واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خواب هاي تازه براي سرزمين بدون «قذافي» تهران- ايرنا- روزنامه قدس در گزارشي پشت پرده اشتياق كشورهاي اروپايي براي مداخله نظامي در ليبي را مورد بررسي قرار داد.
در اين گزارش كه در شماره شنبه 11 ارديبهشت 1395 خورشيدي در صفحه بين الملل به قلم آرش خليل خانه منتشر شد، مي خوانيم: كشورهاي غربي در روزهاي اخير بشدت براي اعزام نيروي نظامي به ليبي به بهانه كمك به دولت آشتي ملي اين كشور از خود اشتياق نشان ميدهند و دولت «فايز سراج» را به اين منظور زير فشار گذاشتهاند.فايز سراج كه حدود سه هفته پيش با حمايت مستقيم نيروهاي نظامي ايتاليا وارد ليبي شد و بتدريج قدرت را در اين كشور در دست ميگيرد اين روزها از يكسو بدليل مقاومتهاي سياسي داخلي در برابر تشكيل كابينه و از سوي ديگر بدليل بنيه ضعيف نيروهاي نظامي اين كشور در برابر گروههاي مسلحي كه مناطق مختلف اين كشور را در پنج سال گذشته در اختيار داشتهاند و ابهام در مورد توان بازپسگيري اين مناطق و تسلط كامل دولت مركزي بر كل كشور بشدت از سوي كشورهاي اروپايي زير فشار است تا به مداخله نظامي خارجي دراين كشور تن دهد، اگر چه وي تاكنون بهخاطر ترس از تبعات داخلي اين مسأله درباره آن محافظهكارانه عمل كرده و اين موضوع را نپذيرفته است، اما بعيد به نظر ميرسد كه در بلندمدت بتواند به اين مقاومت ادامه دهد.در اين ميان ايتاليا و انگليس دو كشوري هستند كه صراحتاً خواستار اعزام نيروهاي خود به ليبي هستند و ميخواهند اين كار را با درخواست دولت آشتي ملي صورت قانوني دهند. **غيير راهبرد اروپاييهااما خواست كشورهاي غربي براي مداخله نظامي دوباره در ليبي براي استقرار ثبات سياسي در اين كشور نيست، چرا كه آنها در پنج سال گذشته هرج و مرج و نبود يك دولت مستقر را پس از سرنگوني «معمر قذافي» به استقرار يك دولت فراگير و قدرتمند در اين كشور بحرانزده ترجيح داده بودند. از اينرو بايد گفت تغيير راهبرد آنها در مورد ليبي اهداف ديگري را دنبال ميكند كه شايد در برهه كنوني استقرار يك حكومت مركزي نزديك يا وابسته به آنها بتواند آنرا تأمين كند.واقعيت اين است كه در يكسال گذشته تحولات مختلفي روي داده كه راهبرد كشورهاي غربي و حتي آمريكا را نسبت به ليبي دگرگون كرده است. در سالهاي گذشته نفت ليبي كه از اهميت ويژهاي بويژه براي تأمين انرژي اروپا برخوردار بوده عمدتأ توسط گروههاي تروريستي حتي القاعده و داعش در مناطق تحت كنترل آنها استخراج و قاچاق ميشده كه از يك سو تأمين كننده انرژي ارزان براي اروپاييها بوده و از سوي ديگر منابع مالي اين گروهها را كه بخشي از آن صرف اهداف و جنگ آنها در مناطق مختلف از جمله سوريه و عراق ميشده تأمين ميكرده است. اكنون با تغيير راهبرد كشورهاي غربي كه تضعيف داعش و القاعده در غرب آسيا بخشي از آن است بايد منابع مالي اين گروهها از بين برود و نفت ليبي يكي از آنهاست.علاوه بر اين كاهش بهاي نفت ارزش استراتژيك قاچـاق آنرا توســـط گروههاي تروريستي در ليبي براي اين كشورها از بين برده است و يك دولت وابسته هم ميتواند نفت ارزان را در اختيار آنها بگذارد. در كنار اين موضوع سيل مهاجران از شمال آفريقا به اروپا با استفاده از اوضاع آشفته در ليبي در كنار بحران مهاجران سوري و عراقي به بحراني مضاعف براي كشورهاي اروپايي بدل شده كه بايد راهحلي براي آن بيابند.**5 سياست پشت پردهحسين كنعانيمقدم معتقد است راهبرد غرب براي جلوگيري از بيداري اسلامي و تشكيل يك حكومت مردمي اين كشورها گروههاي مسلح و حتي طرفداران قذافي را در سالهاي اخير تجهيز كردند تا جلوي تداوم انقلاب مردمي را بگيرند واكنون راهبرد آنها تجزيه ليبي است كه موجب ميشود نفوذ و توان مديريت آنها بر اين منطقه مهم و نفتخيز در شمال آفريقا بيشتر شود.به گفته اين كارشناس مسايل بينالملل منابع نفت شيرين و مرغوب ليبي براي اروپا بشدت وسوسه كننده است و به همين دليل از آغاز بحران در اين كشور گروههاي مسلح ازسوي اين كشورها تجهيز شدند تا با استخراج نفت و انتقال آن به اروپا بدون اينكه چيزي به مردم اين كشور پرداخت شود انرژي ارزان و مفت را براي كشورهاي اروپايي تأمين كنند.وي موضوع داعش و تصميم غرب براي حذف اين گروه را محور ديگر راهبرد غرب ميداند و ميگويد: بعد از اشتباهي كه آمريكاييها در كمك به گروههاي تكفيري و تروريستي براي سرنگوني دولت اين كشور پس از قذافي انجام دادند، حالا ليبي در عمل ظرفيت آنرا يافته تا به محل جديد كوچ داعش و كانوني جديد از بحران بدل شود كه هم اكنون نيز تغذيه اين گروه در سوريه و عراق را بر عهده دارد.كنعانيمقدم عامل آخر را ترس اروپا از روند مهاجرت پناهجويان به اين قاره عنوان ميكند كه هم مشكلات اقتصادي و اجتماعي را براي اين كشورها بوجود آورده و هم مشكلات امنيتي را بدليل امكان نفوذ گروههاي تروريستي كه نمونه آن در فرانسه و بلژيك ديده شد. وي ميگويد: تاريخ نشان داده كه اشغالگري و مداخله نظامي در كشورهاي منطقه جز رشد و گسترش تروريسم هيچ دستاورد ديگري نداشته است.كشورهاي غربي بدون مجوز شوراي امنيت حق دخالت در ليبي را ندارند و دخات آنها به طرفداري يك جريان خاص تنها به تشديد اختلافهاي داخلي و حركت اين كشور به سمت تجزيه و ناامني بيشتر منجر خواهد شد.*منبع: روزنامه قدس**گروه اطلاع رساني**9128**2002
11/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]