واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: اگر خانه شما به طور فیزیکی از یک حادثه هسته ای سالم بماند اما شما مجبور باشید که همه چیز را پشت سر بگذارید، چه کار می کنید؟ چه چیز را با خود بر می دارید و چه چیز را رها می کنید؟ برای صدها هزار تن از ساکنان شعاع 12 مایلی (19 کیلومتری) نیروگاه انرژی هسته ای فوکوشیما داییچی این موضوع حقیقت واقعی بود.به گزارش دولت بهار به نقل از ویسزنشنال ژئوگرافی (Voices.nationalgeographic) با این که در طول پنج سال از زمانی که زمین لرزه و سونامی بزرگ به نیروگاه فوکوشیما آسیب زد، سطح تشعشعات کاهش یافته است اما برای ساکنان شهرهای ارواح فوکوشیما بازگشت ممکن است غیرممکن باشد. زندگی در این استان به عنوان بورسیه عضو داستان نویسی دیجیتال نشنال ژئوگرافی به من چشم انداز جدیدی درباره شیوه زندگی فوکوشیما ارائه کرده است اما با این که من به چیزی که در اینجا اتفاق افتاده پی بردم، اغلب در درک تاثیر کامل این ویرانی احساس محدودیت می کنم. کوریاما، شهری که در پنج ماه گذشته محل سکونت من بود در 40 مایلی (64 کیلومتری) راکتور هسته ای از کار افتاده قرار داشت. هفته گذشته این فرصت را داشتم تا از شهرهای تخلیه شده به همراه گروه غیرانتفاعی "نومادو" دیدار کنم که پیشنهاد سفر به مناطق ممنوعه را برای مطالعه اثرات این فاجعه مطرح می کنند. پس از این که ماه ها به داستان های مختلف گوش کردم خواستم خودم شاهد این باشم که چه چیزی از این پناهندگان هسته ای گرفته شد. آن چه که دیدم در زیر می آید: خاک رادیواکتیو - روستای ایتاته واقع در خارج از شعاع 12 مایلی قرار دارد اما پس از این که به دنبال انفجار هیدروژنی مواد رادیواکتیو به سمت شمال غرب حرکت کردند، این منطقه به شدت آلوده شد. کپه های خاک آلوده در ذخیره گاه های موقتی قرار داد شده اند و در سراسر روستا و استان علامت گذاری شده اند مزرعه زرد - مزارع گل های کلزا منظره ای آشنا در منطقه ممنوعه است. باور می رود که این دانه ها ایزوتوپ های رادیواکتیو در خاک را جذب می کنند. این فرآیند زیست پالایی خوانده می شود که استفاده از ارگانیسم های زنده است که آلودگی خاک را کاهش می دهند. با این که تخمین میزان توانایی آلودگی زدایی دشوار است اما روغنی که از دانه های کلزا تولید می شود عاری از آلودگی است دامپروری امید - یوشیزوا ماسامی، مالک دامپروری امید در مرز ایتاته و نامیه. او فرمان تخلیه و کشتن حیوانات را نادیده گرفت و به نشانه اعتراض دراین منطقه ماند تا از گاوهای رها شده مراقبت کند توقف زمان - یک ساعت دیواری در مدرسه ابتدایی یوکیدو برای همیشه در ساعت 3:38 بعد از ظهر متوقف شد؛ لحظه ای که سونامی روستای نامیه را در نوردید مرکز نامیه - مجموعه ساختمان هایی که تا حدودی از زلزله 9 ریشتری سواحل توهوکو آسیب دیدند. نامیه در چند مایلی راکتور هسته ای داییچی قرار دارد و از همین رو متروکه شد خانه ویرانه - خانه ای که با برخورد موج های سونامی ویران شد. با این که آوارها توسط کارگران آلودگی زدایی به طور گسترده ای پاکسازی شد. اما خانه هایی که به طور کامل ویران شده اند، باقی مانده اند تا بر اثر گذشت زمان و تاثیر آب و هوا فرسایش یابند ورزشگاه دست نخورده - مدرسه ابتدایی یوکیدو در ساحل استان فوکوشیما بلافاصله بعد از سونامی متروکه شد. دانش آموزان پیش از برخورد سونامی تخلیه شدند و زنده ماندند وضعیت ترمز - یبرون از روستای اکوما، حدود سه مایلی نیروگاه انرژی هسته ای داییچی، دستگاه تابش سنج گایگر نشان می دهد که سطح تشعشعات بالاست. 6.07 میکروسیورت در هر ساعت در این منطقه را با شهر کوریاما 43 مایل دورتر با میانگین 0.154 میکروسیورت مقایسه کنید گورستان متروکه - گورستانی در ساحل استان فوکوشیما در حدود چهار مایلی نیروگاه انرژی هسته ای فوکوشیما داییچی ویران باقی مانده است آری ام بسر (Ari M. Beser)، نوه ستوان جاکوب بسر است که تنها عضو ارتش ایالات متحده داخل بمب افکن های B-29 در جریان جنگ جهانی دوم در حمله هسته ای ایالات متحده به هیروشیما بود. آری ام بسر در حال سفر در ژاپن است تا گزارشی درباره هفتادمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و پنجمین سالگرد زمین لرزه بزرگ شرق ژاپن، سونامی و گداخت هسته ای در فوکوشیما تهیه کند. بسر مستقیما با مردمی که از تکنولوژی های هسته ای امروزه آسیب دیده اند صحبت خواهد کرد هم چنین او با آمریکایی ها و ژاپنی ها برای حمایت از پیام آشتی و خلع سلاح هسته ای همکاری می کند. کتاب جدید او با عنوان «خانواده هسته ای» بر چشم انداز ژاپنی و آمریکایی بمباران اتمی تمرکز دارد.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]