تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868401748
چند نکته مهم، به بهانۀ سخنان اخیر روحانی
واضح آرشیو وب فارسی:امین نیوز: چند نکته مهم، به بهانۀ سخنان اخیر روحانی مجموعه نمایشگاه های بین المللی شهر آفتاب شامل بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب امروز با حضور و سخنان رئیس جمهور افتتاح شد. آقای روحانی در نطق افتتاحیه بار دیگر به موضوع نحوه ممیزی کتاب اشاره کرد و دیدگاه خود را تکرار کرد که نظارت بر کتاب باید به خود ناشران و نویسندگان سپرده شود. «عصر ایران» با اشاره به این مسأله نوشت: نویسنده این سطور در عین تصدیق و تأیید این نگاه چند نکته را یادآور می شود. ۱- این سخن تازه نیست زیرا قریب سه سال پیش اگر نه با این صراحت که به شکلی دیگر نیز آن را از «دکتر حسن روحانی – کاندیدا» شنیده بودیم. وزیر ارشاد دولت تدبیر و امید نیز هم در آغاز چنین وعده ای داد، اما در عمل این کار میسر نشد. نمی گوییم انجام نداد، می گوییم میسر نشد. از این رو جا دارد دقیقاً روشن شود که عملی نشدن این ایده به خاطر این بود که اتحادیه ناشران زیر بار نرفت یا آمادگی نداشت و نگران سرمایه خود در صورت کنترل ها و توقیف های بعدی بودند یا به این سبب است که دولت و حکومت نمی توانند به کانون نویسندگان ایران اعتماد کنند یا تشکل دیگری راه بیندازند و انجمن قلم هم بیشتر یک تشکل با گرایش سیاسی به حساب می آید. به عبارت دیگر ایده رئیس جمهور باید در دولت اجرایی می شد ولی این اتفاق نیفتاده و آسیب شناسی چرایی این رخداد مهم تر از تکرار همان ایده است. ۲- شمارگان کتاب به زیر هزار نسخه سقوط کرده، حال آن که همچنان شمارگان برخی مطبوعات چند ده هزار است. این اشاره از آن روست که روزنامه نگار می نویسد و مدیرمسئول می بیند و صبح روز بعد منتشر می شود و هزاران نفر می خوانند و زمین هم به آسمان نمی رود یا در سایت ها که نویسنده می نویسد و در جا منتشر می شود اما نوبت به نویسنده کتاب که می رسد باید قبلاً خوانده و تأیید شود. به عبارت روشن تر اگر نویسنده داستان خود را به یک مجله با تیراژ ۲۰ هزار نسخه بسپارد کافی است سردبیر تأیید کند و مدیرمسئول بلامانع بداند تا منتشر شود. اما اگر بخواهد در قالب کتاب با شمارگان بسیار کمتر منتشر کند، مستلزم اخذ مجوزها و اعمال ممیزی های زمان بر است. ۳- یکی از دلایل مخالفت برخی از ناشران این است که وقتی مطلبی در هفته نامه یا ماهنامه ای منتشر می شود آن مجله به صورت خودکار برای شماره بعد جمع آوری شده، حال آن که کتاب قرار است بماند و چنانچه جمع آوری شود ناشر زیان می بیند. به بیان دیگر جمع آوری نشریه از روی دکه به خاطر انتشار شماره جدید امری معمول و مرسوم است و نشریه شماره قبل را روی دکه نمی بینید، اما جمع آوری کتاب قبل از فروش، مرسوم نیست. ۴- راه حل چیست؟ راه حل همان است که رئیس جمهور گفت: «اعتماد». منتها باید اجرایی شود و اگر اجرایی نشده، علت آن روشن شود. نکته مهم تر اما این است که آنان که می خواهند بخوانند و دوست دارند بخوانند دارند می خوانند. کتاب «نگاهی به شاه» عباس میلانی قطعا در بیش از ۱۰۰ هزار نسخه منتشر شده منتها نه ریالی به نویسنده رسیده نه به ناشر و منفعت سانسور و ممیزی را فروشندگانی برده اند که با ریسوگراف چاپ می کنند. پرسش کلیدی این است که آیا زشت نیست که نویسنده ای در آوازه و اندازه محمود دولت آبادی ناگزیر باشد بارها و بارها به اداره سانسور مراجعه کند و بر سر کلمات و عباراتی چانه بزند؟ شاید هم حق با وزیر ارشاد باشد زیرا هیچ کس او را به خاطر کتاب ناخوانی یا شمارگان پایین کتاب یا ورشکسته شدن ناشران مواخذه نخواهد کرد اما به خاطر کتابی که سطری از آن را کسانی نمی پسندند به دردسر می افتد پس، از صدر تا ذیل وزارتخانه همه آشکار یا نهان می گویند سری را که درد نمی کند دستمال نبندیم! کوتاه آن که: همان گونه که رئیس جمهور گفته است، کار را باید به ناشر سپرد و صندوقی را پیش بینی کرد که اگر از این ناحیه زیانی دید جبران شود. کافی است ترس اولیه بریزد. راستی، اگر کسی سطری از «نگاهی به شاه» را که بیشتر کتاب خوانان خوانده اند یا دارند، نپسندد، به کدام ناشر می خواهد تذکر بدهد یا نویسنده را چگونه فرا خواند؟! اگر محمود دولت آبادی خارج از ایران زندگی می کرد و ناشری بیرون از مرزها «کلنل» او را چاپ کرده بود، دستفروشان کتاب را چاپ می کردند و می فروختند و سانسور آن و این که اجازه انتشار دارد یا نه، موضوعیت نداشت. شکل فعلی در واقع مجازات ناخواسته نویسنده و ناشر به جرم نرفتن و به حرفه دیگری نپرداختن است و نه الزاماً مراقبت از سلامت جامعه. می توان از زندان ها هم آمار گرفت و دریافت چند نفر از دویست و چند هزار زندانی به خاطر کتاب به جرم و جنایت و فساد مبتلا شده اند.
چهارشنبه ، ۱۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: امین نیوز]
[مشاهده در: www.aminnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها