محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826947629
اشرافی ها امام را تحریف می کنند - پایگاه خبری تحلیلی اندیمشک جوان
واضح آرشیو وب فارسی:اندیمشک جوان: اشرافی ها امام را تحریف می کنند مرتضی اسماعیل دوست: همزمان با ایام سالروز رحلت امام خمینی(ره) سراغ فیلمسازی رفتم که تاکنون مهم ترین اثر ساخته شده درباره زندگی و شخصیت مرد ماندگار تاریخ انقلاب اسلامی را روایت کرده است؛ «صنوبر» که حدیث نگاه های تبلوریافته از دوران کودکی مردی است که مردم را به جهانی متفاوت از چشمان طاغوت دعوت […]اشرافی ها امام را تحریف می کنند مرتضی اسماعیل دوست: همزمان با ایام سالروز رحلت امام خمینی(ره) سراغ فیلمسازی رفتم که تاکنون مهم ترین اثر ساخته شده درباره زندگی و شخصیت مرد ماندگار تاریخ انقلاب اسلامی را روایت کرده است؛ «صنوبر» که حدیث نگاه های تبلوریافته از دوران کودکی مردی است که مردم را به جهانی متفاوت از چشمان طاغوت دعوت کرد؛ دعوتی که قیامی برجسته را به دنبال داشت و هنوز هم اندیشه مبارزه با شمرهای زمانه در نزد نهادهایی دغدغه مند باقی است تا مدافعان حرم دلدادگی باشند. گفت وگوی پیش رو با مجتبی راعی بازخوانی اثری است که ۱۵ سال پیش به تولید رسید و هنوز نشانی برجسته در سینما دارد. *** پس از گذشت سال ها از ارتحال امام خمینی(ره) تنها فیلم قابل توجهی که در سینما داریم، «صنوبر» ساخته شده توسط شماست که حتما از دغدغه تان آمده است. امیدوارم امسال هم «صنوبر» از تلویزیون پخش شود، چرا که سریالی ۶ قسمتی از این فیلم وجود دارد که کامل تر و مناسب پخش از تلویزیون است. مساله مهم در «صنوبر» این بوده که به طور کامل براساس اسنادی تاریخی ساخته شده و سعی کردیم تصویری واقعی از امام خمینی(ره) را نشان دهیم که از این نظر برای مردم باورپذیر شده است. در این اثر جدا از ارائه بخشی از وجوه شخصیتی امام راحل به گوشه ای از سال های جنگ اول جهانی و وضعیت اجتماعی مردم خمین هم پرداختید. بله! ما در این کار کاملا براساس تحقیقاتی واقعی جلو رفتیم و از تخیل اصلا استفاده نشد تا بتوانیم به واقعیت فضا و دوره ای تاریخی نزدیک شویم. این فیلم مبتنی بر واقعیت ساخته شده است و بیننده با تماشای آن می تواند فضایی را که امام خمینی(ره) در آن بزرگ شده درک کند. در فیلم نشان داده می شود ایشان از خانواده متمولی بوده اند و از طریق افرادی از اخبار شهر مطلع بوده و به طور دائم در جریان اتفاقات سیاسی بودند و اینها همه از واقعیت آمده است و ما هم نخواستیم به شکلی دیگر نشان دهیم. به هر حال ایشان در خانواده سطح بالایی رشد کردند و نگاهی خاص به رویدادها داشتند. این رویکرد واقع گرایانه در فیلم حتما مبتنی بر تحقیقات گسترده ای بوده است! یک آقایی با نام مرادی نیا بود که محقق تاریخ و اهل خمین است. ایشان از اول انقلاب به دلیل اینکه در رشته تاریخ تحصیل کرده بود با معمرانی که به خوبی دوران پیش از انقلاب را به یاد داشتند، تحقیقات مفصل شفاهی انجام داده بود. همچنین تحقیقات کتابخانه ای گسترده ای درباره شرایط سیاسی و اجتماعی خمین داشت که همه این اطلاعات توانست به ما در ساخت «صنوبر» کمک کند. تحقیقات ایشان درباره زندگی و زمانه امام خمینی(ره) بسیار ارزشمند بوده و هر بخشی از آن قابل استناد است. اگر در فیلم حضور روس ها در ایران را نشان می دهیم خط به خط براساس نگاهی واقعی بوده است و ما حتی یک شخصیت، طایفه یا اتفاق خیالی در فیلم و سریال «صنوبر» نداریم. با توجه به ابعاد گسترده وجوه شخصیتی امام سال هاست غفلتی بزرگ از سوی سینما و تلویزیون ما برای ساخت آثاری قابل توجه از ایشان وجود دارد! دلیل این مساله را در چه می دانید؟ به نظرم ما اصولا فاقد استراتژی فرهنگی هستیم و چه در این موضوع مهم و چه در تمامی موارد فرهنگی نتوانستیم راهی درست را طی کنیم. با توجه به این شرایط نمی توانیم انتظارات زیادی از سینماگر داشته باشیم. یعنی نبود حمایت لازم از سوی مسؤولان دلیل عدم تمایل سینماگران به ساخت آثاری مهم بوده است؟! تا وقتی سیاستمدارها برای فرهنگ تصمیم می گیرند، بهتر از این نخواهد شد و حالا شما وضعیت فرهنگ و هنر ما را ببینید چه افرادی تصمیم گیر و همه کاره سینما شدند که هیچ اطلاعی ندارند! وقتی شما به سختی می توانید آنچه را در آن دغدغه دارید، بسازید چه می توان کرد؟ نبود راهبردی مناسب در سینما ما را از قافله دور کرده است! اصولا چون سیاستمدارها به نان شب خود و به دوره ای که سکاندار هستند، فکر می کنند نمی توانند به برنامه ریزی درازمدت بپردازند! و استراتژی در فرهنگ به وجود نمی آید. بنابراین اگر فکر کنیم در عالم خیال روزی عرصه فرهنگ به اهالی فرهنگ و هنر واگذار می شود، آن زمان امکان ایجاد برنامه هایی مناسب و طولانی مدت وجود دارد. اما با وجود همین معذوریت ها و محدودیت هایی که وجود داشته و دارد، فیلمساز متعهدی مثل شما فیلم قابل توجهی مانند «صنوبر» را می سازد! ببینید! ما خیلی جان کندیم تا این فیلم ساخته شود و هنوز یادآوری این مساله برایم سخت است که چقدر به لحاظ امکانات و بودجه مشکل داشتیم. میزان دستمزدی هم که گرفتیم نسبت به مدت زیادی که ساخت فیلم طول کشید به نظرم احمقانه بود! در واقع با نگاهی حرفه ای به منزله مواجهه ای مالی با کار برخورد نکردید و نگاهی از سر ارادت به مساله داشتید. من به دلیل اعتقادات و باورهای خودم رفتم اگرچه از نظر مالی واقعا جای حرف است! به هر حال ما از نسل انقلاب بودیم و برای مان مهم ترین اسطوره ای که در زندگی وجود داشت، حضرت امام(ره) بود. تا پیش از رسیدن به تحقیقات و ساخت فیلم «صنوبر» چه اندازه با وجوه شخصیتی امام خمینی(ره) آشنا بودید و این شناخت با ساخت اثر به چه شکلی درآمد؟ طبیعی بود با توجه به علاقه و ارادتی که به شخصیت امام داشتیم از همان دوران گذشته هر مطلب و تصویری که درباره ایشان بود را دنبال می کردیم و با ساخت فیلم این اطلاعات کامل تر شد. ما با حضرت امام آرمانگرایی را تجربه کردیم. همین باعث شده بود وقتی افرادی به ما می گفتند ساخت فیلم «صنوبر» با بودجه ناچیزش احمقانه است، اصلا گوش نمی کردیم. ما براساس اندیشه های امام خمینی(ره) به زندگی نگاه کرده و آرمانگرایانه زندگی کردیم. البته وقتی می بینیم آرمان های انقلاب دارد کمرنگ می شود، زندگی پررنجی را دنبال می کنیم. جالب است هر بار که با شما صحبت می کنم همین آرمانگرایی را در گفتاری صریح و شهامت ورزانه منعکس می کنید! نگاهی که هنوز نزد افراد انقلابی وجود دارد. همیشه هم بابتش ضربه خوردیم! و البته باید برای این اندیشه انقلابی بهایش را بدهید، چون نمی خواهید عضو هیچ باندی باشید! چرا که آرمان های انقلاب در این باندهای سینمایی نمی گنجد. به نظرتان چرا اندیشه های ناب اسلام که در نگاه امام بوده است، این روزها به شکلی کمرنگ درآمده است؟ ببینید! این مساله آنقدر جای حرف دارد که حتی می توان سریالی از آن ساخت! وقتی عرصه فرهنگ دست آدم های سیاسی کار افتاده که به دنبال منافع خود هستند، همین می شود که شما می گویید. اگر عرصه فرهنگ جای سالمی بود، افرادی که تخلف می کنند به عملکرد خود افتخار نمی کردند! دیگر حتی آنها که به دنبال زندگی اشرافی در سینما هستند نه تنها شرمنده نمی شوند، بلکه به آن افتخار هم می کنند! می دانید چه می گویم؟ همه نگاه ها مادی شده است. این نگره سلطنت طلبانه و اشرافی گری متاسفانه نزد افراد مختلف از سیاستمدار تا سینماگر وجود دارد و این مساله مغایرتی اساسی با نگاهی برآمده از امام و انقلاب دارد! به نظرتان این تغییر رویه از کوخ نشینی به کاخ نشینی از کجا آمده است؟ بله! این مساله وجود دارد. ما در فیلم «صنوبر» از شخصیتی روحانی به نام سیدمحمد کمره ای نام می بریم که در دوران حیات حضرت امام(ره) زندگی می کرده و آدم خوبی هم بود و اکثر مردم خمین و گلپایگان طرفدار او بودند اما بنا به دلایلی امام خمینی(ره) تنها فردی است که میان اطرافیان او را رها می کند و طرفدار مدرس می شود؛ همان مدرسی که ما می دانیم چه زندگی پاک، سالم و به دور از سلطنت طلبی داشت و هیچ سندی در مغایرت با زندگی پرافتخار این مرد مبارز برای انقلاب وجود ندارد. مدرس چه در زندگی و چه در مبارزات ارزشمند خود از ابتدا تا انتهای عمر نلغزیده است و این خیلی جالب است که امام خمینی(ره) میان سیدمحمد کمره ای که موافق مشروطه بود و مدرس، به سمت مدرس می آید. این مساله مهمی است که حضرت امام برخلاف زندگی متمولانه ای که در ابتدا داشتند به رفتار و زیستی مومنانه و مردمی پایبند ماندند؛ رویه ای که امروزه خلاف آن را نزد برخی مسؤولان می بینیم! بله! امام خمینی(ره) اسلام را به خوبی یاد گرفته بود و تنها نمی خواست در این باره دیگران را با سخنان خود نصیحت کند بلکه به آنچه می گفت واقعا عمل می کرد. بنابراین کسی که قرآن و نهج البلاغه را به خوبی می داند و به آن پایبند است، چنین فرد برجسته ای می شود. قاعدتا کسی که سیره حضرت علی(ع) را دانسته و به آن عمل کند، روشی اسلامی مانند راه امام(ره) را در پیش می گیرد. به نظرم اندیشه های امام خمینی(ره)، برگرفته از قرآن و نهج البلاغه است. حالا ممکن است بنده یک بخش هایی از قرآن را یاد گرفته و به دیگران توصیه کنم اما خودم عمل نکنم و این همانی می شود که الان ویژگی برخی است. به هر حال به نظرم عرصه فرهنگ جایی بود که می توانست به این سوالاتی که شما مطرح می کنید وارد شده و باعث تامل مردم و اهالی فن شود. با وجود غفلت برخی مسؤولان اما اندیشه های امام راحل به شکلی فراگیر از مرزها هم گذشته و امروزه در شخصیت های مومنی مانند مدافعان حرم تبلور یافته است. ببینید! هرکسی زندگی ایشان را بخواند، حتما شیفته اش خواهد شد. بستگی به این دارد که چگونه با شخصیت ایشان برخورد کنیم، چرا که مخالفان ایشان هم به بزرگی و روح والای امام اذعان دارند. واقعیتش شخصیت حضرت امام(ره) استثنایی بود و متاسفانه جامعه ما نسبت به آن روزگار فاصله گرفته و از آرمان های انقلاب اسلامی دور شده است. یکی از آفت هایی که در این سال ها درباره شخصیت ایشان رخ داده است، تفاسیر شخصی ارائه شده از امام راحل بوده که معمولا مصادره به نفع اشخاص و جریان ها می شود! شما چگونه این مساله را تحلیل می کنید؟ متاسفانه نه تنها در سیاست بلکه در سینما هم وقتی قرار است کاری ساخته شود افرادی به دنبال این هستند آنچه را خود می پسندند به عنوان شخصیت ایشان انعکاس دهند! در صورتی که امام خمینی(ره) دارای وجوه متمایز شخصیتی بوده و قابل مصادره نیست. شکر خدا تمام زندگی امام مشخص و سرشار از پاکی و زیبایی است. اما برخی نگاه می کنند چه بخشی از تفکر امام راحل به نفع منافع آنهاست که درباره اش حرف بزنند و بخش دیگری از اندیشه ها و سخنان امام را که به نفع شان نیست و منافی رفتارشان است کنار می گذارند! این آدم های سیاست پیشه که دنبال اشرافی گری هستند با چنین برداشتی امام را تحریف می کنند! در صورتی که قطعا امام خمینی(ره) دنبال جامعه ای بود که اشرافی گری در آن وجود نداشته باشد. او دنبال جامعه ای بود که خدمت به اقشار کارگر و کوخ نشین برای مسؤولان افتخار باشد. امام خمینی(ره) دوست نداشت افرادی که در بدنه انقلاب هستند دارای خوی اشرافی گری باشند. بنابراین در چنین جامعه ای که اشرافی گری و فقر وجود ندارد تمایل به اخلاقیات بیشتر می شود. ما در آن دوران چنین مسائلی را از امام یاد گرفتیم اما حالا شرایطی دیگر رخ داده است.
پنجشنبه ، ۱۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیمشک جوان]
[مشاهده در: www.andimeshkjavan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها