واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: حجازی:
در بنگلادش 10 برابر ایران پول گرفتم
ناصر حجازی اولین مربی ایرانی بود که در بنگلادش به مربیگری پرداخت.
کاپ: ناصر حجازی اولین مربی ایرانی بود که در بنگلادش به مربیگری پرداخت.
حجازی در مصاحبه ای که در اواخر دهه 80 با همشهری تماشاگر انجام داد، به صورت کامل درباره دوران حضور خود در بنگلادش توضیح داد. با هم این گفتگو را مرور می کنیم.
*در ابتدا می خواهم در خصوص رفتن شما به بنگلادش بپرسم؟
در آن زمان مرا از تیم ملی و استقلال اخراج کردند. وقتی در 29 سالگی مجبور شدم فوتبال ملی را کنار بگذارم برای ادامه بازی به بنگلادش رفتم.
*چه شد که اخراج شدید؟
بهتر است از همان هایی که مرا اخراج کردند بپرسید چرا این کار کردند بپرسید چرا این کار را کردند.
*شما که برای بازی کردن رفته بودید چرا روی نیمکت مربیگری نشستید؟
وقتی رفتم برای بازی در محمدان بنگلادش آنها پرونده و سابقه مرا دیدند و شدم سرمربی این تیم. من با محمدان بنگلادش سه بار قهرمان لیگ شدم و دو بار تا 8 تیم برتر آسیا بالا آمدم.
*شرایط مالی آنها نسبت به ایران چطور بود؟
بنگلادش کشور فقیری است و فوتبال مطرحی نداشت اما من در همان کشور بلوغ مربیگری ام را نشان دادم و آن عناوین را به دست آوردم. قرارداد من در سال اول پایین بود اما همین قرارداد 10 برابر ایران بود. قرارداد سال اول من یک میلیون تومان بود.
*چرا کسی که می توانست برای فوتبال ایران مفید باشد باید در بنگلادش کار کند؟
از آقایان بپرسید! الان هم نمی خواهند امثال من و دادگان کار کنیم چون ما دنبال پست و مقام نیستیم. در این فوتبال اگر حرف دل تان را بزنید و واقعیت ها را بگویید خانه نشین تان می کنند.
*آن زمان که شما به بنگلادش رفتید سطح درآمد بازیکنان ایرانی چطور بود؟
بازیکنان ایرانی آن زمان قراردادهای 30،40 هزار تومانی داشتند و من یک میلیون تومان قرارداد سال اولم بود. سال دوم 5/2 میلیون تومان و سال سوم 5/3 میلیون تومان گرفتم که زندگی ام را تامین کرد.
*چرا برخی ها مثل شما ترجیح دادند در خارج به فوتبال ادامه دهند؟
برای آن که به مشکل می خورند. اشتباه گفتم برای اینکه برایشان مشکل درست می کنند. در فوتبال ایران براساس لیاقت ها مربی نمی شوند. کسانی در این مملکت مربیگری می کنند که از فوتبال هیچ چیز نمی فهمند و تنها با توسل به ادبیات مسئول پسند مربی می شوند. کسانی که از فوتبال بویی نبرده اند وارد این فوتبال شده اند.
*از بحث مان خارج نشویم. چه شد به دی استرادا رفتید؟
من در ابتدا برای پست مدیرفنی انتخاب شدم اما وقتی کار از دست سرمربی تیم در رفت همه کاره تیم شدم و ارنج و تمرینات زیر نظر من بود. متاسفانه نشد ادامه بدهم. در آن زمانی که من بودم چند برد پیاپی آوردیم اما وقتی اجبار آنها را ترک کردم تیم دچار مشکل شد. آنها هفته گذشته پس از 11 باخت توانستند پیروز شوند و در لیگ باقی بمانند.
*تفاوت بازیکنان اسلواکی با ایران چقدر است؟
بحث مالی در آن جا نسبت به ایران بسیار پایین است و پول کمتری می گیرند اما ایرانی ها نصف آنها هم بازی نمی کنند. بهترین بازیکن در اسلواکی ماهیانه 5 هزار یورو می گیرد اما بازیکن ایرانی که پاهایش به هم گره می خورد 400 میلیون تومان قرارداد می بندد!
*فکر نمی کنید به خاطر خصوصی بودن فوتبال در اسلواکی این اتفاقات رخ نمی دهد؟
در ایران این کارها برای برخی ها پول دارد اما در اسلواکی واسطه و دلال وجود ندارد. اینجا از دولت پول می گیرند و بابت آن زحمت نمی کشند... اگر 500 میلیون یا یک میلیارد هم حیف و میل کنند برایشان مهم نیست.
تاریخ انتشار: ۰۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۲۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]