واضح آرشیو وب فارسی:زریان: *این یادداشت به قلم «ارسلان عبدالله پور» کارشناس ارشد علوم سیاسی نوشته شده و در اختیار زریان قرار گرفته و محتوای آن بیانگر دیدگاه نویسنده آن است.پایگاه خبری- تحلیلی زریان؛ شاید نام های مارک سایکس (1879-1919 mark sykes : ) و فرانسوا ژرژ پیکو(1870-1951 francois georges picot :) در چند ماهه اخیر بیشتر از سایر سیاستمداران کهنه کار که هم اکنون در قید حیات نیستند به گوش رسیده باشد علت آن نیز بر کارشناسان سیاسی عموماً و به ویژه برای ساکنین خاورمیانه کاملاً محسوس و ملموس است این دو نفر به عنوان نمایندگان کشورهای بریتانیا و فرانسه بعد از جنگ جهانی اول دست به اقدامی ناجوانمرادنه زدند به صورتی که قلمرو امپراتوری شکست خورده عثمانی را با خط کش به چند قسمت تقسیم نمودند ؛ با این خط کش و به درازای ارواح ناپاکشان مرزهایی را به وجود آوردند که خط های قرمز آن از قلوب میلیون ها نفر از ساکنین کشورهای منطقه از سال 1916 تا کنون عبور نموده است. همانطور که می دانیم قراردادی که فیمابین نمایندگان دو قدرت استعماری (بریتانیا و فرانسه) و با اطلاع روسیه امضا گردید به قرارداد سایس پیکو معروف گشت قراردادی که منشاء جنگ و خونریزی، تفرقه، کشتار و خرابی های بسیاری در ساختارهای اقتصادی، جغرافیایی و تاریخی و حتی اتنیکی منطقه بوده است در جریان این قرارداد سایکس و پیکو کشورهایی را تقسیم و کشورهایی را بالاجبار تشکیل دادند و از رهبرانی حمایت کردند که بویی از مهربانی و انسانیت نبرده بودند . از صدام حسین در عراق گرفته تا سایر رهبران عرب حاکم بر کشورهای متنوع و متکثر به اصطلاح عربی. نگاهی کوتاه به حوادث و بحران های موجود در این کشورها دلیل محکم برای این کار ناجوانمرادنه آنهاست . خسارات جانی و مالی تحمیل شده بر ایران در جریان هشت سال دفاع مقدس، جنگ اول و دوم خلیج فارس و سرنگونی صدام حسین، جنبش های به انحراف کشیده شده بهار عربی، بحران داخلی در ترکیه، جنگ داخلی یمن و بحرین، بحران خونین سوریه که کشتار و آوارگی میلیونها انسان آن را به شاه جنگ بحران های موجود تبدیل نموده است بحرانی که اگر به موقع و به درستی حل و فصل می شد و قربانی مجدد منافع قدرت های غربی و شرقی نمی شد شاید داعشی به این قدرت پیدا نمی شد و شاید هم حرکت های تروریستی در کشورهای اروپایی نیز وقوع نمی یافت این جنگها و ده ها جنگ کوچک و بزرگ دیگر می تواند همه از نتایج نحس این توافق نامه به حساب آید هرچند عوامل درونی و بیرونی کشورهای درگیر جنگ نیز در این میان دخیل بوده اند. این بدان معناست که منطقه حاصلخیز و غنی خاورمیانه در طول یکصد سال پس از آن توافق نامه مرتب درشرایط جنگ به سر برده است و جنگ به محور حیات اجتماعی انسان های این منطقه تبدیل شده است و اینطور که پیداست سایه جنگ بر سرمنطقه همچنان خودنمایی می کند به گفته هنری کسینجر کهنه سیاستمدار آمریکایی «صدای جنگ همچنان می آید و اگر کسی نمی شنود کر است». کارشناسان معتقدند که زمان قرارداد سایس پیکو پس از یکصد سال به پایان رسیده و مرزبندی های موجود که به غیر جنگ و خونریزی چیزی را عاید ساکنین آن ننموده است احتمالاً دچار تغییر شود، ملیت ها و اقلیت های زیردست ساکن درون مرزهای طراحی شده را که تا کنون با زور اسلحه درکنار هم به زندگی کردن وادار شده اند برای ادامه حیات شان بایستی در این منطقه در خاورمیانه راه دیگری پیدا کرد شاید تقسیم و مشارکت در قدرت و همزیستی های مسالمت آمیز یکی از آن راه ها باشد. تکیه و تاکید بر حفظ وضع موجود با شیوه حکومتداری کنونی مشوق و امید دهنده مناسبی برای روزهای خوب خاورمیانه نمی تواند باشد حتی می تواند تقابل های بیشتری مابین ملیت های موجود به وجود آورد و چنانچه با درایت و هوشیاری و تعامل و انعطاف بیشتری از سوی حاکمان روبرو نشود و طرح جدیدی ارائه نگردد چه بسا با سرعت بیشتری منطقه رو به نابودی خواهد رفت. می توان گفت اگر بزرگترین امتیازات را به معترضین چند ساله اخیر در کشورهای بحران خیز می دادند بهتر از کوچکترین خسارات ناشی از این بحرانها می بود چیزیکه حاکمان آن کشورها از آن غفلت نمودند و جای پشیمانی برایشان باقی نگذاشت. جالب اینجاست داعشی که توانست مرزهای ساختگی سایس پیکو را در بین عراق و سوریه بهم بریزد، اقتدار قدرت های غربی و حکومت هایی که سایس و پیکو آنها را نمایندگی می کردند به چالش بکشد، با حرکت های تروریستی و جنایاتی که در کشورهای غربی انجام داده جنایات خود را در این منطقه تکمیل نماید و با اینکه حملات هوایی هم پیمانان آمریکا نتوانسته آنها را از پای درآورد و با این اقدامات توانست قدرت خود را به رخ کشورهای قدرتمند دنیا بکشد ولی خود داعش مقهور مبارزات مردم در کوبانی سوریه و سنجار و برخی مناطق دیگر عراق شد ولی متاسفانه زنگ خطری در جریان مذاکرات اخیر پیرامون حل بحران سوریه برای مردم خاورمیانه به صدا درآمده و ممکن است مردم منطقه دوباره دچار مطامع قدرت های دخیل در این امر شوند جاییکه ترکیه بر روند مذاکرات و مشارکت گروه های سیاسی به دنبال منافع خود بوده و از مشارکت نمایندگان واقعی مردم سوریه در جریان مذاکرات جلوگیری و کارشکنی می نماید که لازم است در این رابطه مردم داغدیده سوریه و سایر مدافعان حقوق بشر از بوجود آمدن قرارداد دوم سایس پیکو جلوگیری نمایند. می ماند بگوییم آیا با این همه بحران که دامنگیر بشریت در این منطقه شده آیا ارواح آقایان سایس و پیکو در آرامش است؟/
جمعه ، ۱۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زریان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]