واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فرزندانمان را به سونامي سرطان ميسپاريم
زندگي، با سرعت هر چه تمام پيش ميرود. زندگي سنتي مدتهاست رو به فراموشي است و به راحتي ميتوان پيشبيني كرد...
نویسنده : هليا شيرجعفري
زندگي، با سرعت هر چه تمام پيش ميرود. زندگي سنتي مدتهاست رو به فراموشي است و به راحتي ميتوان پيشبيني كرد تقريباً تا دو نسل ديگر چيزي از آن باقي نماند. قديميترها به سختي به اين شرايط عادت ميكنند تا كوچكترها. نسل جديد، در عصر تكنولوژي متولد شده، در نتيجه همه چيز به سرعت بايد جلو برود و فراهم شود.
بدون شك و به راحتي ميتوان گفت تكنولوژي و پيشرفت آن تنها و تنها با هدف راحتتر كردن زندگي انسانها به وجود آمد، اما همانطور كه هر قدمي در اين عرصه برداشته ميشد و همه چيز به سرعت، مسير پيشرفت را ميپيمود، كمكم برخي متوجه شدند كه زندگي ما دارد تبديل به زندگي روباتهايي ميشود كه در فيلمهاي علمي و تخيلي ميبينيم. زندگي ماشيني، خالي از هرگونه حس. روباتهاي انسان نمايي كه از كنار هم ميگذرند، انگار نه انگار خوني در رگهايشان در جريان است و قلبي براي تپيدن دارند. وحشتناك است، مگر نه؟!
يكي از نشانههاي زندگي سريع، وجود فستفودهاست. فستفودهايي كه درست مانند قارچ از هر جايي سر بر ميآورند. ديگر وقتي براي غذا درست كردن هم نداريم! يا شايد هم تنبلي ميكنيم.
نقش تغذيه در زندگي
انسان موجودي است زنده و داراي قوه ادراك و تعقل. همانطور كه هر موجود زندهاي براي رشد و بقا نياز به مواد غذايي دارد، انسان نيز از اين قاعده مستثني نيست. همانطور كه گياهان براي رشد و فتوسنتز نياز به دي اكسيدكربن هوا، نور خورشيد، آب و مواد معدني دارند و اقسام حيوانات نيز با توجه به گونه و رژيم غذايي خود نياز به غذا دارند، ما انسانها نيز به تمام مواد غذايي موجود در هرم غذايي وابسته و نيازمنديم.
هنگامي كه متولد ميشويم، قادر به خوردن هرگونه مواد غذايي نيستيم. دنداني براي جويدن نداريم و دستگاه گوارش هم چندان قوي و قادر به هضم و جذب هر مادهاي نيست. پس نهايتاً بهترين ماده غذايي در آن زمان، شير مادر است كه البته تعداد كثيري از شيرخشك استفاده ميكنند. همانطور كه بزرگتر ميشويم، تعداد مواد غذايي كه قادر به استفاده از آن هستيم و دستگاه گوارش ما نيز قابليت هضم و جذب آن را دارد، افزايش مييابد.
احتمالاً از والدين يا پدربزرگها و مادربزرگها شنيدهايد كه گاهي ميگويند:آن زمانها فستفود نبود كه دائم بيرون برويم و غذا بخوريم. هر چه ميخواستيم، خودمان حاضر و آماده ميكرديم. مريض كه نميشديم، هيچ! سالم و سر حال هم بوديم و در ضمن همه در كنار هم و با هم غذا را درست ميكرديم، سفره را ميچيديم و دور هم غذا ميخورديم. چه لذت وصف ناشدني داشت.
اما حالا چطور؟ يكي از مراكز عرضه فستفود كه غذاهاي مورد علاقه ما را دارد، انتخاب ميكنيم، واردش ميشويم، غذا را انتخاب ميكنيم و همانجا ميل ميكنيم يا با خود ميبريم. تند و سريع! و حتي به اين فكر نميكنيم كه در اين غذاها چه موادي به كار رفته؟ آيا اين غذا براي سلامتي بدن ما مفيد است؟ يا نه؟ و...
فستفودها به طور معمول بسيار خوش مزهاند و خوردنشان لذتبخش. بسياري از مواد به كار رفته در اين غذاها داراي ميزان بالايي از مواد نگهدارنده هستند و هنگام پخت، براي درست كردن آنها از روغن و نمك بسيار زيادي استفاده ميشود. روغني كه مشخص نيست چند بار با آن غذا تهيه شده و چه مدت است كه از آن استفاده ميشود؟ گوشت و مرغي كه معلوم نيست چقدر در يخچالها و فريزرها مانده؟ اصلاً ممكن است تاريخ انقضايش گذشته باشد! حتي ميزان خلوص آن را نيز نميدانيم! سوسيس و كالباسهايي كه هر روز شاهد عكسها و فيلمهاي وحشتناك طرز تهيه آنها هستيم، در فستفودها، هر روز به كار ميروند و ما با لذت آنها را ميل ميكنيم! فكر ميكنيم داريم سوسيس 80 درصد گوشت يا مرغ ميخوريم در حالي كه احتمالاً در حال خوردن هر چيزي هستيم جز گوشت يا مرغ!
اينها براي كودكان مضرند
با گسترش فستفودها در تمام خيابانها، مراكز خريد بزرگ و ديگر مكانهاي عمومي، خانوادهها در حالي كه آخر هفته خود را در اين مكانها ميگذرانند، به طور قطع براي صرف وعده غذايي خود، به فستفودها مراجعه ميكنند. آنها با كودكان خود به اين مكانها ميروند تا غذاي خوشمزهاي بخورند و غذايي كه مورد علاقه فرزندشان است را به او بدهند، اما چطور است كه كودكان امروز علاقهاي به اين اندازه به فستفود دارند؟
داستان از آنجا شروع ميشود كه والدين، خود به مراكز عرضه فستفود ميروند و هنگامي كه فرزندشان در سنين بسيار كودكي قرار دارد، او را با اين نوع غذا آشنا ميكنند. از سنين پايين به فرزندشان نوشابههاي گازدار ميدهند و وقتي فرزندان بزرگتر ميشوند، از خود ميپرسند چرا اين بچه بيماري قند دارد يا چرا دندانهايش خراب است؟ به كودكشان سيبزميني سرخ كردهاي را ميدهند كه معلوم نيست در روغن چند بار استفاده شده، سرخ شده است؟ و هنگامي كه كودك رشد كرد، با خود ميگويند چرا بچه اينقدر چاق شد؟ يا چرا چربي خونش اينقدر بالاست؟
ساندويچها يا پيتزاهايي به او ميدهند كه اصلاً مشخص نيست مواد به كار رفته در آن چطور تهيه شده است؟ و نهايتاً با وجود اينكه اين غذاها براي بسياري، بينهايت خوش مزه هستند اما خب، بياييد رو راست باشيم، اينها مواد و غذاهايي نيستند كه براي رشد كودكان و نوجوانان مناسب باشند. در بين بيماريهايي كه در چند وقت اخير بسيار فراگير شده، سرطان قرار دارد. بيماري كه قطعاً نامش را بارها و بارها شنيدهايد؛ بيماري كه از سنين بسيار پايين نيز گريبانگير انسان ميشود. ممكن است چيزي تحت عنوان سونامي سرطان به گوشتان خورده باشد، سونامي كه به كشورمان رسيده و دلايل عديدهاي دارد و يكي از آنها، همين غذاهاي فستفودي است. بسياري از كودكان بدون شك عاشق اينگونه غذاها هستند اما ما وظيفه داريم تا به عنوان والديني مسئوليتپذير و نگران سلامتي كودكان، از اين علاقه بيش از حد بكاهيم وگرنه در آينده سونامي سرطان فرزندانمان را با خود خواهد برد و آنها را به كام مرگ خواهد كشاند. كودكان نسبت به دورههاي زماني گذشته، چاقتر شدهاند و با توجه به سنشان ميزان قند و چربي خونشان بسيار بالاست و همچنان از مهمترين دلايل اين اتفاق، مصرف اينگونه غذاهاست.
فريب تبليغات را نخوريم
بهتر است بيشتر مراقب خود و فرزندانمان باشيم. بهتر است بيشتر چشمها و گوشهايمان را باز كنيم. تبليغات براي فستفودها هميشه هست، تبليغاتي كه اين غذاها را فوقالعاده خوشمزه، زيبا و خواستني جلوه ميدهد، اما اين ما هستيم كه نهايتاً تصميم ميگيريم گول اين تبليغات را بخوريم يا نه؟ سلامتي ما و فرزندانمان در خطر است و به طور قطع هيچ مادر و پدري دوست ندارد كودكش بيمار شود يا صحيح رشد نكند، پس بهترين راه و روش را براي اين كار انتخاب كنيد. اكثر اوقات اين خود ما هستيم كه خودمان را مبتلا به بيماريهاي خطرناك و لاعلاج ميكنيم.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]