واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
تأملی بر اصرار اوباما برای ماندن بریتانیا/ چرا ایالت پنجاه و یکم باید در اتحادیه اروپا بماند؟! بین الملل > اروپا - سفر اوباما این پرسش را در اذهان ایجاد کرد که دلیل اصرار آمریکایی ها برای ماندن انگلیسی ها در اتحادیه اروپا چیست؟
مهدی دل روشن: این روزها، رئیس جمهور باراک اوباما مهمان هوای دلپذیر و بهاری اروپاست؛ او بعد از سفر به عربستان سعودی، چمدانش را بست تا راه «جزیره» را در پیش بگیرد. درست در روزهایی که ملکه الیزابت، تولد90 سالگی خود را جشن گرفته، مرد اول آمریکا در هوای ابری لندن، آفتابی شد تا به شهروندان بریتانیایی پیغام دهد که باید در اتحادیه اروپا بمانند!
کمتر از دو ماه دیگر، موعود همه پرسی ماندن یا نماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا برگزار می شود و از همین حالا اضطرابی در دل ساکنان کاخ «باکینگهام» و همچنین دولتمردان مستقل در خانه شماره 10 خیابان« داونینگ» است که گویی رخت می شویند که مبادا مردم، رأی به خروج از اتحادیه بدهند؛ چرا که در آن صورت شرایط فرق خواهد کرد.
هرچند انگلیسی ها خودشان پیشنهاد واحد پولی مشترک یورو را روی دایره ریختند، و در عین حال هرگز نگذاشتند پوند به تاریخ بپیوندد اما به هر حال آنها عضوی از خانواده بزرگ سیاسی قاره سبز هستند و قوانین بروکسل در لندن لازم الاجراست. حالا اینکه چرا آمریکایی ها هم دوست دارند بریتانیا همچنان در اتحادیه بماند، علامت سوال بزرگی است که خیلی ها در سراسر جهان از خود می پرسند؟!
اینکه کشوری در آن سوی آتلانتیک، ماندن یا نماندن «جزیره» در پیمان اتحادیه اروپا برایش مهم باشد، اساساً موضوع جذابی است. عده ای از ناظران و کارشناسان بین المللی می گویند ایالات متحده به این خاطر میخواهد انگلیس در اتحادیه اروپا باقی بماند که از قدرت این کشور در برابر نفوذ آلمان و فرانسه استفاده کند! چیزی مشابه داستان فیلم معروف ایالت پنجاه و یکم! این به معنای آن است که آمریکایی ها به انگلیس در داخل اتحادیه اروپا نیاز دارند تا سیاست های خود را در قاره سبز پیش ببرند. در واقع، انگلیس می تواند از ایستادگی رهبرانی چون مرکل و اولاند در مقابل واشنگتن جلوگیری کند. نکته جالب همزمان با سفر باراک اوباما به انگلیس حرف های شهردار لندن است که در نوع خود کم نظیر است؛ بوریس جانسون ضمن انتقاد شدید از موضع اوباما در حمایت از باقی ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا، می گوید: این ریاکاری اوباما خواهد بود که بخواهد از ادامه عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا حمایت کند چرا که واشنگتن حاضر به اشتراک گذاری حاکمیت خود نیست! شهردار لندن این طور صحبت هایش را ادامه می دهد: « من کاملا از این مسئله تعجب می کنم که آمریکایی ها درباره تسلیم کردن حق حاکمیت ما صحبت می کنند در حالی که خود آنها حتی حاضر نیستند قوانین بین المللی درباره دریاها را بپذیرند چه برسد به دادگاه بین المللی کیفری. » بعد از این حرف ها، توپخانه جوابیه ها در کاخ سفید خیلی زود شروع به کار کرد و در پاسخی تلویحی و غیر مستقیم به مرد جنجالی لندن، گوشزد کرد که اوباما به عنوان یک دوست دیدگاهش را درباره این مسئله مطرح می کند که از نظر اقتصادی بهتر است انگلیس در اتحادیه اروپا باقی بماند! این حرف تا حدودی می تواند درست باشد که اصرار اوباما بر ماندن انگلیس در اتحادیه، «رویکردی» اقتصادی دارد؛ البته شاید فقط چیزی حدود 50 درصد. نکته ای که در هشدار صندوق بین المللی پول هم کاملا مشهود است؛ «ترک اتحادیه اروپا از سوی انگلیس میتواند آثار زیانباری برای اقتصاد شکننده جهانی داشته باشد.» از طرف دیگر پای پیمان تجاری و سرمایهگذاری ترنس-آتلانتیک (Transatlantic Trade and Investment Partnership) یا TTIP هم در میان است؛ یک پیمان تجارت آزاد که قرار است بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا بسته شود. طرفدارانش میگویند این پیمان منجر به رشد اقتصادی چندجانبه میشود، در حالی که منتقدانش میگویند آن قدرت بنگاههای اقتصادی را زیاد میکند و دست دولتها را در کنترل بازار به نفع جامعه میبندد. اما نقش انگلیس در این میان چیست؟ این پیمان، منتقدان زیادی دارد؛ چه کشوری باید با این انتقادات، مقابله کند؟ کدام کشور، شریک و رفیق شماره یک واشنگتن در اروپاست؟ جواب روشن است؛ دوستان انگلیسی. خیلی ها می گویند کفه پیمان تجارت آزاد اروپا و آمریکا، به سمت ایالات متحده، سنگینی می کند. پس باید یک دوست، سنگ ها را از جلوی راه بردارد! به هر حال، آخرین سفر اوباما به جزیره، حتما ارزش آن را داشته که با تمام گیر و گرفتاری های ملی در آخرین سال ریاست جمهوری اش به اروپا سفر کند. شاید تاریخ کشورش به او افتخار کند که برای شهروندان آمریکایی، میلیاردها دلار سود، در زمین ایالت پنجاهو یکم، save کرده است! 52261
یکشنبه 5 اردیبهشت 1395 - 14:16:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]