تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837553198
سفره پررونق تحریم برای کاسبان تحریم؛ «۳۰ میلیون دلار» از ثروت ملی چگونه به غارت رفت؟ - ایرانتو
واضح آرشیو وب فارسی:ایرانتو: «سحام» : داست ان سیاست ورزی در ایران حکایت یکی پر آب چشم است. حکام ایران هیچ گاه روی خوشی به خردورزی و رفتار مصلحانه به نفع مردم ایران نشان نداده اند. همواره نظرات خویش را ارجح بر مصالح عموم دانستند و در این مسیر، تاریخ ایران حکایات و مستندات زیادی را پیش روی ناظران گشوده دارد. خسارات این تصمیمات بر منافع مردم و سرزمین ایران کم نبوده اند و چنان چه بخواهیم فهرستی از اثرات متنوع و منفی این خسارات تهیه کنیم، به طور قطع تشت رسوایی افراد زیادی از سر بام ها پایین خواهد افتاد. در آخرین نمونه معاصر این سیاست مداران، شخصیت های ریز و درشت بسیاری می شود نام برد. افرادی که به عنوان «پیاده نظام» و «سربازان» بیشتر شناخته می شوند تا «تصمیم گیران اصلی» ماجرا. اما علی خامنه ای بالاترین مقام قانونی کشور که در جایگاه رهبری قرار دارد را، می شود «رأس هرمی» دانست که آن «پیاده نظام»ها تلاش می کنند تا منویات و فرامین او را اجرایی نموده و از قبل آن درهمی از آن خوان گسترده به جیب شخصی خویش واریز کرده و منتفع شوند. برای زیردستان علی خامنه ای، نه منافع ملی مهم است، نه حیثیت و اعتبار کشور. آن چه پراهمیت است ماندن بر سر سفره تقسیم غنائم به هر قیمت است. حالا که آیت الله تصمیم گرفته یکی به نعل بزند و «صد تا به میخ»، آن ها بر طبل تندروی بیشتر می کوبند و حتی قصد ندارند ضرب المثل درست «یکی به نعل و یکی به میخ» را به مولای شان بگویند و خطای او را گوشزد نمایند. با دسته بندی ا ظهارنظرهای رهبر ایران درباره وضع تحریم ها علیه ایران، می شود چهار محور مهم را در میان او تشخیص داد: ۱- انکار تأثیرگذاری تحریم ها ۲- ابراز اطمینان از خنثی شدن تحریم ها ۳- استقبال از وضع تحریم ها ۴- اعتراف به تأثیر تحریم ها. همین چهار موضع گیری متفاوت او در مقابل یک مسئله مهم می تواند ما را به شناخت و درک بهتری از وضعیت تصمیمات مهم کشوری که توسط وی اتخاذ می شود، برساند. در مقابل این رفتار متناقض او، هستند کسانی که علی رغم محدودیت های بسیار سعی کرده اند تا عواقب این تصمیمات را گوشزد کرده و به طور مستقیم یا غیرمستقیم به او تذکر دهند که تا کنون رئیس جمهور و رئیس تشخیص مصلحت نظام در رأس آن ها بوده اند. حسن روحانی از سال ۱۳۹۲ و پس از به دست گرفتن سکان اجرایی کشور در مقام رئیس جمهور با تغییر تیم مذاکرات هسته ای، تمامی تلاش خود را به کار گرفت و موفق به حصول توافق هسته ای با کشورهای ۱+۵ و اتحادیه اروپا گردید. اما در همین میانه کارشکنی های آیت الله و همفکرانش کم نبود. تحریم ها بی اثر است آیت الله خامنه ای که پیش تر به صورت نامحسوس مخالفت خود با اصلاحات و تغییر را ابراز می کرد، در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ و اعتراضات مردمی پس ازآن، به وضوح نشان داد که نه تنها با جریان اصلاح طلبی موافق نیست بلکه اساساً حضور آن ها را درصحنه سیاسی کشور جایز نمی داند. او با صراحت هر چه تمام تر ضمن تأیید رئیس دولتی که با «تقلب در آرا» به عنوان منتخب صندوق ها معرفی می شد، جایگاه خود را به یک دبیر کل حزبی تقلیل داد، اما بدون اعتراض و استیضاحی از سوی «مجلس خبرگان» هم چنان بر صندلی رهبری تکیه کرد. حتی کار تا آنجا پیش رفت که به رغم خسارت های سنگین تحریم که بر دوش ملت تحمیل می شد و گرانی و تورم لجام گسیخته چهار ساله دوم دولت احمدی نژاد، در یک سخنرانی عمومی در ۲۰ مهر ۱۳۹۰ نیز گفت : «تحریم برای ما چیز تازه ای نیست. از سال اول پیروزی انقلاب، تحریم های یک جانبه از طرف آمریکا و کشورهای اروپایی شروع شد.» او یک بار دیگر نیز در ۲۱ تیر ۱۳۹۱ ادعا کرد: «ما واکسینه شده ایم در مقابل تحریم؛ تحریم به ما ضربه نمی زند.» آیت الله خامنه ای تحریم ها را بی اثر می دانست اما، طولی نکشید تا حرف هایش را تلویحاً ذیل عنوان «نرمش قهرمانانه» پس بگیرد. حسن روحانی در طول دو سال گذشته بارها درباره اثرات منفی تحریم ها بر اقتصاد و معیشت مردم سخن گفت و به صورت مستقیم تحریم ها و بی مسئولیتی مسئولان گذشته را به رخ کشید. وی در یکی از اظهارنظرها گفته بود: «ما وقتی می گوییم باید تحریم های ظالمانه رفع شود، بعضی ها چشمان شان زیاد نچرخد. تحریم های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک ها احیا شوند. آنها که ملت ما را تحریم کرده اند ظلم بزرگی مرتکب شده اند اما عده ای در داخل هم نمی دانستند تحریم چیست.» وی بابیان این که تحریم مانند یک بیماری است که از یک تب کوچک آغاز می شود، گفته بود: «در ابتدا به این تب کوچک توجهی نشد اما وقتی بیمار به زمین افتاد و دیگر نتوانست تکان بخورد به دنبال درمان بیماری رفتیم. بعضی معنای تحریم را نمی دانستند اما قدم به قدم مشکلات ما زیاد شد.» سفره پررونق تحریم برای کاسبان تحریم در این میان آنچه در هیاهوهای حمله به دولت کمتر شنیده می شود این است که چه کسانی از وضع تحریم ها سود برده یا می برده اند؟ کاسبان تحریم که منافع سودآور خود را در پشت ماجرای وضع دوباره تحریم ها و سنگ اندازی در کار دولت می بینند؛ این بار در پشت سر رهبری نظام سنگر گرفته اند. چراکه علی خامنه ای در اکثر سخنرانی های خود به روشنی همین خط را دنبال و به صورت تلویحی میدان را برای حمله به دولت باز گذاشته است. پانزدهم اسفند ۱۳۹۲، درزمانی که اقتصاد ایران در بن بست کامل ارتباط با جهان قرار داشت و تحریم ها به صادرات نفت رسیده بود، علی خامنه ای همچنان – با تصور غلبه اقتصاد مقاومتی که نسخه فرمایشی وی برای اقتصاد بود – نسبت به غلبه بر تحریم ها امیدوار بود. او گفته بود: «این تحریمی که اینها ظالمانه و از روی بغض و عداوت و نفرت بر ملت ایران تحمیل کردند، اثری نخواهد داشت و ان شاءالله این اقتصاد مقاومتی فائق خواهد آمد بر ترفندهای آنها.» در همین رابطه اما حرف هایی که اسحاق جهانگیری درباره تحریم ها، اختلاس گران و کاسبان تحریم زده است، نیز شنیدنی است. معاون اول رئیس جمهور که به تازگی با نظر مثبت «رهبری» به ریاست کمیسیون مبارزه با مفاسد اقتصادی منصوب شده، در جلسه ای که تعداد اندکی از سران و شخصیت ها حضورداشته اند، گفته است: «ما درباره مفاسد دولت احمدی نژاد فقط پنج درصد فساد او را علنی اعلام کرده ایم. جامعه توانایی و کشش تحمل هضم حجم بیشتری از این اخبار را ندارد.» بنا به گزارش منابع خبری «سحام»، وی در ادامه صحبت های خود خطاب به حاضران در این جلسه، ضمن اعلام این که «حجم مفاسد خیلی بالاست» به یک مورد از سوء استفاده های «دولت نظر نزدیک به رهبر» از «تحریم» اشاره نموده و گفته است: «در زمان تحریم ها مبلغی از پول بیت المال را در بانک مرکزی کشور آذربایجان قرار داده بودند. به دلیل وضع تحریم ها و عدم امکان ارتباط بانکی، آدم فرستاده بودند تا ۱۵۰ میلیون دلار از آن مبلغ را به صورت چمدانی به کشور منتقل کنند، اما افراد اعزامی ۳۰ میلیون دلار از این پول را خودشان به جیب زده و دست آخر هم به خارج از کشور گریخته اند. پیگیری ما هم برای بازگشت آن افراد و پول مردم به کشور تا کنون نتیجه نداده است.» جهانگیری پیش تر هم به کاسبان تحریم اشاره کرده بود. سیزدهم شهریور ٩٣ در آیین افتتاحیه نخستین نمایشگاه نقش آفرینی زنان در توسعه پایدار بود. او در آن نشست گفته بود: «تمام کارهایی که در سال های گذشته با عنوان زودبازده و عناوین دیگر انجام شده، باعث شد میلیاردها تومان از منابع بانک ها از دست برود. تا جایی که امروز ۸۰ هزار میلیارد تومان مطالبات معوق بانک هاست. اگر این پول به بانک ها و فعالان اقتصادی برگردد، خواهیم دید چقدر از مشکلات برطرف خواهد شد». این یعنی بخشی از «کاسبان تحریم» با ایجاد پرونده های ساختگی و صوری، بخش بزرگی از نقدینگی بانک ها را از طریق رانت های دولت قبل از بانک ها خارج نموده اند. او همچنین ۲۷ دی ماه ۹۳ در چهل و سومین جلسه هیئت نمایندگان اتاق ایران، گفت: «در سال ۹۰ گفته شد که بخش خصوصی در فروش نفت ورود پیدا کند. ولی باید پرسید، چرا به اتاق بازرگانی نفت ندادند که بفروشد؟ و یک مرتبه یک جوان را از کجا وارد سیستم فروش نفت کردند؟ تا به امروز ما نمی دانیم ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون بودجه این مملکت چگونه در اختیار بابک زنجانی قرار گرفته است؟ … با آن که از روزهای اول دولت یازدهم وارد این ماجرا شدیم و این فرد دستگیر شد، تا الآن چیزی عایدمان نشده است و فقط گفته شده وکالت داده تا اموال اندکی که در کشور دارد در اختیار وزارت نفت قرار گیرد! موضوع این است که این فرد چگونه وارد سیستم شده و اگر مشخص نشود، ممکن است افراد دیگری از همین راه وارد شوند…. یک زمانی گفتند پول ایران را ببریم در صرافی های دوبی بفروشیم. ظرف ۱۸ ماه، ۲۲ میلیارد دلار پول این مملکت به خارج رفت. البته باید مواظب باشیم دوستان دیگر به اسم فساد آدرس اشتباه به ما ندهند. ما خودمان می دانیم فساد کجا اتفاق افتاده است. سیاست دولت، عمل به قانون و شفاف است و دولت در تمام این زمینه ها عملکرد پشت درهای بسته را نه مطلوب و نه به نفع می داند.» این اظهارات جهانگیری البته از جانب مسئولان دولت قبل بی پاسخ نماند. آنها در یک فرار به جلو از معاون اول دولت شکایت نمودند اما، جهانگیری ضمن استقبال از دادگاه اعلام کرده بود، مستندات خود را به دادگاه ارائه خواهد داد. معاون اول رییس جمهور هم چنین درباره میزان بدهی بابک زنجانی گفته بود : «مگر با این پول چقدر می شود به سفر، عیش و نوش پرداخت؟ این پول حتماً در جایی است و باید مشخص شود که کجاست.» بنا به گفته های جهانگیری وقتی این شخص (زنجانی) به بانک می رفت رییس کل بانک مرکزی از جلسه بیرون می آمد تا با او صحبت کند. همچنین وزرا به ملاقات او می رفتند. اگر علی خامنه ای پیش تر به دلیل خطبه های نماز جمعه ۲۷ خرداد ۱۳۸۸ و جانب داری از رییس دولت پاک دستان و تبری جستن از دوست دیرین خود، هاشمی رفسنجانی ملامت و سرزنش ها را با خود همراه کرده بود، مسیری که در شش سال گذشته پیموده است، دیگر شکی باقی نمی گذارد که هیچ کدام از این رانت خواری ها و زراندوزی های نزدیکان و پیاده نظام او، بدون رضایت وی صورت نپذیرفته است. رفتارهای علی خامنه ای و هوادارانش بیشتر به بازی «سنگ کاغذ قیچی» شباهت دارد. نوعی قمار بر سر مصلحت های زودگذر، معامله با جهان در قالب توافق هسته ای برای گرفتن تضمین های امنیتی و ماندن بر کرسی قدرت برای چند صباح بیشتر. اتفاقی که اگر به شکل بازگشت به سمت مردم و تقویت مردم سالاری و اعتمادسازی برای نخبگان دنبال می شد، نه این حجم انبوه فساد رخ می داد و نه پایه های نظام متزلزل می گشت. حتی موافقت ضمنی او با انتصاب اسحاق جهانگیری به ریاست کمیسیون مبارزه با فساد هم بیش از آن که عزم حکومت برای پیگیری فساد تلقی شود، به ایجاد شکاف در کابینه و دخالت وی در امور دولتی و تضعیف این نهاد انتخابی شباهت دارد. در حال حاضر برنده بازی «سنگ کاغذ قیچی»، اگرچه رهبری جمهوری اسلامی است اما هیچ معلوم نیست که در ادامه بازی، «قیچی» دست کدام یک از جانشینان احتمالی وی خواهد بود.
یکشنبه ، ۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرانتو]
[مشاهده در: www.iranto.ca]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها