واضح آرشیو وب فارسی:ایمنا: آینده نگری سید جمال الدین اسدآبادی و اقدام به موقع میرزای شیرازی دو عامل مهم در زمینه مقابله با استعمار ایران بود که اگر حضور به موقع مردم در صحنه بوقوع نمی پیوست، جسارت انگلیس و مراودات شاه با عوامل خارجی بیشتر شده و توان ملی از بین می رفتبه گزارش ایمنا، امتیاز تنباکو که توسط ناصرالدین شاه در سال 1306 هجری قمری به انگلیسی ها واگذار شد، به نوعی آغاز نفوذ استعمار انگلیس در این استارت خورد. ورود کارکنان انگلیسی به ایران با واکنش جدی مردم رو به رو شد. دراین هنگام بود که سید جمال الدین اسدآبادی نامه ای به میرازی شیرازی نوشت و مسئولیت خطیر او را جهت جلوگیری از این اقدام به وی یادآور شد. میرزای شیرازی پس از دریافت نامه، قاصدی را به نزد شاه می فرستد که در قرارداد جدید، مخالفت خود را اعلام کرده و مبادلات مالی و تجاری با مستعمران انگلیسی را برهم زند اما شاه به این نامه اعتنایی نکرده و قرارداد جدید را امضا می کند. مدت زیادی از این قضیه نمی گذرد که یک جمله از طرف میرازی شیرازی، خیلی ها را شوکه کرده و جو عجیبی در شهر بوجود می آید. «الیوم استعمال توتون و تنباکو بای نحو کان در حکم محاربه با امام زمان(عج) است. این فتوا به میزانی دارای اهمیت است که هرکس که می تواند از آن نسخه برداری کرده و منتشر می کند. شاید بتوان گفت این حکم آغاز یک حرکت انقلابی برای مقابله با استعمار بود. نقش مردم در تبعیت از دستور فقیه، امری غیرقابل اغماض است. مردم به به قدری محکم مقابل عوامل شاه می ایستند که هیچکس نمی تواند با آنها مقابله کند. علمای دیگر نیز با این که علوم فقهی را در سطح عالی طی کرده بودند، باز هم با تواضع کامل خود را تابع حکم میرزای شیرازی دانسته و حمایت خود را از تحریم تنباکو اعلام می دارند. وقتی وحدت بین مردم و عالمان دینی شکل می گیرد، تبدیل به دژی مستحکم می شود که هیچ کس نمی تواند آن را بشکند. نظیر این واقعه را در پیروزی انقلاب اسلامی می بینیم که چگونه مردم کشورمان، با رهبری امام خمینی(ره) حکومت شاهنشاهی را سرنگون کردند. ایمان ملت به سخن مرجع خود به میزانی است که منجر به شکسته شدن تمامی قلیان ها می شود و کسانی که تنباکو مصرف می کردند از استعمال آن خودداری می نمودند. قطعا در بین آنها، افرادی بوده اند که به تنباکو اعتیاد داشتند اما وقتی مرجعشان حکمی می کند، بدون شرط می پذیرند. در پی این اقدام، شاه دستور تبعید میرزای شیرازی را صادر می کند اما واکنش مردم نسبت به این امر قابل تامل است. مردم، کفن پوش به خیابان ها ریخته و جمعیتی چند هزار نفری را تشکیل می دهند. عصبانیت مردم افزایش یافته و حتی آماده ی جهاد می شوند. واقعا شگفت انگیز است که یه کلام فقیه چه تاثیری بر جامعه می گذارد. البته در این زمان شاید امر غیرعادی باشد اما در دوره های گذشته تبعیت مردم از حکم مراجع واقعا تسلیمانه بوده است. برمی گردیم به اتفاقات آن روزها. فشار مردم به قدری زیاد است که ناصرالدین شاه مجبور می شود علاوه بر لغو امتیازات داخلی، امتیازات خارجی را نیز لغو کند. این امر سبب می شود شاه از میرزای شیرازی کسب تکلیف کرده که که آیا حکم تحریم تنباکو سرجایش است؟ که میرزا در پاسخ حکم لغو تحریم را صادر می کند. این گونه است که یک فقیه به میزانی می تواند در جامعه تاثیرگذار باشد که مردم حتی جان خود را برای یک حکم، تقدیم کنند. مقبولیت یک مرجع در بین مردم مورد ملاک نیست بلکه تسلیم حکم خداوند و مقابله با استعمار، مهمترین دلایل استحکام آنها در برابر زورگویی شاه بود. آینده نگری سید جمال الدین اسدآبادی و اقدام به موقع میرزای شیرازی دو عامل مهم در زمینه مقابله با استعمار ایران بود که اگر حضور به موقع مردم در صحنه بوقوع نمی پیوست، جسارت انگلیس و مراودات شاه با عوامل خارجی بیشتر شده و توان ملی از بین می رفت./111
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایمنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]