تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804639143
تصاویر/ خاطرات یک بازیگر زن از همبازی شدن با سه ببر - پایگاه خبری تحلیلی دانشجو آزاد
واضح آرشیو وب فارسی:دانشجو آزاد: نفیسه روشن گفت: فیلم «مایا» قصه مربوط به دختری به نام مهربانوست که ببر کوچکی را پیدا می کند و طی چند سال با او همراه می شود. برای نشان دادن رشد این ببر و گذشت این چند سال، از سه ببر مختلف استفاده شد.به گزارش “ دانشجوآزاد ” به نقل ازبیتوته:کارتون معروف «کتاب جنگل» را حتما به یاد دارید؛ همان که پلنگ سیاهی به نام باگیلا، نوزاد پسری به نام موگلی را در جنگل های هندوستان پیدا می کند. چهار سال پیش هم فیلمی هالیوودی به نام «زندگی پای» ساخته شد که قصه همراهی ناگزیر یک پسر با یک ببر درنده خوی بنگال به نام ریچارد پارکر را روایت می کرد. اما هیچ کدام از این دو اثر مشهور خیلی نشانی از واقعیت ندارد؛ زیرا اولی یک فیلم انیمیشن است و کاملا بی خطر و دومی هم با انواع و اقسام جلوه های ویژه تولید شده و خطری بازیگر نقش پسر را تهدید نمی کرد. از این نظر باید به شجاعت نفیسه روشن آفرین گفت که در فیلم سینمایی «مایا» ساخته هادی رحیمی خواص و به تهیه کنندگی داریوش باباییان، بدون هیچ جلوه ویژه ای همبازی یک ببر بنگال شد. چطور شد در فیلم «مایا» بازی کردید؟ حدود سه سال پیش به طور خیلی اتفاقی از طریق دوستان فعال محیط زیست با ببری از نژاد بنگال آشنا شدم که ۲۰ روزه بود. او مادرش را از دست داده بود و در باغ وحش مشهد نگهداری می شد. در این سه سال از هرفرصتی برای رفتن به مشهد و دیدن مایا استفاده می کردم که این مساله باعث شد یک ارتباط عاطفی و وابستگی روحی میان ما ایجاد شود. سال گذشته که برای حضور در یک مراسم خیریه به مشهد رفتم، کارگردانی به نام آقای هادی رحیمی از این علاقه و ارتباط مطلع شد و گفت «چه ایده جالبی». همانجا پیشنهاد داد که از این ارتباط استفاده کند و زندگی آخرین ببر مازندران را بسازد. متاسفانه ما ببر مازندران را برای همیشه از دست داده ایم و تنها گونه ببری که در ایران داریم، ببر بنگال است. صدور مجوزها و پیش تولید هم شش ماه طول کشید و سرانجام آذرماه سال گذشته فیلم در شبه جزیره میانکاله مازندران کلید خورد تا این که مدتی پیش فیلم آماده شد و روز جمعه در پارک پردیسان و در ساختمان اصلی حفاظت محیط زیست کشور برای اولین بار و طی یک اکران خصوصی به نمایش درآمد. کمی هم از کار کردن در این پروژه بگویید. گروه تولید که همگی خوب و حرفه ای و کاربلد و مهربان بودند و بخوبی توانستند از پس ساخت یک فیلم بسیار سخت برآیند. کار کردن با سه قلاده ببر در سن های مختلف ـ سه ماهه، سه ساله و پنجساله ـ واقعا کار دشواری است. پیش می آمد که گروه صدا و تصویر مدت ها و در شرایط بد آب و هوایی منتظر می ماندند تا بتوانند یک لحظه کوتاه را شکار کنند. چرا از سه ببر استفاده شد؟ چون قصه مربوط به دختری به نام مهربانوست که ببر کوچکی را پیدا می کند و طی چند سال با او همراه می شود. برای نشان دادن رشد این ببر و گذشت این چند سال، از سه ببر مختلف استفاده شد. من اگر بازیگر بودم، حتی با دریافت صد میلیون تومان هم حاضر نبودم با یک ببر همبازی باشم؛ شما چطور با سه ببر کار کردید؟! (می خندد) من که با مایا از بچگی آشنا بودم، اما به هرحال کار با حیوانات آن هم درندگان ریسک بالایی دارد. به هرحال بازیگر است و صورتش و اگر هرکدام از این ببرها یک چنگ به صورتم می انداخت، وضعیت نگران کننده می شد. البته من مطمئن بودم که مایا هیچ وقت چنین کاری نمی کند. این تصور ما انسان هاست که فکر می کنیم حیوانات وحشی هستند، اما گاهی خوی وحشیگری در انسان ها هم می تواند وجود داشته باشد. هر وقت حاشیه آسایش و امنیت ما دچار خدشه شود، ما هم خشمگین و پرخاشگر می شویم. حیوانات اگر احساس امنیت داشته باشند، هیچ وقت رفتار غیرطبیعی از خود نشان نمی دهند. خاطره بامزه یا احیانا وحشتناکی در حین فیلمبرداری دارید؟ ببر پنجساله ای به نام البرز که در کار حضور داشت، طولش به اندازه یک خودروی پرشیا بود و وزن خیلی زیادی هم داشت. در یکی از صحنه ها برادرم که فیلمبردار پشت صحنه بود و یکی دیگر از اعضای گروه فیلمبرداری، در ارتفاع پنج متری قفس مشغول فیلمبرداری بودند. درواقع در جایی قرار داشتند که هیچ کس فکر نمی کرد، خطری آنها را تهدید کند. برادرم و همکارش چشمشان پشت ویزور دوربین بود و اصلا متوجه نزدیک شدن البرز نشدند. اما در عرض فقط چند ثانیه ببر سنگین وزن، خودش را به ارتفاع پنج متری و بالای قفس رساند. البته خوشبختانه با حضور بموقع مربی ببر، اتفاق بدی نیفتاد و همه چیز ختم به خیر شد. با وجود رفع خطر، تا مدتی همه از این اتفاق شوکه بودند. بجز این، باز هم خطرهایی از بیخ گوش گروه فیلم گذشت، اما ما این خطرها را به جان خریدیم تا هشدار دهیم اگر ببر مازندران را از دست داده ایم، برای حفظ یوز ایرانی تلاش کنیم که در حال انقراض است. بهتر است الان به فکر باشیم تا ۵۰ سال بعد فیلم حسرت باری درباره یوز ایرانی نسازیم. هنرمندان محبوب و شناخته شده، چقدر می توانند هشدارهای تاثیرگذار و آگاهی بخشی درباره وضعیت محیط زیست و زیست جانوری به مردم بدهند؟ قطعا حضور و مشارکت و فعالیت هنرمندان دراین زمینه بسیار تاثیرگذار است و آنها براساس وظیفه و مسئولیت اجتماعی که دارند، باید در این زمینه ها اطلاع رسانی کنند و به مردم پیام بدهند. همین چند وقت پیش بود که عکسی از یک فوک دریای خزر را در صفحه شخصی ام در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم و با بیش از هزار کامنت روبه رو شدم مبنی بر این که آیا دریای خزر هم فوک دارد؟ معتقدم ما در زمینه شناخت محیط زیست کشورمان و انقراض گونه های مختلف جانوری دچار فقر فرهنگی هستیم و نیاز به اطلاع رسانی داریم.
چهارشنبه ، ۱۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانشجو آزاد]
[مشاهده در: www.daneshjooazad.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها