واضح آرشیو وب فارسی:سرزمین ایرانیان: روش های سنتی درمان بیماری ها با استفاده از دارو نیازمند مصرف دوره ای آن هاست. اگرچه این روش برای بسیاری از داروها مؤثر است، اما بعضی از داروها ناپایدار و سمی بوده و دوره اثربخشی کوتاهی دارند. همچنین برخی از داروها مشکل انحلال پذیری دارند. امروزه محققان به دنبال این هستند که به منظور حل مشکلات مذکور از سیستم های هدفمند دارورسانی استفاده کنند. این موضوع بیانگر این است که سرنوشت دارو در بدن تنها به خواص دارو بستگی ندارد و رهاسازی کنترل شده دارو نقش مهمی دراین باره بازی می کند. روش دارورسانی هدفمند با محدودیت هایی نیز مواجه است که پژوهشگران به دنبال رفع آن ها هستند. دکتر مرتضی محمودی محقق دانشگاه علوم پزشکی تهران از جذب برخی پروتئین ها بر روی سطح نانوذرات به عنوان یک عامل مخل در فرایند دارورسانی هدفمند یاد کرد و گفت: ما در این پژوهش به دنبال این بوده ایم که بتوانیم با پوشش دهی و اصلاح نانوحامل های دارو پیش از تزریق به بدن، تشکیل پروتئین بر روی آن ها را کنترل کرده و میزان بازدهی فرایند را افزایش دهیم. به گفته وی پوشش دهی این نانوذرات منجر به افزایش هدفمندی آن ها شده و افزایش کارایی درمانی دارو و کاهش عوارض جانبی احتمالی آن را به دنبال خواهد داشت. محمودی در ادامه به ارائه توضیحات کامل تری در خصوص تشکیل پروتئین بر روی نانوحامل ها و اهمیت انجام این پژوهش پرداخت و افزود: «یکی از روش های افزایش هدفمندی نانوحامل ها، اتصال لیگاندها و آنتی بادی ها به آن هاست. اما هنگامی که این نانوذرات درون جریان خون وارد می شوند، پروتئین کرونا بر روی سطح نانوذرات تشکیل شده و لیگاندها و آنتی بادی ها را می پوشاند. این امر، مانع رسیدن دارو به سلول موردنظر می شود. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: در این پژوهش به منظور رفع این مشکل، نانوحامل ها به وسیله پروتئین های پلاسمایی عامل دار شده است که این موضوع تشکیل پروتئین کرونا را کنترل می کند و جذب بهتر دارو به سلول موردنظر را موجب می شود. همچنین، با استفاده از این استراتژی، علاوه بر دارورسانی هدفمند می توان میزان ماندگاری دارو در بدن، توزیع در ارگان های مختلف و اثرات بیولوژیکی آن را کنترل نمود. محمودی خاطر نشان کرد: در این طرح ابتدا نانوذرات سیلیکا که با کربوکسیلیک اسید عامل دار شده بود سنتز شده است. سپس رنگ فلورسنت به سیلیکای عامل دار شده متصل شده و در ادامه نانوذرات سیلیکا توسط آلومین انسانی یا گاما گلوبولین پوشش داده شد و کرونای سخت نانوذرات تهیه شده است. در نهایت نوع و میزان پروتئین جذب شده توسط کرونای سخت به وسیله آزمون های SDS-PAGE و LC-MS/MS بررسی شده و همچنین میزان جذب سلولی این نانوذرات با استفاده از فلوسایتومتری و میکروسکوپ کانفوکال مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده نانوذرات پوشش داده شده با پروتئین های انتخاب شده، پیش از قرار گرفتن در معرض محیط بیولوژیکی بدن، موجب می شود پروتئین های کرونای غنی از پروتئین های پلاسمایی تشکیل شود. این موضوع موجب افزایش میزان هدفمندی این نانوذرات می گردد. این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر مرتضی محمودی- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران- و دکتر وحید میرشفیعی- محقق دوره ی پسادکترای دانشگاه ایلینویز آمریکا- و محققان دیگر از این دانشگاه است. نتایج این کار در مجله Biomaterials (جلد 75، سال 2016، صفحات 295 تا 304) به چاپ رسیده است.
شنبه ، ۲۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سرزمین ایرانیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]