تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805136122
15 خرداد 1342، سر آغاز خیزشی مردمی - سایت خبری تحلیلی قم پرس
واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: مبارزه های ملت ایران در برابر استبداد رژیم پهلوی با رهبری امام خمینی(ره) شکل منسجمی به خود گرفت و ابعاد گسترده تری یافت، در این میان 1341 خورشیدی را می توان از مهم ترین سال های رویارویی با حکومت وقت قلمداد کرد، در این برهه تاریخی معمار بزرگ انقلاب با سخنرانی های افشاگرانه خویش در برابر رژیم طاغوت ایستادند. این رهبر فرزانه به دنبال رویدادهایی همچون تصویب لایحه کاپیتولاسیون و حمله نیروهای سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) به مدرسه فیضیه قم و کشتار طلبه ها، به طور گسترده تری با همراهی روحانیان و مردم آگاه به مبارزه های خویش ادامه دادند. این عوامل سبب شد تا رژیم به نیروهای خود دستور دهد تا از سخنرانی درباره شخص محمدرضا پهلوی و رژیم صهیونیستی جلوگیری کنند، در این میان امام خمینی فرصت را برای دعوت مردم به قیام علیه رژیم مستبد پهلوی ارزشمند دانستند و در روز عاشورا برابر با 13 خرداد 1342 خورشیدی، سخنرانی تاریخی خویش را که آغازی بر قیام 15 خرداد بود در مدرسه فیضیه قم انجام دادند و به مرور اقدام های رژیم طاغوت پرداختند و فرمودند: «شما اهالی محترم قم ملاحظه فرمودید آن روز که آن رفراندوم غلط، آن رفراندوم مفتضح انجام گرفت، آن رفراندومی که برخلاف مصالح ملت ایران بود با زور سرنیزه اجرا شد ... آیا روحانیت و اسلام ارتجاع سیاه است؟ لکن تو مرتجع سیاه، انقلاب سفید کرده ای؟! .... چرا این قدر می خواهی مردم را اغفال کنی؟ چرا مردم را این قدر تهدید می کنی؟... امروز به من خبر داده اند که عده ای از وعاظ و خطبا تهران را برده اند به سازمان امنیت و تهدید کرده اند که از سه موضوع حرف نزنند: 1- از شاه بدگویی نکنند 2- به اسراییل حمله نکنند 3- نگویند که اسلام در خطر است. دیگر هر چه بگویند آزادند. ...تمام گرفتاریها و اختلاف های ما در همین سه موضوع نهفته است. اگر از این سه موضوع بگذریم، دیگر اختلافی نداریم و باید دید که اگر ما نگوییم شاه چنین و چنان است آیا آن طور نیست؟ اگر ما نگوییم اسراییل برای اسلام و مسلمان ها خطرناک است آیا خطرناک نیست؟ و در اصل چه ارتباطی و تناسبی بین شاه و اسراییل است که سازمان امنیت می گوید: از شاه صحبت نکنید، از اسراییل نیز صحبت نکنید؟ آیا به نظر سازمان امنیت شاه، اسراییلی است؟» حکومت پهلوی پس از شنیدن این سخنان روشنگرانه امام خمینی، سخت برآشفت و برای جلوگیری از به وقوع پیوستن یک قیام یا سست شدن پایه های حکومت، دستور دستگیری امام(ره) را صادر کرد، در نهایت نیروهای ساواک، امام خمینی را در صبحگاه 15 خرداد در منزل ایشان بازداشت کردند، مردم با آگاهی از این موضوع در شهرهای مختلف کشور به اعتراض پرداختند و این اقدام حکومت را محکوم ساختند. نیروهای رژیم پهلوی با مشاهده موج گسترده اعتراض ها، هنگامی که مردم می خواستند از حرم حضرت معصومه(س) خارج شوند، آنان را هدف تیر و ترکش قرار دادند و قیام آزادی خواهانه آنان را به خاک و خون کشیدند، در این رویداد هزاران تن از مردم، شهید و زخمی شدند و ایرانیان در غمی شگرف فرو رفتند. اما این امر زمینه ساز وقوع رویدادهای مهم دیگری شد و مسیر پیروزی نهضت مردمی ایران را هموارتر ساخت تا آن که سرانجام در 22 بهمن 1357 خورشیدی با پیروزی انقلاب اسلامی، تومار استعمار و استبداد برای همیشه در هم پیچیده شد. «قاسم تبریزی» رییس کتابخانه انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی و محقق تاریخ معاصر در گفت و گو با پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به تحلیل عوامل موثر بر شکل گیری قیام 15 خرداد پرداخت و با اشاره به شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد 1332 خورشیدی، گفت: آمریکایی ها تا ۱۳۴۰ خورشیدی به دنبال زمینه سازی و نهادسازی برای سلطه کامل بر ایران بودند و بر این پایه طرح تغییر ساختار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایران جزو برنامه کلیدی آنها قرار گرفت. آنان برای دستیابی به هدف های خود علی امینی را که از چهره های وابسته به آمریکا بود به عنوان نخست وزیر بر سر کار آوردند و سه ماموریت شامل برکناری جریان انگلیسی از حاکمیت، اجرای لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی و تصویب لایحه کاپیتولاسیون را بر عهده وی گذاشتند اما امینی در درگیری با جریان انگلیسی با وجودی که تعدادی را برکنار، دستگیر و زندانی کرد اما چنان که باید در اجرای برنامه های کلیدی نتوانست موفق عمل کند. رییس کتابخانه انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی بیان داشت: در این میان محمدرضا پهلوی به دلیل اینکه حکومت او پس از 28 مرداد برآمده از کودتای آمریکایی ها بود و رایزنان آنان نفوذ زیادی در کشور داشتند، در سفری که در فروردین 1341 خورشیدی به آمریکا داشت، تعهد داد تا تمامی برنامه ها را اجرا کند اما آمریکا و انگلیس تصمیم گرفتند، چهره ای فعال تر و سرسخت تر از امینی به نام اسدالله علم بر روی کار بیاید. این سیاستمدار با توجه به تجربه کافی برای نخست وزیری از دهه 1320 خورشیدی در حکومت حضوری فعال پیدا کرد. وی درباره نخستین عملکرد اسدالله علم در دوره نخست وزیری، تصریح کرد: وی در مهر ۱۳۴۱ خورشیدی برای تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی اقدام کرد، این لایحه در حقیقت خلاف اسلام و دین بود و تصویب آن قانونی محسوب نمی شد زیرا در آن حذف سوگند به قرآن و اسلام در نظر گرفته شده بود و علاوه بر آن با وجودی که در تعطیلی مجلس های سنا و شورای ملی، دولت حق تصویب لایحه و قانون ندارد اما به این کار اهتمام ورزیدند که این امر با مخالفت تمام مراجع تقلید و علما روبرو شد. این واکنش ها که با بهره گیری از اعلامیه ها، بیانیه ها و سخنرانی های مراجع و علما همراه بود، سبب شد تا سرانجام پس از دو ماه درگیری میان روحانیت، مرجعیت و نخست وزیر؛ حکومت در آذر ۱۳۴۱ خورشیدی مجبور به ظاهر عقب نشینی کرد اما این موضوع به دلیل اینکه طرح به متعلق آمریکایی ها بود و محمدرضا پهلوی در برابر اجرای آن تعهد داشت، به صورت نمایشی صورت پذیرفت. تبریزی با اشاره به نقش روشنگرانه بنیانگذار جمهوری اسلامی عنوان کرد: در این هنگام امام خمینی به عنوان رهبری فرزانه با آگاهی از نقشه دشمن در سخنانی مطرح کردند، استعمار نقشه گسترده ای دارد که ادامه خواهد داشت و از مردم خواستند هوشیار و بیدار باشند تا نهضت تداوم یابد، در این میان برخی عوامل سبب شد تا امام خمینی بیش از پیش به افشاگری علیه رژیم طاغوت بپردازند و مردم را بیش از پیش آگاه سازند. دو ماه بعد نیز موضوع انقلاب سفید و همه پرسی به میان آمد، این همه پرسی که به دلیل ارتباط با طرح آمریکایی ها، خلاف قانون اساسی بود، از طرف امام(ره) و برخی از مراجع و علما تحریم شد. تبریزی در ادامه افزود: با این وجود همه پرسی به صورت ظاهری برگزار شد اما چون جمعیت کمی در آن شرکت کردند و انتقادها و اعتراض های مراجع و علما بر پایه اسلام و قانون اساسی بود، محمدرضا پهلوی در سفر به همدان به مراجع و علما اظهار ادب کرد. پس از آن هنگامی که محمدرضا پهلوی تصمیم داشت، به قم برود، امام خمینی اعلام کردند که هیچ فردی در شهر و مغازه ها نباشد، بنابراین وی در آنجا با شهری خلوت و ساکت روبرو شد. رییس کتابخانه انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی با اشاره به واکنش امام خمینی در این هنگام گفت: پس از این رویدادها ایشان اعلام کردند که ما امسال عید نداریم. علاوه بر آن برخی مراجع مانند آیت الله سیدمحمدهادی میلانی عید را تحریم کردند. در کنار آن دوم فروردین 1342 خورشیدی برابر ۲۵ شوال برابر با سالروز شهادت امام صادق(ع) بود و مراجع هر کدام در حوزه خویش به عزاداری پرداختند، در این میان آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی در مدرسه فیضیه اعلام عزا و مراسم برگزار کرد. در این روز نیروهایی از ساواک و نیروهای نظامی و انتظامی که پیش تر برنامه ریزی های لازم را انجام داده بودند با مدیریت ساواک که در آن دوره زیر نظر سرلشکر حسن پاک روان قرار داشت در مجلس حضور یافتند. بر پایه اسنادی که با عنوان حمله به مدرسه فیضیه منتشر شده است عده ای از گارد جاویدان و ماموران حکومت در لباس شخصی در مجلس حاضر شدند و با هماهنگی به طلبه ها، روحانیان و حاضران حمله کردند. برخی از افراد به پشت بام رفتند که به وسیله کماندوها به پایین انداخته شدند. عده ای دیگر نیز دستگیر و جمعی نیز زخمی شدند. محمدرضا پهلوی در حقیقت جنگ رویارویی را برابر مرجعیت، روحانیت و حوزه های علمیه آغاز کرد که زمینه وحشت و ترسی را فراهم کند تا دیگر مراجع و علما وارد صحنه مخالفت، نقد یا مبارزه با رژیم نشوند. این پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به گسترش انعکاس حادثه قم در سراسر کشور اظهار داشت: امام خمینی نامه های زیادی به علمای شهرهای مختلف نوشتند و بیان کردند که چگونه محمدرضا پهلوی و رژیم حاکم با حرکتی ددمنشانه حوزه علمیه امام صادق(ع) را مورد حمله قرار دادند. از ماه شوال تا ابتدای محرم آن سال مجلس ها و موضوع سخنرانی ها به نقد، بررسی و تحلیل اوضاع رژیم و سیاست آنان اختصاص یافت. مجموعه سندهای ۱۵ خرداد در ۹ جلد کتاب منتشر شده که پرونده کلاسه ساواک به شمار می رود. در این اسناد آمده است که اسد الله علم به عنوان نخست وزیر در این دوره به استانداران دستور داد که هر سخنران یا روحانی که به سیاست های های رژیم اعتراض کرد دستگیر و زندانی یا به تهران اعزام شود. همین حکم هم به وسیله سرلشکر حسن پاک روان ریاست ساواک به تمامی مرکزهای این سازمان ارسال شد و ماموران آن دستور یافتند که از هرگونه حرکت علما و خطبا جلوگیری کنند و سخنران را مجبور به تعهد می کردند تا علیه اسراییل حرف نزنند، نگویند اسلام در خطر است و سوم اینکه علیه محمدرضا پهلوی سخن نگویند. وی در ادامه افزود: این مسایل سبب شد که امام(ره) در ۱۴ خرداد 1342 خورشیدی سخنرانی کند و با افشای ماهیت رژیم حاکم به نقد و تحلیل وابستگی دولت وقت بپردازد. این رهبر فرزانه درباره موضوع نخست فرمودند، مگر این مملکت در چنگال یهودیان و صهیونیست ها است که علیه آنها حرف زده نشود، چه ارتباطی میان شاه و صهیونیست ها وجود دارد، مگر شاه یا مملکت به اسراییل وابستگی دارد. در بحث دوم امام ایشان اظهار داشتند که با این سیاست های حاکمیت، اسلام در خطر است و ما باید اعلام کنیم و ملت باید از برنامه های رژیم آگاه شوند. معمار بزرگ انقلاب همچنین در سخنان خود به فسادها، فجایع و کارنامه حکومت وقت اشاره کردند و اعلام داشتند که اموری مانند حمله به مدرسه فیضیه و زندانی کردن علما یا به دستور محمدرضا پهلوی است یا خیر. در صورتی که به دستور حکومت انجام نشده وی به روحانیان اجازه دهد تا افراد خطاکار مورد مجازات قرار بگیرند و اگر خود دستور این حمله را صادر کرده است باید تکلیفمان را با وی مشخص کنیم. بنابراین امام خمینی هر سه موضوعی را که نیروهای رژیم سخنرانی درباره آن را منع کرده بود به صورت گسترده مورد بررسی قرار داد و به تجزیه و تحلیل آنها پرداخت. تبریزی با اشاره به واکنش حکومت وقت به افشاگری های امام خمینی توضیح داد: پس از این سخنرانی تاثیرگذار و گسترده دستور بازداشت این رهبر آگاه صادر شد و سحرگاه 15 خرداد 1342 خورشیدی ماموران ساواک وارد منزل امام خمینی شدند و پس از بازداشت، ایشان را به تهران منتقل و زندانی کردند. صبح آن روز خبر دستگیری در قم، تهران و شهرستان ها پخش شد و مردم به صورت خودجوش در اعتراض به این موضوع به خیابان ها آمدند. در ورامین، تبریز، شیراز و تهران مردم به صورت گسترده تری علیه رژیم به پا خاستند. اسناد منتشر شده نشان می دهد که نیروهای ساواک در میان مردم حضور داشتند و از صبح آن روز تا ساعت شش عصر گزارش های خود را از حضور افراد در نقطه های مختلف شهر ارایه می کردند اما به دلیل نادیده گرفتن قدرت مردم و اتحاد آنان تا عصر آن روز هیچ اقدامی علیه مردم انجام ندادند. رییس کتابخانه انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: سرانجام در عصر آن روز نیروهای نظامی و انتظامی رژیم پهلوی هنگامی که با ارزیابی های اشتباه خود در برابر این نهضت روبرو شدند با همراهی ساواک به قتل عام مردم معترض پرداختند تا از قیام گسترده تری برابر رژیم وقت جلوگیری کنند. اسدالله علم در خاطرات خویش عنوان کرده است که من این امور را به عهده گرفتم. به نظر می رسد بخشی از این سخن به دلیل اینکه وی هم یک چهره انگلیسی بود و هم با اسلام و دین ضدیت داشت و به دلیل تعهد وی به اجرای برنامه های آمریکایی، درست باشد. این پژوهشگر در ادامه افزود: علاوه بر برخورد حکومت طاغوت با نهضت مردمی ۱۵ خرداد، در هیات دولت هم افرادی مانند پرویز ناتل خانلری علیه روحانیان به سخنرانی پرداختند و روزنامه ها و مجله های وابسته به رژیم نیز علیه مردم و نهضت آنان بودند. به این ترتیب دستگیری گسترده ای در میان خطبا و علما در شهرهای مختلف انجام شد. آیت الله شیخ بهاء الدین محلاتی شیرازی در شیراز، آیت الله سید حسن قمی در مشهد از رهبران معترضی بودند که به وسیله حکومت طاغوت دستگیر و زندانی شدند. در تبریز نیز عالمان این شهر علیه این اقدام حکومت، قیام کردند و سه هفته بعد در اقدامی دست به تعطیلی بازار زدند، شهید آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی و برخی از علمای این شهر هم علیه رژیم موضع گیری کردند که آنها نیز بازداشت شدند. سندهای آن دوره نشان می دهد که در تهران در یک فهرست ۵۴ تنی عده ای از واعظان از جمله شهید آیت الله مطهری، شهید آیت الله سعیدی و حجت الاسلام فلسفی دستگیر شدند و در مرحله ای دیگر 24 تن از علما روانه زندان های رژیم پهلوی شدند. در استان ها و شهرستان های مختلف کشور نیز دستگیری ها به صورت گسترده انجام می شد. در حقیقت 15 خرداد رژیم با پدید آوردن وحشت و دستگیری گسترده به سرکوب نهضت اسلامی پرداخت اما این روز به نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران تبدیل شد. وی 15 خرداد را یک رویارویی میان جریان مذهبی و حکومت وقت دانست و اظهار داشت: این امر تا 1344 خورشیدی ادامه داشت و در طول آن عده ای زندانی و تعدادی نیز اعدام شدند. این روزهای خونین و سرنوشت ساز آغازی برای رویارویی جریان اسلامیت به رهبری مرجعیت با هدف رویارویی با کفر و شرک بود. تبریزی در پایان درباره ویژگی های مردم شکل دهنده این قیام گفت: مردم این بار تنها برای اسلام و حمایت از مرجعیت به میدان آمدند و در مرحله دوم به منظور تحقق آرمان ها و اجرایی شدن قانون های اسلامی و دفاع از مبانی قرآن علیه رژیم به پا خاستند. در این میان افرادی به میدان آمدند که مبنای حرکت و نهضت آنها اعتقاد اسلامی بود. به دنبال آن، جریانی از 1343 خورشیدی شکل گرفت که در قالب هیات های مذهبی، ائمه جمعه، وعاظ، خطبا و علما به شمار می رفت، این نهضت به عنوان یک حرکت فرهنگی و ارایه اسلام در سه مرحله با عنوان اسلام به معنای «یک ایدئولوژی، یک نظام حکومتی، فرهنگ، تمدن و سنت و هویت ملی جامعه» مطرح شد. از این دوره ایران شاهد شکوفایی فرهنگ اسلامی بود و کتاب هایی که به وسیله علما و روحانیان منتشر شد به طور عمده به طرف این سه محور گرایش داشت. *گروه اطلاع رسانی پژوهشم**9165**2002**9131 انتهای پیام /*
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم پرس]
[مشاهده در: www.qumpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]
-
گوناگون
پربازدیدترینها