واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۶
محمد حمزهنتاج معتقد است رویینگ به این دلیل ناکام بوده که حتی یک مسوول نداشته تا از وضعیت ملیپوشان خبردار باشد. ملیپوش رویینگ ایران در گفت و گو با ایسنا، درباره نتایج اخیر این رشته اظهار کرد: در مسابقات انتخابی عملکرد تیم خوب نبود و تنها مهسا جاور توانست آبروداری کند. او با مدال نقره هم به سهمیه رسید. با این حال باید این نتیجه را بررسی کرد چرا که دلایل زیادی وجود دارد که باعث شد رویینگ ایران در مسیر ریو ناکام شد. باید مشخص شود چند درصد این ناکامی به دلیل مدیریت است، چند درصد مربی مقصر است و ورزشکاران چه نقشی دراین نتیجه ضعیف دارند. حمزه نتاج با اشاره به مربیگری علی قرائت بیان کرد: من در تیم جوانان با آقای قرائت کار کردم و هرچه مدال در آن مدت گرفتم زیر نظر او بوده است اما هر مربی یک سطح، اندازه و تخصص دارد. قرائت در جوانان خوب کار کرد اما در تیم بزرگسالان جواب نداده است. برای اینکه ورزشکار یا مربی از سقفی که دارد عبور کند باید دانش و تجربهاش را بالاتر ببرد. به نظرم سقف مربیگری او همین اندازه بود و باید یک مربی خارجی خوب برای بزرگسالان جذب میشد. ملیپوش قایقرانی ادامه داد: ملیپوشان ما در این مدت یا با شایستگی که داشتند مدالآوری کردند یا اینکه جزو افراد ثابت شده در این رشته بودند. مثلا محسن شادی کسی بود که همه میدانستند طلای تک نفره برای اوست و برایش فرقی نداشت کدام مربی ایرانی هدایت تیم را برعهده داشته باشد. اگر با مربی کنار میآمد کار می کرد و اگر کنار نمیآمد خودش تمرینهایش را انجام میداد. او با بیان این مطلب که مشکل اصلی رویینگ نداشتن یک مدیر و سرپرست بود تصریح کرد: متاسفانه ما در رویینگ مدیر نداشتیم. آقای مرادی که تقریبا همه کاره این رشتهاست توجه خاصی به ملیپوشان نمیکرد. هیچ وقت یک نفر نیامد از ما بپرسد مشکلتان چیست و وضعیت چطور است. تنها ما در رسانه ها میدیدیم که گفته شده جلسه کمیته فنی برگزار و ملیپوشان برای حضور در مسابقات انتخاب شدهاند. ما در گذشته میدیدیم که تیم سرپرست دارد یا رییس کمیته چقدر حواسش به ملیپوشان است. مثلا آقای پورعسگر که زمانی رییس کمیته بود به طور کامل با مربیان و ورزشکاران در تماس بود و از مشکلات خبر داشت اما در این مدت ملیپوشان رویینگ هیچ کس را نداشتند. حمزه نتاج افزود: وضعیت رویینگ طوری شده که همه ملیپوشان خانه نشین شدهاند و به دنبال زندگی شخصی رفتهاند. یکسری هم که مشکل سربازی دارند و برخی هم امیدوارند شرایط تغییر کند. زمانی بود که کادرفنی از بین 15 ، 16 نفر انتخابی می گذاشت تا بهترینها به مسابقات اعزام شوند اما اکنون از بین 4، 5 نفر ترکیب مشخص میشود و همیشه تعداد ملیپوشان حاضر در اردو کاهش پیدا کردهاست. فدراسیون در این مدت تنها تست برگزار میکرد تا حاضرین در اردو کم شوند. او با اشاره به برخی تصمیمهای نادرست کادرفنی هم بیان کرد: در این میان برخی اتفاقها و تصمیمها نیز انگیزه تیم را کاهش میداد. ما از فروردین سال گذشته در اردو بودیم تا برای مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شویم. من و وحید جوهری چند ماه دو نفره بودیم و واقعا هماهنگ شدهبودیم که به یکباره سرمربی تیم تصمیم گرفت سیاوش سعیدی را به جای جوهری در قایق من قرار دهد. خب این اصلا شدنی نبود. در نهایت هم این قایق که در مسیر کسب سهمیه المپیک بود در قهرمانی آسیا حاضر نشد. ملیپوش رویینگ ایران افزود: همه بچه ها معترض بودند و زمانی که با آقای امینی صحبت کردیم او نیز اعلام کرد وضعیت همین است. ابتدا فکر کردیم شوخی میکند اما دیدیم که نه کاملا جدی است. خب وقتی رویینگ یک مسوول و مدیر ندارد، وضعیت همین است. در کجای دنیا ورزشکاران با رییس فدراسیون درباره مشکلات حرف میزنند. باید یک مدیری برای این رشته باشد تا او مشکلات را به رییس منتقل کند. آقای امینی هم به عنوان رییس فدراسیون مشکلات و دغدغههای خودش را دارد و نمیتواند هر روز با مشکل یک ورزشکار روبه رو شود. او افزود: با این وضعیتی که وجود داشت چند ماه هم حقوق ما را ندادند و در نهایت هم گفتند فقط کسانی که در مسابقات شرکت میکنند باید حقوق بگیرند. ما چندین ماه در اردو بودیم و بعد خودشان قایق را به مسابقات اعزام نکردند و حقوق نگرفتیم. واقعا به دلیل همین شرایط بود که تعداد ملیپوشان رویینگ کم شده و خیلِیها تصمیم گرفتهاند دیگر ادامه ندهند. خب برای همه ما از بیتالمال هزینه شده تا به جایی برسیم اما اکنون که باید نتیجه بگیریم از ما حمایت نمیشود. متاسفانه رویینگ بدون مسوول پیش رفته و ضرر کردهاست. حمزه نتاج در پاسخ به این سوال که آیا خود ورزشکاران هم در مسیر کسب سهمیه المپیک مقصر نبودهاند، گفت: وقتی فدراسیون با رفتاری متفاوت به برخی ورزشکاران نگاه میکند، دیگران را از او دور میکند. ورزشکار تنها خودش را میبیند، فکر میکند بهترین است و افت میکند. آیا ورزشکار نباید حریفی در تیم ملی داشته باشد؟ حمایت بیش از حد از نور چشمیها بالاخره این نتایج را نیز در بر دارد. به هر حال وضعیت رویینگ این است. من هم که کنار کشیدهام و مثل دیگر ملیپوشان به دنبال ساختن زندگیام هستم اما به نظرم باید شرایط تغییر کند و ملیپوشان بتوانند بدون دغدغه وارد اردو شوند. واقعا حیف است این همه ملیپوش بیانگیزه بمانند. خود من همچنان عاشق رویینگ هستم و مطمئنا اگر شرایط مناسب باشد حاضرم همانند همیشه سرباز ورزش کشورم باشم و میدانم میتوانم کمک کنم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]