محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845731033
پشت پرده مذاکره محرمانه ایران و آمریکا در عمان
واضح آرشیو وب فارسی:نما: واشنگتن- اوایل سال ٢٠١١؛ هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه پس از دیداری تب آلود از یمن در خاک سلطان نشین آرام عمان به زمین نشست. او به عمان رفته بود تا با سلطان قابوس ابن سعید درباره ایده ای صحبت کند که از سوی فرستاده سلطان قابوس در سال ٢٠٠٩، در وزارت امور خارجه آمریکا مطرح شده بود؛ اینکه عمان بتواند به عنوان مجرایی برای مذاکرات مخفی هسته ای بین ایالات متحده آمریکا و ایران عمل کند.به گزارش نما به نقل از شرق، خانم کلینتون این پیشنهاد را پذیرفته بود، ولی شک داشت که این اقدام راه به جایی ببرد. او بعدها نوشت: «حتی در بهترین شرایط هم این ایده دور از ذهن به نظر می رسد». ١٨ ماه گذشت تا او پیشنهاد عمان را پذیرفت و تیمی از دیپلمات ها را برای دیدار با ایرانیان به عمان اعزام کرد. البته خانم کلینتون تنها شخص سرشناسی نبود که در آن دوران به عمان سفر می کرد. سناتور، جان کری رئیس کمیته روابط خارجی مجلس سنا و کسی که بعدها به عنوان جانشین کلینتون به سمت وزارت امور خارجه منصوب شد هم دیدارهای خود را با سلطان قابوس و دستیار معتمد او «سالم بن ناصر» برگزار می کرد. سناتور کری متقاعد شده بود عمان می تواند ایرانیان را متقاعد کند که نماینده رهبران ارشد خود را به سوی آنها گسیل کند و بنابراین رئیس جمهور اوباما و خانم کلینتون را متقاعد کرد مسیر را برای رسیدن به این هدف هموار کنند. کری در مصاحبه ای گفته بود: «هیلاری و هیأت او تردید داشتند». از طرف دیگر رئیس جمهوری برای چشم انداز «کانال عمانی» اشتیاق زیادی نشان داد و بارها برای کسب اطلاعات بیشتر با سلطان این کشور تماس گرفت. آن طور که جان کری به خاطر می آورد، اوباما بسیار مشتاق بود تا به رویکردی برای پویایی بیشتر دست پیدا کند. توافق هسته ای ایران که سال گذشته پس از ماه ها مذاکره مستقیم با مقامات ایرانی به امضا رسید، بزرگ ترین دستاورد دیپلماتیک اوباما شناخته می شود. خانم کلینتون هم مدعی است در این مهم از خود مایه گذاشته است. [او ادعا می کند] تحریم های چند ملیتی او بود که ایران را پای میز مذاکره کشاند. در واقع کلینتون دوست دارد بگوید تیمی که او در نهایت به عمان فرستاده، شرایط را برای ضیافت دیپلماتیک آقای کری فراهم آورده است. ولی پشت صحنه همه اینها، نقش خانم کلینتون بسیار پیچیده تر از اقداماتی است که او به صورت علنی انجام می داده است. مصاحبه هایی که او با مقامات متعدد دولت فعلی و سابق صورت می داده، تصویری از یک دیپلمات محتاط و دمدمی مزاج را ارائه می دهد که به نسبت اوباما، تمایل کمتری برای مذاکره با ایران داشته و نظر خیلی مثبتی درباره آزادی دیپلماتیک کری ندارد. بعضی مقامات معتقدند تمایل او برای فرستادن تیم خودش با هدف تحت اختیار گرفتن کری بوده است. خانم کلینتون که تمایلی برای اظهارنظر درباره این مقاله نداشت، از این نظر نگران است که معتقد است کری برای کشاندن ایرانیان به میز مذاکره وعده های زیادی داده است؛ نگرانی ای که میان اهالی کاخ سفید عمومیت دارد. از سوی دیگر، مشاوران سناتور معتقدند خانم کلینتون از اینکه مذاکرات به بن بست برسند هم خرسند خواهد شد. همچنین دیوید وید که به این رویه بدگمان است معتقد است هر اتفاقی هم بیفتد ما باید افراد را به اتاق مذاکره بکشانیم. مدافعان خانم کلینتون معتقدند بی اعتمادی او به ایران خیلی هم بی دلیل نیست؛ بنابراین او را بهترین کاندیدا برای مدیریت مراحل بعدی ارتباط با ایران می دانند: پیش بردن توافق هسته ای. جیک سالیوان، مشاور ارشد خانم کلینتون و از افراد تیمی که برای مذاکره به عمان فرستاده شدند، معتقد است او ائتلافی را سازماندهی کرده است که به نحو بی سابقه ای در تحمیل تحریم ها مؤثر بوده و اگر به همین منوال پیش برود او قادر خواهد بود جهان را علیه ایران بشوراند. تاریخ مرموز دیپلماسی هسته ای ایران که پیش تر هیچ گاه به آن اشاره ای نشده و گویای تفاوت های فاحش میان کلینتون و اوباماست، به کمپین سال ٢٠٠٨ میلادی برمی گردد. کمپینی برای درپیش گرفتن رویکردی در مقابل یکی از بزرگ ترین دشمنان سرسخت آمریکا. کریم سجادپور می گوید: آنها تاکتیک مشابهی داشتند که همان تعامل بود، ولی برای دستیابی به این تعامل بازی های مختلفی را در ذهن می پروراندند. ذهنیت رئیس جمهور این بود که من کسی هستم که می تواند میان اختلافات پل بزند. من در زندگی ام توانسته ام بین نژادها، کشورها و قومیت های مختلف پل بزنم؛ پس قادر به حل این یکی هم خواهم بود. سجادپور در ادامه می گوید: ولی ذهنیت کلینتون بدبینانه تر بود. ما به امید جبران آنها نیستیم که تن به این مذاکره می دهیم، بلکه معتقدیم آنها قرار است ما را رد کنند و اینجاست که ثابت می شود مشکل در خود تهران است و نه در واشنگتن. بدگمانی از همان آغاز تعداد خیلی کمی هستند که معتقدند خانم کلینتون در حرکت به سوی ایران پیشگام خواهد بود. در کمپین سال ٢٠٠٨ او مدام اوباما را تمسخر می کرد که قول داده بدون پیش شرط با سران ایران وارد مذاکره شود. کلینتون به ایران هشدار داده اگر این توافق خطر حمله هسته ای برای اسرائیل داشته باشد، ایالات متحده آمریکا را از بیخ و بن باطل خواهد کرد. بااین حال ریشه های کانال های مخفی او به مشاورش دنیس بی. راس برمی گردد که در روز یادبود سال ٢٠٠٩ دیداری با یک ایرانی داشت. او با دسته ای کاغذ برگشت که حاوی پیشنهادهای ایران برای مذاکره با دولت اوباما بود. قاعدتا آقای راس دید مثبتی به این پیشنهادات نداشت، ولی در دهه ١٩٩٠ متوجه ارتباطات عمیق میان ایران و عمان شده بود. او گفت تصمیم گرفته با ملاحظه این اخبار را به گوش خانم کلینتون برساند و خانم کلینتون هم به او گفته بود به صحبت هایش با این رابط ایرانی ادامه دهد. چند هفته بعد مقامات ایران با اقداماتشان امیدها برای بازکردن راهی ارتباطی به سمت کاخ سفید را نقش بر آب کردند و این شد که آمریکا به جای استراتژی مذاکره با ایران، استراتژی تحمیل فشار بر آن را برگزید. خانم کلینتون با چین و سایر کشورها در شورای امنیت سازمان ملل متحد لابی ای شکل داد و به تحریم های علیه ایران شدت بیشتری داد؛ گامی که بر سرنوشت ایران تأثیر درخور توجهی داشت. در این زمان بود که رابط ایرانی سعی کرد یک بار دیگر شانس خود را در نشان دادن مهارت هایش به عنوان یک واسطه امتحان کند. او برای آزادی سه آمریکایی که در مرزهای بین ایران و کردستان توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده بودند، به مذاکره نشست. عمان برای هرکدام از آنها وثیقه ای به مبلغ ٥٠٠ هزار دلار پرداخت کرد. در دسامبر ٢٠١٠ چند هفته بعد از آزادی اولین آمریکایی آقای راس و یکی از سناتورهای رسمی در شورای امنیت ملی به نام پانیت تالوار به طور مخفیانه سفری به عمان داشتند تا درباره آینده احتمالی بازشدن این مسیر از سلطان قابوس سؤالاتی کنند. آنها تحت تأثیر سخنان سلطان قابوس قرار گرفتند؛ اینکه او با رهبران ارشد ایران دیداری داشته و درباره جدیت ایران برای به سرانجام رسیدن توافق هسته ای به او اطمینان داده اند. خانم کلینتون در ماه ژانویه سفری به مسقط، پایتخت عمان کرد تا در آنجا جلسه ای ترتیب دهد. او در آن جلسه درباره تردیدهایش از به نتیجه رسیدن این مذاکرات سخن گفته بود؛ ولی درعین حال گفته بود که حاضر است مذاکرات را امتحان کند. آقای اوباما به نظر مشتاق تر می رسید. او در چند ماه پس از آن بارها از سلطان قابوس درباره اینکه می تواند با ایران صحبتی داشته باشد یا نه، سؤال کرده بود. البته کاخ سفید این مکالمات را فاش نکرده است. پیشروی و دوباره عقب گرد آقای کری همیشه درباره تقویت و گشودن مسیرهای ارتباطی به سوی ایران سخن گفته است و وقتی هم که موفق به آزادی سه آمریکایی شد، این شانس را قوی تر دید. این موضوع باعث شد او با سلطان قابوس و نماینده اش ارتباط برقرار کند (رابط ایرانی این موضوع را تأیید کرد؛ ولی درباره نقش خود در این مکالمات چیزی نگفت). آقای کری اواخر سال ٢٠١١ و اوایل ٢٠١٢ از عمان دیدار کرده و ساعت ها وقت را صرف بحث درباره احتمال مذاکره مخفیانه با ایران کرده است. او همچنین بارها با رابط ایرانی در لندن و رم و البته گاهی هم واشنگتن دیدارهایی داشته است. بعد ها با مذاکره ای که به تنهایی با آقای اوباما داشت، به او گفت که تنها راه آزمایش این پتانسیل دیدار ایرانی هاست. وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی بارها بدون رسیدن به نتیجه، به بررسی این موضوع پرداخته بودند. آقای کری در ادامه پافشاری هایش برای شروع مذاکرات از طریق [رابط ایرانی] پیام های متعددی را به تهران گسیل کرده بود. سناتور نقطه نظرات خود را با مشاور امنیت ملی اوباما، توماس ای دانیلون که ارتباط نزدیکی هم با هم داشتند، مطرح کرده بود؛ ولی رویکرد تهاجمی اش برای خانم کلینتون و سایر اعضای حاضر در کاخ سفید مثل زنگ خطر بود. آنها نگران بودند که کری امتیاز غنی سازی اورانیوم را در اختیار ایران قرار بدهد؛ درحالی که هنوز کاخ سفید مشتاق به این کار نبود. مقامات رسمی می گویند آقای کری در ابتدای صحبت ها به ایرانیان می گوید که ایالات متحده آمریکا درک می کند که ایران برای اهداف صلح آمیز، حق غنی سازی اورانیوم را دارد. ایران از مدت ها پیش خواستار این حق شده و ادعا کرده بود که مطالبه آنها توسط پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای تضمین شده است؛ ولی ایالات متحده در آن زمان این پیشنهاد را رد کرده و در حال ارزیابی موضوع بودند. آقای کری به شدت این موضوع را رد می کند که به ایران حق غنی سازی اورانیوم را داده است. او می گوید: ما این موضوع را به طور کامل برایشان روشن کرده ایم. اما درعین حال به این موضوع هم اشاره می کند که همواره حق ایران در داشتن یک چشم انداز هسته ای صلح آمیز را به رسمیت می شناسد، در ضمن او نسبت به تندروهای اسرائیل و ایالات متحده آمریکا که معتقدند ایران باید زیرساخت های هسته ای اش را به کلی برچیند، بی اعتناست. در جو شکننده سال ٢٠١٢ به عقیده مقامات جهت گیری روبه جلو کری به عنوان یک مسئولیت شناخته شد و خانم کلینتون و اوباما نگران بودند اقدامات وی نه خودسرانه، بلکه از سوی رئیس جمهور آمریکا تلقی شود. در بهار بود که اوباما تصمیم گرفت قوای مجریه مسئولیت مذاکرات را برعهده بگیرند و آقای کری هم مخالفتی نکرد؛ درحالی که معتقد بود به عنوان یک سناتور هر کاری که از دستش برمی آمده، انجام داده است. وی سه سال بعد به عنوان وزیر امور خارجه هفته ها رهبری مذاکره ای را برعهده داشت که به توافقی نهایی منجر شد. خانم کلینتون پس از ترک سمت وزارت امور خارجه از اوباما یک سؤال تاکتیکی پرسید. اینکه آیا باید پس از روی کارآمدن حسن روحانی (که خواستار بهبود روابط با غرب بود) علیه ایران تحریم های تازه ای را اعمال کرد یا نه. خانم کلینتون تحت تأثیر افراد زیادی در کنگره قرار داشت؛ ازجمله بنیامین نتانیاهو که معتقد بود سفت کردن کمربند ها و اعمال فشارهای بیشتر علیه ایران نتایج بهتری را در پی خواهد داشت. شخصی که سال ها با خانم کلینتون کار کرده، معتقد است که او دوباره می تواند آنها را تحت فشار بگذارد. اوباما نگران بود که تشدید تحریم ها زیر پای طرف مقابل را خالی کرده، نیروی های او را تضعیف کند و مذاکرات را با سرنوشت بدی مواجه کند؛ بنابراین سناتور را متقاعد کرد که فعلا از اعمال تحریم های جدید جلوگیری کند. رویکردهای خانم کلینتون تفاوت بسیاری با اوباما دارد و او هنوز تحت تأثیر آموزه هایی است که از رئیس سابقش دریافت می کرده است. خانم کلینتون اکتبر سال گذشته اعلام کرده بود که بله گفتن به این توافق تمام راه حل نیست. باید بله را گفت و درعین حال قدرت و هوشیاری را هم بالا برد. باید گفت بله و به دنبال یک استراتژی برای مقابله با رفتار بد ایران در منطقه هم بود. باید گفت بله و از روز اول شرایط را به گونه ای مهیا کرد که ایران فکر تولید سلاح هسته ای را هم از ذهن بیرون کند.
چهارشنبه ، ۱۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نما]
[مشاهده در: www.namanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها