محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845478031
جلوی اعزام طلاب به ایران را بگیرید +سند - سایت خبری تحلیلی بولتن
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: دیپلمات کهنه کار آمریکایی معتقد است باید کشورهای سرتاسر دنیا را از این که شهروندان خود را برای تحصیل علوم دینی به ایران بفرستند، برحذر داشت.گروه بین الملل -اندیشکده «واشنگتن »درقسمتی از جدیدترین گزارش خود با عنوان «نقش آفرینی نظامی آمریکا در خاورمیانه بزرگ»، به موضوع «جنگ نرم» آمریکا علیه ایران پرداخت و نوشت: «ر هبران جمهوری اسلامی بر این باورند که "جنگ نرم" آمریکا -تلاش برای نفوذ دادن ایده ها، ارزش ها و ایدئولوژی های بیگانه جهت تضعیف جمهوری اسلامی- خطری بزرگ تر از حمله یا تهاجم نظامی برای بقای نظام است». به گزارش بولتن نیوز ،این اندیشکده آمریکایی در همین رابطه پیشنهاد می دهد که ایالات متحده باید از نگرانی رهبران ایران از هجمه های علیه انقلاب، برای تحت فشار قرار دادن تهران و بازدارندگی در برابر آن استفاده کند: «برای این کار، آمریکا باید توانایی جنگ سیاسی خود را شامل فعالیت های اطلاع رسانی و تاثیرگذاری، جنگ اقتصادی و عملیات مخفی برای بی ثبات سازی کشورهای متخاصم مانند ایران تقویت کند. تهدید جنگ نرم و سیاسی می تواند مهم ترین ابزار در جعبه ابزار سیاست آمریکا در مواجهه با کشورهایی چون ایران باشد». (1) اندیشکده «واشنگتن » در قسمتی از جدیدترین گزارش خود به موضوع «جنگ نرم» آمریکا علیه ایران پرداخته است با این حال، این گزارش احیای جنگ سیاسی را تنها در حرف ساده می داند و اذعان دارد که قابلیت های آمریکا در این حوزه از پایان جنگ سرد به این سو تحلیل رفته است اما با این وصف، توصیه های استراتژیکی در رابطه با این "جنگ نرم" ارائه می کند: « مهارت ها باید بازآموزی و قابلیت ها باید دوباره ایجاد شود. ضررهای حاصل از فعالیت های نفوذی خام و ناشیانه، یا عملیات مخفی سرهم بندی و سنبل کاری شده می تواند بسیار زیاد باشد. علاوه بر این، بخش عمده قدرت نرم امریکا در بخش خصوصی نهفته است؛ در فرهنگ عامه و مصرفی، هالیوود، بخش فناوری اطلاعات و نظام آموزش عالی می تواند به طور موثر، به عنوان ابزار سیاست خارجی، بسیج شود. با این حال، تا هر اندازه ای که ایالات متحده به دنبال گسترش ارزش های خود و پیشبرد منافع از طریق گسترش ارتباطات میان مردم و تشویق تبادل ایده ها و اطلاعات و گشودن بازارها به روی محصولات فرهنگی و تجاری آمریکایی باشد، جریان یافتن اطلاعات و ایده ها را به سوی ایران تسهیل می کند ». «واشنگتن»: تا هر اندازه ای که ایالات متحده به دنبال گسترش ارزش های خود و پیشبرد منافع از طریق گسترش ارتباطات میان مردم و تشویق تبادل ایده ها و اطلاعات و گشودن بازارها به روی محصولات فرهنگی و تجاری آمریکایی باشد، جریان یافتن اطلاعات و ایده ها را به سوی ایران تسهیل می کند اندیشکده آمریکایی برای حصول به این اهداف جنگ نرم، پیشنهاد می کند که ایالات متحده باید فعالانه تر بخش خصوصی را به ساختن پل هایی به سوی جامعه ایران تشویق کند: « در بسیاری از موارد، سازمان های خصوصی همین حالا هم ماموریت هایی دارند که به مقاصد آمریکا خدمت می کنند: پایگاه های خبری می خواهند اطلاعات را عرضه کنند؛ دانشگاه ها می خواهند ارتباطات، تبادل دانشگاهی و بحث های آکادمیک را توسعه دهند؛ شرکت های سرگرمی سازی می خواهند انواعی از موسیقی و تصویر را تولید کنند که مردم می خواهند، ولی نظام ایران از آن متنفر است. در این حوزه، دولت امریکا از پیش، بخش خصوصی را برای دور زدن محدودیت ها برای گرفتن اخبار و ارتباط با دیگران تشویق می کند، ولی باید بیش از این کار کند ». «واشنگتن»: بخش عمده قدرت نرم امریکا در بخش خصوصی نهفته است؛ در فرهنگ عامه و مصرفی، هالیوود، بخش فناوری اطلاعات و نظام آموزش عالی می تواند به طور موثر، به عنوان ابزار سیاست خارجی، بسیج شود مقابله با نفوذ ایران اندیشکده «واشنگتن» در قسمتی از گزارش به اقدامات ایران از منظر خود می پردازد و معتقد است که ایران تبلیغات بی وقفه ای انجام می دهد تا احترام خود را در داخل و خارج جلوه ببخشد و امریکا را بی اعتبار کند؛ نویسندگان در این رابطه مدعی می شوند: «ایران خود را به عنوان شریکی قابل اعتماد و رقیبی نیرومند عرضه، و روایتی پیروزمندانه را تبلیغ می کند که در آن ایران یک قدرت در حال صعود است که خدا و تاریخ را به عنوان حامی به همراه دارد و دکترین آن موسوم به «مقاومت» که باعث شکل گیری به اصطلاح «محور مقاومت» شده است، فرمولی برای شکست آمریکا و متحدان منطقه ای آن است. توفیق اخیر ایران در بسط نفوذش در سوریه، عراق و یمن، تصویر و موضع آن را در میان طرفداران منطقه ای آن تقویت گردانیده، در حالی که رقبایش را عصبانی کرده است». با این حال، این گزارش تحرکات ایران را به واسطه مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی، کاهش یافته تلقی می کند اما در عین حال معتقد است که ایران به دنبال تضمین برتری "نشان" ( Brand ) خود از اسلام انقلابی در جوامع شیعه در سرتاسر جهان است، و این کار را با تامین مخارج تحصیل مذهبی در شهر قم یا مراکز دیگر شیعه(مثل نجف) انجام می دهد. «واشنگتن»: ایران به دنبال تضمین برتری "نشان" ( Brand ) خود از اسلام انقلابی در جوامع شیعه در سرتاسر جهان است این اندیشکده در ادامه آورده است: « آمریکا با بی اعتبار کردن دکترین مقاومت، با تضمین شکست شبه نظامیان نیابتی ایران و با برجسته سازی قیمتی که مردم ایران به خاطر حمایت از نظام اسد در سوریه می پردازند، می تواند با فعالیت های اطلاعاتی ایران ( information activities ) مبارزه کند. در واقع ایالات متحده می تواند با فعالیت های اطلاعاتی ایران از طریق تلاش فعالانه تر در به چالش کشیدن «روایت» ایران مقابله کند؛ آمریکا باید کاری کند تا این نظام حکومتی در چشم مردم خودش و منطقه، بی کفایت جلوه داده شود. باید کشورهای سرتاسر دنیا را از این که شهروندان خود را برای تحصیل علوم دینی به ایران بفرستند، برحذر داشت، جایی که ممکن است افراطی شوند و به استخدام سازمان های اطلاعاتی ایران دربیایند». اندیشکده آمریکایی می داند که هر رفتاری (از سوی حکومت امریکا) که به دخالت در امور داخلی ایران تعبیر شود، یا حتی شباهت اندکی به کودتای آمریکایی-انگلیسی 1953 برای برکناری محمد مصدق، داشته باشد، بی شک با اعتراضاتی همراه خواهد شد اما با این حال گزینه استفاده از دیپلماسی زور را در رابطه با تغییر نظام در ایران منتفی نمی داند: «در حقیقت، برخی از مطالعات درباره دیپلماسی اجبارکننده (با استفاده از زور) بر این نکته تاکید دارند که تهدید برای «تغییر نظام»، ذاتا تاثیر غیرسازنده در حصول نتایج مثبت دارد. گرچه چنین دغدغه هایی موجه هستند، (اما) حفظ بی سرو صدای چنین انتخابی (تغییر نظام خشن) در برنامه، برای استفاده در زمانی که تلاش های بلندمدت برای تغییر سیاست ایران شکست می خورد، کمک خواهد کرد». «واشنگتن»: آمریکا می تواند با فعالیت های اطلاعاتی ایران ( information activities ) از طریق تلاش فعالانه تر در به چالش کشیدن «روایت» ایران مقابله کند کاهش اعتبار آمریکا در منطقه غرب آسیا این قسمت از گزارش ابتدا اقدام اطمینان بخش آمریکا برای متحدان خود در منطقه غرب آسیا در گذشته را این گونه شرح می دهد: «آمریکا برای اطمینان بخشی به متحدان خود، حجم عظیمی سلاح به آن ها داده و یک مشارکت امنیتی با کشورهای دوست ایجاد کرده، حضور نظامی خود را در منطقه افزایش داده و آمادگی خود را برای بازداشتن رقبای بالقوه از انجام اقدامات مشخص، اعلام کرده است». اما با این حال، نویسندگان معتقدند در سال های اخیر، چنین اقداماتی بیشتر به جای ایجاد اعتماد به نفس در میان متحدان آمریکا، اعتماد به نفس آن ها را تضعیف کرده و سوالات جدی درباره قابل اتکاء بودن تعهدات امنیتی غیررسمی آمریکا نسبت به شرکایش در منطقه به وجود آورده است. اندیشکده آمریکایی ریشه های این بی اعتمادی فزاینده به ایالات متحده را در تهاجم 2003 به عراق می داند؛ چراکه حاکمیت عراق را که تا پیش از آن بر عهده صدام (که آن را یک الیت عرب سنی می خواند) بود، اکنون این حاکمیت را به واسطه ناتوانی یا طراحی اشتباه به «شیعیان» و ایران واگذار کرده است. «واشنگتن»: آمریکا برای اطمینان بخشی به متحدان خود، حجم عظیمی سلاح به آن ها داده اما چنین اقداماتی بیشتر به جای ایجاد اعتماد به نفس در میان متحدان آمریکا، اعتماد به نفس آن ها را تضعیف کرده است اندیشکده «واشنگتن» در ادامه، زیاده مشتاق نشان دادن دولت اوباما در دوستی با دشمنان سنتی خود مانند ایران را دلیل آزرده خاطری متحدان سنتی خود یعنی رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب خلیج فارس معرفی می کند و همچنین معتقد است که رها کردن زودهنگام دوستان قدیمی چون حسنی مبارک در مصر در جریان به اصطلاح بهار عربی، سهوا این بی اعتمادی را تعمیق کرده است: «تلاش ها برای اطمینان بخشی به متحدان و شرکاء، معمولا به جای کاستن از ترس های آنان، به این ترس ها شدت بخشیده است». این گزارش دلیل فروش ده ها میلیارد دلار اسلحه به رژیم صهیونیستی و متحدان عرب توسط آمریکا را جلوگیری از آنچه تهاجم گری متعارف ایران می خواند، معرفی می کند؛ اما با این حال تهران را متهم به گرایش بیشتر برای براندازی و جنگ نیابتی در منطقه می کند و آن را تهدیدی می داند که سلاح های متعارف نمی تواند جلوی آن را بگیرد. نویسندگان سپس در این رابطه می نویسند: «هدف اعلام شده دولت امریکا مبنی بر "موازنه مجدد در شرق آسیا" و اظهارنظر رئیس جمهور مبنی بر این که "منافع محوری آمریکا دیگر نفت نیست"، ممکن است رهبران عرب خلیج(فارس) را به این نتیجه برساند که فروش سلاح توسط آمریکا علامت این است که آمریکا خود را برای خروج از منطقه آماده می کند، و (این گونه) ابزارهای لازم را در اختیارشان می گذارد تا خود، تهدیدات را دفع کنند». «واشنگتن» ریشه های بی اعتمادی فزاینده متحدان به آمریکا را در تهاجم 2003 به عراق می داند؛ چراکه حاکمیت عراق را که تا پیش از آن بر عهده صدام بود، اکنون این حاکمیت را به واسطه ناتوانی یا طراحی اشتباه به «شیعیان» و ایران واگذار کرده است اندیشکده آمریکایی با بیان این که خط قرمز هسته ای آمریکا نتوانست توقف برنامه هسته ای ایران را برای متحدان منطقه ای تضمین کند، به صحبت های اوباما اشاره می کند که پیوسته ایران را می ترساند که برای بازداشتن این کشور ازساخت سلاح هسته ای اقدام خواهد کرد؛ اما معتقد است با شکست اوباما در اجرای تهدید قبلی خود علیه حکومت اسد درباره کاربرد سلاح شیمیایی در آگوست 2012، و زبان منفعلانه در تهدید ایران، اعتبار تهدیدش زیر سوال رفته است: «این خط قرمز، عملا ایران را قادر کرد که به یک «کشور هسته ای در آستانه» (کشورهایی که به شرط پذیرش برخی محدودیت ها، می توانند برخی قابلیت های مهم هسته ای خود را حفظ کنند) تبدیل شود. وضعیت آستانه ای ایران به واسطه توافق هسته ای با 1+5 رسمی شد که حق پیشرفت جهش وار هسته ای را برای آن حفظ می کند. برای شرکای منطقه ای آمریکا، این یک رویداد متحول کننده است که دینامیک قدرت را در غرب آسیا به ضرر آن ها تغییر خواهد داد، و به جای توقف روند تکثیر هسته ای، آن را تشدید خواهد کرد. همین حالا هم عربستان سعودی خواهان همان زیرساخت های هسته ای است که طبق توافق، ایران مجاز به داشتن آن است». «واشنگتن» با بیان این که خط قرمز هسته ای آمریکا نتوانست توقف برنامه هسته ای ایران را برای متحدان منطقه ای تضمین کند، به صحبت های اوباما اشاره می کند که پیوسته ایران را می ترساند که برای بازداشتن این کشور ازساخت سلاح هسته ای اقدام خواهد کرد؛ اما معتقد است با شکست اوباما در اجرای تهدید قبلی خود علیه حکومت اسد درباره کاربرد سلاح شیمیایی در آگوست 2012، و زبان منفعلانه در تهدید ایران، اعتبار تهدیدش زیر سوال رفته است نگاهی به کل گزارش در مقدمه این گزارش ابتدا به راهبرد کلان آمریکا در سیاست خارجی، از پایان جنگ دوم جهانی یعنی "ایجاد و مدیریت یک نظام امنیت جهانی" اشاره می شود. در چشم انداز این راهبرد، نویسندگان «منطقه اوراسیا» را یک تهدید بالقوه معرفی می کنند که برخی کشورهای آن با استفاده از فناوری نظامی مدرن می توانند در نهایت به تقابل نظامی با آمریکا روی بیاورند. آن ها با توجه دادن به شکست جنبشی که آن را بهار عربی می خوانند، که معتقدند منجر به گسترش بی ثباتی در کل منطقه غرب آسیا شده است، کسب تجربه از مداخلات نظامی قبلی آمریکا را برای حفاظت از منافع منطقه ای آن و مراقبت از «نظام امنیت جهانی» حیاتی می دانند. در این گزارش مفصل دوبخشی، جفری و آیزنشتاد نقش آفرینی نظامی آمریکا را در غرب آسیا از دو جنبه تاریخی و راهبردی بررسی می کنند. در بخش اول با عنوان «نگاهی تاریخی به عملیات نظامی آمریکا»، جیمز جفری به ترتیب زمانی نقش آفرینی و مداخلات نظامی آمریکا در غرب آسیا، عوامل توفیقات و شکست های گذشته در غرب آسیا و نقش حضور نظامی در تقویت نظام امنیت جهانی می پردازد. در بخش دوم، با عنوان «نبردهای پیروز، جنگ های باخته: بازاندیشی در راهبرد نظامی آمریکا»، مایکل آیزنشتاد استدلال می کند که دخالت نظامی آمریکا در دو دهه گذشته عمدتا شکست خورده و تنها مناقشات و آسیب ها را تشدید کرده است. او برای ترمیم این کمبودها و شکست ها، مقامات امریکایی را به ارزیابی مجدد افکار، سازماندهی و اقدامات نظامی در منطقه فرا می خواند تا شیوه ها، ابزارها و اهداف راهبرد آمریکا در غرب آسیا بتواند در ماموریت های مرتبط با منافع ملی آن ارتقاء یابد. دانلود گزارش اندیشکده «واشنگتن» با عنوان «نقش آفرینی نظامی آمریکا در خاورمیانه بزرگ» ترجمه و مطالعه کل متن این گزارش و مطالعه دقیق آن، می تواند در شناخت ذهنیت حاکم بر سیاست مداران آمریکایی در سیاست گذاری دفاعی و امنیتی در منطقه غرب آسیا برای اهل فن، مفید واقع شود. اما آن چه موضوع مد نظر این گزارش قرار داشت، قسمت هایی از مقاله است که به شکل توصیه به مقامات سیاسی، امنیتی و نظامی امریکا، درباره شیوه های مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی مطرح شده است. «اندیشکده واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» ( The Washington Institute for Near East Policy )، یکی از متنفذترین اندیشکده های آمریکا است که تحت سلطه حلقه نومحافظه کاران امریکایی قرار دارد. بنا بر شماری گزارش ها و مدارک معتبر، این اندیشکده یکی از مهم ترین اتاق های فکر وابسته به لابی صهیونیست ها یعنی «آیپک» (مخفف کمیته آمریکایی روابط عمومی اسراییل) است. در اهمیت این اندیشکده همین بس که در هیات مشاوران آن اسامی چون کاندولیزا رایس (مشاور امنیت ملی و وزیر امور خارجه جرج دابلیو. بوش)، هنری کیسینجر (وزیر خارجه اسبق و مهم ترین نظریه پرداز سیاست خارجی آمریکا)، جو لیبرمن (یکی از متنفذترین سناتورهای صهیونیست آمریکا) و ژنرال جیمز اَلن (فرمانده سابق نیروهای آیساف در افغانستان) به چشم می خورد. بی اغراق می توان گفت که هر سیاست مدار یهودی-صهیونیست آمریکایی که زمانی پستی حساس در حکومت آمریکا داشته یا هم اکنون دارد، عضو این موسسه بوده یا هست. موسسه واشنگتن، در کنار شورای روابط خارجی، موسسه رَند، موسسه بروکینگز و بنیاد کارنگی مهم ترین تعیین کنندگان خطوط کلی سیاست خارجی و دفاعی ایالات متحده هستند. «اندیشکده واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» یکی از متنفذترین اندیشکده های آمریکا است که تحت سلطه حلقه نومحافظه کاران امریکایی قرار دارد سوابق نویسندگان جیمز فرانکلین جفری ( James F. Jeffrey ): دیپلمات کهنه کار و کارشناس سیاسی-امنیتی با سابقه، عضو شورای روابط خارجی، عضو ارشد موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، عضو «هیات سیاست گذاری دفاعی» زیر مجموعه وزارت دفاع امریکا، دستیار رئیس جمهور و معاون مشاور امنیت ملی در دوره جرج دابلیو. بوش(2007-2008) با تمرکز کاری بر مسایل ایران، قائم مقام معاون وزیر در اداره خاور نزدیک وزارت خارجه، وابسته نظامی آمریکا در بغداد، رابط اصلی حکومت موقت نیروهای ائتلاف با سفارت امریکا در عراق، مشاور ویژه وزیر خارجه در امور عراق (دوره کاندولیزا رایس)، سفیر آمریکا در ترکیه (2010-2008) و چندین پست حساس دیگر. جیمز جفری دیپلمات کهنه کار و کارشناس سیاسی-امنیتی با سابقه، عضو شورای روابط خارجی و دستیار رئیس جمهور و معاون مشاور امنیت ملی در دوره جرج دابلیو. بوش(2007-2008) با تمرکز کاری بر مسایل ایران بوده است مایکل آیزنشتات ( Michael Eisenstadt ): عضو ارشد و مدیر برنامه مطالعات نظامی و امنیتی در موسسه واشنگتن، متخصص امور امنیتی خلیج فارس و فسلطین-اسراییل، متخصص تسلیحات غیرمتعارف با تمرکز بر تسلیحات هسته ای، تحلیل گر امنیتی و افسر ذخیره ارتش امریکا (در همین قالب ماموریت های بسیاری در عراق، کرانه باختری، اورشلیم، اردن و ترکیه انجام داده است)، همکار غیرنظامی نیروهای ائتلاف در زمان اشغال عراق، عضو «گروه مطالعات عراق» وابسته به کنگره (که در واقع کمیته اطلاعات-عملیات نیروهای ائتلاف در عراق محسوب می شد)، عضو «کارگروه سیاست دفاعی آینده عراق» وابسته به وزارت خارجه و چندین پست دیگر. مایکل آیزنشتات تحلیل گر امنیتی و افسر ذخیره ارتش امریکا و عضو ارشد و مدیر برنامه مطالعات نظامی و امنیتی در موسسه واشنگتن است منبع: مشرق نیوز
سه شنبه ، ۱۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.bultannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها