محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845256632
درس های دیپلماسی در نامه های امام خمینی(ره) - پایگاه خبری تحلیلی رویش
واضح آرشیو وب فارسی:رویش نیوز: نامه های امام خمینی آن قدر جذاب و پردامنه است که می تواند کتابی جذاب را شکل دهد؛این کتاب حتماً باید بخشی برای مکاتبات بین المللی داشته باشد که نامه های واصله و چگونگی پاسخ امام را هم شامل شود.چنین فصلی نشان خواهد داد شیوه ی ارزش گذاری امام به نویسندگان نامه ها، خارج از عرف مرسوم دیپلماتیک و براساس ارزش های انقلابی و اسلامی بوده است. به گزارش رویش نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی سیدعلی خامنه ای (مد ظله العالی) ، نامه های امام خمینی آن قدر جذاب و پردامنه است که می تواند یک کتاب جذاب را شکل دهد؛ از نامه ی عاشقانه به همسرشان با سرآغاز «تصدقت شوم» ۱ تا نامه به مرحوم منتظری که به تعبیر امام رحمه الله علیه ، «حاصل عمر»ش بود اما برای مصلحت نظام و اسلام او را عزل کرد. ۲ اما کتاب «نامه های امام» حتماً باید بخشی برای مکاتبات بین المللی داشته باشد که نامه های واصله و چگونگی پاسخ امام را هم شامل شود. چنین فصلی نشان خواهد داد شیوه ی ارزش گذاری امام به نویسندگان نامه ها، خارج از عرف مرسوم دیپلماتیک و براساس ارزش های انقلابی و اسلامی بوده است. آن چنان که دلیل تأخیر در پاسخ به نامه ی یک روشن فکر جهان عرب را شرح می دهند، اما نه تنها پاسخ نامه ی محرمانه ی رئیس جمهور وقت آمریکا را نمی دهند، که نامه ی وی را به رسانه ها نیز می کشانند. نامه ی درخواست رئیس جمهور آمریکا از امام خمینی رحمه الله علیه تسخیر لانه ی جاسوسی، دولت کارتر را در افکار عمومی آمریکا با مشکلات زیادی مواجه ساخت. به همین دلیل، کارتر برای برون رفت از بحران، در آبان ماه ۱۳۵۸، رمزی کلارک (دادستان کل) و ویلیام میلر را جهت ملاقات با امام اعزام داشت اما قبل از اینکه به ایران برسند، با پیام قاطعانه حضرت امام مواجه شدند و مجبور شدند از ترکیه، بدون اخذ نتیجه ای بازگردند. نکته ی مهم این است که این نامه تنها نامه ی امام خمینی رحمه الله علیه است که بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» نگاشته شده و ضمن افشای ماهیت دولت آمریکا، سه دستور را به مقامات دولتی ایران گوشزد می کنند. متن این نامه که در ۱۶ آبان ماه ۱۳۵۸ نگاشته شد بدین شرح است: «از قرار اطلاع نمایندگان ویژه کارتر در راه ایران هستند و تصمیم دارند به قم آمده و با این جانب ملاقات نمایند. لهذا لازم مى دانم متذکر شوم دولت امریکا که با نگهدارى شاه، اعلام مخالفت آشکار با ایران را نموده است و از طرفى دیگر آن طور که گفته شده است سفارت امریکا در ایران محل جاسوسى دشمنان ما علیه نهضت مقدس اسلامى است، لذا ملاقات با من به هیچ وجه براى نمایندگان ویژه ممکن نیست و علاوه بر این: ۱- اعضاى شوراى انقلاب اسلامى به هیچ وجه نباید با آنان ملاقات نمایند. ۲- هیچ یک از مقامات مسئول حق ملاقات با آنان را ندارند. ۳- اگر چنانچه امریکا، شاه مخلوع- این دشمن شماره یک ملت عزیز ما- را به ایران تحویل دهد و دست از جاسوسى بر ضد نهضت ما بردارد، راه مذاکره در موضوع بعضى از روابطى که به نفع ملت است باز مى باشد. روح اللَّه الموسوی الخمینى» ۳ پس از آن، کارتر که اقدام قبلی اش به در بسته خورده بود، در بهار سال ۵۹، نامه ای محرمانه برای امام خمینی رحمه الله علیه ارسال می کنند. نامه ی محرمانه جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا، درباره ی تسخیر لانه ی جاسوسی توسط «کای سر»، کاردار سفارت سوئیس در تهران، به قطب زاده، وزیر خارجه ی وقت ایران، به صورت رسمی تحویل شده بود و چنین آغاز می شد: «عالی جناب! من امکان این را داشتم که پیام بیست ویکم مارس ۴ شما را خطاب به مردم ایران بخوانم.» او در ادامه با اعلام موافقت نسبت به اینکه «صلح جهانی نیازمند روابط جدید بین دولت ها» است، خود را وارث سیاست های گذشته خوانده و افزوده بود «مزیت بزرگ دموکراسی آمریکایی این است که همیشه توانسته است اشتباهات خود را شناسایی نموده و یا آن را محکوم کند.» او با اشاره به آمادگی اش برای «بررسی» آثار مداخله ی آمریکا در شیلی به عنوان سند صدق خود، افزوده بود: «تصرف سفارت ما در تهران می توانسته است عکس العمل موجهی برای جوانان ایران تلقی شود، اما زمان سپری می شود و من دلایل جدی برای تردید درباره ی انگیزه های واقعی آنانی که سفارت ما را تصرف کرده اند، در دست دارم.» او سپس مدعی انسان دوستانه بودن معالجه ی شاه در آمریکا و عدم دخالت دولت در آن، بی اطلاعی آمریکا از سفر شاه به مصر و... شده بود و در پایان با بیان اینکه «می خواهم مؤکداً خاطرنشان کنم به محض اینکه مسئله فوری از طریق انتقال مسئولیت گروگان ها به حکومت ایران حل شود، ما آماده ی اتخاذ رویه ی معقول و دوستانه ای برای حل وفصل مسائل عدیده ی دوجانبه ی فی مابین می باشیم.» این رویه را تشکیل یک کمیسیون مشترک برای رسیدگی به بحران فی مابین براساس ضوابط منصفانه و شرافتمندانه دانسته بود و چنین پایان داده بود: «اجازه می خواهم جسارتاً اعلام دارم که به نظر من، زمان و دشمنان واقعی نظام های سیاسی مربوطه ی ما به زیان ما مشغول اند. با تقدیم بهترین احترامات، جیمی کارتر، ۲۶ مارس ۱۹۸۰.» ۵ در مقابل، امام خمینی رحمه الله علیه ، دستور می دهند تا این نامه انتشار عمومی بیابد تا همه ی مردم از آن آگاه شوند. با انتشار نامه ی کارتر از رادیوی جمهوری اسلامی، بلافاصله کاخ سفید این نامه را انکار کرد. سید احمد خمینی در مصاحبه ای با خبرنگاران، سیاست امام برای انتشار نامه را تشریح کرد و درباره ی علت تکذیب وزارت خارجه ی آمریکا، توضیحاتی داد از جمله اینکه «شنیده ام کارتر گفته که این یک پیام خصوصی بوده و در عرف بین المللی این پیام ها به هیچ وجه منتشر نمی شود و لذا سخن گو و بقیه ی افراد نمی دانند.» نامه ی مبسوط امام خمینی به پاپ ژان پل دوم اما علی رغم چنین برخوردی که امام خمینی رحمه الله علیه با نامه ی کارتر کردند، واکنش امام به نامه ی پاپ ژان پل دوم که او هم برای موضوع آزادی گروگان های آمریکایی نگاشته بود نیز اهمیت ویژه ای دارد. امام به نامه ی به ظاهر صلح طلبانه ی پاپ برای رهایی عوامل آمریکا در لانه ی جاسوسی، پاسخ مفصلی دادند تا نشان دهند که ایشان بین پاسخ به یک «رهبر دینی» (ولو غیر مسلمان) با یک «دولتمرد مستکبر» تفاوت قائل می شوند اگرچه موضوعات هر دوی اینها یک چیز و مشترک باشد. امام خمینی رحمه الله علیه در ملاقات مجدد با نماینده ی رهبر کاتولیک های جهان، خلاصه ی آن نامه و پاسخ را چنین روایت می کنند: «دفعه ی اول برای آن لانه ی جاسوسی بود که جوان های عزیز ما اطلاع پیدا کردند که این مرکزی که در ایران به اسم سفارت آمریکا هست، سفارتخانه نیست و اشخاصی که در آنجا هستند اشخاص دیپلمات نیستند، بلکه جاسوسانی هستند که در یک مرکز جاسوسی متمرکز هستند و برای ضرر ملت ما و کشور ما در آنجا مجتمع هستند و آقای پاپ شاید ندانسته توصیه کردند برای آن ها و من در آن وقت مفصل تنبهاتی به ایشان دادم.» ۶ امام با هوشیاری تمام، از موقعیت پیش آمده، به خوبی استفاده کرده و دنیای مسیحیت را در برابر پرسش هایی منطقی و عقلانی قرار می دهند. در فرازی از پاسخ امام چنین آمده بود: «اگر ملت ما از من پرسید که روحانیت مسیح، موافق است با این جنایاتی که این ها کردند، من چه جواب به این ها بدهم؟ روحانیت مسیح که می داند که قرآن کریم به طرفداری از مسیح و طرفداری از صدیقه ی طاهره مریم برخاست و آن چیزی که به خلاف واقع، نسبت به آن طاهره ی مطهره می دادند، تکذیب کرد. [...] در عین حالی که اسلام طرفداری از مسیح و علمای مسیح کرده است در قرآن، ما میل داشتیم که گوش ما را یک وقت هم نغمه ی امثال آقای پاپ نوازش بدهد و استفسار کند که این ملت چرا به این طور می گذراند. [...] و الآن هم بپرسد از کارتر که چرا یک نفری که سی وچند سال جنایت کرده است، خیانت کرده است و جنایات و خیانات او مشهود است، چرا بردید آنجا و نگه داشتید و باز در آنجا هم می خواهید توطئه بکنید؟» ۷ «من از جناب عالی با نفوذ معنوی که بین ملت مسیح دارید، می خواهم که دولت آمریکا را از عواقب ستمگری ها و زورگویی ها و چپاولگری ها بترسانید و آقای کارتر را، که با شکست نهایی مواجه است، نصیحت کنید که با موازین انسانی با ملت هایی که می خواهند استقلال مطلق داشته باشند و وابسته به هیچ قدرتی در جهان نباشند، رفتار کند و از تعلیمات حضرت مسیح سلام الله علیه پیروی نماید و خود و دولت آمریکا را بیش از این در معرض رسوایی قرار ندهد.» ۸ دومین رسوایی بزرگ آمریکا البته برخورد تند امام خمینی رحمه الله علیه با دولتمردان آمریکایی، تنها محدود به کارتر نمی شود. امام در مواجهه با پیام ریگان نیز همین سیاست را پیش گرفتند و در ماجرای مک فارلین نیز دستور به آگاهی ملت از جزئیات ماجرا دادند. افشای تلاش ریگان برای رابطه با ایران، انعکاس گسترده ای یافت. در ابتدا تحلیل گران و مقامات سرشناس آمریکایی همچون الکساندر هیگ (وزیر خارجه ی سابق ریگان)، لارنس اپیگرگ (معاون سابق شولتز در امور جنوب و شرق آسیا)، گری سیک (عضو شورای امنیت ملی کارتر و ریگان)، هادینگ کارتر (سخن گوی کاخ سفید در زمان کارتر) و جیر فری کمپ (مشاور سابق ریگان در امور امنیت ملی)، در مصاحبه با شبکه های تلویزیونی آمریکا، به اتفاق اقدام دولت ریگان برای ایجاد رابطه با ایران را تأیید و ادامه ی آن را تشویق نمودند. تأکید نامبردگان بر این بود که ایران دارای موقعیت بسیار استراتژیک است و ایجاد و حفظ رابطه با آن برای آمریکا فوق العاده بااهمیت، بلکه حیاتی است. ۹ اما با آشکار شدن موضع استکبارستیزانه ی ایران و خطای محاسباتی آمریکا، این اقدام به عنوان دومین رسوایی سیاسی بزرگ آمریکا لقب گرفت. نامه های امام خمینی با ماهیت افشای چهره ی اصلی آمریکا افشای ماهیت مستکبرانه و نفاق گونه ی مقامات آمریکایی توسط امام خمینی رحمه الله علیه ، تنها منحصر به چگونگی مواجهه ی ایشان با پالس های مثبت مقامات آمریکایی نمی شود، بلکه امام خمینی رحمه الله علیه از هر فرصتی استفاده می کرد تا چهره ی اصلی «شیطان بزرگ» را به مردم دنیا و مخصوصا جهان اسلام بشناساند. برای مثال، ۲۷ اسفند ۱۳۵۸، یعنی اولین روز پس از پایان معالجه ی حساس امام در بیمارستان قلب، ایشان سه نامه ی کوتاه برای رهایی جهان عرب از وابستگی به آمریکا و غرب می نویسند. نخست پاسخ امام به «محمد حسنین هیکل» ۱۰ بود که در آن می نویسند: «نامه ی شما وقتی به تهران رسیده بود که من مریض و در بیمارستان بستری بودم و به همین جهت مطلع نشدم و اکنون که آن را خواندم، لازم است این حقیقت را گوشزد نمایم که مسائل آمریکا چنان نیست که با این قضایا حل شود و برای اینکه کشورهای اسلامی بخواهند روی پای خود بایستند، باید وابستگی نظامی و فرهنگی و اقتصادی و هر نوع وابستگی دیگر خود را با آمریکای جهان خوار و کشورهای استعمارگر، قطع نموده و استقلال خود را حفظ کنند. و به هر ترتیب، از اظهار محبت جناب عالی متشکرم و امیدوارم عموم مسلمانان جهان در پیروی از دستورات مقدس اسلام، کوشا و موفق باشند.» ۱۱ نامه ی دوم در این تاریخ در پاسخ به ملک خالد، پادشاه عربستان سعودی است. امام خمینی با تشکر از وی فرمودند: «وصول تلگراف آن حضرت نسبت به وضع کسالت و بهبودی اینجانب موجب تشکر گردید. خوشوقتی کامل ما آن روزی است که سلطه ی همه ی استعمارگران شرق و غرب و به خصوص آمریکای جهان خوار از سر مسلمانان قطع و عموم پیروان مکتب مقدس اسلام بتوانند با کمال برادری و محبت استقلال خود را به دست آورده و عظمت ازدست رفته ی خود را بازیابند.» ۱۲ نامه ی سوم نیز به ولیعهد وی، فهدبن عبدالعزیز بود که در آن نیز تصریح کرده بودند: «امید است عموم مسلمانان جهان به پیروی از تعلیمات عالیه ی اسلام، قطع هرگونه وابستگی خود را از دول استعمارگر جهان و به خصوص دولت جهان خوار آمریکا بنمایند و استقلال کامل خود را بازیابند.» ۱۳ این مرور کوتاه به برخی نامه های امام، نشان دهنده ی آن است که امام به واقع متکی به قدرت اسلام بود و به وعده های دل خوش کُنَک قدرت های جهانی مطلقاً اعتماد نداشت. در روابط بین الملل صراحت داشت و با اعتقاد به نصرت الهی، بدون ترس از خشم دشمنان، دچار رودربایستی دیپلماتیک نمی شد و مؤدبانه، اما قاطع و روشن سخن می گفت و سیاست اصلی او، مخالفت با سیاست های دنیای استکبار و در رأس آن آمریکا، این شیطان بزرگ عصر حاضر بود. پی نوشت ها: ۱. صحیفه ی امام خمینی، ج۱، ص۲. ۲. همان، ج۲۳، ص۳۳۳-۳۳۵. ۳. صحیفه امام، ج ۱۰، ص ۵۰۳ ۴. پیام آغاز سال نو امام خمینی که شامل توصیه های سیزده گانه به مسلمانان بود و در آغازین جملات آن قید شده بود «وظیفه ی ماست که در مقابل ابرقدرت ها بایستیم و قدرت ایستادن هم داریم؛ به شرط اینکه روشن فکران دست از غرب و شرق و غرب زدگی و شرق زدگی بردارند و صراط مستقیم اسلام و ملیت را دنبال کنند. ما با کمونیسم بین الملل به همان اندازه در ستیزیم که با جهان خواران غرب به سرکردگی آمریکا و با صهیونیسم و اسرائیل شدیداً مبارزه می کنیم.» و در آن به سیاست شوروی در مداخله در افغانستان انتقاد شده بود. ۵. http://revolution.pchi.ir/show.php?page=contents&id=۱۰۲۷۰ ۶. صحیفه ی امام خمینی، ج۱۳، ص۶۷. ۷. همان، ج۱۱، ص۲۹-۳۹. ۸. همان، ج۱۲، ص۲۳۷-۲۳۸. ۹. هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات سال ۱۳۶۵ «اوج دفاع»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۷ آبان ۱۳۶۵. ۱۰. محمد حسنین هیکل، روشن فکر مشهور جهان عرب، هفده سال سردبیر روزنامه ی «الاهرام» مصر بود. پیش از آن، سال های متمادی در ایران حضور داشت و گزارش های وی از نهضت ملی شدن صنعت نفت در ایران، مصر را تکان داد و منجر به دستور جمال عبدالناصر برای ملی شدن کانال سوئز شد. هیکل آثار بسیاری نوشته که از جمله ی آن، متن گفت وگوهایش با برخی چهره های مؤثر جهان است. ۱۱. صحیفه ی امام خمینی، ج۱۲، ص۱۹۰. ۱۲. همان، ج۱۲، ص۱۹۱. ۱۳. صحیفه ی امام خمینی، ج۱۲، ص۱۹۲.
جمعه ، ۱۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویش نیوز]
[مشاهده در: www.rooyeshnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها