واضح آرشیو وب فارسی:نماینده: «نماینده» ؛ حجت الاسلام نصرالله پژمان فر*/ مردم از ابزارهای مختلف برای آشنایی با یکدیگر استفاده می کنند. یکی از مهمترین این ابزارها که به ملت ها برای تعامل و ارتباط کمک می کند، زبان است. هر کشوری تلاش می کند برای انتقال فرهنگ خود، زبانش را در اولویت قرار دهد و با جدیت در حفظ زبان رسمی و فرهنگ، داشته هایش را حفظ کند. امروز عرصه های تهاجم دشمن به یک کشور تنها در عرصه های نظامی خلاصه نمی شود و بیشترین تهاجمات، تهاجمات فکری و اندیشه ای و به تعبیر رهبری، تهاجم فرهنگی است که به صورت خاموش در کشورها کودتا می کنند و تمام ارزش ها و باورهای ملت را از بین می برند. زبان تنها ابزار برای برقراری ارتباط نیست، بلکه یکی از ابزارهای تهاجم فرهنگی است. امروز زبان همراه خود، فرهنگ و باورهای یک کشور را به کشور دیگر وارد می کند. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با معلمان و فرهنگیان با اشاره به سیاست های استعماری کشورهای غربی، فرمودند: «متفکّرین سیاست غربی بارها گفته اند به جای اینکه مثل دوران استعمار قرن نوزدهمی برویم کشورگشایی کنیم و حاکم نظامی بگذاریم و پول خرج کنیم و اسلحه بفرستیم و جنگ و جدال راه بیندازیم، بهتر از آن و آسان تر از آن و کم هزینه تر از آن این است که نخبگان و زبدگان آنها را بیاوریم فکر خودمان را به آنها تزریق کنیم، آنها را بفرستیم به کشورشان، آنها می شوند سربازهای بی جیره و مواجب ما.» ایشان خطاب به معلمان ادامه دادند: «برای همین دانش آموزی که زیر دست شماست همین برنامه را دارند. حالا چقدر بتوانند یا نتوانند بحث دیگری است، اما این برنامه هست. فکر خودشان را ترویج می کنند، فرهنگ خودشان را ترویج می کنند، زبان خودشان را ترویج می کنند.» ورود زبان های بیگانه به کشورهای جهان سوم عامل از بین رفتن فرهنگ اصیل آن کشورهاست. زمانی که یک ملت بپذیرند زبان رایج شان، زبان بیگانه باشد، داشته های فرهنگی خود را از دست می دهد. به عنوان مثال برخی معتقدند کشور هند به دلیل اینکه زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم انتخاب کرد، توانست پیشرفت کند؛ اما امروز از دریچه ای دیگر باید به موضوع نگاه کرد. کشور هند علی رغم جمعیت یک میلیاردی، در فضای سیاسی دنیا به عنوان کشوری که تابع مدیریت کشورهای پیشرفته است، شناخته می شود. همان طور که رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی گفتند: «نِهرو در خاطرات خودش می گوید که قبل از آنکه انگلیس ها بر هند تسلط پیدا بکنند، هند یک تمدن پیشرفته، نسبت به آن زمان، داشت؛ حتی صنعت پیشرفته داشت، محصولات پیشرفته داشت؛ انگلیس ها وارد شدند، حاکمیت آن کشور بزرگ و پهناور را به دست گرفتند و آن را به عقب برگرداندند، برای اینکه خودشان رشد کنند. دولت کوچک و دورافتاده انگلیس بر اثر غارت منابع یک کشور بزرگی مثل هند به قدرت رسید؛ آن کشور را به خاک سیاه نشاندند. این استعمار است، این حاکمیت شهوت و غضب است.» امروز کشورها با احتیاط با مسئله ورود زبان های بیگانه به مرزهایشان برخورد می کنند و مراقب هستند که زبان های بیگانه در سرزمین مادری شان رایج نشود. مثلاً در کانادا، علی رغم اینکه این کشور در قاره آمریکا قرار دارد، از زبان محلی خودشان که فرانسوی است مراقبت می کنند. امروز برخی افراد برای برقراری رابطه با دنیای بیرون به راحتی زمینه استقرار و استفاده از زبان بیگانه دوم را فراهم می کنند که این امر ناشی از نظام فکری منحرفی است که تحت تأثیرش قرار گرفته اند. اگر مقداری خوش بینانه به موضوع نگاه کنیم، این نوع رفتار ناشی از ساده لوحی زیاد است که از زبان بیگانه به عنوان ابزار پیشرفت استفاده کنیم. ورود یک زبان و اصرار بر اینکه زبان دوم کشور زبان انگلیسی باشد، در واقع قرار گرفتن در مسیر جریان فکری و فرهنگی بیگانگان است. ما نگران هستیم که بچه های ما بدون اینکه به زبان به عنوان ابزار نگاه کنند، به زبان های بیگانه اصالت داده و محتوای زبان ها را به عنوان گفتمان فرهنگی آن کشورها قبول کنند. محتوای کتاب های زبان انگلیسی و عکس هایی که در این کتاب ها کار می شود، حاکی از محتوای فرهنگی است که به کشور ما راه یافته است. زبان چاقوی جراحی نیست که به عنوان جراحی مهربان آن را به دست گرفته و جراحی را به نفع بهبود بیمار انجام دهیم. زبان همان تیغی است که ذائقه های کشور ما را عوض کرده و ذائقه های جدید را برنامه ریزی می کند. لازم است جوانان و نوجوانان بر زبان فارسی تسلط داشته باشند. این تسلط موجب پیوند ملت ها با تاریخ و ارزش هایشان خواهد شد. زبان امری کاملاً فرهنگی است؛ آموزش زبان های بیگانه به معنای ورود به عرصه پذیرش فرهنگ از طرف مقابل است و بدون داشتن برنامه در این عرصه نمی توان به نتیجه رسید. برخی با طرح این مسئله باب مراودات را خصوصاً در فضاهای آموزشی با فرهنگ بیگانه که فاصله های عمیقی با ما دارد، باز می کنند. مراکز فرهنگی کشورهای مختلف که زمینه استعمار و نفوذ فرهنگی را به کشور باز می کنند، از راه آموختن زبان وارد می شوند. *منتخب مردم مشهد در مجلس دهم و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نماینده]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]