واضح آرشیو وب فارسی:ناب نیوز: اگر برای مقابله یا پیشگیری از تحریف امام اقدامات جدی صورت نگیرد، پیامدهای آن می تواند مصیبت بار باشد. این بی توجهی ممکن است در بستر تاریخ کم کم موجب قرائتی از امام شود که با آنچه حضرت امام می خواست تا ثریا فاصله داشته باشد.به گزارش ناب نیوز به نقل از مشرق، اگر برای مقابله یا پیشگیری از تحریف امام اقدامات جدی صورت نگیرد، پیامدهای آن می تواند مصیبت بار باشد. این بی توجهی ممکن است در بستر تاریخ کم کم موجب قرائتی از امام شود که با آنچه حضرت امام می خواست تا ثریا فاصله داشته باشد، ممکن است «سنت های غلط» و «بدعت های دینی – سیاسی» به نام امام در تاریخ ثبت شود که آیندگان را درگیر خود کند و یا به عمق حقیقت و ماهیت قیام امام دست پیدا نکنند. به طور مثال امام با سه دسته مرزبندی جدی داشت که عبارتند از: ۱- غرب به عنوان مظهر قدرت مادی و طاغوتی ۲- لیبرال ها و التقاط به عنوان قرائت های انحرافی از دین ۳- اشرافی گری در روحانیت یا حاکمان جامعه اسلامی. اگر این خطوط فاصل به درستی تبیین نشود، ممکن است خود اشراف پرچمدار نهضت امام شوند و یا لیبرال ها خود را وارث انقلاب بدانند. برای پیشگیری از تحریف امام عمده اقدامات قابل حصول را می توان به نحو زیر احصا و برجسته نمود. ۱- مقام معظم رهبری یکی از بهترین راه های پیشگیری از تحریف امام را به میدان آمدن شاگردان قدیمی امام می داند. آنان که با سیره و اندیشه امام زندگی کرده اند و با همه وجود آن حضرت را درک کرده اند، می توانند پرچمدار صیانت از آرا و اندیشه امام باشند و از شاخص های واقعی خط امام هم در خود و هم در جامعه اسلامی حراست و پاسداری نمایند. ۲- امام شخصاً اعلام نموده اند که آنچه به بنده منتسب می شود یا باید دست خط خود من باشد یا صوت من در صدا و سیمای جمهوری اسلامی موجود باشد. بنابراین با این قاعده می توان هرآنچه با بیان و قلم امام مغایر است را دور ریخت و بی اعتبار ساخت. ۳- اندیشمندان و دانشگاهیان که علاقه مند به مطالعه درباره اندیشه، نظام سازی و سیره امام هستند باید بدانند که با «روش های برون دینی» به خطا خواهند رفت و به جای تفسیر امام به تحریف ایشان خواهند رسید. از آنجا که امام از التقاط بیزار است و مبتنی بر معرفت ذاتی تجویز سیاسی می کند، نمی توان با روش های پست مدرن علوم انسانی غرب به تحقیق و تفسیر امام پرداخت. بنابراین روش های «درون دینی» همچون روش های نقلی، کلامی، وحیانی، قیاسی، کیفی و …. می تواند در زمینه پژوهش های امام شناسی به کار گرفته شود. از آنجا که روش های پست مدرن همچون پساساختارگرانی، گفتمان، ابطال پذیری، هرمنوتیک، پدیدارشناسی و… مبتنی بر معرفت نسبی پایه گذاری شده اند، اندیشه امام را به انحراف خواهند کشاند و مشکلات نیروهای فکری اصلاح طلب اکنون همین موضوع است. ۴- مراجعه به قرائن از دیگر متدهای مواجهه با تحریف امام است. ممکن است شخصی یک عبارت، داستان یا تصمیمی را از امام ذکر نماید. برای بررسی و قضاوت درباره صحت و سقم آن لاجرم باید به گفتمان امام در آن زمینه مراجعه شود. به طور مثال ممکن است فردی یا جریانی مدعی نرمش امام در مقابل امریکا شود، برای این موضع باید موضع علنی امام درباره امریکا از ۱۳۴۱ تا ۱۳۶۸ بررسی شود و اگر مورد مشابهی وجود ندارد بدون تردید آن مدعا باطل است. ۵- ممکن است امام در برخی زمینه ها از تطور گفتمانی برخوردار باشد یا مواضعش متفاوت باشد. دقت در این موارد نشان می دهد که سیر تطور امام به معنی عدول نبوده که در مسیر تکامل بوده است و شرایط زمانی و مکانی ایجاب می کرده که شیب و جهت مواضع امام چگونه باشد. به طور مثال امام از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۸ به دنبال نصحیت حاکمان ایران و کم کردن سلطه خارجی از طریق نقادی است، اما وقتی به بی فایده بودن تذکرات پی می برند حکومت اسلامی را به عنوان مدل جایگزین طرح می نمایند. بنابراین در این پروسه مبارزات امام مسیر کمال و تکامل را طی می نمایند و هر روز بعدی از خاستگاه فکری و سیاسی خود نسبت به وضع موجود را تکمیل می نمایند تا اینکه در بهمن ۱۳۵۷ هیچ تساهل و تسامحی را در همراهی، ادغام و سهم دهی نمی پذیرند. زمان و مکان دو عنصر مهم امام در اجتهاد است که بسیار از آن بهره بردند، اما زمان و مکان شیب حرکت تکاملی امام را معین می کرد نه اصل و غایت حرکت وی را. به طور مثال حضرت امام سال ۱۳۵۸ بیشتر از سال ۱۳۴۲ بر سر امریکا فریاد می زند و در سال ۱۳۶۷ آن را به اوج می رساند. این مسیر به صورت تدریجی و مبتنی بر کنش- واکنش امریکا و انقلاب اسلامی است. نمی توان گفت امام در سال ۱۳۴۲ با امریکا کاری ندارد، اما در سال ۱۳۶۷ آن را دشمن اسلام و مسلمین می داند. ۶- برای درک انگیزه تحریف کنندگان باید کشف صورت گیرد. برای این منظور مطالعه چند شاخص در خصوص فرد یا جریان تحریف کننده ضروری است. نسبت فرد مذکور با حال و گذشته مرکزیت نظام جمهوری اسلامی چگونه است؟ نگاه فعلی غرب به ایشان و برعکس چگونه است و آیا در این نگاه دوطرفه تطور صورت گرفته است؟ آیا زندگی خصوصی فرد با شاخص های مدنظر امام جهت زیست اجتماعی- اقتصادی همخوان است؟ و… با موارد ذکر شده می توان به واکاوی و روانکاوی انگیزه های درونی تحریف کنندگان پی برد و دست به افشا زد. ۷- باید مرکز یا مرجعیتی فراجریانی و در تراز انقلاب اسلامی مأموریت رصد و هشدار نسبت به تحریف امام را به عهده داشته باشد و سخن و قضاوت آن مرکز فصل الخطاب باشد. پیشنهاد در این زمینه این است که رهبری حّی در هر عصری می تواند این مسئولیت را برعهده داشته باشد یا اینکه مجلس خبرگان رهبری این مسئولیت را با ایجاد زیرساختی در دبیرخانه انجام دهد یا مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام در شعاع اداره مجلس خبرگان رهبری قرار گیرد. دکتر عبدالله گنجی
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]