تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868021844
دیرینه های ماه ربّنا و امید در گیلان
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: دیرینه های ماه ربّنا و امید در گیلان هنگامی که خورشید سی ام شعبان واپسین فروغ خود را سپری می کند، شالیکاران، چایکاران، صیادان، جنگل نشینان و شهرنشینان راهی کلبه ها و خانه های خود می شوند تا هریک به آدابی، تصویرگر نیایشی باشند که آموخته اند و بدان آرام می گیرند.
۱۳۹۵ پنج شنبه ۲۰ خرداد ساعت 11:25
به گزارش پانا از گیلان ، ربّنا، نشان مشترک ماه مبارک رمضان شده و مردمان هر سرزمین در کشورمان به آئینی کهن به استقبال این ماه می روند تا با دعای سحر، روز را به ربّنا ختم کنند.
در تصور هیچ فیلسوف ، جامعه شناس یا سیاستمداری جهانی شدن به معنی یکسان شدن نیست و همچنان این تفاوت های فرهنگی است که هویت آدم ها را می سازد.
ماه رمضان برای گیلانیان همچون دیگر ایرانیان و مسلمانان جای جای جهان طعم معنویت دارد و با آغازش چه آنان که روزه می دارند و چه آنان که حرمت می دارند و گویا خداجوی تر می شوند.
در گیلان در ماه رمضان همچون نوروز خانه ها نظیف و سجاده ها عطرآگین می شود و آذوقه به فراخور، چه برای ادای نذرها و چه برای گذران افطار و سحر مهیا می شود.
مادربزرگ روستایی گفت: پیش تر ها رمضان هم نوروز بود؛ خانه تکانی می کردیم و دیوارها را با گل رنگی سفید می کردیم، برنج خیس می کردیم و در نمکیار (ظرف سفالی ویژه گیلان که برای ساییدن مورد استفاده قرار می گرفت) آرد فرنی می ساختیم و رشته برای خشکار می ریختیم ( رشته خشکار شیرینی خاص ماه های رمضان در گیلان است) و در زیر نور چراغ های فانوس حبوبات پاک می کردیم و هر کس به فراخورش نذری آماده می کرد و همه به مسجد می رفتند.
وی از مراسم آشتی کنان به عنوان یکی دیگر از آداب استقبال ماه مبارک رمضان در گیلان یاد کرد و افزود : این آیین تنها برای روستای ما نیست و به تقریب در همه شهرها و روستاها وجود دارد و تشریفات آن بسیار ساده است.
او گفت: اگر دو نفر از یکدیگر ناراحتی و کدورتی داشتند، یک ریش سفید و بزرگتر، با پا درمیانی، در مراسم ساده ای که در خانه خود بر پا می داشت آن دو را بدون اطلاع یکدیگر دعوت می کرد و پس از نصیحت کردن، آنها را با هم آشتی می داد.
مادربزرگ، پیشواز ماه رمضان را پیشاشو می خواند و ادامه داد: پیشترها خورد و خوراک بهانه بود و اگرچه با زحمت فراوان، دل ها خوش بود، همه کارها بی ریا انجام می شد و شادی و غم برای همه بود.
رسم شایسته ای در ماه مبارک رمضان در بخش های کوهستانی گیلان رواج دارد بدین شکل که بچه های نوجوان خانواده که برای نخستین بار روزه می گیرند، از سوی پدر بزرگ یا پدر خانواده مورد تشویق قرار می گیرند.
در مناطق کوهستانی که مردم بیشتر دامدار هستند و زندگی آنان وابسته به پرورش دام است، پدر بزرگ یا پدر خانواده در نزدیکی های اذان مغرب از مادر خانواده می پرسد که آیا نوجوان روزه را کامل گرفته است یا نه؟ اگر جواب مثبت شد نصف سهم گاو و گوساله را به نام نوجوان روزه دار می کند.
«بانگ سحر شده خواب نمانید» عبارتی است که به وقت سحر هنوز هم از گلدسته مساجد و بام برخی خانه ها، هنگام سحر اعلام می شود تا کسی خواب نماند.
مردم گیلان در سالیان گذشته هنگام سحر گوش به بانگ خروس سفید می دادند. گویا در ایام قدیم، بیدارباش سحر با بانگ خروس، شناختن ستارگان و محل و جای آنها در آسمان، کوبیدن دیوار همسایه، جار کشیدن در کوچه‌ها و صدای مناجات از گلدسته‌های مساجد انجام می شده است و گویا امروز تنها چوپانان در ییلاق چنین می کنند.
در روستاهای گیلان هر خانواده با توجه به توانایی مالی خود علاوه بر اینکه در طول ماه رمضان در خانه اش از روزه داران پذیرایی و برای آنان سفره افطاری پهن می کند و گزیده ای از آنچه را که بر سفره افطار خود دارند، در طبقی بزرگ به نام مجمعه برای عبادت کنندگان و معتکفان در مساجد می فرستاد و هنوز هم این رسم ادامه دارد.
سبزی خوردن، شامی ( حتما باید بر سر سفره افطار گیلانی ها باشد) ، چای و شکر و پنیر و نان تازه و رشته خشکار ( شیرینی ویژه ماه مبارک رمضان گیلانیان که ورقه ای است از آرد برنج، پر شده با گردو و هل و شکر) افطار مشترک روستایی و شهری را در گیلان تشکیل می دهد.
افطاری دادن به عنوان نذری و دعوت از خویشاوندان عروس یا داماد به ویژه در دوران نامزدی، تقریبا در تمام نقاط گیلان در ماه مبارک رمضان معمول است و در برخی مناطق و روستاهای استان به عنوان خیرات به اصطلاح احسان آش می پزند و افطار آش می دهند.
تحقیقات میدانی پژوهشگران و گفت و گو با سالخوردگان حکایت از آن دارد که مردم گیلان در قرنی که گذشت، دست کم هشت آیین ویژه برای استقبال و گرامیداشت ماه مبارک رمضان داشته اند که امروزه به جز 2 تا سه رسم که در برخی مناطق گیلان برجا مانده، بقیه به دست فراموشی سپرده شده اند.
نظافت و خانه تکانی، خرید لوازم چایخوری و سفید کردن ظروف مسی، تهیه مایحتاج ماه مبارک رمضان، مراسم آشتی کنان، تشخیص و اعلام وقت سحر با بانگ خروس و ستارگان، افطاردهی و فرستادن سحری و افطاری، دوختن کیسه برکت، پیراهن سلامت و روسری بخت گشایی و مراسم ویژه عید فطر آیین هایی بودند که اجرای آنها در جای جای استان مرسوم بود.
آیین ها و آداب و رسوم دینی، همواره مستلزم نکات اخلاقی است و مشارکت کنندگان خود را به ارزش های استعلایی فرامی خواند و البته باید دقت کرد آداب و رسوم دینی با خرافات ساختگی امتزاج نیابد.
آیین ها نمادی از اعتقادات ریشه داری است که یادگارهای پیشین است و علاوه بر اینکه بیانگر قدمت و پیشینه تاریخی جامعه مان است، گویای هویت فرهنگی هست و نه تنها بهترین هایش می بایست حفظ، بلکه می بایست نیک اندیشی دیگر از نسل نو بر آن پایدار شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها