تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 7 فروردین 1404    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):خوبى و بدى در روز جمعه چند برابر (حساب) مى‏شود.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید پرینتر سه بعدی

سایبان ماشین

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

بانک کتاب

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

خرید از چین

خرید از چین

خرید محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

خودارزیابی چیست

رزرو هتل خارجی

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

مهاجرت به استرالیا

ایونا

تعمیرگاه هیوندای

کاشت ابرو با خواب طبیعی

هدایای تبلیغاتی

خرید عسل

صندوق سهامی

تزریق ژل

خرید زعفران مرغوب

تحصیل آنلاین آمریکا

سوالات آیین نامه

سمپاشی سوسک فاضلاب

بهترین دکتر پروتز سینه در تهران

صندلی گیمینگ

سررسید 1404

قفسه فروشگاهی

چراغ خطی

ابزارهای هوش مصنوعی

آموزش مکالمه عربی

اینتیتر

استابلایزر

خرید لباس

7 little words daily answers

7 little words daily answers

7 little words daily answers

گوشی موبایل اقساطی

ماساژور تفنگی

قیمت ساندویچ پانل

مجوز آژانس مسافرتی

پنجره دوجداره

خرید رنگ نمای ساختمان

ناب مووی

خرید عطر

قرص اسلیم پلاس

nyt mini crossword answers

مشاوره تبلیغاتی رایگان

دانلود فیلم

قیمت ایکس باکس

نمایندگی دوو تهران

مهد کودک

پخش زنده شبکه ورزش

دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1871630649




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

راه رسیدن به آرامش در «صحیفه سجادیه» است، نه قانون جذب! - پایگاه خبری - تحلیلی قدس آنلاین


واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین/ آمنه مستقیمی: جست وجوی نسخه اصل هر چیز، فطریِ بشر است؛ یعنی انسان ذاتاً تمایل دارد که اصل هر چیزی در اختیارش باشد، نه نسخه جعلی آن؛ در عرفان هم تفاوتی نمی کند وقتی برترین نوع آن توسط اهل بیت(علیهم السلام) عرضه شده، دیگر گشت و گذار در دکان عرفان های هندی و امثال آن معنایی ندارد!از این رو و به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت حضرت سیدالساجدین(علیه السلام) با حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف، رئیس مؤسسه بهداشت معنوی و مؤلف کتاب هایی همچون «آسیب شناسی شبه جنبش های معنوی»، «آرامش معنوی»، «نگاه متفاوت به قانون جذب»، «راز فرشتگان» و «معنویت رهایی بخش» درباره وجوه افتراق عرفان های کاذب با عرفان امام سجاد (علیه السلام) گفت و گو کرده ایم که تقدیم می شود:  در میان ائمه معصوم(علیهم السلام)، عرفان در سیره حضرت سجاد(علیه السلام) تبلوری خاص دارد، به گونه ای که دعاهای ایشان سراسر عرفان است؛ این عرفان چه ویژگی هایی دارد که عرفای بزرگ در مکتبش تربیت شده و هیچ عرفانی توان رقابت با آن را ندارد؟ سه مؤلفه عرفانی در صحیفه سجادیه و دیگر دعاهای امام سجاد(علیه السلام) وجود دارد: نخست خدامحوری در بُعد اندیشه و بینش های انسان، به این معنا که انسان در شرایط گوناگون زندگی خدا را به یاد بیاورد و باب گفت و گو را با او باز کند؛ چون ما در شرایط مختلف زندگی دچار غفلت می شویم، به عبارت بهتر وقتی در شرایطی مناسب قرار می گیریم، سرگرم نعمت ها شده و وقتی دچار مشکل هستیم، به دنبال افرادی می گردیم تا مشکلمان را حل کنند و این گونه باز هم از خدا غفلت می ورزیم؛ در حالی که وقتی فضای عمومی صحیفه سجادیه را مرور می کنیم، خدامحوری در همه حال بروز و ظهور دارد و خدا را بالاترین تیتر افکار انسان قرار می دهد. از این رو، کسی که در مکتب صحیفه سجادیه رشد کند و با دعاهای آن انس بگیرد، می تواند این خدامحوری را با شخصیت و اندیشه خویش تلفیق کند؛ دومین مؤلفه آن است که خدامحوری امام سجاد(علیه السلام) این گونه نیست که میان ایشان و خدا فاصله عظیم باشد، بلکه برعکس انسان با دعا و مناجات فاصله خود را با خدا کم می بیند و در شرایط گوناگون به خدا رجوع کرده و از او یاری می طلبد و این نزدیک دیدن خدا و بازگشت به سوی او، ویژگی ممتاز صحیفه سجادیه است؛ چون هستند خدامحورانی که چنین حس و درک نزدیکی را ندارند! اما سومین ویژگی عرفان امام سجاد(علیه السلام) آن است که خدااندیشی و رجوع به خدا و نجوای با او، برنامه ای در میان سایر برنامه های حضرت سجاد(علیه السلام) نبوده و این طور نیست که نخست به مشکلات سیاسی و یا مسایل زندگی شخصی بپردازند و بعد سراغ دعا بروند، بلکه دعا در همه ابعاد و شرایط زندگی همراه ایشان و باب گفت وگویشان با خدا باز است و هر رویدادی را مایه تقرب به خدای متعال می دانند، برای همین بیماری، همسایه بد، مبارزه سربازان نظام اسلامی در مرزها با دشمن و... همه سوژه دعا و مناجات می شوند؛ یعنی هر مسأله ای در عرفان حضرت(علیه السلام)، روزنه ای است برای ارتباط با خدا!  چنین عرفانی و چنین رویکردی در دعا دست مخاطب را برای چه سبکی از ارتباط با خدا می گشاید؟ درس مکتب دعاییِ امام سجاد(علیه السلام) این است که ما در دعا آزاد و مختاریم، یعنی لازم نیست برای ارتباط با خدا همیشه کتاب دعا در دستمان باشد، بلکه تأکید ایشان بر اصل ارتباطِ دعایی با خداست و اینکه از هر فرصتی پُلی برای ارتباط با خدا بسازیم؛ بنابراین ابردرس دعاهای امام صحبت با خدا به هر بهانه و در هر موقعیت مکانی، زمانی و اجتماعی است؛ نعمت باشد یا نقمت، مواجهه با دوست باشد یا دشمن. امام سجاد(علیه السلام) به ما می آموزند که از هر مسأله برای ارتباط با خدا و انس با او گذرگاه بسازیم و جالب آنکه این درس را به قشر، سن، جنس و موقعیت اجتماعی و مذهبی خاصی محدود نمی کنند. چنانکه در قرآن می فرماید: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را کسانی که از دعا استکبار بورزند، جایشان در جهنم است» این نشان می دهد، حداقل ارتباط و انس با خدا این است که در گرفتاری ها به این منبع عشق بی پایان رو آوریم که اگر کسی حتی در این حد هم دچار عُجب باشد، دیگر هیچ امیدی به نجاتش نیست! به عبارت بهتر کف انسانیت و قابلیت معنوی انسان، دعا هنگام گرفتاری است و امام(علیه السلام) از این کف، قله های ارتباط با خدا را ساخته اند؛ اینکه در روز عرفه دعایی مفصل دارند یا برای ماه مبارک رمضان و دیگر موقعیت ها؛ یعنی این کف ارتباطی را به فراز و نشیب های گوناگون بسط داده اند.  دعا در شبه عرفان ها و عرفان واره هایی که ادعای آرامش بخشی به انسان را دارند نیز مطرح است، آیا این دعا با دعایی که در مکتب حضرت سجاد(علیه السلام) توصیه می شود، تفاوت دارد؟ امروزه مروجان عرفان های کاذب نیز بر دعا تأکید دارند و کتاب هایی در این باره نوشته اند و در برنامه های گوناگون، دعا را به صورت جدی دنبال می کنند، اما دعای مدنظر آن ها به این معنا نیست که در یک تفکر خداگرا با دعا آشنا شویم، بلکه به زعم آن ها «دعای مثبت» وجود دارد؛ یعنی انسان فقط به چیزهایی که می خواهد، فکر کند و باقی چیزها را رها کرده و به ذهن و زبان نیاورد؛ برای مثال اگر در پی سلامتی و پول است، باید همواره ثروت و پول را در ذهن داشته باشد، نه اینکه بگوید فقر و بیماری نمی خواهم؛ زیرا به زبان و ذهن آوردن این مفاهیم سبب رخ دادنشان می شود؛ چنین تعریفی از دعا کاملا با دعا در مکتب امام سجاد(علیه السلام) تفاوت دارد. در این نوع از دعا انسان دارای قدرت نامحدود برای تأثیر بر کائنات است و هر چه به ذهنش بیاید، در کائنات انعکاس می یابد! این روش معنای دعای حقیقی و اهل بیتی را دستخوش تحریف می کند؛ زیرا مبتنی بر انسان محوری است، نه خدامحوری و کائنات را متأثر از ذهن و زبان انسان می داند و برای خدا جایگاهی قایل نیست! در حالی که با دعای حقیقی انسان در درگاه خدا تضرع می کند، با دعا در عرفان های کاذب فرمانروای کائنات می شود، در دعای حقیقی لزوماً همه خواسته ها محقق نمی شود و شخص دیگری اثربخش است، نه تصورات ذهنی انسان.  مناسک دعا و راه رسیدن به آرامش در شبه عرفان ها معمولاً با انزوا و عزلت همراه است، آیا دعا و عرفان اهل بیتی بویژه آنچه امام سجاد(علیه السلام) برای مواضع گوناگون بیان کرده اند نیز چنین تجویزی دارد یا خیر؟! عرفان های کاذب که انزوا و عزلت را تجویز می کنند، در پی ایجاد احساس خوب انفرادی برایانسان هستند، اما عرفان اهل بیتی نگرش کلی به خلقت دارد و در آن انسان نمی تواند نسبت به جامعه بی اعتنا باشد، بلکه برای رسیدن به خدا باید از میان خلق بگذرد؛ یعنی عارف در اسلام نسبت به عالم خلقت مسؤول است، برای همین صله رحم، جهاد مقابل دشمنان و ظالمان، کمک به دیگران و محبت به همسایه گام های حرکت به سوی خدایند و انسان اجتماعی آفریده شد و بین آدم ها روابط خونی وجود دارد تا از این طریق به خدا نزدیک شوند؛ وقتی چینش روابط الهیِ انسان بر هم بریزد و در انزوا قرار بگیرد، برابر اراده الهی ایستاده و جز یافته های شخصی به چیزی نمی رسد و در واقع وارد جاده خاکی با مقصد بن بست می شود.  چرا وقتی صحیفه سجادیه و دیگر آثار اهل بیت(علیهم السلام) که مملو از عرفان و راه های ارتباط با خدا و آرامش است، وجود دارد، بعضاً عرفان در دکان های کاذب با نسخه های بی اعتبار جست وجو می شود؟ دلیل روآوری بعضی از مردم به عرفان واره ها از جمله شرقی و غربی و کیهانی چیست؟ شالوده وجود انسان روحانی و معنوی و هویت ما روح الهی است که در ما دمیده شده و گرنه جسم میهمان چندساله ای است که باید ترکش کنیم و تا ابدیت ادامه دهیم که اگر برای روح خوراک مناسب نیابیم، خواه ناخواه سراغ خوراک های مسموم می رود، چون نمی شود روح را گرسنه رها کرد؛ زیرا عشق به پرستش در وجود انسان و همین محرک برای سیر و سلوک اهل معناست، از این رو، اگر عرفان حقیقی بویژه عرفان دعایی را در میان مردم ترویج کنیم، قطعاً میدانی برای جولان عرفان های کاذب باقی نمی ماند.


پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن