تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820131912
در نکوهش تلاش برای واکاوی علت فوت مرحوم اولادی؛ از اخلاقیات گذشتیم
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: در نکوهش تلاش برای واکاوی علت فوت مرحوم اولادی؛ از اخلاقیات گذشتیم
دردمندانه، احد از اكابر دستگاه قضا، خارج از حيطۀ شغلی خود و در اقدامی بی سابقه و هشداری ناموجه به وزارت ورزش، درحالی كه هنوز كفن مرحوم مهرداد اولادی خشك نشده بود؛ در هتك آبرو و حيثيت خانوادۀ او، پيشقدم شد!
به گزارش نامه نیوز، مجيد سعيدعرب از روزنامه نگاران ورزشی و وکلای قضایی یادداشتی خواندنی در خصوص اتفاقات پس از فوت مرحوم مهرداد اولادی به رشته تحریر در آورده که در زیر می خوانید:
«ای مردم؛ خوشا به حال كسی كه عيب شناسی نفس، او را ازعيب جوئی ديگران باز دارد. خوشا به حال كسی كه به خانه و خانوادۀ خود بپردازد و غذای حلال خود را بخورد و به اطاعت پروردگارمشغول باشد. بر خطاهای خويش بگريد. همواره به خويشتن خويش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند. »
نهج البلاغه- بخشی از خطبۀ 176
***
ميرزا يوسف خان تبريزی (مستشار الدوله) حدودا صد و پنجاه سال پيش، رساله ای به رشتۀ تحرير در آورد؛ تحت عنوان " يك كلمه ". بعد از رويت تفاوت های فاحش ايران و غرب، هنگام اعزام اولين دانشجويان ايرانی به افرنگ، در زمان عباس ميرزا نايب السلطنه، امواج عظيمی در جستجوی علل اين تفاوت های آزار دهنده به راه افتاد.
مستشار الدوله نيز به همين داعی، دست به قلم برد و " يك كلمه " را نوشت. او نيز به سهم خود، به دنبال بررسی علل آن همه عقب ماندگی و واكاوی ريشه های فساد و استبداد در ايران بود. رسالۀ او، متشكل از يك مقدمه، بيست و يك فصل و دو بيانيه بود. نتيجه گيری او، اين بود كه : علت العلل آن همه نابسامانی و فقر و فلاكت، كه در نقطۀ مقابل، عامل رشد و پيشرفت غرب شده؛ فقط يك كلمه است : قانون !
***
وجوب حفظ آبرو و حرمت هتك حريم ديگران، نه از مختصات دين اسلام است؛ نه اديان ابراهيمی و نه هيچ دين و مسلك و مرام ديگر. هر كس كمترين گرايشی به اصول انسانی و مبانی حقوق فطری داشته باشد؛ خود را مقيد به حفظ آبروی ديگران می داند و دخول به حريم خصوصی غير از خود را، قدغن می پندارد.
آبرو آب روان نيست كه گر رفت ز دست/ باز برگيری و نوشی به دو دست/ آبرو آب حيات است، مريزش به هوس/ درد يك جرعه شراب است، به پيمانۀ مست
***
اما، برای ما، كه به ناحق، دم از اسلام و مرام علوی می زنيم؛ بسيار قبيح تر است؛ كه بعد از آن همه سفارشاتی كه از اولياء دين ومذهب، در اين حوزه وارد شده؛ فارغ از همۀ اين اوامر و نواهی، باز هم دست برده و پردۀ حيثيت هم نوع ( ولو كافر) را به كنار بزنيم.
با اولين زمزمه، بدترين گمان را می بريم؛ انگار نه انگار كه : « ولاتقفُ ما ليس لک به علمُ انّ السّمع و البَصرَ والفؤاد کلّ اولئک کان عنهُ مسئولا» اسراء- 36. چيزی را که به آن علم و آگاهی نداری، دنبال مکن؛ زيرا گوش و چشم و دل ، همه در پيشگاه خدای متعال، مورد سوال قرار خواهند گرفت.
روايت شده كه روزی رسول اكرم (ص) به کعبه نگاه کردند و فرمودند: « ای کعبه؛ خوشا به حال تو، خداوند چقدر تورا بزرگ و حرمتت را گرامی داشته است. به خدا قسم حرمت مومن از تو بيشتر است؛ زيرا خداوند تنها يک چيز را از تو حرام کرده؛ ولی ازمومن سه چيز راحرام کرده است : مال، جان وآبرو، تا کسی به او گمان بد نبرد ». بحار الانوار، ج 64، ص 71
جدا باوركردنی نيست؛ كه هنوز هم جامعۀ به ظاهر اسلامی ما، در اوليات و بديهيات معارف دينی، لنگ می زند !
***
در متون قوانين ملی و بين المللی، مصاديق متعددی در راستای حفط حيثيت و آبرو و ممنوعيت ورود به حريم خصوصی ديگران در دسترس است.
مادۀ 12 اعلاميۀ جهانی حقوق بشر، مقرر می دارد : « هیچ احدی نمی‌بایست در قلمرو خصوصی، خانواده، محل زندگی یا مکاتبات شخصی، تحت مداخله [و مزاحمت] خودسرانه قرار گیرد. به همین سیاق، شرافت و آبروی هیچ کس نباید مورد تعرض قرار گیرد. هر کسی سزاوار و محق به حفاظت قضایی و قانونی در برابر چنین مداخلات و تعرضاتی است.»
بند اول مادۀ 17 ميثاق بين المللی حقوق مدنی و سياسی، حكم نموده است : « هيچ كس نبايد در زندگی خصوصی و خانواده و اقامتگاه يا مكاتبات، مورد مداخلات خودسرانه (بدون مجوز) يا خلاف قانون قرار گيرد و همچنين شرافت و حيثيت او نبايد مورد تعرض غيرقانونی واقع شود. »
اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی، به ويژه فصل سوم (حقوق ملت) به اين مقوله پرداخته است. از آن ميان، دراصل بيست و دوم آمده است : « حيثيت، جان، مال، حقوق، مسكن و شغل اشخاص، از تعرض مصون است؛ مگر در مواردی كه قانون تجويز كند. »
مادۀ 5 قانون حمايت از آمران به معروف و ناهيان از منكرنيز، از اين ضروريات غافل نمانده است : « در اجرای امر به معروف و نهی از منکر، نمی‌توان متعرض حیثیت، جان، مال، مسکن، شغل و حریم خصوصی و حقوق اشخاص گردید؛ مگر در مواردی که قانون تجویز کند.»
قانون آئين دادرسی كيفری مصوب 1392 (با اصلاحات 1394) كه آخرين ارادۀ مقنن در اين خصوص است؛ مواد متعددی به ممنوعيت ورود به حريم خصوصی اشخاص اختصاص داده است. مواد 4، 353، 653، 658 و 660 اهميت بيشتری دارد.
از آن ميان، مادۀ 4 از قانون مزبور مقرر داشته است : « اصل، برائت است. هرگونه اقدام محدود کننده، سالب آزادی و ورود به حریم خصوصی اشخاص، جز به حکم قانون و با رعایت مقررات و تحت نظارت مقام قضائی مجاز نیست. درهر صورت، این اقدامات نباید به گونه ای اعمال شود؛ که به کرامت و حیثیت اشخاص آسیب وارد کند. »
جالب آنكه، مواد متعددی از قانون مجازات اسلامی (بخش تعزيرات) برای عدم رعايت اين امهات، جنبۀ جزائی قائل شده است.
***
اشاره به مواد قانونی، بيشتر از اين منظر بود؛ كه دردمندانه، احد از اكابر دستگاه قضا، خارج از حيطۀ شغلی خود و در اقدامی بی سابقه و هشداری ناموجه به وزارت ورزش، درحالی كه هنوز كفن مرحوم مهرداد اولادی خشك نشده بود؛ در هتك آبرو و حيثيت خانوادۀ او، پيشقدم شد! عجيب تر آنكه، مداومتا خبر می رسد كه به زودی يا در فلان تاريخ، علت تامۀ فوت مرحوم اولادی اعلان عمومی خواهد شد!!!
آيا مراجع قانونی- قضائی و وابستگان ايشان، الزام كمتری به رعايت موازين قانونی دارند ؟! فارغند از اينكه : اگر ز باغ رعيت، ملك خورد سيبی/ بر آورند غلامان او درخت از بيخ !
اگرغرض، آگاهی مردم است؛ اولا- مردم هيچ حقی از بابت دانستن اسرار حيات و ممات ديگران ندارند. كنجكاوی و فضولی كه توجيه قانونی و اخلاقی ندارد؛ دارد؟ ثانيا- مسائل به غايت مهم تری است؛ كه بايد مردم از آن اطلاع يابند. بدان ها بپردازند!
***
همواره، به خصوص در چنين اوقاتی، طنين فرياد مرحوم مستشار الدوله، از پس يك و نيم قرن، هنوز يه گوش می رسد كه يك كلمه: قانون ... ما از اخلاقيات گذشتيم!
۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۰۲:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]
-
ورزش
پربازدیدترینها