محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845242402
صادق زیباکلام: نوکر اصلاح طلبان نیستم - پایگاه خبری تحلیلی موج رسا
واضح آرشیو وب فارسی:موج رسا: من خیلی مواضعی گرفتم که اولش تلخ بوده اما بعدا معلوم شده که این مواضع درست هستند. وقتی آقای هاشمی ردصلاحیت شدند من با تمام وجود گفتم که باید دنبال آقای روحانی برویم و همان موقع هم خیلی از اصلاح طلبان از این حرف من بدشان آمد که دیدید به نفع اصلاحات هم شد.به گزارش موج رسا , صادق زیباکلام، تحلیلگری که اصولگرایان او را تئوریسین اصلاحات می خوانند اما به شرطی که حرف دلخواه شان را بزند. عموما نظراتش را به پای تمام جریان اصلاحات می نویسند و فاکتور هزینه سخنان او را برای کل جریان اصلاحات ارسال می کنند. اما آیا زیباکلام خودش را اصلاح طلب می داند؟ اظهارات او چه مزایا و معایبی برای جریان اصلاحات دارد؟ به طور مثال وقتی جریان اصلاحات یکپارچه از ریاست عارف در مجلس حمایت می کند، چرا زیباکلام نه تنها بر لاریجانی تاکید می کند که می گوید روحانی هم نباید برای ٩٦ کاندیدا شود؟ سوالات بسیاری از زیباکلام باید پرسید. او گاهی خشمگین می شود و گاهی با آرامش پاسخ می دهد. هرچه هست او صادق زیباکلام است و خودش می گوید آبروی من فدای یک تار موی دموکراسی. گفت وگوی روزنامه اعتماد را با صادق زیباکلام می خوانید: آقای دکتر زیباکلام شما اخیرا مناظره ای با عبدالرضا داوری از حامیان آقای احمدی نژاد داشته اید که حرف و حدیث های زیادی را در فضای رسانه ای و سیاسی به دنبال داشته. اما پرسش اصلی من از جنابعالی این است که به نظر شما چرا رسانه های اصولگرا گاهی اوقات به استقبال مواضع شما می روند و حرف های شما را بازنشر و بازتولید می کنند؟ و اینکه آیا جنابعالی از هزینه – فایده هایی که این مباحث برای اصلاحات و دولت دارد آگاهی دارید یا خیر؟ این مناظره یا میزگرد با آقای داوری هفته گذشته برگزار شد. چیزی حدود یک ساعت و نیم طول کشید. در این یک ساعت و نیم نصفش را من صحبت می کردم و نصفش را آقای داوری. راجع به مساله انتخابات و این موارد بود. اینکه بعدا که پیاده شده چطور منعکس شده، من امروز خودم شیراز بودم و دانشگاه شیراز سخنرانی داشتم و هنوز روزنامه نحوه انتشار آن را ندیده ام. اجازه دهید خبری را که خبرگزاری فارس بازتاب داده و در فضای رسانه ای و مجازی توسط رسانه های اصولگرا در حال بازنشر است برای تان بخوانم. برای مثال خبرگزاری فارس تیتر زده سفارش تئوریسین اصلاحات به رییس جمهور: در انتخابات ٩٦ روحانی نیاید؛ ظریف نامزد شود. به نظر شما هزینه- فایده های چنین توصیه و پیشنهادی به رییس جمهور چیست؟ خوشبختانه نوار آن جلسه را خودم ضبط کردم. این جمله را شما گفتید یا خیر؟ نه. این طور نگفتم. اگر مقدمه و موخره حرفی را بزنید و فقط یک تکه آن را بیاورید معنای دیگری پیدا می کند. البته دلایل شما برای این پیشنهاد منعکس شده. آن گونه که من متوجه شدم شما گفته اید که آقای روحانی باید بیاید و با مردم صحبت کند و بگوید برجام هدف اصلی من بود و توانستم آن را به سرانجام برسانم و دیگر تمایلی ندارم رییس جمهور شوم و شخصی مثل عارف یا ظریف را برای ریاست جمهوری معرفی و خودش در خبرگان کار کند و این طوری روحانی می تواند رییس جمهورساز باشد. سوالی که مطرح می شود این است که مگر همه مشکلات کشور برجام بود و کارویژه رییس جمهور تنها همین پرونده باشد؟ من فقط یک ایده و نظر دادم. کاره ای نیستم که بگویم چطور بشود و چطور نشود. من گفته ام که یک آلترناتیو این است که آقای روحانی بگوید من دور دوم در خرداد ٩٦ می خواهم بایستم اما یک آلترناتیو دیگر می تواند این باشد که آقای روحانی بگوید که با توجه به مساله برجام و اهمیت آن و بن بست و مناقشه هسته ای و چاه ویل هسته ای که کشور گرفتار آن شده بود به کمک خدا من این کار را حل کردم و اصراری ندارم که دوباره رییس جمهور شوم. با چه منطقی چنین پیشنهادی دادید؟ البته پیش از آن می خواهم این سوال را صریحا از جنابعالی بپرسم که آقای دکتر صادق زیباکلام خود را اصلاح طلب و حامی دولت می داند یا خیر؟ من طرفدار دموکراسی هستم. دولت روحانی در فرآیند دموکراتیزاسیون قرار می گیرد یا خیر؟ دولت آقای روحانی بعضا تلاش هایی انجام داده و بعضا انجام نداده است. بیشتر آقای روحانی در خصوص برجام و اقتصاد کار کرده اما در زمینه رفتن به سمت و سوی دموکراسی او چندان تلاش و تقلایی از خود نشان نداده است. فرض محال، محال نیست. اگر امروز صادق زیباکلام رییس جمهور بود و می خواست مسائل کشور را اهم و فی الاهم بکند چه مسیری را انتخاب می کردید که آقای روحانی نرفته است؟ اولویت من هم همان برجام و اقتصاد می شد اما در عین حال سعی می کردم در زمینه دموکراسی هم حرکت هایی از خودم نشان دهم. مثلا چه می کردید؟ برای مثال حداقل درباره زندانیان سیاسی حرف می زدم یا مساله حصر را مطرح می کردم. با توجه به هزینه هایش دیگر؟ بله؛ تا جایی که منجر به درگیری با رهبری اصولگرایان نمی شد علایمی از خودم نشان می دادم و به جامعه می فهماندم که من این مسائل را فراموش نکردم. شما مساله حصر را در حرکت به سمت دموکراسی خواهی در ایران می دانید؟ شما سوال کردید و من هم جواب دادم. می خواهم بدانم مساله حصر را در فرآیند دموکراسی خواهی می دانید؟ به هر حال ممکن است رفع حصر اتفاق بیفتد و هیچ کمکی هم به دموکراسی خواهی نکند. هزینه- فایده های این طرح چه می توانست باشد؟ اینکه رییس جمهور نشان دهد که حصر برایش مطرح است و نشان دهد که زندانی سیاسی برایش اهمیت دارد کمک به روند دموکراسی می کند. همین قدر که رییس جمهور زبانا نشان دهد که این گونه مسائل برایش مطرح است و اهمیت دارد. فکر نمی کنید آقای روحانی تا به حال درباره این مسائل صحبت کرده؟ من خودم به شخصه انتظارم از روحانی در این زمینه بیشتر است. علت اصلی استقبال رسانه های اصولگرا از این مواضع تان را چه می دانید؟ مشکل در عدم جسارت و جراتی است که شماها ندارید. اگر شماها این جسارت را پیدا می کردید که حرف های من را نشر دهید شاید اصولگرایان این طوری آن را بُلد نمی کردند. چه کسی می گوید روزنامه اعتماد اصلاح طلب است؟ آقای دکتر، سوال من درباره اصلاح طلب بودن یا نبودن روزنامه اعتماد نیست. بحث بر سر اظهارات شماست و اینکه چرا وقتی اکثریت جریان سیاسی یک راهبرد سیاسی را انتخاب می کنند شما به ناگهان بر خلاف آن می آیید و حرف هایی می زنید که برخی با تعبیر ساز مخالف زیباکلام از آن یاد می کنند. این به هیچ وجه ساز مخالف نیست. شما این را می گویید. اما حرف های اخیر شما بر خلاف راهبرد و سیاست کلان اصلاح طلبان درباره دولت و ریاست مجلس است و حرف های شما رنگ و بوی آن را ندارد. این یک نظر است که شما مدعی آن هستید. اگر اجازه می دهید برگردیم به پرسش اول، به نظرتان چرا رسانه های اصولگرا از برخی مواضع شما مانند همین پیشنهادتان به آقای روحانی یا حمایت از ریاست جمهوری ٩٦ استقبال کردند؟پرسش ابتدایی هم این بود که چرا رسانه های اصولگرا از این قبیل مواضع شما استقبال می کنند؟فکر نمی کنید که این مواضع برای رسانه های اصولگرا و جریان سیاسی رقیب خوراک تهیه می کند؟ شما دارید تحریک می کنید و دارید مرا کتک می زنید که چرا من جرات کردم و این را گفته ام. من نمی گویم چرا جرات کردید و این حرف ها را زده اید، پرسشم این است با چه منطقی این مواضع را اعلام می کنید؟من می خواهم مختصات و مشخصات ذهنی شما را بهتر درک کنم. من که نوکر اصلاح طلبان نیستم که هر چه شما می خواهید من همان را بگویم. من صادق زیبا کلام هرچه را که به نفع مملکت تشخصیص بدهم، می گویم. اگر شماها از این مواضع من خوش تان نمی آید برایم اصلا اهمیتی ندارد. مگر شما می خواهید چیزی را بگویید از من اجازه می گیرید؟ چرا من بخواهم چیزی را بگویم از شما باید اجازه بگیرم؟ آقای دکتر چگونه این برداشت را از پرسش های من کردید؟ از جنابعالی پرسیدم که خودتان را اصلاح طلب می دانید یا خیر و شما گفتید که دموکراسی خواه هستم و... من خیلی مواضعی گرفتم که اولش تلخ بوده اما بعدا معلوم شده که این مواضع درست هستند. وقتی آقای هاشمی ردصلاحیت شدند من با تمام وجود گفتم که باید دنبال آقای روحانی برویم و همان موقع هم خیلی از اصلاح طلبان از این حرف من بدشان آمد که دیدید به نفع اصلاحات هم شد. پس صادق زیباکلام برای خوشایند یا بدآیند کسی صحبت نمی کند؟ بله. پس این را تایید می کنید که صادق زیباکلام تئوریسین اصلاحات نیست و فقط خودش است به عنوان یک استاد دانشگاه؟ جواب تان را دادم. من محض خوشایند چهره های سیاسی حرفی نمی زنم. شما ما را به جسارت نداشتن متهم کردید، از شما خواهش می کنم با همین صراحت و جسارتی که دارید به این پرسش پاسخ شفاف بدهید که آقای صادق زیباکلام تئوریسین اصلاحات هست یا خیر؟ در بسیاری از موارد زیباکلام مطالبی گفته و بعدا آن مطالب در دستور کار اصلاح طلبان قرار گرفته است. شما اصلاح طلب هستید یا خیر؟ من دموکراسی خواه هستم. دموکراسی خواهی همان اصلاح طلبی است؟ بله. پس اگر خودتان را جزو دایره جریان اصلاحات می دانید، فکر نمی کنید که بهتر است موضع گیری های تان و پیشنهادات تان همسو با اکثریت جریان اصلاحات باشد؟ من رابطه سازمانی و تشکیلاتی با دیگران و اصلاح طلبان ندارم. شما در چه نقطه ای از جریان اصلاحات قرار دارید؟ من فکر می کنم شما بازجوی اطلاعات هستید. آقای دکتر پرسشگری رسالت اصلی من است. اتهام بازجو بودن را می گذاریم به حساب ناراحتی و دلخوری تان. من که به شما چیزی را دیکته نمی کنم که اتهام بازجو بودن به من می زنید. این سوال که شما اصلاح طلب هستید یا نه و مسلمان هستید یا نه درست نیست. من شما را تفتیش عقاید نکردم. شما دارید تفتیش عقاید می کنید. من می خواهم بدانم شما اصلاح طلب هستید یا خیر؟ شما از دوم خرداد ٧٦ تا الان که اردیبهشت ٩٥ است اگر در پی این قریب به ١٩ سال نفهمیدید من چه و که هستم و مدعی خبرنگاری هستید، به نظر من اگر ١٥٠ سال هم بگذرد نمی توانید بفهمید. از این محبت و نظر شما ممنونم اما جواب سوالم را نگرفتم. اگر حداقل شناخت را برای ما قائل باشید این حرف را قبول می کنید که شناخت دوستی و دوری صادق زیباکلام با جریان اصلاحات کمی دشوار است. نمونه اش همین مواضع اخیرتان درباره علی لاریجانی و احمدی نژاد است. شما اعلام کرده اید که آقای احمدی نژاد ١٠ تا ١٥ میلیون رای دارد. این عدد را از کجا آورده اید؟ نظرخواهی یا پایش اطلاعاتی انجام داده اید؟ برای اینکه شما فقط در روزنامه اعتماد نشسته اید و از هیچ کجا خبر ندارید اما من جاهای دیگر می روم و همچنان معتقدم آقای احمدی نژاد ١٠ تا ١٥ میلیون رای دارد. شما که به عنوان مدرس علوم سیاسی چنین ادعایی را می کنید باید مکانیزم و فرآیند اینکه چگونه به این عدد رسیده اید را اعلام کنید. شاید این عددی که شما می گویید درست نباشد. بر چه اساسی می گویید این غلط است؟ من دلایل خودم را دارم. دوزار هم برای اینکه شما و روزنامه تان و برخی نیروهای سیاسی اصلاح طلب من را اصلاح طلب بداند یا نه، ارزش قائل نیستم. چرا ناراحت می شوید؟ شما که باید سعه صدرتان خیلی بیشتر از ما باشد. برای اینکه کار بازجو این است شما را عصبی کند. آقای دکتر با این همه تجربه چرا از سه سوال مشخص ناراحت می شوید و اینگونه اتهام می زنید؟ برای اینکه شما خبرنگاری نمی کنید؛ دارید من را بازجویی می کنید. این مصاحبه را در روزنامه چاپ کن و نظرسنجی کنید که این بازجویی است یا مصاحبه. اگر از شما بپرسم شما اصلاح طلب هستید یا خیر می شود بازجویی؟ بله. چطور باید از شما سوال بپرسم که بازجو خطاب نشوم و اتهام بازجو بودن به من نخورد؟ نفس اینکه یک آدم دیپلمه و لیسانسه بعد از اینکه چیزی غریب به دو دهه از دوم خرداد گذشته از صادق زیباکلام می پرسد که اصلاح طلب است یا نه این بازجویی است. الان هم نمی فهمم با چه منطقی دو سه سوال ساده را بازجویی تفسیر می کنید. من پرسیدم دکتر صادق زیباکلام در کدام نقطه از جریان اصلاحات ایستاده است؟ همان جایی که روزنامه اعتماد ایستاده است. چرا رسانه های اصولگرا از حرف های شما هر از چند گاهی استقبال می کنند؟ برای اینکه بعضا روزنامه های اصولگرا بعضا از حرف های آقای عارف هم استقبال می کنند و آنها را پررنگ کنند. بعضا از رفتار شما هم استفاده کنند، اینکه ملاک نیست. من می خواهم بفهمم شما بر اساس چه منطقی موضع گیری می کنید؟ و اینکه چرا مواضع تان با اصلاح طلبان تفاوت دارد؟ ملاک اصلاح طلب بودن یا نبودن این چیزها نیست. ملاک اصلاح طلب بودن من این است که بروید ببینید در به وجود آوردن هفتم اسفند و خرداد ٩٢ چه نقشی داشته ام. این ها ملاک اصلاح طلبی است؛ نه این سوال هایی که شما می پرسید. در ابراز مواضع و اظهارنظرهای تان جدا از اینکه چه کسانی از شما حمایت می کنند و چه جریان هایی از حرف های شما خوش شان نمی آید چه چیزی برای خودتان اهمیت دارد؟ چیزی که برای من اهمیت دارد این است که اگر من سخنی گفتم و فکری را مطرح کردم بر اساس فهم و شناخت خودم بوده. مثل همین پیشنهادی که به آقای روحانی دادم. البته اگر حرفی بزنم و عده ای شروع کنند به زدن، با خودم فکر می کنم چرا دارند با من مخالفت می کنند. شما بگویید اشکال پیشنهاد من به آقای روحانی چه بوده؟ شما باید بیایید این پیشنهاد را تجزیه و تحلیل کنید، نه اینکه بخواهید به من بگویید اشتباه کرده ای که این حرف را زده ای. من به هیچ عنوان این پیشنهاد شما را ارزشگذاری نکردم و درباره درست یا غلط بودنش چیزی نگفتم. سوال پرسیدم که چرا رسانه های اصولگرا از این قبیل مواضع شما استقبال می کنند؟ پاسخ من این است که روزنامه های اصولگرا به خاطر برخی حرف های دیگر من می خواهند سر به تن صادق زیباکلام نباشد . رسانه های اصولگرا می خواهند سر به تن تان نباشد؟ بله. وقتی من می گویم رضاشاه به این مملکت خدمت کرد ه، وقتی می گویم امریکاستیزی به جریان راست هویت می بخشد، اگر امریکاستیزی نباشد اصولگرایان دچار بحران می شوند، خوش شان نمی آید. من می گویم دستاورد هسته ای چه بوده است. میلیاردها دلار خرج هسته ای شده که چه به دست آوریم؟ فکر می کنید از این حرف ها خوش شان می آید؟ من فکر نمی کنم که به خوشامد آنها رفتار کنم. درکی را که از فرمایشات شما داشتم بگویم شما تصحیح کنید یا تایید و نقد کنید. من متوجه شدم آقای زیباکلام بر اساس نقد و شناخت خودش آنچه می داند درست است، فرقی هم ندارد نسبت به جریان اصلاحات باشد یا جریان اصولگرا باشد؛ توصیه و نقدشان را ارایه می کنند و بر اساس تبعات حرف های شان نسبت به جریان سیاسی چه اصلاح طلب و اصولگرا و چه دولت و مخالف دولت برای تان خیلی تفاوتی ندارد. نه. چیزی که برای من اهمیت دارد اگر مخالفت شود و شما بگویید این حرف شما به دولت لطمه زده بررسی و درستش می کنم. اینجوری نیست که بگویم من این را می گویم ولی به تبعات آن کاری ندارم. اصلا اینطوری نیست. من که رضاشاه و آدمی مستبد و دیکتاتور نیستم. من به عنوان یک روزنامه نگار در مقامی نیستم که بخواهم بگویم شما درست گفته اید یا غلط. سعی می کنیم فقط منطق این مواضع را پیدا کنیم. در مقامی نیستم که بگویم غلط است یا خیر. هر کسی بگوید غلط است. اگر بگویید لطمه به دولت می زند من فکر می کنم که چرا به دولت لطمه زده است. آیا واقعا این حرف به دولت لطمه زده است؟ اوقاتی که رسانه های اصولگرا حرف های شما را بُلد می کنند با خودتان فکر می کنید چرا به استقبال حرف های تان رفته اند؟ حتما این کار را می کنم و تبعاتش را بررسی می کنم. درباره پیشنهادی که به آقای روحانی داده ام هم باید بگویم این پیشنهاد ارزش فکر و بررسی کردن دارد که اگر روحانی چنین کاری بکند آیا روحانی نیروی مهمی در سپهر سیاسی ایران نمی شود؟ هویت زیادی پیدا نمی کند که این فرد دنبال قدرت نبود و نیست؟ سرمایه سیاسی و اجتماعی برای روحانی نمی شود؟ همه اینها را ول کرده اید چسبیده اید به اینکه چرا از حرف های من استقبال کرده اند. مثالی برای شما می زنم. من سال گذشته در دانشگاه گرگان رفته بودم. اگر اشتباه نکنم تاسوعا و عاشورا بود. دانشجویان کف و سوت می زدند و ما وارد دهه اول محرم شده بود. من به دانشجو ها گفته بودم که من با اینکه دین و ایمان درست و حسابی ندارم ولی به حرمت امام حسین از شما می خواهم که کف و سوت نزنید و یک بار دیگر دانشجو ها چنین نکردند اما فردای آن روز خبرگزاری فارس نوشته بود که زیباکلام گفته من دین و ایمان درست و حسابی ندارم. شما می توانستید آنجا هم بیایید و یقه من را بگیرید. فکر نمی کنید که رسانه های رقیب با حرف های شما مستمسکی پیدا کرده اند که تمرکز آقای روحانی و دولت را به هم بزنند؟ من همچنان فکر می کنم این فکر جالبی است که می توان به آن فکر کرد. چقدر به این ایده ای که می گویید خوب است فکر کرده اید؟ این ایده و فکر، خام است. روزنامه اعتماد می توانند راجع به آن بحث کند. ممکن است بعد از بحث هایی که می شود به این نتیجه برسم که نه خیلی هم ایده خوبی نیست. وقتی ردصلاحیت ها شد و شورای نگهبان سه هزار نفر را ردصلاحیت کرد من گفتم که ما دو گزینه بیشتر نداریم؛ یکی در انتخابات شرکت نکنیم مثل سال ٩٠ و دیگر اینکه به این صورت در انتخابات شرکت کنیم که با کسانی که شناسنامه اصلاح طلب دارند ولی حداقل هایی دارند و از بدنه اجتماعی ما بخواهیم به آنها رای دهند. حالا اگر ٣٠ درصد از بدنه اجتماعی ما به آنها رای دهد ممکن است تعدادی وارد مجلس شوند. این اتفاق افتاد. من هیچ وقت نیامدم بگویم روزنامه اعتماد از من چرا تشکر نکردی. این را زمانی مطرح کردم که دست راست اصلاح طلب ها به دست چپ شان می گفت چه کار باید بکنند. این را از باب خود بزرگ بینی نمی گویم و به شدت متنفرم از خود بزرگ بینی. اما من خودم را معمار پیروزی امید در تهران می دانم. این لیست امیدی که در تهران بسته شد، شما معمار آن هستید؟ معمار این اندیشه که برویم از کسانی که اصلاح طلب نیستند اما حداقلی دارند و با نمره ١٠ از ما قبول می شوند، حمایت کنیم. در سرمقاله شرق و روزنامه آرمان این را مطرح کردم. گفتم که نباید بایکوت کنیم و باید باتمام وجود در انتخابات شرکت کنیم. اظهارنظرهای تان و تبعات و اثرات و هزینه فایده های آن را محاسبه می کنید یا نه؟ مثلا بحث رضا شاه یا امریکاستیزی را وقتی مطرح می کنید، با خودتان فکر می کنید که این قبیل مواضع چه هزینه هایی را به اصلاح طلبان وارد می کند و چقدر باید اصلاح طلبان سعی کنند تا به رقیب بفهمانند که مثل صادق زیباکلام به این مسائل نمی نگرند. چرا فکر می کنم اما من هم در دنیای خودم باید اهم فی الاهم کنم و حرف هایم را بزنم. اتفاقا معتقدم که صادق زیبا کلام با گفتن رضا شاه و اسراییل به جریان اصلاح طلبی، اعتبار بخشیده است. از چه منظر؟ بر خلاف چیزی که شما می گویید. باید بیایید با من در مناظره ها و ببینید دانشجوها چه می گویند. نگاه شما اجتماعی است. هزینه های سیاسی را که جریان اصلاحات بابت گفته های شما متحمل می شود چطور می بینید؟ من معتقدم خیلی از ثواب حرف های من در تجزیه و تحلیل نهایی در بلندمدت به اصلاح طلبان می رسد. چطور شما معتقدید هزینه این اظهارات مانند طرفداری از اسراییل و... را جریان اصلاحات نمی دهد؟ در کوتاه مدت درست است و مشکلاتی هست. من قبول دارم. به خود من هم چیزهایی می گویند. در برابر مواضع اینچنینی شما، دوستان اصلاح طلب اعتراض یا نقدتان کرده اند؟ دو بار این اتفاق افتاده است. یک بار مستقیم و یک بار هم غیر مستقیم افتاده. جزییات آن را بفرمایید. در انتخابات سال ٩٢ من گفتم اصلاح طلبان با آقای هاشمی در انتخابات شرکت نمی کنند و ایشان نمی آید. اصلاح طلبان به من اعتراضی نکردند که چرا گفته ام یا نه، اما از دفتر آقای هاشمی تماس گرفتند گفتند چرا این حرف را به نقل از حاج آقا زدید و پیشنهاد دادند طوری که خودم می دانم این گفته ها را اصلاح کنم. من بلافاصله با خبرگزاری فارس تماس گرفتم و گفتم چیزی که من گفته ام نظر صادق زیبا کلام و برداشت من بوده است. نظر آقای هاشمی نبوده است. خبرگزاری فارس هم منعکس کرد. شما گفتید من معمار فهرست امید هستم. به عنوان معممار چنین رخداد عظیمی اراده تان را تحمیل کردید به جریانی که نمی خواست ما برگردیم و ١٦ سال است صحبت از مرگ اصلاحات می کنند؟ بله. شما به عنوان خبرنگار بباید بدانید اگر کسی از کره مریخ و ماه فردا بیاید و بپرسد چه کسی بیشترین انتقادات را ظرف ٢٠ سال گذشته متوجه نظارت استصوابی کرده من با افتخار می گویم صادق زیبا کلام. به تنهایی به اندازه تمام رهبران اصلاح طلب علیه نظارت استصوابی در سخنرانی ها و مناظره ها حرف زده ام. من می گویم صادق زیبا کلام گفته. آیا ما اراده مان را تحمیل کردیم یا خیر؟ اضطراب از اینکه به مجلس حمله می کنند از چه نشأت می گیرد؟ می دانم چه می خواهید بگویید. اینکه ما همانطور که اراده مان را تحمیل کردیم و ٣٠ نفرمان در تهران انتخاب شدند و چهار نفرمان در تبریز و پنج نفرمان در شیراز انتخاب شدند حالا هم چنین کنیم. اینها با هم فرق دارد. چرا فکر می کنید اگر در انتخابات پیروز شدیم مجلس مثل بولدوزر مصایب و مشکلات را از سر راه بر می دارد؟ یعنی شما معتقدید پیام انتخابات ٢٤ اسفند را نگرفته اند؟ جریان اصولگرایی این پیام را نگرفته است؟ در نامه ای که بعد از ٧ اسفند به حسین شریعتمداری نوشتم چه گفتم؟ گفتم از برج عاجی که نشستید یک دقیقه از پنجره بیرون را نگاه کن. ببین جامعه دچار تحول شده است. ببین چه شکاف عظیمی بین تو لایه ها و اقشار جامعه است. نسل دهه ٦٠ و ٧٠ و حتی کسانی که اوایل دهه ٨٠ به دنیا آمده اند با شما فرق دارند و چرا نمی خواهی این راببینی؟ شما یک شاخص به دستت بگیر و ببین از بعد از ٧ اسفند اصولگرایان جری تر شدند به اصلاح طلبان یا عقب نشینی کردند؟ من معتقدم به هیچ وجه عقب نشینی نکرده اند. ضربه و ایستادگی آنها بیشتر شده است. معتقدید ترسیده اند و برای زدن مصمم تر شده اند؟ دقیقا این طور است. یعنی ما باید بر اساس مدار ترس جریان اصولگرایی و ضربه نخوردن حرکت کنیم؟ من نمی دانم، ترسیده اند. من فکر می کنم بغض و کینه در اصولگرایان به وجود آمده و بعد از ٧ اسفند است. این بغض و کینه را نخستین بار نیست که می بینیم. بله. اما سوال اساسی این نیست که چرا آنها بغض و کینه دارند. قدرت مثل عسل شیرین است. از قدرت دور شده اند؟ بله. ما باید بر اساس خوشایند و بدآیند آنها رفتارهای سیاسی مان را تنظیم کنیم یا بر اساس مصالح خودمان؟ ما بر اساس مصالح خودمان که دموکراسی و پیشرفت و توسعه سیاسی است و بعد دیگر توانایی های خودمان حرکت کنیم. من معتقدم جریان اصلاحات با ١٦٠ تا ١٧٠ نماینده در مجلس هنوز آنقدر توانمند نیست که اصولگرایان نتوانند به آن ضربه بزنند. همان مجلس ١٧٠ نفری اصولگرایان می توانند بلایی بر سرشان بیاورند که میلیمتری نتواند در جهت تحقق اهداف ما به جلو برود. فکر نمی کنید سیادت جریان اقلیت به جریان اکثریت مخالف فرآیند دموکراسی خواهی است؟ من این طور مساله را نمی بینم. مساله را این طور می بینم که مانع بزرگی در برابر ما به نام جریان اصولگرا وجود دارد. که از همیشه ضعیف تر شده است. ضعیف تر شده اما همچنان می تواند پیشرفت های شما را سد کند. می تواند آن را بلوکه کند. ما کاری که باید بکنیم این است که باید تشخیص دهیم که جریان اصولگرا یکدست نیست و در آن جریانات افراطی تر هست و معتدل هم هست. اولین کاری که می کنیم نباید بگذاریم اینها با هم یکدست شوند. می خواهید بار زمین مانده را گردن اصولگرایان معتدل بیندازیم؟ و شکاف موجود از لحاظ هویتی و هیبتی رادیکال ها با سنتی ها یارکشی کنیم؟ یار کشی نه. ما همان طور که در جریان انتخابات هفتم اسفند آمدیم کاظم جلالی و دیگران را در تهران و شهرستان ها در لیست خودمان آوردیم و با آنها ائتلاف کردیم، نباید بگذاریم این ائتلاف به هم بخورد به این خاطر که به هم خوردن آن به نفع اصولگرایان تندرو است. انتهای پیام/
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موج رسا]
[مشاهده در: www.mojerasa.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها