محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831596011
اکبر عبدی، اکتور لبریز از استعداد و بی وسواسی که منتهایی ندارد - دولت بهار
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: عبدی با «اخراجی ها» دوباره عبدی توانست خودش را به سینمای ایران یادآوری کند و در ادامه این دهه با قسمت های دوم و سوم همین فیلم موفقیت خود را دست کم در گیشه ها تداوم ببخشد. با این حال خصلت همیشگی او یعنی عدم وسواس در انتخاب نقش و فیلم کماکان همراهش بودمشرق: بیش از 70 فیلم در 35 سال فعالیت. این آمار کمی بازیگری اکبر عبدی است. بازیگری که در هر دهه بیش از 10 فیلم داشته و در هر دهه دست کم یک نقش خوب و ماندگار. درباره اکبر عبدی همیشه این حکایت هست که از بااستعدادترین ها و تواناترین ها بوده و البته از بی وسواس ترین بازیگران ایران. عبدی اگر گزیده کارتر بود شاید حالا می شد به راحتی او را بهترین بازیگر دوران بعد از انقلاب دانست. اما او آن قدر کار ضعیف و معمولی در کارنامه دارد که باید در اعطای این لقب به او قدری تردید کنیم. هرگز معلوم نشد که آیا همانند شخصیت اصلی فیلم «هنرپیشه» او به خاطر گرفتاری های مالی این قدر کم دقت و پرکار بوده، یا دلیل دیگری داشته فارغ از این ها کسی نیست که بتواند هنر بازیگری او را زیر سوال ببرد و در بضاعت هایش تردید کند. دهه 60 اکبر عبدی از همان تلویزیون دو کاناله که سر جمع تنها هفت، هشت ساعت برنامه داشت تبدیل به یک کمدین مشهور شد. در سال 1360 در سریال پر بیننده «محله برو بیا» به کارگردانی رضاژیان درخشید و بعد در یکی از بهترین برنامه های آیتمی کمدی آن روزگار یعنی «محله برو بیا» به کارگردانی بیژن بیرنگ در نقش هایی چون «انسان اولیه» بازی فوق العاده ای از خود ارائه داد. «باز مدرسم دیر شد» به کارگردانی حسین افصحی او را تبدیل کرد به ستاره بی رقیب کمدی تلویزیونی و در همین اثنا پایش به سینما هم باز شد در «جنجال بزرگ»، «مأموریت» و «مردی که موش شد» حضوری موفق داشت اما اولین شاه نقش او بدون شک «آقای قندی» فیلم «اجاره نشین ها» به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. این دهه خوش یمن برای عبدی با خوشی هم به پایان رسید. او در کنار علی حاتمی قرار گرفت و نقش به یادماندنی غلامرضا را در فیلم «مادر» بازی کرد و در «دزد عروسک ها»ی محمدرضا هنرمند هم خوش درخشید و در هر دو نقش با گریمی سنگین و قیافه ای دفرمه حضور یافت.به گزارش سینما، بازی در فیلم «مادر» برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را نیز به همراه آورد. عبدی دیگر به عنوان یک بازیگر توانا و قابل اعتماد خودش را تثبیت کرد و خیلی ها به هوای حضور او در فیلم ها بلیت می خریدند و به سینما می رفتند. دهه70 اکبر عبدی در دهه 70 به طرزی باور نکردنی پر کار شد. می شد که ظرف یک سال چهار فیلم با حضور او روی پرده برود و در عین حال در تلویزیون هم هر از گاهی پیدایش می شد و بعضی وقت ها در سریال هایی ظاهر می شد که پیدا بود دارد تماما بداهه، نقش را پیش می برد و کارگردان همه چیز را به خودش واگذار کرده است. اما این دهه با نقش بسیار مهم ملیجک در «ناصرالدین شاه آکتور سینما» آغاز شد. علی حاتمی بار دیگر به سراغ او آمد و نقش متفاوت نوازنده تنبک را در فیلم «دلشدگان» به اوسپرد. یکی از مهم ترین نقش های زندگی اش را که به نوعی وجهی بیوگرافیک هم داشت در «هنرپیشه» تجربه کرد و بسیار تحسین شد. در سال 1373 در دو نقش عباس خاکپور و درنا در فیلم «آدم برفی» حضوری بسیار درخشان داشت و برای نخستین بار بازی در نقش یک زن را نیز تجربه کرد. فیلم، البته سه سال بعد به اکران رسید. بعد از «آدم برفی» عبدی بیش تر در فیلم هایی که سودای گیشه موفق داشتند بازی کرد و تقریباً نقش به یادماندنی و مهمی در نیمه دوم دهه 70 ایفا نکرد. دهه 80 دهه 80 را با ابوالحسن داودی آغاز کرد و فیلم «نان و عشق وموتور 1000» این دو پیش تر در انتهای دهه 60 تجربه موفق «سفر جادویی» را در کنار هم داشتند. عبدی در این فیلم نقشی فرعی داشت تا حدی افول کرده محسوب می شد. تا 1385 که مسعود ده نمکی همکاری اش را با او آغاز کرد اکبر عبدی در فیلم هایی بازی کرد که هیچ یک نتوانستند حضوری به یادماندنی از او را ثبت کنند. مهم ترین فیلم این دوره اش «قاعده بازی» بود که البته در آن نقشی فرعی بر عهده داشت. اما با «اخراجی ها» دوباره عبدی توانست خودش را به سینمای ایران یادآوری کند و در ادامه این دهه با قسمت های دوم و سوم همین فیلم موفقیت خود را دست کم در گیشه ها تداوم ببخشد. با این حال خصلت همیشگی او یعنی عدم وسواس در انتخاب نقش و فیلم کماکان همراهش بود و در بین سه قسمت اخراجی ها تعداد زیادی فیلم معمولی بازی کرد که هیچ کدام موفقیتی برای عبدی محسوب نمی شدند. در این میان شاید حضور کوتاهش در «تسویه حساب» تهمینه میلانی قدری قابل اعتنا باشد و بازی اش در فیلم بد اما پرفروش «». دهه 90 اکبر عبدی این دهه هم شروع خوشایندی داشت. بار دیگر با ایفای نقش یک زن در فیلم «خوابم می آید» ساخته رضا عطاران توانست هنر بازیگری خودش را به رخ بکشد و سیمرغ بلورین نقش مکمل را نصیب خود سازد. اما سه فیلم مهم او باز هم در این دهه در کنار مسعود ده نمکی روی پرده رفتند. ابتدا در «رسوایی» در نقش روحانی عجیب و غریبی که درگیر زندگی دختری جوان می شود و برایش پاپوش می دوزند درخشید و بعد در «معراجی ها» بار دیگر نسخه دیگری از بایرام «اخراجی ها» را ارائه داد. و سرانجام در «رسوایی 2» دوباره در قالب حاج یوسف نقش آفرینی کرد. «قندون جهیزیه» و «خواب زده ها» دو تجربه متفاوت دیگر او تا نیمه دهه 90 بوده اند. البته او هم چنان تعداد زیادی فیلم ضعیف هم در همین پنج سال بازی کرده است. نقش های عجیب و غریبی هم گرفته در فیلم های عجیب و غریب تر که ایفای آن نقش ها از هر کسی بر می آمده و پیدا نیست چه شده که اکبر آقا به حضور در این آثار تن داده است.
جمعه ، ۲۴اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها