محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831532832
تندروی اصلاح طلبان چگونه شکست را به عارف تحمیل کرد؟ - تحلیل ایران
واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: آنچه از واقعیت امر پیداست عارف از تندروی اصلاح طلبان شکست خورد. تندروی اصلاح طلبان در فضای سیاسی کشور و ادوار گذشته مجلس آنقدر سنگین بوده که هنوز مجلس از آن متاثر است. به گزارش تحلیل ایران اصلاح طلبان پس از مغلوب شدن عارف در انتخابات ریاست موقت مجلس هزینه های شکست شان را به گردن وی انداختند و برخی با انتقاد از اینکه چرا عارف متوهمانه به میدان فرستاد شد، سخن پراکنی کردند. انتخابات هیئت رئیسه موقت مجلس بازتاب متفاوتی در رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب داشت و به چالش عمیق این جریان در چند روز اخیر بدل شد. اصلاح طلبان بعد از شکست فاحشی که متحمل شدند از یک سو به نمایندگانی که به عارف رای نداده بوند تاختند و آنها را « زنبیل به دست»، «هواشناس»، «خائن» و ... نامیدند. از سوی دیگر اصولگرایان را به جرزنی متهم کردند و در ادامه نیز عارف را نواختند. غلامحسین کرباسچی شهردار جنجالی تهران در دوران کارگزاران و اصلاحات در مصاحبه ای به شدت از کاندیداتوری عارف انتقاد کرده و بیان می کند که چه کسی عارف را به این کارزار فرستاده است. وی تاکید می کند: «در اردوگاه اصلاحات دوستان ما با وزن کشی اشتباه بزرگی را رقم زدند. باید در این میان کسی به عنوان کاندیدای ریاست مطرح می شد که یا با شخصیت کاریزماتیک خود بتواند نیروهای مختلف را به دور خود جمع کند یا ازعوامل و عناوین کم هزینه تری برای رای آوری استفاده می کرد.» عارف چگونه از تندروی اصلاح طلبان شکست خورد؟ کرباسچی با مقایسه آرای پزشکیان و عارف او را اصلاح طلب تر از مرد انصراف های انتخاباتی برمی شمارد و می گوید: «راه دوری نرویم. سخنرانی های طی چهار سال گذشته مسعود پزشکیان که زیر فشار تندروها و نگاه های خصمانه افراطیون انجام می شد را اگر مقابل هر مستقلی قرار دهیم، تایید خواهد کرد که تا چه حدی در مسیر اهداف و آرمان های اصلاحات حرکت می کرد.» روزنامه اصلاح طلب آرمان نیز در همین زمینه می نویسد: «کاندیدا شدن عارف برای ریاست اگرچه یک حق برای او و جریان اصلاحات بود اما جایگاه این حق در ساختار منافع ملی و تحقق خواست ملت در کجا بود؟ آیا باید آن گونه رفتار می شد که لاریجانی مجبور شود در نشست خبری خود آنچنان جایگاهی برای لیست امید در پیروزی خود قائل نشود؟ معرفی نکردن کاندیدایی غیر از لاریجانی برای ریاست سبب تسهیل در رسیدن به آن هدف نبود؟ ایجاد دو قطبی عارف- لاریجانی برای کرسی ریاست و گذاشتن نمره منفی در رزومه مجلسی اصلاح طلب در راستای تدبیر است؟ در نهایت باید فارغ از رای نیاوردن عارف به این مهم اعتراف کرد که باز هم اصلاحات باخت؛ این بار به توهم پیروزی باخت...» به نظر می رسد حضور پزشکیان به عنوان نائب رئیس اول مجلس دهم در هئیت رئیسه نیز بیشتر از پیش این انتقادات را به سمت عارف روانه سازد. اما اگر نگاهی به استدلال های اصلاح طلبان که سبب شد اسب عارف برای رقابت با لاریجانی زین شود، بیندازیم به خوبی مشاهد می کنیم که جنس این استدلال ها با جنس حرف ها امروز اصلاح طلبان از زمین تا آسمان تفاوت دارد. پیش از انتخابات هئیت رئیسه موقت مجلس عارف به عنوان یک «ژنرال فرهمند» و «هویت اصیل اصلاح طلبان» به شمار می آمد که قرار بود از سرخوردگی بدنه اجتماعی این جریان جلوگیری و از حیثیت آنان دفاع کند اما با شکست وی ورق برگشت و عارف به یکباره از یک شخصیت کاریزماتیک چنان افول کرد که اصلاح طلبان او را «توهم» نامیدند. آنچه از واقعیت امر پیداست داستان ظهور و افول عارف در مجلس دهم را اصلاح طلبان رقم زدند و شکست عارف بیشتر از هر چیز از ناحیه اصلاح طلبان رقم خورد . با نگاهی مقایسه ای میان آرای پزشکیان و عارف که 153 نفر در مقابل 103 نفر است می توان به وضوح این تفاوت در شکست را حس کرد. تفاوت در شکستی که به ویژگی بارز پزشکیان در مقابل عارف باز می گردد. پزشکیان اگرچه یک اصلاح طلب است اما بر خلاف ادعای کرباسچی اصلاح طلبی میانه رو است و کارنامه مشخص او نشان می دهد که کمتر اهل تحرکات جناحی در مجلس است. از سوی دیگر اما تکیه عارف بر جناح اصلا ح طلب، نمایندگان مجلس دهم را با دغدغه هایی روبرو ساخت. رحیمی، منتخب اصلاح طلب مردم تربت جام، تایباد و باخزر در کانال تلگرامی خود بهتر از این دغدغه نمایندگان که همانا « فرار از ایفای نقش سیاهی لشکر احزاب است» سخن می گوید: « برخی نمایندگان از مسائل و چالش های مجلس ششم، دلهره داشتند برخی اصلاح طلبان بیرون مجلس هم طبق معمول که خود را صاحب نظرتر از همه می دانند، شب تا صبح نظریه می دهند حتی برای مجلس دهم با وجود و حضور یک صد و یازده دکترای تخصصی و صاحب نظر، راهکار نشان می دادند و با بیان برخی مواضع رادیکال و غیراصولی و غیر لازم به این احساس نمایندگان شدت بخشیدند که ممکن است با پیروزی دکتر عارف، بیرون مجلس تصمیم بگیرد نه داخل...طبیعی بود انتخاب با احتیاط و محافظه کاری باشد. در رأی دیروز عقلانیت و میانه روی برنده شد عقلانیتی که نمی خواست آرامش مجلس حتی به صورت احتمالی، زایل شود. زمزمه می شد انتخاب دکتر عارف به چالش با رادیکال ها ممکن است بیانجامد همین امکان ضعیف، ترس ایجاد کرد و ترس باعث محافظه کاری شد.» موضوعی که کرباسچی هم در سخنان خود در مورد ساختار فراکسیون های مجلس بدان اشاره می کند اما عینک جناحی وی مانع از این می شود که واقعیت موضوع را دریابد. کرباسچی در مورد آنالیز نمایندگان فراکسیون امید می گوید: «این امر (آمارهایی که اصلاح طلبان از نمایندگان خود در مجلس می دادند) به اشتباه به باور برخی از اصلاح طلبان نشست. اعضای منتخب لیست امید که متجاوز از صد و شصت نفرند الزاما عضو فراکسیون امید نیستند اعضای فراکسیون هم الزاما در صحن علنی و رأی مخفی یکپارچه نیستند.» آنچه از واقعیت امر پیداست عارف از تندروی اصلاح طلبان شکست خورد. اصلاح طلبانی که از مجلس ششم فضایی را رقم زدند که هر 9 روز یک بحران را در کشور شاهد بودیم و اینک با نزدیک شدن به دولت و پوشیدن لباس «اعتدال» مدعی مقابله با افراطی گرایی هستند. اما آنچه عیان است هنوز این رفتارهای رادیکالی اصلاح طلبان فراموش نشده و آنقدر این موضوع مجلس را متاثر ساخته که عارف چوب آن را می خورد و شکست را در کارنامه پر از انصراف خود تجربه می کند. منبع : مشرق
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[مشاهده در: www.tahlileiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها