تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867156470
کشت فراسرزمینی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۳۷
یک کارشناس کشاورزی گفت: کشت فراسرزمینی به معنای کاشت انواع محصول در سایر کشورها و واردات آن به ایران است. مهدی شجاعی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: کشت فراسرزمینی، زمینه رونق تولیدات کشاورزی و ایجاد امنیت غذایی برای یک کشور را فراهم می‌کند. از این‌رو، کشورهایی که از محدودیت منابع داخلی (آب و زمین) رنج می‌برند، توسط این روش و با اجاره اراضی در سایر کشورها، اقدام به تولید مایحتاج خود می‌کنند. این کارشناس ادامه داد: البته کشت فراسرزمینی ظرایفی دارد که باید مدنظر مسئولان و تصمیم‌گیران قرار بگیرد؛ چراکه در غیر این‌صورت، همین مزیت‌ها می‌تواند تهدیدی برای امنیت غذایی کشور محسوب شود. مثلا سوق به کشت فراسرزمینی نباید تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان را از برنامه‌ریزی بلندمدت برای تولید محصولات استراتژیک در داخل کشور غافل کند. وی تصریح کرد: به طور قطع باید ضریب تولید محصولات استراتژیک در بلندمدت به بالای یک برسد تا شاهد امنیت غذایی و خودکفایی باشیم. اما در حال حاضر، 90 درصد از محصولات روغنی و برنج مصرفی کشور وارداتی است. به همین‌خاطر ایرادی ندارد که محصولات راهبردی مثل گندم، خوراک دام و دانه‌های روغنی توسط کشاورزان ایرانی در خارج از مرزهای کشور کشت و تولید شده و برای تامین نیازهای داخلی مورد استفاده قرار گیرد. شجاعی خاطرنشان کرد: علاوه بر این، به خاطر مسائل مربوط به تناوب کشت در زمین‌های زراعی، نمی‌توان فقط برای کشت یک نوع محصول در کشت فراسرزمینی اقدام کرد و باید همزمان حداقل سه محصول مختلف، به صورت متناوب در یک زمین زراعی کشت شود تا شاهد افزایش بهره‌وری در تولید و مبارزه با آفات و بیماری‌ها باشیم. این کارشناس کشاورزی با تاکید بر این‌که وابستگی متقابل بین دو کشور میزبان و میهمان از دیگر مزیت‌های کشت فراسرزمینی است، افزود: افرادی که در کشت انواع محصولات کشاورزی موفق هستند باید برای کشت‌های فراسرزمینی در اولویت باشند. در واقع، بهتر است که دولت فقط نقش سیاست‌گذار، قانون‌گذار و تسهیل‌گر را ایفا کند و سایر امور را به کشت و صنعت‌های بزرگ داخلی واگذار کند. وی همچنین با بیان این‌که کشت فراسرزمینی باید فارغ از کشمکش‌های سیاسی باشد، گفت: این ارتباط دوسویه به محصولات کشاورزی و باغی محدود نمی‌شود و در تولید گوشت قرمز، گوشت سفید و صنایع لبنی نیز قابل اجراست. به عبارتی، با تکیه بر کشت فراسرزمینی می‌توان بخش عمده‌ای از نیازهای غذایی کشور را به دور از نوسانات بازارهای جهانی و بازی‌های سیاسی دولت‌ها و در قالب حمایت‌های دولتی تامین کرد. شجاعی تاکید کرد: بر‌اساس اصل مهم جلوگیری از وابسته شدن به یک منبع خاص، لازم است که کشت فراسرزمینی در چند کشور اجرا شود؛ چراکه تنوع کشورهای میزبان قدرت مانور ایران را در شرایط مختلف افزایش می‌دهد. البته اولویت با کشورهایی است که با ما مرز آبی دارند. در واقع، قابلیت حمل و نقل دریایی به خاطر سرعت بالا در حمل و نقل و توانایی در انتقال حجم بالای کالا، مزیتی است که باید در انتخاب کشور میزبان مدنظر قرار گیرد. به همین‌خاطر، پاکستان، هند، همچنین کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز از بهترین گزینه‌ها محسوب می‌شود. این کارشناس یادآور شد: یکی از مهم‌ترین مسایلی که باید در برنامه‌ریزی برای کشت‌های فراسرزمینی مدنظر قرار گیرد، ایجاد وابستگی متقابل است. در واقع همواره باید یکی از سه مولفه سرمایه‌گذاری، منابع و فناوری، در اختیار کشور باشد تا در مواقع لزوم بتواند از آن به عنوان ابزار قدرت استفاده کند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها