محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845247119
میزبانی انگلیس از «فاسدها» در نشست ضدفساد +تصاویر - رسانه خبری تحلیلی پژوهشی کشاورزان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:کشاورزنیوز: به گزارش کشاورزنیوز؛ ، اوایل ماه می سال جاری میلادی، لندن میزبان نشستی موسوم به «نشست ضدفساد» بود، اما اقدامی که کامرون چند ساعت قبل از آغاز نشست انجام داد، این مراسم را مضحکه بسیاری از مردم کرد. نخست وزیر انگلیس در گفت وگو با ملکه الیزابت درباره نشست، نیجریه و افغانستان را که رؤسای جمهورشان اصلی ترین مهمان های نشست بودند، «احتمالاً فاسدترین کشورهای دنیا» توصیف کرد. این در […]به گزارش کشاورزنیوز؛ ، اوایل ماه می سال جاری میلادی، لندن میزبان نشستی موسوم به «نشست ضدفساد» بود، اما اقدامی که کامرون چند ساعت قبل از آغاز نشست انجام داد، این مراسم را مضحکه بسیاری از مردم کرد. نخست وزیر انگلیس در گفت وگو با ملکه الیزابت درباره نشست، نیجریه و افغانستان را که رؤسای جمهورشان اصلی ترین مهمان های نشست بودند، «احتمالاً فاسدترین کشورهای دنیا» توصیف کرد. این در حالی است که هیچ کس در آن لحظه از کامرون نپرسید شما که دولت کودک آزارتان جانشین امپراتوری فاسد بریتانیا شده، چگونه به خود جرأت می دهید درباره فساد در کشورهای دیگر صحبت کنید. از نشست ضدفسادی که نخست وزیر انگلیس و وزیر خارجه آمریکا در آن حضور داشته باشند، چه انتظاری باید داشت «نشست ضدفساد» ۱۲ می سال جاری میلادی در لندن، از جنبه های مختلفی پتانسیل مضحکه شدن را داشت. اولین جنبه این بود که لندن پایتخت پول شویی جهان است و برگزاری نشست ضدفساد در این شهر کمی عجیب به نظر می رسید. جنبه دوم این بود که مقامات کم تر کشوری در دنیا به اندازه مقامات انگلیس با اتهامات و محکومیت های مرتبط با آزار جنسی کودکان روبه رو می شوند، و این که همین مقامات اکنون میزبان مقامات کشورهای دیگر جهان در قالب یک نشست ضدفساد بودند، موجب می شد تا انسان شک کند آیا تعریفی که از «فساد» در ذهنش دارد، درست است یا اشتباه. در حالی که این دو جنبه از تناقض میان «لندن» و «نشست ضدفساد» را شاید می شد به شکلی زیرسبیلی رد کرد و کسی هم خیلی به روی خودش نیاورد، اما جنبه های دیگری هم وجود داشت که نشست ضدفساد لندن را مضحکه می کرد. در ادامه این گزارش ابتدا به این جنبه ها اشاره می کنیم و سپس درباره قرابت میان انگلیس و فساد بیش تر توضیح خواهیم داد. وقتی نخست وزیر انگلیس از فساد می گوید تنها چند روز به برگزاری نشست ضدفساد در لندن باقی مانده بود که یکی دیگر از دلایل مضحکه شدن این نشست به دست مقامات انگلیس به وجود آمد. فیلمی از نخست وزیر انگلیس افشا شد که صحبت های او با الیزابت دوم را بدون آن که خودش بداند، ضبط کرده بود. دیوید کامرون که در دیدار با ملکه انگلیس، درباره بخش های مختلف نشست ضدفساد توضیح می داد، درباره یکی از سخنرانان اصلی این مراسم گفت: «نیجریه ای ها قرار است بیایند… راستش، رهبران تعدادی از کشورهایی قرار است به انگلیس بیایند که به طور خارق العاده ای فاسد هستند.» دیدار کامرون با رئیس جمهور نیجریه که نخست وزیر انگلیس کشورش را «خارق العاده فاسد» توصیف کرده است «محمدو بوهاری» رئیس جمهور نیجریه که قرار بود یکی از سخنرانی های اصلی نشست ضدفساد لندن را تحت عنوان «چرا باید با هم با فساد مقابله کنیم» ایراد کند، مسلماً از این اظهارات کامرون خوشحال نشد. وی در این باره گفت انتظار عذرخواهی کامرون را ندارد، بلکه بیش تر علاقه مند است «دارایی های به سرقت رفته [کشورش] در بانک های انگلیس» را پس بگیرد. نخست وزیر انگلیس به جز نیجریه به یک کشور دیگر هم اشاره کرد. وی که این صحبت ها را در جشن تولد ۹۰ سالگی ملکه می کرد، در کنار نیجریه نام افغانستان را هم آورد و این دو کشور را «احتمالاً فاسدترین کشورها در دنیا» معرفی کرد. «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان هم اگرچه صحبت های کامرون را به گذشته افغانستان نسبت داد و گفت با این صحبت ها مشکلی ندارد، اما اشاره کرد که «انگلیس اولین کشوری بود که فساد بزرگ [و سازمان یافته] را در قرن هجدهم اختراع کرد.» صرف نظر از این که دولت های نیجریه و افغانستان فاسد هستند یا نه، ظاهراً هیچ کس در جلسه دیدار کامرون با ملکه نبود که از آقای کامرون بپرسد آیا شما که از فساد می گویید، نظر مردم انگلیسدرباره دولت خود را می دانید یا نه. از فساد پلیس انگلیس در پرونده فاجعه «هیلزبرو»، جاسوسی پلیس از خانواده های انگلیسی، رشوه گرفتن عالی ترین مقام های دولتی، فسادهای اقتصادی و غیره خبر دارید یا نه؟ آیا آماری از تعداد پرونده های کودک آزاری در میان مقامات دولت خود دارید یا نه؟ وقتی ملکه الیزابت از بی ادبی چینی ها می گوید فردای روزی که نخست وزیر انگلیس نزد ملکه درباره فاسدترین کشورهای دنیا صحبت کرد، الیزابت دوم هم لب به شکایت گشود و از بی ادبی و گستاخی مقامات چینی در انگلیس گفت، البته او هم بدون آن که خودش بداند، صحبت هایش ضبط و پخش شد. ملکه انگلیس گفت مقامات چینی در لندن طی سفر «شی جین پینگ» به انگلیس «گستاخ» نشان دادند و رفتار بسیار اهانت آمیزی با «باربارا وودوارد» سفیر لندن در چین داشتند. این که چینی ها چه رفتاری با مقامات انگلیسی داشته اند و آیا این رفتارها گستاخانه بوده یا نه در جای خودش قابل بررسی است، اما اظهارنظر ملکه انگلیس درباره گستاخی هم در نوع خودش جالب است. ملکه الیزابت ظاهراً آن قدر سرش شلوغ است که وقت نمی کند درباره تاریخ روابط میان دو کشور بخواند تا ببیند چینی ها اگر گستاخی هم بکنند، دست کم انگلیسی ها حق اعتراض ندارند. شاید سن ملکه پیر انگلیس قد ندهد برخی دوره های تاریخی روابط دو کشور را تجربه کرده باشد، اما تاریخ نویسان درباره جنگ های اول و دوم تریاک و این که امپراتوری انگلیس چگونه مردم چین را معتاد کرد و اقتصاد این کشور را به قربانگاه برد، زیاد نوشته اند . هم چنین نوشته اند که چگونه سال ۱۸۶۰ لرد «الگرین» به دستور ملکه ویکتوریا به چین هجوم برد. ملکه انگلیس در کنار رئیس جمهور کشوری که مقامات آن به نظر او گستاخ هستند اگر ملکه الیزابت هم کمی وقت برای خواندن تاریخ بگذارد، خواهد فهمید که گستاخی، اقدامی بود که ملکه ویکتوریا پس از حمله ارتش کشورش به چین انجام داد. پس از آن که انگلیسی ها به پکن حمله و زیباترین قصر این کشور یعنی قصر تابستانی امپراتور را نابود و غارت نمودند، یک سگ «پکنی» (نژاد چینی) را از خرابه های قصر برای ملکه به غنیمت بردند. ویکتوریا هم گستاخانه نام این سگ را «لوتی» (~ «غارتی») گذاشت. این اتفاق اگرچه برای انگلیسی ها آشنا نیست، اما زخمی است که دائماً جلوی چشم چینی ها باز می شود، در فیلم های محبوبشان، شبکه های اجتماعی شان، آن چه انگلیس را از دنیا طلب کار کرده است اگر کسی از تاریخ امپراتوری انگلیس خبر نداشته باشد ، با شنیدن این اظهارنظرهای مقامات انگلیس درباره سایر کشورها این توهم برایش پیش می آید که حتماً این امپراتوری با امپراتوری های استعمارگر دیگر فرق داشته است. به نظر می رسید خود مقامات انگلیس هم این توهم را دارند که امپراتوری این کشور باید الگوی دیگر کشورها باشد. انگلیسی ها بر خلاف امپراتوری های دیگر اروپایی پیش خودشان فکر می کنند که امپراتوری شان بر اصول انسان دوستانه و هم دردی با مردم مستعمره استوار بوده است، تا جایی که مستعمره هایشان را بده کار به خود می دانند. خلاصه این طرز تفکر این است: بر خلاف اسپانیایی ها، پرتغالی ها، فرانسوی ها، آلمانی ها و بلژیکی ها که از مردم مستعمره خود بهره کشی می کردند و آن ها را آزار می دادند، امپراتوری انگلیس از «نژادهای پست تر» محافظت کرد و توسعه تدریجی برای آن ها به ارمغان آورد. این افراد با «سرپرستی خیرخواهانه» انگلیس بود که در نهایت توانستند به اندازه انگلیسی ها کسب مهارت، دانش و «تمدن» کنند. این دروغ های بزرگ تا همین امروز هم در مغز مقامات انگلیس نهادینه باقی مانده است. یک نقاشی از «لوتی»، سگی که ملکه ویکتوریا از غارت قصر امپراتور چین به دست آورد در این میان، کم تر کسی از جنایت های بزرگ امپراتوری انگلیس مانند تجارت برده در آفریقا، قتل عام «امریتسار» در هند و سرکوب شورشیان مائومائو در کنیا صحبتی می کند. کم تر کسی می گوید که چگونه لندن، لیورپول و بریستول از راه تسلط انگلیس بر تجارت برده در جهان ثروتمند شدند، چگونه بسیاری از خانه های باشکوه در این کشور با همین ثروت ساخته شد و چگونه خسارتی که بعد از الغای برده داری (به جای برده ها) به برده داران پرداخت شد، انقلاب صنعتی و رشد «شهر لندن» را رقم زد . انگلیسی ها هنوز «انگلیسی» هستند این طرز تفکر انگلیسی ها درباره امپراتوری شان نشان می دهد مقامات این کشور هنوز هم همان تکبر امپریالیستی خود را دارند، تکبری که به آن ها اجازه می دهد فساد خودشان را نادیده بگیرند و انگشت اتهام را به سوی مقامات کشورهای دیگر نشانه بروند. البته این اظهارات را گونه دیگری هم می توان تفسیر کرد: متهم کردن قدرت های دیگری مانند چین به بی اخلاقی یا گستاخی، روشی برای حفاظت از هویت خود در زمانی است که قدرت یک کشور رو به افول است. همان طور که گفته شد، روایت انگلیسی ها از تاریخ امپراتوری این کشور فوق العاده دست چین شده است. بخش هایی که از این روایت به فراموشی تعمدی سپرده شده، اثبات می کند، مقامات انگلیس به هیچ عنوان در جایگاهی نیستند که هیچ کشور دیگری را به فساد متهم کنند، چه کشورهایی که روزی قربانی جنایت های خودشان بوده اند و چه حتی کشورهایی که در جنایت های انگلیسی ها شریک بوده اند. نمونه ای از کلاس های درسی که شاگردان آن قربانی تجاوز جنسی مبلغان کاتولیک انگلیسی می شدند مقامات انگلیس، به جای همه این واقعیت ها می گویند مردم دنیا، از جمله نیجریه، افغانستان و چین، باید به خاطر حاکمیت قانون، زبان انگلیسی، آموزش و پرورش مدرن، خطوط راه آهن و تجارت بازار آزاد که همگی ارمغان های امپراتوری انگلیس برای آغاز عصر مدرن هستند، از این کشور تشکر کنند. این ها در حالی است که «حاکمیت قانون»، حاکمیت سفیدپوست ها بود. قوانینی که وضع می شد اغلب در همین راستا بود و حتی وقتی قوانینی وضع می شد که در ظاهر نژادپرستانه نبود، از راه های دیگری مانند برگزاری آزمون زبان انگلیسی برای تبعیض قائل شدن میان نژادهای مختلف در کشورهای مستعمره استفاده می شد. «زبان انگلیسی» اگرچه موجب تسهیل در برقراری ارتباطات و تجارت جهانی شد، اما از طرفی سبب انزوای اقتصادی زنان و اکثر بومیانی شد که زبان انگلیسی بلد نبودند. این افراد که قبلاً به روش های مختلفی با دنیا ارتباط برقرار می کردند، اکنون نمی توانستند ارتباط اقتصادی و سیاسی با دنیای خارج برقرار کنند. نظام های آموزشی دولتی در مستعمره های انگلیس به «بومیان» خدمات نمی دادند، مگر آن که در مواردی استثنائی و به طور محدود، خلاف این واقعیت ثابت می شد که در این موارد هم تجاوز جنسی، خشونت، قطع نسل (جدا کردن فرزندان از خانواده ها) و غیره علیه بومی ها بی داد می کرد. خطوط راه آهنی که انگلیسی ها ساختند، به سیاه پوستان اجازه نمی دادند در کنار سفیدپوست ها سوار قطار شوند اتفاقی که بیداری سیاسی گاندی را رقم زد. تجمع معترضان به برگزاری نشست ضدفساد در لندن بازار آزاد و تجارت آزاد هم وضعیتی متفاوت با سایر «افتخار»های انگلیس ندارد. این بازار هم بیش تر برای ثروتمند کردن اربابان استعماری ایجاد شد نه مستعمره های آن ها. نباید فراموش کرد که همین بهانه تجارت آزاد بود که برای مجبور کردن چینی ها به پذیرش ادامه واردات تریاک بر خلاف میل مقامات این کشور مورد استفاده قرار گرفت اتفاقی که در کنار تخریب قصر تابستانی امپراتور، یک قرن تحقیر را برای چینی ها رقم زد. دولت های فاسد و ملکه های گستاخ انگلیس اظهارات دیوید کامرون و الیزابت دوم ممکن است واقعیت داشته باشند، اما نباید موجب شوند تا باور کنیم مقامات انگلیس حق انتقاد از کشورهای دیگر را دارند یا کارنامه خودشان خالی از «فساد» و «گستاخی» است. سابقه امپراتوری انگلیس سنخیتی با تمدن نداشته و کوچک ترین نشانه ای از دموکراسی در آن نبوده است. نه مقامات انگلیس علاقه ای به دموکراسی داشتند و نه مردم مستعمره های آن ها طعم دموکراسی را چشیده بودند. آن چه امروزه تحت عنوان دموکراسی شناخته می شود، در نتیجه مبارزات نفس گیر مستعمره ها و عموماً بعد از آن محقق می شد که یک کشور از استعمار انگلیس خلاص شده بود. «رئیس جمهور یک «کشور خارق العاده فاسد»، خوش آمدی» استعمار انگلیس هیچ خاصیتی برای دنیا نداشته که مقامات این کشور اکنون بخواهند خود را طلب کار از دنیا بدانند. بعکس، بسیاری از مردم در سراسر جهان، از ایران و چین گرفته تا افغانستان و نیجریه، هزینه های گزافی بابت استعمارگری و توسعه طلبی انگلیس داده اند. بنابراین نخست وزیر و ملکه انگلیس قبل از آن که به خود اجازه بدهند درباره فساد و گستاخی مقامات کشورهای دیگر صحبت کنند، بهتر است رسماً بابت امپراتوری فاسد و گستاخی از مردم دنیا عذرخواهی کنند که تاریخ کشور خودشان را لکه دار کرده است. منبع: مشرق انتهای پیام/
چهارشنبه ، ۱۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کشاورزنیوز]
[مشاهده در: www.keshavarznews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها