واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
هفت ایراد شکلی به نحوه ی برگزاری شهرآورد تهران وبلاگ > مردانی، ناصر - لازم است دستی به سر و شکل فوتبال کشورمان بکشیم.
البته که "شهرآورد" یا همان "دربی" خوبی بود. مخصوصا برای من به عنوان یک پرسپولیسی! به دست آمدن پیروزی با نتیجه ی ۴ بر ۲ بعد از آن همه مساوی های کسل کننده در بازی های قبلی که دیگر داشت شایعه ی مصلحتی و دستوری بودن نتایج را تقویت می کرد، حسابی هیجان انگیز شد. اما به عنوان یک علاقمند به فوتبال نشسته پای تلویزیون هفت ایراد شکلی به نحوه ی برگزاری چنین مسابقه ی مهمی را دارم و فکر می کنم با رفع آنها شهرآورد تهران حتی بهتر از این که هست خواهد شد : ۱- چرا اغلب تصمیم های داور با برخوردهای تند و عصبی بازیکنان و نیمکت نشینان مواجه می شود؟ اگر قرار بر این است که فوتبال در سطح استانداردهای جهانی داشته باشیم لازم است که به آداب آن عمل کنیم. این همه اعتراض آن هم با آن رگ های ورم کرده و داد و هوارهای عجیب و غریب و احتمالا کلمات نیمه رکیک و رکیک! تصویر مناسبی از فوتبال ما به دست نمی دهد و به مخاطب این فوتبال می گوید که عصبیت و بی اعتمادی در این فوتبال موج می زند که هیچ قرابتی با رفتار حرفه ای ندارد. حتی مربیان و سرپرستان دو تیم گاهی تندتر از بازیکنان در زمین بودند. بیشتر تصمیم های داور خشم یک طرف را موجب می شد که برای من به عنوان یک تماشاگر بسیار آزاردهنده می نمود و این سؤال را ایجاد می کرد که هدف از حضور داور در زمین مگر جز این است که حرف آخر را بزند؟ پس این همه فشار روی داور برای چیست؟ و اگر به تصمیم داور دائم اعتراض می کنیم پس دیگر چه نیاز است به داور؟ اعتراض به داور طبق قوانین مراحل خاص خودش را دارد و نشان دادن این همه خشم در زمین بازی فقط موجب بد شکل شدن بازی می شود. ۲ - حضور شدید و نامنظم تبلیغات در کنار زمین و روی لباس بازیکنان اصلا چشم نواز نیستند. بدیهی است که زمین فوتبال نیاز به تبلیغات دارد تا بخشی از هزینه ها تامین شوند و همین طور همه ی تیم ها در همه جای جهان نیاز به اسپانسر دارند تا بتوانند اموراتشان را بگذرانند ولی اجرای تبلیغات نیاز به اندکی زیبایی شناسی هم دارد. لباس های بازیکنان هر دو تیم تبدیل شده بودند به تابلوی به هم ریخته ی اعلانات! در دور زمین هم تبلیغات به جای اینکه در یک ردیف به صورت منظم اجرا شود در چند طبقه نمایشگرهای تبلیغی پیام های بازگانی نشان می دادند که البته در آشفتگی این همه تراکم، تقریبا همه ی آن تبلیغات بی اثر جلوه می کردند. شکل انجام تبلیغات مهم است! ۳- خیلی خوب است که نیروهای انتظامی و انتظامات ورزشگاه اغلب لباس های زرد رنگ بر تن دارند و طبق آنچه که ما از تلویزیون می دیدیم در تمام مراحل مسابقه هم کار خود را به درستی انجام می دادند اما افراد نیروی انتظامی با لباس های رسمی این نیرو هم در اطراف زمین دیده می شدند که ذهن بیننده را به این سو می برد که انگار چیزی بیش از برقراری نظم در این مسابقه مد نظر است و شرایط بیشتر ازآنچه ما فکر می کنیم امنیتی است و نگرانی از نا امنی وجود دارد! همین طور برخی از ماموران انتظامات در زیر تابلوی نتایج ورزشگاه قدم می زدند که اصلا دلیل این کار قابل فهم نبود و البته نمای خوبی هم نداشت! ۴- در سکوهای ورزشگاه در محل تلاقی تماشاگران دو تیم به فاصله ی چند صندلی خالی از تماشاگر نگه داشته شده بودند که به نظر من خود این کار تحریک کننده است و نوعی اعتراف به این موضوع است که اگر تماشاگران به هم نزدیک باشند ممکن است با هم گلاویز شوند! درگیری در هر حالتی ممکن است به وجود بیاید اما باید به جنبه های زیباشناسی، شکلی و اثرات جانبی هر تصمیمی هم فکر کرد. در این مورد می شد فرض را بر این گذاشت که تماشاگران می توانند در آرامش کنار یکدیگر بنشینند و اگر درگیری پیش آمد فقط با آن مورد برخورد خواهد شد نه اینکه همه ی تماشاگران را با چشم یاغی نگاه کرده و از هم دورشان نگاه داریم. ۵ - گزارش ها ی خبر گزاری ها از وجود ده ها هزار تماشاگر در خارج از زمین که نتوانسته بودند بلیت تهیه کنند حکایت داشت. این نشانه ی بارز بی نظمی و بی برنامگی است. در چند سال اخیر بارها از عدم اقبال مردم به ورزشگاه ها گله و شکایت شده است. چرا بلیت فروشی اینقدر آشفته است که تا روز برگزاری مسابقه هنوز معلوم نیست که بلیت ها تمام شده تا این همه گرفتاری برای آن ده ها هزار تماشاگر بیرون از ورزشگاه پیش نیاید؟ احترام به تماشاگران لازمه ی زنده ماندن هیجان این مسابقه ی مهم و کل فوتبال است. پخش آن همه تصاویر هوادارن سرگردان دو تیم در اطراف ورزشگاه اصلا شکل خوبی ندارد. ۶- در اواخر بازی ترقه (یا شاید بشود گفت نارنجک!) نسبتا قوی در اطراف زمین منفجر شد که صدا و دود شدیدی را ایجاد کرد. نیروهای انتظامی باید برای این مسئله چاره اندیشی کنند. تصور کنید چنین اتفاقی در بازیهای انتخابی جام جهانی بیفتد، در آن صورت مقامات آسیایی و فیفا با ما چه برخوردی خواهند داشت؟ همین طورعربستانی ها که مدعی وجود ناامنی در ایران هستند چه استفاده ای از این دست اتفاقات خواهند کرد؟ ۷- برخی از رفتارها و گفتارهای تیم های بازنده در لیگ های کشورمان به گونه ای است که کاملا می شود فهمید بازیکنان، مربیان و سایر مسئولان تیم ها اصلا برای حالت باخت هیچ برنامه ای نداشته اند و کاملا غافلگیرانه باخته اند! انگار اصلا چیزی به نام باخت در پایان بازی برای آنها نمی توانسته پیش بیاید! تحلیل باخت و بررسی درست عوامل آن و ترمیم اشکالات می تواند نشانه ی برنامه دار بودن یک تیم موفق در درازمدت باشد. اینکه به طور دائم باخت را به داور یاعوامل خارج از زمین یا دست های پنهان...بدون ارائه ی مدرک و سند قابل قبول ارجاع بدهیم فقط نشانه ی غیر حرفه ای بودن ما خواهد بود. ما حتی در سطح فوتبال ملی هم همین وضعیت را شاهد هستیم که انگار باخت یعنی غافلگیری برای ما! به همین دلیل است که بعد از هر دو باخت تیم ملی کشورمان به دو تیم آرژانتین در جام جهانی برزیل و عراق در بازی های آسیایی استرالیا دو نامه ی بلند بالا و البته بی فایده به مقامات جهانی و آسیایی فوتبال می نویسیم و در اولی باخت را به گردن داور مسابقه می اندازیم و در دومی سعی می کنیم با پیش کشیدن قضیه ی بازیکن دو اخطاره ی عراق نتیجه ی بازی را به نفع خودمان برگردانیم! هیچ مسابقه ی فوتبالی آخرین مسابقه ی یک تیم نخواهد بود. باید این همه عصبیت و بدبینی را کنار گذاشت و وارد دنیای حرفه ای شد. فوتبال ما شایسته ی نامی بلندتر است. به زور آن را پایین نیاوریم! لازم است دستی به سر و شکل فوتبال کشورمان بکشیم.
کلید واژه ها: دربی -
دوشنبه 30 فروردین 1395 - 08:30:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]