در درجه دوم قدرت قرار دارد. اگرچه سطح درآمد، سواد ملی و سطح صنعت و اقتدار در جهشی به سمت پیشرفت می توانستیم باشیم اما این مساله نیازمند حضور گسترده و فعال ایران در جامعه بین المللی است. منبع: آرمان
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]